آنالیز؛ پرسپولیس بی ستاره و خسته، اما مبارز

ورزش سه: در روزی که حاشیه ها بر نتیجه بازی غلبه کرده بود، پرسپولیس و تراکتورسازی به تساوی بدون گل رضایت دادند تا سود این نتیجه به جیب سایر مدعیان و بالانشینان جدول برود.

پرسپولیس فصل گذشته مقابل تراکتورسازی به نتایج خوبی دست یافت و این بار در شرایطی که روزهای پایانی محرومیت نقل و انتقالات را پشت سر می گذاشت امیدوار به یک پیروزی مهم دیگر بود آن هم در مقابل تیمی کهکشانی گرچه این امیدها در پایان به ناامیدی تبدیل شد چون دو تیم به تساوی بدون گل رضایت دادند.

تصمیم شجاعانه تقوی

تراکتورسازی در همان دقایق ابتدایی نیمه اول فشار زیادی به خط دفاعی پرسپولیس وارد کرد . تقوی در این دیدار برخلاف دیدار های گذشته دست به تغییرات بزرگی در ترکیب خود زده بود . چند روز قبل از بازی تراکتورسازی مقابل پرسپولیس، آنتونی استوکس و لی اروین حواشی بسیاری برای تیم تبریزی ساختند.

این دو بازیکن موفق، پس از پایان تعطیلات به تبریز بازنگشتند و همین مسئله حرف و حدیث‌های فراوانی به‌وجود آورد. آنتونی استوکس اما برخلاف اروین، تنها چند روز غیبت کرد و جمعه شب به تبریز برگشت تا شاید بتواند برای تراکتورسازی مقابل پرسپولیس بازی کند اما محمد تقوی در اقدامی جالب و شجاعانه در حالی که هیچ مهاجم جانشین و مطرحی در اختیار نداشت، از آنتونی استوکس در ترکیب استفاده نکرد.

چیدمان تراکتور کهکشانی

با خروج استوکس از ترکیب ثابت، اشکان دژاگه به عنوان مهاجم هدف بازی کرد تا کاپیتان دوم تیم ملی حضور در پست جدیدی را در تراکتورسازی تجربه کند. در ترکیب روزگذشته تراکتورسازی، محمد طیبی و ایمان سلیمی زوج مرکز خط دفاع را تشکیل دادند، احسان حاجی‌صفی و دانیال اسماعیلی‌فر در کناره‌های خط دفاع بازی کردند، علیرضا نقی‌زاده و مهدی مهدی‌پور دو هافبک تدافعی تراکتورسازی بودند، مسعود شجاعی کمی جلوتر از آن‌ها بازی کرد، احسان پهلوان به عنوان بال راست و سوگیتای ژاپنی در سمت چپ به میدان رفتند و اشکان دژاگه هم نقش مهاجم هدف را بر عهده گرفت.

این اقدام شجاعانه تقوی در تغییر ترکیب ثابت خود، چند موقعیت مهم گلزنی برای سفیدپوشان تبریزی شکل داد. رفته رفته با نزدیک شدن به نیم ساعت ابتدایی ، سرخپوشان پایتخت بازی را در دست گرفتند و توانستند چند موقعیت گلزنی روی دروازه تی تی ها شکل بدهند.

چیدمان تکراری پروفسور

سرخپوشان برانکو در این دیدار همانند دیدار های گذشته با همان ترکیب همیشگی خود به میدان آماده بودند . آن ها می خواستند همانند دیدار پیکان ، این بازی را نیز با یک پیروزی ۶ امتیازی ، فاصله خود را با صدر به حداقل برسانند . بازی در طول نیمه اول بیشتر در میانه میدان سپری می شد ، تراکتور با سود بردن از خط میانی تکنیکی خود و ایجاد موقعیت‌های با برنامه و تاکتیکی خط دفاعی پرسپولیس را در چالش قرار می داد اما در دقایق پایانی نیمه اول ، این پرسپولیس بود که با منشا و علیپور چند موقعیت مناسب شکل داد.

کاشته بشار ؛ سوپرسیو فروزان

اوج حملات و موقعیت پرسپولیس در دقیقه ۴۲ بود . ضربه ایستگاهی برای پرسپولیس چسبیده به محوطه جریمه تراکتورسازی به دست آمد که شوت بشار رسن را محسن فروزان با واکنشی زیبا از کنج دروازه دفع کرد. تا نیمه اول با تساوی بدون گل پایان یابد. چه بسا اگر این ضربه دیدنی به تور دروازه می چشبید هم سرنوشت بازی تغییر می کرد هم نوع نگرش دو تیم در نیمه دوم.

یک سوت؛ از بهشت تا برزخ!

نیمه دوم را سرخپوشان هجومی تر آغاز کردند و تراکتوری ها را تحت فشار قرار دادند تا مهمان تبریزی به فکر تغییراتی درمیانه زمین باشد . با آوردن مهدی زاده به جای اسماعیلی فر در نبرد های میانه زمین پیروز شدند و چند موقعیت خطرناک روی دروازه بیرانوند ایجاد کردند . حساس ترین و جنجالی ترین موقعیت بازی در دقیقه ۵۹ رخ داد . حمل توپ بی‌نقص یوکیا سوگیتا و پاس فوق العاده دیدنی او برای مسعود شجاعی هافبک باهوش سرخ‌های تبریز باعث شد تا کلیدی ترین سانتر این دیدار بر روی سر احسان حاج‌صفی بنشیند و او با یک ضربه چکُشی دروازه پرسپولیس را باز نماید و ورزشگاه را منفجر کند.

