ایوانکا؛ پرنسس کودن، زن تاجر یا نمایندۀ آمریکا؟

وب‌سایت فرادید: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا که در اجلاس گروهِ ۲۰ و دیدار با کیم جونگ اون، رهبر کرۀ شمالی، به دخترش ایوانکا نقش مهمی داد، متهم شده که فامیل بازی و امتیاز دادن به خویشاوندان را به حد هشدار رسانده است.

دولت فرانسه، روز شنبه، ویدئویی از اجلاس گروهِ ۲۰ در اوزاکای ژاپن منتشر کرد که نشان می‌داد ایوانکا ترامپ به شکلی ناخوشایند سعی دارد خودش را وارد گفت‌وگویی کند که میان رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، نخست‌وزیر انگلستان، ترزا می، نخست‌وزیر کانادا، جاستین ترودو، و رئیس صندوق بین‌المللی پول، کریستن لاگارد - که حالات سرد چهره‌اش حرف‌ها داشت - در جریان بود.

ایوانکا همچنین در عکس‌هایی که رهبران با هم انداخته‌اند حضور دارد.

یک روز بعد به لطف گفت‌وگوی ترامپ با رهبر کرۀ شمالی دربارۀ غیرهسته‌ای کردن این کشور، دختر ۳۷ سالۀ ترامپ به یکی از معدود آمریکایی‌هایی تبدیل شد که پا در خاک کرۀ شمالی گذاشته اند. دخترِ اول [کنایه از بانوی اول]این رویداد را یک رویداد «سورئال» توصیف کرد.

سپس، ترامپ در دیداری با نیرو‌های آمریکایی مستقر در کرۀ شمالی، دخترش ایوانکا را به روی صحنه خواند تا سخنرانی کند و دربارۀ ایوانکا گفت: «او قرار است تمام نگاه‌ها را به خود خیره کند.»

این نمایش بی‌پروا باعث نگرانی بسیاری از کارشناسان سیاست خارجی در آمریکا شده که می‌گویند شرکت ایوانکا در این محافل - با توجه به نداشتن تجربه و آموزش دیپلماتیک - می‌تواند اعتبار آمریکا را برای مدت طولانی خدشه‌دار کند.

نِد پرایس، دستیار مخصوص باراک اوباما در امور امنیت ملی، گفت: «اینکه ترامپ بخواهد خویشاوندانش را به عنوان مشاور در کاخ سفید و اطراف خود داشته باشد - به خصوص اینکه گزارش شده این افراد نقشی مؤثر در خونسرد نگه داشتن او دارند - یک نکته است. اما اینکه دختر او بخواهد به عنوان نمایندۀ ایالات متحده در حضور رهبران جهان حاضر شود، مسئله‌ای دیگر است.

«اینکه ترامپ دخترش را در چنین موقعیتی قرار دهد هم برای خودش بد است و هم برای ایوانکا ترامپ که فاقد خود‌آگاهی برای تشخیص این نکته است که وی دانش کافی برای حضور یافتن در چنین محافلی را ندارد.»

پرایس، که در حال حاضر مدیر ارتباطات و سیاست در اتاق فکر «اقدام امنیت ملی» است، افزود: «فراتر از همۀ این موارد، اینکه ما اغلب توسط افرادی نمایندگی می‌شویم که مقامات انتخاب شده نیستند و فاقد صلاحیت‌های مرتبط هستند، برای آمریکا بد است.»

چرا ایوانکا را مسخره می‌کنند؟

عنوان ایوانکا در وبسایت کاخ سفید، «مشاور رئیس جمهور» با تمرکز بر «آموزش و اقتصاد و توانمندسازی زنان و خانواده‌هایشان» است. این عنوان به او امکان سفر‌های متعددی را داده که اغلب در عکس‌های اینستاگرامی او مشاهده می‌شوند.

تعداد زیادی از رهبران، همسران خود را به اجلاسِ گروهِ ۲۰ آوردند، اما در غیاب ملانیا، دونالد ترامپ دخترش را آورد.

ایوانکا در یکی از سخنرانی هایش گفت: اگر زنان در اقتصاد نقش داشته باشند، اقتصاد جهانی ۲۸ تریلیون دلار تا سال ۲۰۲۵ درآمد خواهد داشت.

اما این موارد نبود که باعث شد، ایوانکا مضحکه شود؛ بلکه ویدئویی که او را در حال مداخله کردن در گفت‌وگویی که بین رهبران جهان در جریان است نشان می‌دهد، باعث شد در شبکه‌های اجتماعی تصاویری او در قالب «میم‌های اینترنتی» دست به دست بچرخد.

در این ویدئو ترزا می‌می‌گوید: «به محض اینکه با جنبه‌های بد اقتصادی آن مواجه شوند، به شما گوش می‌دهند، چه کسی گوش نخواهد داد؟»

در این لحظه ایوانکا خودش را با گفتن این جمله که «همین مسئله درباره جنبه دفاعی آن، با توجه به اینکه تمام تجارت به نوعی مردانه است، نیز صادق است»، به گفت‌وگویی که در جریان است تحمیل می‌کند.

