میهمانان حمید عسگری در کنسرت برج میلاد شب لذت بخشی را گذراندند
یک دقیقه سکوت به احترام اسطوره
کنسرت حمید عسکری در حالی در سالن همایش های برج میلاد برگزار شد که تقریباً هیچ صندلی خالی در سالن دیده نمی شد و مخاطبان عسکری با شور و حال خاصی تا انتهای کنسرت او گروهش را همراهی کردند. شاید به جرأت می توان گفت این اجرا بهترین اجرای عسکری در سال های گذشته به شمار می رفت.
یک دقیقه سکوت به احترام حجازی
ابتدای برنامه و پیش از حضور گروه روی صحنه، کلیپی از اجراهای قبلی عسکری پخش شد و سپس حمید به همراه گروهش که همگی لباس های یکدست مشکی به تن داشتند روی صحنه حاضر شدند. این بار برخلاف کنسرت های قبلی، عسکری برای شروع از آهنگ «هیشکی مث من تو رو دوست نداره...» استفاده نکرد و از همان ابتدا نشان داد که قصد دارد اجرای متفاوتی را تقدیم هوادارانش کند. چند آهنگ ابتدایی که عسکری برای اجرا انتخاب کرده بود همگی آهنگ های شاد و ریتمیک بود، اما بعد از اجرای آهنگ «خنده و گریه»، گروه زهی مهستان روی صحنه آمد تا قسمت دوم کنسرت که به آهنگ های آرام و ملایم اختصاص داشت آغاز شود.
در ابتدای این بخش، حمید عسکری گفت: «در این قسمت از برنامه قصد داریم چند آهنگ احساسی را برایتان اجرا کنیم، آهنگ هایی که تعدادی از آنها را در هیچ یک از اجراهای قبلی ام نخوانده ام! قسمت دوم کنسرت امشب را تقدیم می کنم به روح اسطوره فراموش نشدنی فوتبال ایران، ناصر حجازی!» عسکری با بردن اسم حجازی باعث شد حضار به افتخار حجازی شروع به کف زدن کنند. بعد از تشویق مرحوم حجازی از سوی حضار، حمید از حضار در سالن خواست به احترام این اسطوره فوتبال کشورمان، یک دقیقه سکوت کنند.
اشک حمید...
«آهای تو که عشق منی...» اولین ترانه ای بود که حمید عسکری در قسمت دوم کنسرت خود اجرا کرد. ترانه ای که با همراهی مردم شنیدنی تر از گذشته جلوه می کرد. نکته جالب هنگام اجرای این ترانه اشک های حمید عسکری بود. حمید بعد از پایان این ترانه گفت: «بهترین لحظه زندگی هر خواننده زمانی است که مردم دوست داشتنی کشورش ترانه های او را حفظ باشند و با او زمزمه کنند...» دومین ترانه ای که در این بخش اجرا شده آهنگ پرطرفدار ستاره بود، آهنگی که از ابتدای کنسرت مدام از طرف مردم تقاضا می شد. اجرای این آهنگ هم همراه بود با صدای طرفداران حمید که او را در خواندن «ستاره» همراهی می کردند. نور موبایل ها در این آهنگ به زیبایی سالن کمک زیادی کرد. در پایان اجرای «ستاره» حمید رو به حضار کرد و گفت: «من و گروهم همیشه از حضور بانوان گرامی در عرصه موسیقی پاپ حمایت می کنیم، خوشحالم که در دو قطعه قبلی، خانم نازنین رضایی به عنوان پیانیست ما را همراهی کردند». نازنین رضایی به شدت از سوی حضار مورد تشویق قرار گرفت و سپس از گروه جدا شد و جای خود را به «فراز» داد! پیانیست روشندلی که به گفته عسکری رهبری گروه زهی «مهستان» را هم برعهده داشت. این قسم از برنامه با اجرای دو ترانه «دارم از چشمات می خونم» و «وقت رفتن...» به پایان رسید و گروه زهی نیز با پایان این بخش از حضار خداحافظی کردند تا حمید و گروهش دوباره به اجرای آهنگ های ریتمیک بازگردند.
