مقایسه کامل سختافزار نسل آینده کنسولهای بازی
اگر همه چیز طبق برنامه قبلی اجرا شود و شاهد تأخیر خاصی نباشیم، گیمرها این فرصت را دارندکه حداقل برای هشت ماه آینده شاهد جنگ کنسولی جدیدی باشند. این بار هم مانند دو نسل گذشته نینتندو خودرا جدا کرده و رقابت اصلی میان سونی و مایکروسافت جریان دارد.
برترینها: اگر همه چیز طبق برنامه قبلی اجرا شود و شاهد تأخیر خاصی نباشیم، گیمرها این فرصت را دارندکه حداقل برای هشت ماه آینده شاهد جنگ کنسولی جدیدی باشند. این بار هم مانند دو نسل گذشته نینتندو خودرا جدا کرده و رقابت اصلی میان سونی و مایکروسافت جریان دارد. کمپانیهایی که از دید سیاستگذاری و طراحی کنسول سعی دارند مسیری مشابه را دنبال کنند، اما اندک اختلافهای آنها هر بار یکی را به عنوان پیروز معرفی میکند.
نسل گذشته در همان ابتدای کار با قیمتگذاری ایکسباکس وان و سختافزار بهتر پلیاستیشن ۴ به پایان رسید و میدانستیم که شرایط در سالهای بعد آنچنان تغییری نخواهد کرد. حالا، اما مایکروسافت با درس از اشتباهات گذشته برگشته و در قدم اول برای بار دیگر مطمئن شده که نباید حداقل رقابت قدرت سختافزار را به پلیاستیشن ۵ واگذار کند. موضوعی که البته هنوز سرنوشت درستی برای آن نمیتوان متصور شد.
پردازنده اصلی
طی هفتههای اخیر مایکروسافت و سونی جزئیات اصلی سختافزار دو کنسول ایکسباکس سری ایکس و پلیاستیشن ۵ را اعلام کردند و حالا میدانیم که شایعات تا حد زیادی درست بودند و هر دوی این کنسولها از معماری ۲Zen شرکت ایامدی برای پردازنده اصلی استفاده کردهاند. با اینحال یک تفاوت جزئی در این بخش وجود دارد و مایکروسافت اعلام کرده کنسول آنها پردازنده ۲Zen شرکت ایامدی با هشت هسته و کلاک ۳.۸ گیگاهرتز را در خود جای داده. در مقابل سونی برای پلیاستیشن ۵ پردازندهای کاملاً مشابه، اما با کلاک ۳.۵۸ گیگاهرتز را در نظر گرفته.
اختلاف عددی در این زمینه اندک است، اما نباید نکتهای جزئی را فراموش کرد و آن هم تکنولوژی SMT شرکت ایامدی است که وظیفه هایپرتردینگ را برعهده دارد. در شرایط عادی ایکسباکس سری ایکس از هفت هسته پردازنده خود با کلاک ۳.۸ گیگاهرتز استفاده میکند، اما اگر SMT فعال شود، تعداد هستههای فعال به هشت رسیده (افزایش تِردهای فعال از ۸ به ۱۶) و در مقابل کلاک آنها به ۳.۶ گیگاهرتز کاهش پیدا میکند.
سونی هم از همین تکنولوژی در پردازنده خود بهره میبرد، اما با در نظر گرفتن اطلاعات رسمی، کلاک ۳.۵ گیگاهرتز پلیاستیشن ۵ مربوط به زمانی میشود که این کنسول از هشت هسته و ۱۶ تِرد خود بهصورت همزمان بهره میبرد. با در نظر گرفتن این موارد میتوان نتیجه گرفت که هر چند نهایتاً ایکسباکس سری ایکس از پردازنده قدرتمندتری نسبت به پلیاستیشن ۵ بهره میبرد، اما اختلاف قدرت پردازشی آنها بهشدت اندک است.
پردازنده گرافیکی
پردازنده گرافیکی بهواسطه ذات فعالیت خود همواره بیشتر مورد توجه گیمرها قرار گرفته و این بار نیز منشأ اصلی اختلافی است که میان طرفداران سونی و مایکروسافت به وجود آمده. استفاده از SoC شرکت ایامدی، طراحی این بخش یعنی GPU را نیز بر عهده رقیب Intel گذاشته و شاهد استفاده از پردازندههای گرافیکی سری ۲RDNA هستیم. پردازندههایی که از تکنولوژی Ray Tracing به صورت سختافزاری پشتیبانی میکنند و هنوز نمونه مشابه آنها برای کامپیوترهای شخصی توسط ایامدی به شکل عمومی روانه بازار نشده. بگذارید ابتدا اعداد را مرور کنیم.
سونی اعلام کرده GPU آنها از ۳۶ واحد پردازشی (CU) با کلاک ۲.۲۳ گیگاهرتز بهره میبرد و در مقابل ایکسباکس سری ایکس دارای ۵۲ واحد پردازشی، اما با کلاک پایینتر یعنی ۱.۸۲۵ گیگاهرتز است. فرمول همیشگی محاسبه قدرت پردازشی بر مبنای ترافلاپس به ما میگوید که پردازنده گرافیکی پلیاستیشن ۵ قدرتی معادل ۱۰.۲۸ ترافلاپس و ایکسباکس سری ایکس قدرت ۱۲.۱۶ ترافپلاسی را پیش روی بازیسازها قرار میدهد. اولین و مهمترین مسئله در زمینه مقایسه قدرت گرافیکی کنسولهای نسل آینده این است که نباید به قدرت ترافپلاسی آنها اهمیتی دهید.
