افشاگری کاپیتان سابق استقلال درباره یک دربی

روزنامه خبرورزشی : از نظر اغلب هواداران و حتی بازیکنان استقلال، صادق ورمزیار بهترین بازیکن این تیم مقابل پرسپولیس طی ۳۰ سال اخیر بوده است.

کاپیتان و مربی اسبق آبی‌ها در این گفت‌وگو از خاطراتش در شهرآوردها حرف زد که خواندن آن خالی از لطف نیست.

افشاگری بی‌سابقه کاپیتان اسبق استقلال

اولین بار فروردین سال ۶۶ شهرآورد را تجربه کردم. واقعاً ترس داشت. آدم احساس می‌کند قلبش دارد می‌آید توی دهانش! باور کنید به خاطر شهرآورد دو بار قلبم گرفته است.

باور کنید آن‌قدر پایم می‌لرزید که دقیقه ۲۰ دوست داشتم عوض شوم، ولی منصورخان خدابیامرز و اصغر حاجیلو به من گفتند برو وسط زمین و اصلاً نگران نباش به تو توپ می‌رسانند.

چند دقیقه بعد توپ رسید و من هم آن را از لای پاهای آقای عباس کارگر رد کردم. لحظاتی بعد مرتضی فنونی‌زاده با خطا متوقفم کرد و از آن‌جا دیگر ورق شهرآورد برایم برگشت.

محرومیت بی‌خودی

در جریان بازی معروف سال ۷۴ من و فرشاد پیوس را بی‌جهت محروم کردند. چند نفر دیگر کتک‌کاری کرده بودند، ولی ما به جرم این‌که جزو بزرگ‌ترها بودیم، محروم شدیم.

کینه از فتحی و مصطفوی

من را در حالی محروم کردند که همین آقای فتحی رئیس کمیته انضباطی بود و داریوش مصطفوی هم رئیس فدراسیون. بدیهی است که از آن روزها دل خوشی ندارم، ولی دیگر از آن‌ها کینه‌ای ندارم. دنیا محل گذر است و نباید دلت آکنده از کینه باشد.

خلاف جهت‌ها

من از چند بابت در شهرآوردها رکوردهای خوبی دارم. تنها مدافع استقلالم که ۳ گل به پرسپولیس در شهرآوردها زده، تنها بازیکن استقلال هستم که ۲ پنالتی به پرسپولیس زده‌ام و جملگی خلاف جهت گل شده‌اند و در عین حال جزو معدود نفرات تاریخ استقلال محسوب می‌شوم که تمام آن ۷ سال معروف که به پرسپولیس نباختیم (۶۸ تا ۷۵) را عضو این تیم بوده‌ام.

البته این را هم بگویم که مردم گل‌های من یادشان هست، ولی شاید کمتر کسی بداند در شهرآوردها ۳ پاس گل هم داده‌ام.

تو خوب رفتی!

چند وقت بعد از شهرآورد معروف سال ۷۲ که خلاف جهت به عابدزاده گل زدم، در اردوی تیم ملی با احمدرضا بودیم. من و عابدزاده سال‌ها با هم هم‌اتاق بودیم و بحث همان گل مطرح شد. یکی از ملی‌پوشان دیگر که کنارمان بود، به شوخی خطاب به عابدزاده گفت: احمدرضا، تو خوب رفتی، صادق بد زد!

مگر قرار نبود گل نزنیم؟

شهرآورد اسفند سال ۷۰ را تلویزیون پخش نکرد، ولی قطعاً آن بازی هم در تاریخ ماندگار است. همان بازی‌ای که ۲ بر صفر بردیم و تا دقیقه ۱۵، ۱۶ هر دو گل‌مان را زدیم. من و صمد مرفاوی گل‌زنی کردیم.

در مورد این‌که بچه‌ها بعد از گل دوم جمع شدند و گفتند به حرمت علی پروین دیگر گل نزنیم، حتی اگر چنین گردهمایی هم انجام شده باشد، من در آن جمع نبودم، ولی جالب است بگویم در حالی که دقیقه ۸۰ نفوذ کردم و می‌رفتم که داخل محوطه جریمه پرسپولیس شوم، از پشت مرا زدند.

لحظاتی پس از این‌که زمین خوردم، چند نفر از بازیکنان هر دو تیم سراغم آمدند و گفتند: «مگر قرار نبود دیگر به پرسپولیس گل نزنید؟» من هم در جواب گفتم: من با کسی قول و قرار نگذاشته‌ام و کار خودم را می‌کنم.

صاعقه و نسل نوستالژی

شما از من می‌پرسید دلت می‌خواهد صاعقه‌ای بزند تا ۲۵ سال جوان‌تر شوم و یک‌شنبه بازی کنم؟ من به شما می‌گویم دلم می‌خواهد صاعقه‌ای بزند تا همه هم‌نسل‌های من هم جوان‌تر شوند و به اتفاق آن‌ها بازی کنم. با عابدزاده، برادران بیانی، زرینچه، نامجومطلق، مرفاوی، سرخاب، مختاری‌فر و...

احساس می‌گوید پیروزی، عقل می‌گوید مساوی

این مسابقه برایم جدال عقل و احساس است. به لحاظ احساسی قطعاً دلم می‌خواهد استقلال ببرد، ولی عقلانیت می‌گوید شانس مساوی بیشتر است. از همه مردم می‌خواهم قاطعانه حامی استقلال باشند. پیشکسوتان هم همین‌طور. برای انتقاد وقت زیاد است. فعلاً باید همه هم‌دل باشیم.

بهترین‌ها

بدون شک منصورخان پورحیدری بهترین سرمربی تاریخ استقلال در شهرآوردهاست. از ایشان که بگذریم، احمدرضا عابدزاده بهترین گلر استقلال در تاریخ شهرآوردها محسوب می‌شود. رضا حسن‌زاده و شاهین بیانی هم بهترین مدافعان استقلال در مصاف با پرسپولیس بودند.

شاهرخ بیانی، مجید نامجومطلق و امیر قلعه‌نویی به عنوان هافبک برابر سرخ‌پوشان عالی بوده‌اند و در خط حمله نیز مرفاوی و سرخاب حرف نداشتند. البته به نظرم بهترین مهره استقلال در شهرآوردها طی ۳۰ سال اخیر، شاهرخ بیانی محسوب می‌شود.