حضور پیام طونی و تکنوازی امید حجت
«عشقمی عاشقتم گل من...» ترانه ای است که حمید برای عوض کردن فضای کنسرت انتخاب کرد. ترانه ای که تا به حال در هیچ یک از کنسرت های عسکری اجرا نشده بود و این اولین باری بود که او همراه گروهش آن را به طور زنده برای مخاطبانش اجرا می کرد. نکته جالب درباره این ترانه این بود که همه سالن به طور یکپارچه این آهنگ را با حمید می خواندند. این اجرا از نظر همراهی مردم با حمید هم بهترین اجرای عسکری بود. مردم به شدت با
آهنگ های این خواننده جوان ارتباط برقرار کرده بودند و از ابتدا تا انتهای کنسرت، حمید را تنها نگذاشتند. در قسمتی از برنامه امید حجت، رهبر ارکستر عسکری به تکنوازی با گیتار الکتریک پرداخت که با تشویق خوبی از سوی حضار همراه بود. حضور پیام طونی، ویولونیست مطرح موسیقی کشورمان هم از نقاط قوت کنسرت عسکری بود.
مثل یک بازیگر روی صحنه!
یکی از نکات مثبتی که همیشه در اجراهای عسکری دیده می شود این است که روی صحنه مثل یک بازیگر بازی می کند و صرفاً به اجرای خشک و بی روح آهنگ اکتفا نمی کند و متناسب با هر آهنگ و ملودی ها حرکات جالبی روی صحنه انجام می دهد که همین موضوع باعث می شود انرژی مثبتی به سمت حاضران در سالن پرتاب شود و این انرژی باعث شور و هیجان در بین حضار می شود.
موقع سختی ها کنارم بوده...
در این بخش از برنامه عسکری تصمیم گرفت میهمانان هنرمندی که در بین حضار حضور داشتند را معرفی کند، اولین نفری که حمید برای معرفی انتخاب کرد، حسین سهیلی زاده بود، همان کارگردان کاربلدی که مجموعه هایش همیشه پربیننده بوده و او را با ساخت سریال هایی چون «ترانه مادری»، «پریدخت»، «دلنوازان» و «فاصله ها»
می شناسیم. بعداز معرفی سهیلی زاده که با تشویق خوبی از سوی مردم همراه بود، نوبت به معرفی شکور شمس العمار، یعنی امیرحسین رستمی رسید! عسکری درباره امیرحسین رستمی گفت: «امیرحسین یکی از بهترین دوستان من است که اگر در زمان های شادی کنار من نبوده، در زمان مشکلات و سختی همیشه مرا همراهی کرده و هیچ وقت تنهایم نگذاشته است».
همه بودند...
آهنگ «فکر می کنی کی هستی...» ترانه بعدی بود که عسکری از آلبوم «کما۱» برای اجرا انتخاب کرد و با استقبال خوبی از سوی طرفدارانش روبه رو شد. نکته دیگری که در این کنسرت به چشم می خورد شور و هیجان مخاطبان حمید در طبقه دوم سالن بود که همپای پایینی ها فعال بودند! یکی دیگر از نکات حاشیه ای اولین کنسرت عسکری در سال ۹۰ این بود که می شد در بین حاضران در سالن اقشار مختلف سنی را مشاهده کرد. از بچه های کوچک بگیرید تا افراد مسن که به همراه خانواده برای لذت بردن از یک شب موسیقایی به سالن همایش های برج میلاد آمده بودند.
آهنگ های درخواستی
آهنگ «فرشته» ترانه ای بود که حمید عسکری اعلام کرد آخرین آهنگی است که در این کنسرت اجرا می شود.