سونی که مشخصاً به خاطر ضعف در این قسمت میگوید این کار را انجام دهید، اما مایکروسافت با وجود برتر بودن چرا نظری مشابه دارد؟ قدرت مبتنی بر ترافلاپس تنها دربرگیرنده محاسبهای است که برای قدرت پردازشی ALU صورت میگیرد. قدرتی که به واسطه حضور دهها تکنولوژی جدید در پردازندههای گرافیکی نسل آینده را نشان دهد.
مایکروسافت هر چند در این زمینه روی کاغذ برتر است، اما نمیخواهد گیمرها ۱۲ ترافلاپس ایکسباکس سری ایکسح را با ۶ ترافلاپس Xbox One X مقایسه کرده و نتیجهگیری کنند که نسل آینده تنها دو برابر قویتر شده. سونی با پلیاستیشن در این زمینه سعی کرده تعداد واحدهای پردازشی را کم کرده و کلاک آنها را به رقمی غیرقابل تصور حتی برای کامپیوترهای شخصی یعنیه ۲.۲۳ گیگاهرتز برساند، موضوعی که باعث افزایش سرعت میشود. در مقابل مایکروسافت رویکردی کاملاً عکس را برای ایکسباکس سری ایکس اتخاذ کرده که به افزایش قدرت منتهی میشود.
حافظه
استفاده از اساسدی در نسل آینده تا حد زیادی میتواند مفهوم RAM را برای پلیاستیشن ۵ و ایکسباکس سری ایکس تغییر دهد، اما با این وجود باید توضیح دهیم که هر دوی این کنسولها از ۱۶ گیگابایت رم ۶GDDR بهره میبرند. تغییراتی که سازندگان کنسول در تمامی اجزای سختافزاری به وجود آوردهاند باعث شده هر چند بسیاری از اعداد در نظر یکی باشند، اما در عمل تفاوت بسیاری دارند. مایکروسافت در ایکسباکس سری ایکس از ۱۶ گیگابایت رم موجود، ۱۰ گیگ را به صورت اختصاصی در اختیار بازی قرار داده؛ بخشی از رم کنسول که با پهنای باند ۵۶۰ گیگابایت بر ثانیه فعالیت میکند.
در ادامه، اما شش گیگابایت باقی مانده که پهنای باندی معادل ۳۳۶ گیگابایت بر ثانیه دارد به سیستم عامل، پردازشهای پردازنده اصلی، صدا و مسائلی اینچنینی ارتباط دارد. مایکروسافت اعلام کرده از شش گیگابایت مورد نظر در اصل ۳.۵ گیگابایت دیگر آن در اختیار بازیها به صورت مستقیم یا غیرمستقیم قرار میگیرد. سونی، اما رویکرد سادهتری را در این قسمت اتخاذ و اعلام کرده تمام ۱۶ گیگابایت رم پلیاستیشن ۵ پهنای باندی معادل ۴۴۸ گیگابایت بر ثانیه دارد و به صورت همزمان در اختیار بازی و دیگر بخشهای مرتبط قرار میگیرد.
فضای ذخیرهسازی
بالاخره کنسولها از چنگال هارد درایوهای قدیمی فرار کرده و حالا با استفاده از اساسدی این فرصت را دارا هستند که اطلاعات را با سرعتی فوقالعاده بالا انتقال دهند. بگذارید ابتدا فرمول سرراست مایکروسافت را مرور کنیم. کنسول ایکسباکس سری ایکس از یک ترابایت حافظه اساسدی نوع NVMe استفاده میکند که میتواند اطلاعات را بهصورت خام و فشرده شده با دو سرعت ۲.۴ و ۴.۸ گیگابایت بر ثانیه منتقل کند.
اگر به فکر افزایش فضای ذخیرهسازی کنسول نسل آینده مایکروسافت هستید، فرآیندی ساده، اما احتمالاً گرانتری را نسبت به پلیاستیشن ۵ باید دنبال کنید. مایکروسافت برای این بخش قصد دارد حافظههای اساسدی با ظرفیت یک ترابایت را در شکلی اختصاصی روانه بازار کند. عملاً چیزی که ایکسباکس سری ایکس برای افزایش فضا پیش روی مخاطب میگذارد شبیه رویکرد آنها در زمان حضور Xbox۳۶۰ است. سونی در مقابل، اما بزرگترین نوآوری خود را در زمینه طراحی و استفاده از اساسدی رقم زده. آنها از اساسدی نوع NVMe با ظرفیت ۸۲۵ گیگابایت در کنسول خود استفاده کردهاند.
فضایی که اجازه میدهد اطلاعات به دو صورت خام و فشرده شده با پهنای باند ۵.۵ و ۸ تا ۹ گیگابایت بر ثانیه منتقل شوند. باز هم همه چیز روی کاغذ مشابه است، اما چرا عملکرد پلیاستیشن ۵ در این زمینه بهمراتب بهتر از کنسول مایکروسافت است؟ جواب این سؤال را میتوان در تغییراتی پیدا کرد که سونی روی واحد اساسدی خود ایجاد کرده است.
کمپانی ژاپنی برای رسیدن به این اعداد شگفتانگیز که حتی در بازار PC رقیبی ندارد از یک فلش تغییریافته در ساختاری ۱۲ کاناله با شش سطح اولویت بهره گرفته. در اصل سونی اعلام کرده فضای عجیب ۸۲۵ گیگابایتی نتیجه استفاده از این نوع معماری خاص در بخش اساسدی است که کمی از فضای نهایی و ایدهآل یک ترابایت کاسته، اما تأثیر شگرفی روی سرعت نهایی داشته.
نظر کاربران
نویسنده فن بوی سونی است
پاسخ ها
دقیقا