لاگارد در این زمان سرش را به سمت چپ متمایل می‌کند و به وضوح معذب به نظر می‌رسد.

بهرحال، دموکرات‌ها از این لحظه به نفع خود بهره‌برداری کردند. اریک سوالوِل، نماینده کنگره، که یکی از نامزد‌های ریاست جمهوری است، گفت: «این اتفاق به شما یادآوری می‌کند که ایوانکا ترامپ هیچ تجربه‌ای در امور دیپلماتیک و خارجی ندارد. مردم آمریکا شایستۀ نمایندگی شدن توسط افرادی شایسته و حائز کیفیت دیپلماتیک هستند، نه دختر رئیس‌جمهور.»

«پرنسس کودن»

سوزان مور، ستون‌نویس روزنامه گاردین، دربارۀ حضور ایوانکا در محافل سیاسی یادداشتی نوشته و در آن از ایوانکا با عنوان «پرنسس کودن» یاد کرده که واکنش‌های جهانی نسبت به عمل او همانقدر بر وی بی‌تأثیرند که بر پدرش.

او می‌گوید بسیاری از ما در چنین موقعیت خجالت‌آوری بوده‌ایم. تصور کنید با لباس صورتی در کنار عده‌ای ایستاده‌اید که امیدوارید جدی‌تان بگیرند، اما آن‌ها شما را نادیده می‌گیرند.

اغلب ما به واسطۀ درجاتی از خودآگاهی، امیدوارم هیچ‌کسی چنین صحنه‌ای را ندیده باشد.

اما این پرنسس کودن، ایوانکا ترامپ، درست مانند پدرش، خجالت کشیدن در کارش نیست؛ بنابراین اینکه همۀ ما از این تصویر چنین برداشت کردیم که رهبران جهان این کارآفرین کیف‌های زنانه را نادیده گرفتند، چندان برای او اهمیتی ندارد.

او حضور خود در کره شمالی را واقعه‌ای «سورئال» توصیف کرد. سورئالیسم فقط می‌تواند عقل را زائل کند و چیزی است که ما مدت‌ها پیش از آن عبور کرده‌ایم.

مردان خشن همواره از زنان برای لطیف کردن تصویر خود استفاده کرده‌اند. کاری که ایوانکا برای رژیم ترامپ انجام می‌دهد، برندینگ است. او هم محصول است و هم جایگزین و هیچ‌کس به درستی نمی‌داند چگونه باید با این پدیده کنار بیاید.

رهبران جهان ممکن است از اینکه او در میانشان قرار می‌گیرد احساس معذب بودن کنند، اما بهرحال اجازه این اتفاق را می‌دهند.

ایوانکا ریاست تمام بخش‌های کاخ سفید را برعهده دارد و مسئول آموزش نیروی (حالا هر معنی‌ای که داشته باشد) است. شوهر او، مسئول فرایند صلح در خاورمیانه است و اجلاسی را در بحرین سازماندهی کرده که هیچ فلسطینی در آن حضور ندارد.

ایوانکا نشان می‌دهد که «روز دخترت را با خودت سر کار بیاور» همیشگی است. او در سال ۲۰۱۷ در کنار آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، نشست و در آنجا هم درباره زنان به عنوان نیروی کار صحبت کرد. ماه گذشته، یک زن دیگر پدرِ ایوانکا را متهم کرد که به او تجاوز کرده است، اما این مورد کمتر بازتاب داشت.

وقتی سلسله‌های پادشاهی به قدرت می‌رسند، خویشاوندان غیرقابل اخراج شدن می‌شوند. قوم و خویش پرستی مهم است. پول مهم است. ارتباطات مهم است. اما صلاحیت مهم نیست. وقتی هیچ‌کس قرار نیست پاسخگو باشد، دموکراسی هم به دیکتاتوری تبدیل می‌شود.

هیچ‌کسی ایوانکا را انتخاب نکرده است، اما او همیشه هست و برند ترامپ را تبلیغ و نمایندگی می‌کند.

از دموکراسی مشارکتی خبری نیست، تنها مشارکت ما در این مسئله ساختن «میم‌های اینترنتی» دربارۀ این رویدادهاست.

ایوانکا یک زن تاجر است و هر زمانی که در معرض نگاه قرار می‌گیرد، چیزی می‌فروشد. ما می‌خندیم-، زیرا حتی فکر کردن به جدی گرفتن او هم ترسناک است.»

همانطور که فیلسوف فرانسوی گای دبور می‌گوید: «سرمایه در درجه‌ای از انباشت به تصویر بدل می‌شود.» این همۀ آن چیزی است که اهمیت دارد. این تصویر شکننده به نظر غیرشکننده می‌آید.

تصویر اهمیتی نمی‌دهد اگر کسی به آن بخندد. ایوانکا، تصویر زن تاجر است، او هر زمانی که در معرض دید ما قرار می‌گیرد، چیزی می‌فروشد.

ما می‌خندیم، چون حتی فکر کردن به اینکه بخواهیم او را جدی بگیریم هم ترسناک است.