ترانه ای ریتمیک که مثل اکثر آهنگ های این شب با همخوانی مردم اجرا شد. بعد از اجرای این آهنگ مردم با تشویق هایشان درخواست کردند که چند آهنگ دیگر نیز اجرا شود که عسکری نیز با این درخوست موافقت کرد و گفت «به عشق شما عزیزان دو آهنگ دیگر نیز اجرا خواهیم کرد که انتخاب آنها هم برعهده خود شماست»!
اولین آهنگ که از سوی حاضران در سالن درخواست شد، ترانه «من کجای زندگیتم...» بود. عسکری قبل از آغاز این آهنگ گفت: «من نمیدونم کجای زندگی شما هستم، اما تک تک شما در قلب من جا دارید». ترانه آخر اولین کنسرت عسکری در سال 90، «بیا دنبال من...» بود. ترانه ای که در قالب آلبوم «کما 3» به بازار موسیقی عرضه شد و البته یکی از محبوب ترین قطعات این آلبوم هم به شمار می رود.
این آقا، ژنرال بی اخلاقی های فوتبال است؟
بعد از اجرا به اتاق ویژه پشت صحنه رفتیم تا دقایقی را با حمید عسکری به گفت وگو بپردازیم، این گفت وگو بدون هیچ کم و کاستی به شرح زیر است:
ـ فاصله کوتاهی بین این کنسرت با کنسرت قبلی ات است، علت این موضوع، ناکامی در کنسرت گذشته ات که نیست؟
نه به هیچ عنوان، کنسرت قبلی ام که اتفاقاً در همین سالن هم برگزار شد اولین کنسرت من بعد از انتشار آلبوم کما3 بود و به طور غیرعادی خوب بود. استقبال از آن به حدی خوب بود که ما مجبور شدیم صندلی اضافه در سالن بگذاریم. به هر حال به علت انتشار این آلبوم ما تعداد کنسرت ها را افزایش دادیم تا بتوانیم آهنگ های بیشتر و متنوع تری را برای مخاطبانمان اجرا کنیم.
ـ فکر می کنی علت اینکه استقبال خوبی از کنسرت هایت می شود چیست؟
نمی خواهم از خودم تعریف کنم؛ اما واقعیت این است که در همه کنسرت های من استقبال به همین شکل است که می بینید. البته انتشار کما3 هم تأثیر مثبتی بر پرشورتر شدن کنسرت هایم داشته است.
ـ در این کنسرت آهنگ هایی را اجرا کردی که پیش از آن در کنسرت هایت از آنها استفاده نمی کردی، کمی در این باره برایمان بگو.
این قطعات همگی متعلق به «کما3» بود که در این کنسرت اجرا کردیم. قطعه «بیا دنبال من» را برای اولین بار بود که به صورت زنده می خواندم و استقبالی که از حضار دیدم واقعاً برایم خیره کننده بود. شاید در این کنسرت بیشتر از همه آهنگ ها از «بیا دنبال من» استقبال شد.
ـ از حضور امید حجت در کنارت برایمان بگو، قبلاً از نیما وارسته به عنوان رهبر ارکستر استفاده
می کردی.
امید حجت بدون تعارف، اعتماد به نفس من روی صحنه اجراست. دو سال است که دیگر با نیما وارسته همکاری نداریم و امید حجت رهبری ارکستر من را برعهده دارد. امید هم خوب ساز می زند و هم خیلی مسلط است.
ـ گفتی از حضور بانوان در موسیقی استقبال می کنی، کمی بیشتر توضیح می دهی؟
من این حرف را زدم و روی حرفم هم ایستاده ام. من به عنوان عضو کوچکی از جامعه موسیقی هرکاری که بتوانم برای حضور فعال بانوان محترم علاقه مند به موسیقی در این عرصه انجام می دهم.