اما درست هنگامی که حاج‌صفی در حال فریاد زدن از شدت شادی گل خود بود، با پرچم مایوس کننده کمک داور این دیدار روبرو شد. نیمکت تی‌تی ها که دچار شور و هیجان غیرقابل وصفی شده بود، پارادوکس عجیبی را به‌فاصله چند ثانیه تجربه کرد! آنها پس از اینکه متوجه شدند کمک داور این میدان گل دیدنی حاج‌صفی را مردود اعلام کرده است سریعا خود را به صحنه جنجال برانگیز رساندند و اعتراض خود را به گوش ناظرین و داوران بازی رساندند، اما تصمیم نهایی اعلام شده بود و دیگر قابل بازگشت به نظر نمی‌رسید.

سکوهای ملتهب و در رفتن کتف کمال

این طرف‌تر محمد تقوی فریادزنان مدعی بود توپ به سر شجاع خلیل زاده برخورد کرده و این گل نمی تواند آفساید باشد! سکو ها ملتهب به نظر می‌رسیدند و کنترل کار از دست داور خارج شده بود اما با گذشت زمان اکبریان توانست کنترل بازی را بار دیگر به دست بگیرد. مصدومیت کمال کامیابی نیا و آسیب از کتف باعث شد تا برانکو مجبور به تعویضی زودهنگام در نیمه دوم و تغییر تاکتیک در تیمش شود. حضور ربیع خواه باعث شد تا روند هجومی پرسپولیس کند شود و در ادامه مصدومیت شایان مصلح کاملا خط دفاعی این تیم را دگرگون کرد. با این حال در نیمه دوم نیز گلی از خط دروازه فروزان و بیرانوند عبور نکرد تا تساوی بدون گل حاصل تلاش دو تیم در این دیدار بارانی، پرحرارت و خشن و البته جنجالی باشد.

نتیجه پایانی؛ پرسپولیسِ بی ستاره و خسته اما مبارز

پرسپولیس در یک ماه اخیر، به شدت از حضور یک ستاره کلیدی در ترکیب خود رنج می‌برد، نقشی که بعضا سیامک نعمتی، گادوین منشا ، سیدجلال حسینی و بشار رسن آن را برعهده می‌گیرند تا رویای سرخ‌های تهران همچنان پابرجا بماند اما در چند هفته اخیر عملا هیچ ستاره‌ای در ترکیب سرخ‌ها دیگر دیده نمی‌شود! بشار رسن و شایان مصلح را می‌توان تنها بازیکنان نسبتا آماده پرسپولیس نام برد چون حداقل همان بازی ساده و مدنظر را در این روزها از خود ارائه می‌دهند.

در اختیار داشتن ۲ ستاره آن هم در این روزهای بد پرسپولیس نه برانکو بلکه بزرگ‌ترین مربی دنیا نیز چاره‌ساز نخواهد بود و کاری را به پیش نخواهد برد. خستگی بیش از حد بازیکنان تاثیر بسزایی در عملکرد آن ها گذاشته است . مسئله ای که در این دیدار بیش از هرچیزی نگران کننده به نظر می‌آمد عدم تمرکز روحی بازیکنان بود . علیرضا بیرانوند شبی کاملا بد را با وجود آنکه چندان دروازه‌اش را تهدید کند سپری کرد!

او بسیار بی‌تمرکز به نظر می‌رسید، تصمیماتی پر ریسک و قدم‌های نامطمئن از تصمیم‌های اتخاذ شده که عملا هواداران پرسپولیس را شوکه کرده بود . در خط دفاعی روز بسیار سختی را پشت سر گذاشت ، کایپتان دیگر سوپرمن همیشگی نیست و شجاع هم از آن شجاع اول فصل فاصله گرفته است. در خط میانی سرخ‌های تهران در این روزها بی‌برنامه هستند، تا حدودی این موضوع را می‌توان طبیعی خواند!

خط حمله پرسپولیس نیز همچنان در تک موقعیت‌ها بی‌دقت و بی‌تمرکز نشان می‌دادند. منشا برای چندمین بار در بازی‌های این فصل در شش قدم از گشودن دروازه خالی عاجز ماند تا نشان بدهد به رغم تلاش‌هایش همچنان آن مهاجم قاتلی نیست که برانکو بتواند بر شانه‌هایش تکیه کند. علی علیپور هم با وجود گل زیبایی که به پیکان زد، همچنان از سندروم آقای گل ها خلاص نشده است.

ضربات سر بی‌سرانجام که پسر قائمشهری زد، این حقیقت تلخ را فاش می‌کنند.تا نشان دهند که برانکو باید بیش از محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها نگران مشکلات داخلی تیم باشد . مهاجمانی که اصلا در فرم خود نیستند، هافبک‌هایی که خسته و بی‌روح هستند و مدافعینی که ناآماده ظاهر می‌شوند! پرسپولیس احتمالا به تساوی برابر تیم کهکشانی تراکتورسازی راضی بود، بضاعت آنها بیشتر از این مسائل را هم میسر نمی‌کرد اما باید خاطرنشان کرد که تلاش سرخ‌ها با تمام مشکلات جاری، قابل ستایش است!