حرفهای تکراری در نمایش افشاگری
حراج برند باشگاه رسم عجیب و جدید در باشگاهداری ایران است.
آیاسپورت: حراج برند باشگاه رسم عجیب و جدید در باشگاهداری ایران است. استقلال و پرسپولیس در اقدامی غیرشفاف و پیچیده برند خود را واگذار میکنند تا درآمد کسب کنند اما احمد سعادتمند، مدیرعامل باشگاه استقلال همین چند روز پیش، با صدای بلند و واضح میگوید که طی بیش از یازده ماه قرارداد استقلال با شرکت آریا برتر هیچ درآمدی برای استقلال ساخته نشده و سرانجام باشگاه از شرکت آریا برتر وام حدود ۹ میلیارد تومانی دریافت کرده که جریمه دیرکرد در پرداختش روزانه ۴۰ میلیون تومان است.
این البته خبر تازهای نیست و همان نکتهای است که پیشتر اسماعیل خلیلزاده تکذیبش کرد و گفت که بند جریمه دیرکرد از آن قرارداد حذف شده است. این افشاگریها اگرچه محصول اختلافات درونی باشگاه است اما نشان میدهد که طرفین این جدلهای داخلی میدانند چه سرمایههایی در باشگاه استقلال به حراج گذاشته شده و پس از این نیز تکرار خواهد شد. پرسپولیس هم حال و روز مشابهی را تجربه کرده و تکرار این تجربهها نشان میدهد که چقدر منافع شخصی طرفهای درگیر قرارداد بر روند این قراردادها اثر میگذارند. مدیرعامل استقلال در جملاتی احتمالاً اغراقآمیز و محاسبهنشده میگوید ارزش برند استقلال هزار میلیارد تومان است و بعد طبق معادلهای فرضی میگوید که استقلال باید سالی ۲۰۰ میلیارد درآمد داشته باشد.
از این حرفها البته اغلب مدیران باشگاههای استقلال و پرسپولیس همواره تکرار میکنند و همیشه از موانعی حرف میزنند که پیش پای باشگاههاست. این درآمدها به دست نمیآیند اما این فرضیات فرصتی برای مدیران ایجاد میکنند که تن به هزینههای گزاف بدهند و سپس بدهیهای بزرگ به جا بگذارند. همین روند زیان انباشته و بدهی و بدهی مالیاتی استقلال را به حدود ۴۰۰ میلیارد تومان رسانده و هر سال به آن افزوده میشود (۱۵۵ میلیارد تومان زیان انباشته، ۱۹۰ میلیارد تومان بدهی استقلال و حدود ۵۰ میلیارد بدهی مالیاتی).
درآمد خیالی سالی ۲۰۰ میلیاردی همیشه مجوزی برای گزاف شدن هزینهها بوده و در واقعیت به دست نیامده است. سعادتمند در کنفرانس دیروزش فقط در عددهای مالی اغراق نمیکند، او مثل مدیران پرسپولیس و تراکتورسازی از ۴۰ میلیون هوادار حرف میزند. مجموع هوادارانی که مدیران استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی از آن حرف میزنند بیشتر از جمعیت ایران است اما واقعیت این است که بسیاری از بازیهای همین تیمها در لیگ برتر با چند هزار تماشاگر برگزار میشود و مهمتر اینکه اگر وس به داد باشگاهها نمیرسید همین درآمدهای سالیان اخیر هم وجود نداشت. در اینکه درهای درآمدزایی به روی باشگاهها در ایران بسته است، تردیدی نیست اما در بازار آزاد فوتبال و رقابت تیمهای خصوصی است که رقمهای واقعی درآمدزایی روشن میشود و باشگاهها از خواب و خیال هوادار ۴۰ میلیونی بیدار میشوند و آن وقت باید با واقعیتها باشگاهداری کنند و دیگر نمیتوانند هر سال چند ده میلیارد بدهی انباشته کنند.
آنچه امروز در باشگاهها میگذرد، همین حکایت حراج برند، درآمدزایی با وس در سالهای اخیر و قرارداد با کارگزارانی است که حتی گوشهای از داد و ستد آن شفاف نیست و به معمایی در فوتبال ایران تبدیل شده است. احمد سعادتمند دیروز در کنفرانس افشاگرانه خود به نکاتی اشاره کرد که همه از آن خبر داریم، او اما سعی میکرد حرفهایش را تازه و افشاگرانه جلوه دهد. واقعیت اما از آنچه در رسانهها افشا میشود یا از زبان مدیران هنگام جدلهای داخلیشان میشنویم، پیچیدهتر است. سعادتمند از کارگزار جدید باشگاه پرده برمیدارد و میگوید که کارگزار جدید حتی پیش از قرارداد برای باشگاه عایدی مالی داشته اما این چندان اتفاق جذابی هم نیست. دیگران نیز با همین دست حرفها به قرارداد با کارگزارانی رسیدهاند که حالا سعادتمند میگوید در بیش از ۱۱ ماه یک ریال برای استقلال درآمد ایجاد نکردهاند. ساز و کار باشگاهداری در ایران مجوز تکرار خطاهای مدیران را صادر میکند.
ارسال نظر