ـ قبلاً گفتی که آلبوم بعدیات دارای فضایی متفاوت نسبت به سریال «کما» هاست. این تغییر فضا یعنی چی؟
هر خواننده ای به هر حال یک امضای کاری دارد، به نظرم اصولاً باید آلبوم های یک خواننده در بخش هایی شبیه به هم باشد تا استایل او مشخص شود. در آلبوم جدیدم تصمیم دارم درانتخاب سوژه ترانه ها و ملودی ها کمی تغییر ایجاد کنم تا شباهت آن به سه آلبوم گذاشته ام کمتر شود؛ اما امضای کاری ام در این آلبوم هم حضور دارد. سعی می کنم فضاهای جدیدی از موسیقی را در این آلبوم تجربه کنم.
ـ درباره ترانه ای که قرار است برای مرحوم حجازی بخونی برایمان بگو...
زیاد دوست ندارم در این باره صحبت کنم. من هنوز هم باورم نمی شود که ناصرخان دیگر بین ما نیست و صحبت در مورد فوت ایشان برایم دردناک است. نمی خواستم این ترانه را بخوانم چون هیچ وقت دوست ندارم بعد از دست دادن کسی به فکر او بیفتم، چه بهتر که در زمان حیات آدم ها آنها را بزرگ بداریم.
ـ در مصاحبه ای که قبلاً درباره ناصر حجازی با تماشا داشتی صحبت هایی کردی که به نظر می رسید منظورت امیر قلعه نویی است، درست است؟
بله، دقیقاً منظورم آقای قلعه نویی بود. آدم های قابل نقد در فوتبال زیاد هستند و کاپیتان همه آنها آقای ژنرال است. ایشان کاپیتان آدمهای غیرمتعهد در فوتبال هستند. من فکر می کنم ناصر حجازی آن قدر بزرگ بود که حتی یک ثانیه هم به امیر قلعه نویی فکر نکرد.
ـ پس به عنوان یک استقلالی از آمدن قلعه نویی به این تیم استقبال نمی کنی؟
استقلال احتیاجی به قلعه نویی ندارد. مربی فعلی این تیم بسیار خوب است. استقلال یک تیم شرافتمنداست، نباید به وجهه این تیم ضربه زد، این را فراموش نکنید.
ـ میهمان های هنری دیگری نیز مثل رضا رویگری و نیما نهاوندیان در کنسرت حضور داشتند که حمید آنها را معرفی نکرد! البته بعد از اجرا، رویگری به پشت صحنه آمد و به عسکری بابت اجرای خوبش تبریک گفت. همانجا عسکری بابت معرفی نکردن رویگری از وی عذرخواهی کرد و گفت که باور کنید اینقدر روی صحنه استرس داشتم که فراموش کردم.
ـ عرفان حاتمی و محمد مجرلو دو تن از اعضای گروه حمید بودند که او هنگام معرفی آنها گفت: «این دو دوست عزیز شروع فعالیت موسیقایی من کنارم هستند و از این بابت خوشحالم».
ـ نورپردازی سالن در این کنسرت عسکری بسیار چشم نواز و خوب بود و می توان آن را به عنوان یکی از نکات مثبت کنسرت او به شمار آورد. انتظامات سالن همایش های برج میلاد بسیار مبتدی و آماتور عمل می کرد که باعث تعجب بود.
مثلاً در پاره ای از اوقات مشاهده می شد که مردم از در خروجی وارد سالن می شدند و در بعضی موارد به شکل جالبی سخت گیری می شد، مثلاً یکی از حضار که برای صحبت با یکی از مسئولان شرکت کنسرت گذار از سالن خارج شده بود، موقع ورود مجدد به سالن با ممانعت حراست سالن مواجه و درنهایت با وساطت مسئولان شرکت آوای هنر وارد سالن شد.
منبع: روزنامه تماشا
باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir
نظر کاربران
تو كه كپى دست دهم از شادمهر هستى نميخواد از اين حرفا بزنى با او ن صدات