آزمون جدید برای الگری در یوونتوس
خروج آرتورو ویدال بر تردیدهای موجود در یوونتوس می‌افزاید اما لوکا چتا بر این باور است که اکنون ماسیمیلیانو الگری این فرصت را دارد تا میراث خود را تحکیم کند.
طرفداری: «گر صبر کنی، ز غوره حلوا سازی» از بایرن بپرسید که آیا این مثل صحت دارد یا خیر و مطمئناً با جواب مثبت روبه‌رو خواهید شد. بی‌تردید، باواریایی‌ها با خرید آرتورو ویدال، ستاره‌ای بی‌چون و چرا به ترکیب‌شان اضافه می‌کنند. هنوز این انتقال رسمی نشده، اما هواداران بایرن، که چهار سال است منتظر وقوع این اتفاق هستند، به صبر کردن در این مورد عادت دارند. در سال ۲۰۱۱، نبردی بین بایرن و یوونتوس برای خرید ویدال، که در آن زمان ۲۴ ساله بود، شکل گرفت. سرانجام، بایر لورکوزن و تانک شیلیایی، غول‌های تورینی را انتخاب کردند.
طی چهار فصل، «جنگ‌جو» به یکی از بهترین هافبک‌های دنیای فوتبال تبدیل شده است. سبک بازی همه-فن-حریف-طور او شامل ۴۸ گل در ۱۷۱ بازی و هم‌چنین صلابتی مثال‌زدنی در امور دفاعی است. اما سؤال پیش روی هواداران یووه این است که چرا وی تصمیم به ترک باشگاه گرفت؟ شاید پاسخ این پرسش طی روزهای آتی، شفاف‌تر بشود.
اما فارغ از این موضوع، به نظر می‌رسد که شاهد «سال صفر» در «لا وِچیا سیگنورا» هستیم. هفته گذشته، چهار خرید جدید باشگاه به عموم معرفی شدند: پائولو دیبالا، سامی خدیرا، ماریو مانژوکیچ و سیمونه زاتزا. اما برعکس آن، خروج آندره‌آ پیرلو و کارلوس توز، دو حفره بزرگ را در تیم ایجاد کرده است. ویدال به زودی سومی را بر جای خواهد گذاشت. علاوه بر این سه ستاره، بازیکنان دیگری نیز، که طی این فصول پربار به بیانکونری کمک رسانده‌اند، راه خروج در پیش گرفتند؛ بازیکنانی از جمله مارکو استوراری، سیمونه په‌په و الساندرو ماتری. اینک از یووه ۲۰۱۱/۱۲ فقط ۹ نفر باقی مانده‌اند و انتظار می‌رود یکی از این ۹ نفر؛ یعنی پائولو دی شیلیه، در این تابستان تیم را ترک کند. اکنون پس از چهار سال چیرگی و صعود به فینال لیگ قهرمانان، شاهد فرگشت یوونتوس هستیم.
این‌ها خود خبرهایی در مورد مردی می‌دهند که وظیفه هدایت این گروه، به او سپرده شده است. ماسیمیلیانو الگری طی یک سری تحولات، جانشین آنتونیو کنته شد. این اتفاق در تاریخ ۱۵ جولای ۲۰۱۴ رخ داد و دقیقاً ۱۲ ماه بعد قصه انتقال ویدال به بایرن به وجود آمد. الگری حسب الوظیفه، چهارمین اسکودتوی پیاپی را برای باشگاه به ارمغان آورد. او تصریح کرده است که این فصل، رسیدن به سطح برخی از برترین تیم‌های تاریخ فوتبال ایتالیا -- مانند کویین‌کوئنیو دی اوروی یوونتوس دهه ۱۹۳۰ و اساطیر ایل گرنده تورینوی دهه ۱۹۴۰ -- اولویت اصلی است.
مدیریت باشگاه با دادن کلید کار کردن با تیم جدید به الگری، اعتماد خود را به این مرد لیورنویی نشان داده است. این آزمون جدیدی برای او به شمار می‌رود. منتقدین می‌گویند که قهرمانی فصل پیش الگری در سری A با تیم کنته صورت گرفت. آن‌ها به این مسئله توجهی نشان نمی‌دهند که وی توانست عملکرد بهتری در اروپا نسبت به کنته داشته باشد. اما اکنون الگری فرصت دارد تا نقش و نگار خود را توسط تیم «خودش» بر جای بگذارد.
وی در میلان توانست در همان اولین فصل، قهرمان اسکودتو شود. اما پس از ناکامی در برابر بیانکونری در سال ۲۰۱۲، شاکله روسونری از هم پاشید. دیگر هیچ شانسی برای رشد بیش‌تر وجود نداشت. الگری در ژانویه سال ۲۰۱۴ اخراج شد و میلان نیز به سقوط ادامه‌دارش، ادامه داد.
