درخشش کاوه به لطف یک شوخی بی مزه

خبر آنلاین: بازی های هفته جدید لیگ بلژیک باز با درخشش یار ایرانی شارلوا همراه شد. کاوه رضایی دوباره خوش درخشید و توانست در دو گل تیمش نقشی کلیدی داشته باشد. یک پرتاب اوت تماشایی و یک پاس تو در زیباتر که هر دو را مهاجم سیاه پوست تیم شان به گل تبدیل کرد، آنها را باز بالانشین جدول این کشور کرد. کاوه در این هفته ها نقشی کلیدی در موفقیت شارلوا و تبدیل شدن این تیم به یک مدعی داشته است.

کاوه که دو سه سالی بود در ذوب آهن خوش می درخشید. یک مهاجم بی نظیر که کمتر خودش گل می زند اما با بازی فیزیکی و درگیرانه اش خیلی عالی تیم هایش را بالا نگه می دارد، در فشار به دفاع حریفان نقش دارد و گل های زیادی را هم برای هم تیمی هایش می سازد.

کاوه سال قبل را در استقلال بود. او قبل از آن در ذوب آهن بازی می کرد و یکی از ۲۳ نفری بود که معمولا به اردوها دعوت می شد. کی روش روی او نیم نگاهی داشت. او یکی از آنهایی بود که سرمربی اعتقاد داشت به سقف فوتبال شان در ایران رسیدند و وقتش شده با دل کندن از پول های آنچنانی به اروپا بروند تا تجربه های جدیدتر یاد بگیرند. مثل محمدی، عزت اللهی و خیلی های دیگر چون کریم انصاری فرد. سال قبل اما کاوه پول را انتخاب کرد. قرارداد ۱.۶ میلیارد تومانی او با استقلال، بزرگترین قرارداد سال بود. قراردادی که فقط ۲۰۰ میلیونش را برای آن سال نگرفت. او از دفتر پرسپولیس بیرون آمد و قراردادی تقریبا در همین حدود را امضا نکرد و به استقلال آمد چون دوست صمیمی اش بختیار رحمانی و البته مربی اش در تیم امید یعنی علیرضا منصوریان یک وعده ویژه برایش داشتند.

اینکه به او گفته بودند بازی در استقلال برایت یعنی جا افتادن در ترکیب تیم ملی. همه فکر می کردند رابطه استاد شاگردی کی روش و منصوریان برای ملی پوش شدن کاوه کافی است. اتفاقات اما طور دیگری رخ داد. بازیکنانی که در دل دعواهای برانکو با کی روش به پرسپولیس رفتند، در تیم قهرمان درخشیدند و سرمربی بی اغماض آنها را دعوت کرد و کاوه ماند پشت خط. یک سال تمام دعوت نشد که نشد.

او ماند و تقریبا رویای ملی پوش شدنش داشت فنا می شد. در نیمه دوم سال قبل او با استقلال رویایی درخشید. بهترین یار تیمش بود و در بالا آمدن استقلال، او بیشترین سهم را داشت تا بسیاری بگویند پولی که گرفته، نوش جانش ولی باز هم به تیم ملی دعوت نشد. انگار از چشم کی روش افتاده بود. فصل که تمام شد، استقلالی ها می خواستند بماند. راستش خودش هم به یک قرارداد ۲.۵ میلیاردی فکر می کرد. تقریبا همین درآمدی که به طور غیر رسمی و با قراردادهای مخفی که حالا کار دست قرمزها داده، طارمی از پرسپولیس درآمد داشته است.

مدیر برنامه های کاوه برای مذاکره به دفتر استقلال رفت. شوخی بد مسئولان نقل و انتقالات استقلال با نحوه سخن گفتن این مدیر برنامه ها اما بازی را به هم زد. کاوه دو روز بعد با قراردادی حدود ۲۰۰ هزار دلاری که شاید فقط ۲۵ درصد مبلغ قراردادی بود که با استقلال می بست، به لیگ بلژیک رفت. به شارلوا. مسئولان خوش خیال استقلال می گفتند او مثل سجاد حتی یک نیم فصل هم در تیم جدیدش دوام نمی آورد و بر می گردد اما این پسر به لطف آن شوخی بی مزه حالا یکی از ستاره های لیگ بلژیک است. بازیکنی که حالا دوباره به تیم ملی برگشته و می تواند یکی از وینگرهای تیم کی روش در جام جهانی باشد. واقعا باید ستود آن دهانی که بی موقع باز شد و شوخی تمسخرآمیزش را که فوتبال ایران را صاحب یک ستاره بین المللی جدید کرد!