الگری تا کنون اعتراف کرده که این فصل «یوونتوس باید تغییر کرده و راه حل‌های جدیدی را بیازماید.» در حال حاضر فقط آلوارو موراتا، فرناندو یورنته و کینگزلی کومان در خط حمله باقی مانده‌اند. اما «شیر شاه» (لقب یورنته) به خروج از باشگاه لینک شده است. از طرف دیگر، اضافه شدن سه چهره جدید به خط حمله، ممکن است ناشی از تغییرات احتمالی در آرایش تیم و احتمال دگرگونی سیستم ۲-۱-۳-۴ محبوب الگری باشد.
در خط میانی باید یک تصمیم گرفته شود. خدیرا به جمع کلودیو مارکیزیو و پل پوگبا می‌پیوندد. پست پوگبای فرانسوی واضح است اما آن دو چطور؟ «شاهزاده» توانست در مقاطعی از فصل پیش، که پیرلو غایب بود، به خوبی جای او را پر کند. از سوی دیگر، خدیرای آلمانی چهره‌ای با هوش بالای تاکتیکی است و او نیز می‌تواند به عنوان سپر خط دفاعی در مرکز میدان قرار بگیرد. در این صورت، مارکیزیو آزادتر خواهد شد تا بیش‌تر به حملات بپیوندد. وی فصل پیش تنها ۳ گل به ثمر رساند؛ کم‌ترین تعداد گل زده‌اش از فصل ۲۰۰۹/۱۰ به این سو.
تصمیمات دیگر به فروش ویدال مربوط می‌شوند. انتظار می‌رود که یووه از فروش این هافبک شیلیایی، حدود ۴۰ میلیون یورو به دست بیاورد و الگری نیز صریحاً از علاقه‌اش به خرید یک هافبک تهاجمی سخن گفته است. او قبلاً از ایسکو و اسکار به عنوان دو تن از هافبک‌های تهاجمی مورد علاقه‌اش نام برد. اما در حال حاضر ماریو گوتسه و یولیان درکسر اصلی‌ترین گزینه‌های باشگاه محسوب می‌شوند. خرید گوتسه از بایرن به نظر سخت‌تر است و از سوی دیگر، بیانکونری مایل نیست تا معادل بند آزادسازی درکسر؛ یعنی ۴۵ میلیون یورو، هزینه کند؛ زیرا وی اخیراً مشکلات مصدومیت داشته است. به همین خاطر، انتقال او، اگر بخواهد رخ دهد، با مبلغی کم‌تر صورت خواهد گرفت.
یکی دیگر از پست‌های جالب توجه، دفاع چپ است که اکنون تنها شاغل در آن، پاتریس اورای کهنه‌کار است. اضافه کردن یک بازیکن به آن پست، راه حلی طولانی‌مدت خواهد بود. بدین ترتیب اگرچه بیانکونری قسمت عمده انتقالات‌اش را به فاصله اندکی بعد از پایان فصل ۲۰۱۴/۱۵ انجام داد، اما باز هم شاهد فعالیت‌هایی در «وینُوو» خواهیم بود.
فصل پیش وقتی الگری جای کنته را گرفت، سؤالاتی پیرامون وضعیت یوونتوس شکل گرفتند. او از آن آزمون نمره‌ای عالی کسب کرد. اینک که چندین تن از سربازان کهنه‌کار این دوره طلایی از تیم رفته‌اند، الگری فرصت یافته تا میراث خودش را تثبیت کند.
طی چهار فصل، «جنگ‌جو» به یکی از بهترین هافبک‌های دنیای فوتبال تبدیل شده است. سبک بازی همه-فن-حریف-طور او شامل ۴۸ گل در ۱۷۱ بازی و هم‌چنین صلابتی مثال‌زدنی در امور دفاعی است. اما سؤال پیش روی هواداران یووه این است که چرا وی تصمیم به ترک باشگاه گرفت؟ شاید پاسخ این پرسش طی روزهای آتی، شفاف‌تر بشود.
اما فارغ از این موضوع، به نظر می‌رسد که شاهد «سال صفر» در «لا وِچیا سیگنورا» هستیم. هفته گذشته، چهار خرید جدید باشگاه به عموم معرفی شدند: پائولو دیبالا، سامی خدیرا، ماریو مانژوکیچ و سیمونه زاتزا. اما برعکس آن، خروج آندره‌آ پیرلو و کارلوس توز، دو حفره بزرگ را در تیم ایجاد کرده است. ویدال به زودی سومی را بر جای خواهد گذاشت. علاوه بر این سه ستاره، بازیکنان دیگری نیز، که طی این فصول پربار به بیانکونری کمک رسانده‌اند، راه خروج در پیش گرفتند؛ بازیکنانی از جمله مارکو استوراری، سیمونه په‌په و الساندرو ماتری. اینک از یووه ۲۰۱۱/۱۲ فقط ۹ نفر باقی مانده‌اند و انتظار می‌رود یکی از این ۹ نفر؛ یعنی پائولو دی شیلیه، در این تابستان تیم را ترک کند. اکنون پس از چهار سال چیرگی و صعود به فینال لیگ قهرمانان، شاهد فرگشت یوونتوس هستیم.
این‌ها خود خبرهایی در مورد مردی می‌دهند که وظیفه هدایت این گروه، به او سپرده شده است. ماسیمیلیانو الگری طی یک سری تحولات، جانشین آنتونیو کنته شد. این اتفاق در تاریخ ۱۵ جولای ۲۰۱۴ رخ داد و دقیقاً ۱۲ ماه بعد قصه انتقال ویدال به بایرن به وجود آمد. الگری حسب الوظیفه، چهارمین اسکودتوی پیاپی را برای باشگاه به ارمغان آورد. او تصریح کرده است که این فصل، رسیدن به سطح برخی از برترین تیم‌های تاریخ فوتبال ایتالیا -- مانند کویین‌کوئنیو دی اوروی یوونتوس دهه ۱۹۳۰ و اساطیر ایل گرنده تورینوی دهه ۱۹۴۰ -- اولویت اصلی است.
مدیریت باشگاه با دادن کلید کار کردن با تیم جدید به الگری، اعتماد خود را به این مرد لیورنویی نشان داده است. این آزمون جدیدی برای او به شمار می‌رود. منتقدین می‌گویند که قهرمانی فصل پیش الگری در سری A با تیم کنته صورت گرفت. آن‌ها به این مسئله توجهی نشان نمی‌دهند که وی توانست عملکرد بهتری در اروپا نسبت به کنته داشته باشد. اما اکنون الگری فرصت دارد تا نقش و نگار خود را توسط تیم «خودش» بر جای بگذارد.
وی در میلان توانست در همان اولین فصل، قهرمان اسکودتو شود. اما پس از ناکامی در برابر بیانکونری در سال ۲۰۱۲، شاکله روسونری از هم پاشید. دیگر هیچ شانسی برای رشد بیش‌تر وجود نداشت. الگری در ژانویه سال ۲۰۱۴ اخراج شد و میلان نیز به سقوط ادامه‌دارش، ادامه داد.
الگری تا کنون اعتراف کرده که این فصل «یوونتوس باید تغییر کرده و راه حل‌های جدیدی را بیازماید.» در حال حاضر فقط آلوارو موراتا، فرناندو یورنته و کینگزلی کومان در خط حمله باقی مانده‌اند. اما «شیر شاه» (لقب یورنته) به خروج از باشگاه لینک شده است. از طرف دیگر، اضافه شدن سه چهره جدید به خط حمله، ممکن است ناشی از تغییرات احتمالی در آرایش تیم و احتمال دگرگونی سیستم ۲-۱-۳-۴ محبوب الگری باشد.
در خط میانی باید یک تصمیم گرفته شود. خدیرا به جمع کلودیو مارکیزیو و پل پوگبا می‌پیوندد. پست پوگبای فرانسوی واضح است اما آن دو چطور؟ «شاهزاده» توانست در مقاطعی از فصل پیش، که پیرلو غایب بود، به خوبی جای او را پر کند. از سوی دیگر، خدیرای آلمانی چهره‌ای با هوش بالای تاکتیکی است و او نیز می‌تواند به عنوان سپر خط دفاعی در مرکز میدان قرار بگیرد. در این صورت، مارکیزیو آزادتر خواهد شد تا بیش‌تر به حملات بپیوندد. وی فصل پیش تنها ۳ گل به ثمر رساند؛ کم‌ترین تعداد گل زده‌اش از فصل ۲۰۰۹/۱۰ به این سو.
تصمیمات دیگر به فروش ویدال مربوط می‌شوند. انتظار می‌رود که یووه از فروش این هافبک شیلیایی، حدود ۴۰ میلیون یورو به دست بیاورد و الگری نیز صریحاً از علاقه‌اش به خرید یک هافبک تهاجمی سخن گفته است. او قبلاً از ایسکو و اسکار به عنوان دو تن از هافبک‌های تهاجمی مورد علاقه‌اش نام برد. اما در حال حاضر ماریو گوتسه و یولیان درکسر اصلی‌ترین گزینه‌های باشگاه محسوب می‌شوند. خرید گوتسه از بایرن به نظر سخت‌تر است و از سوی دیگر، بیانکونری مایل نیست تا معادل بند آزادسازی درکسر؛ یعنی ۴۵ میلیون یورو، هزینه کند؛ زیرا وی اخیراً مشکلات مصدومیت داشته است. به همین خاطر، انتقال او، اگر بخواهد رخ دهد، با مبلغی کم‌تر صورت خواهد گرفت.
یکی دیگر از پست‌های جالب توجه، دفاع چپ است که اکنون تنها شاغل در آن، پاتریس اورای کهنه‌کار است. اضافه کردن یک بازیکن به آن پست، راه حلی طولانی‌مدت خواهد بود. بدین ترتیب اگرچه بیانکونری قسمت عمده انتقالات‌اش را به فاصله اندکی بعد از پایان فصل ۲۰۱۴/۱۵ انجام داد، اما باز هم شاهد فعالیت‌هایی در «وینُوو» خواهیم بود.
فصل پیش وقتی الگری جای کنته را گرفت، سؤالاتی پیرامون وضعیت یوونتوس شکل گرفتند. او از آن آزمون نمره‌ای عالی کسب کرد. اینک که چندین تن از سربازان کهنه‌کار این دوره طلایی از تیم رفته‌اند، الگری فرصت یافته تا میراث خودش را تثبیت کند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر