راهنمايی برای از يكسالگي تا ده سالگي
گام به گام به سوی پيشگيري از چاقي
چاقي يك شبه به سراغ هيچكس نميآيد! كودك شما در هر سني كه باشد، راههاي آساني براي پيشگيري از ابتلاي او به چاقي وجود دارد كه شما بهعنوان والدين بايد آنها را بشناسيد.
چاقي يك شبه به سراغ هيچكس نميآيد! پرخوري، يك جا نشستن و نداشتنتحرك و ورزش، در كنار عادت بچهها به مصرف تنقلات يا بهتر بگوييم هلههولههاي پركالري و بيارزش، دست به دست هم داده و روز به روز به وزن آنها اضافه ميكند. اگرچه والدين ابتدا اين موضوع را ميپسندند و تپل بودن بچه را نشانه سلامت و زيبايي او ميدانند اما كمي كه وضع بدتر شد و چاقي كودك از «تپلي» فراتر رفت، خودشان هم لب به اعتراض باز ميكنند و حتي ممكن است كودك را براي چاقي و اضافهوزني كه خودشان مسبب و مشوقش بودهاند، سرزنش كنند. متاسفانه عادتهاي غلطي كه نام برديم، اندكاندك در زندگي روزمره بچهها جا باز ميكند و همين عادات نادرست موجب چاقي روزافزون آنها ميشود. بعضي از والدين فكر ميكنند كه اين عادتها با بزرگ شدن كودك از بين ميروند اما متاسفانه اينطور نيست. كودكان اين عادتها را با خود به نوجواني برده و تا بزرگسالي يدك ميكشند. بنابر اين اگر به سلامت جسمي فرزندتان چه در حال و چه در آينده او اهميت ميدهيد، بايد خشت اول را درست بگذاريد.
عادتهاي نادرست پرخوري و ورزش نكردن از سنين كودكي شكل ميگيرند. خوشبختانه داشتن يك محيط سالم در منزل ميتواند بچهها را به سمت ايجاد و حفظ عادتهاي صحيح پيش ببرد. والدين تاثير بسيار عميقي روي بچهها دارند و ميتوانند با ايجاد ارزشها و ديدگاههاي مثبت، تشويق عادات صحيح و ايفاي نقش بهعنوان الگو كودكان را در داشتن يك زندگي سالم و حفظ تناسب اندام در آينده، حمايت كنند. والدين گردانندگان اصلي خانه هستند و از راههاي متعددي ميتوانند بر سلامت كودكان تاثير بگذارند، مثلا با انتخاب غذاها و خوراكيهايي كه در دسترس كودك است، با تفريحاتي كه براي بچهها فراهم ميكنند، با ميزان پول تو جيبي كه براي فرزندانشان درنظر ميگيرند و... خلاصه راههاي بيشماري وجود دارد كه والدين از طريق آنها ميتوانند بر فعاليتها و عادتهاي غذايي كودكان تاثير بگذارند اما متاسفانه زندگي ماشيني امروز و كار كردن والدين در بيرون از منزل موجب ميشود اين اتفاقات به سادگي در هر خانوادهاي رخ ندهد.
كودكان نوپا ممكن است بعضي از غذاها را دوست نداشته باشند. بچهها در ۲، ۳ سالگي عادت دارند به بهانههاي مختلف انواع غذا را از هم جدا كنند يا گوشت و سبزي نميخورند. در اين سن بهترين كاري كه ميتوانيد بكنيد تا كودك به خوردن غذاهاي مختلف عادت كرده و آنها را بپسندد اين است كه در موقعيتهاي متفاوت غذاها را در دسترس كودك قرار بدهيد. مثلا ميتوانيد هر بار يك سبزي جديد را به او معرفي كنيد يا غذايي را كه دوست دارد با يك ماده جديد بپزيد. البته يادتان باشد شما بايد فقط موقعيتي را فراهم كنيد كه كودك با اين غذاهاي جديد و سالم روبهرو شود و نبايد براي خوردن آنها به كودك بيش از حد اصرار كرده يا او را مجبور كنيد. ممكن است كودك چند بار از خوردن غذا امتناع كند ولي بالاخره آن را امتحان خواهد كرد.
كار ديگري كه بايد براي بچهها در اين سن انجام دهيد آن است كه خوردن به اندازه را به آنها آموزش دهيد. مقدار غذايي كه براي آنها ميريزيد، بايد منطقي و به اندازه باشد. آنها را به پرخوري تشويق نكنيد و برعكس به كودك آموزش دهيد كه وقتي احساس سيري كرد از ادامه خوردن دست بكشد. كودكان در اين سن بهطور طبيعي فقط تا جايي غذا ميخورند كه احساس سيري كنند و اگر سير باشند تمايلي به غذا خوردن ندارند اما بعد از 5 سالگي كودكان تحتتاثير تحريكات محيطي مانند استرس و هيجان هم غذا ميخورند و كمكم عادت ميكنند هر چيزي كه در دسترس آنها قرار دارد را بدون آنكه واقعا گرسنه باشند امتحان كنند. آنها از اين سن به بعد ميتوانند بهرغم احساس سيري به خوردن ادامه دهند. يكي ديگر از مهمترين وظايف والدين براي كودكان نوپا و پيشدبستاني آن است كه تا حد امكان آنها را از هله هولههاي بيارزشي كه تبليغ ميشوند دور نگه دارند. كودكاني كه در اين سن كمتر هلههوله را در اطراف خود ديده باشند، در آينده هم كمتر از اين نوع خوردنيها استقبال خواهند كرد.
وقتي بچهها به اين سن ميرسند، ديگر خودشان در موقعيت انتخاب غذاهايي كه ميخورند قرار ميگيرند. مثلا در مدرسه و بيرون از خانه خودشان خوراكيهاي مورد علاقهشان را تهيه ميكنند. به علاوه آنها در اين سن سعي ميكنند با اصرار والدين را به خريد غذاهاي خاص مجبور كنند. در اين زمان بايد ترتيبي دهيد تا اعضاي خانواده در موقع غذا خوردن دور هم جمع شوند و با همديگر غذا بخورند. مطالعات نشان ميدهد، هر چه خانوادهها بيشتر دور هم غذا ميخورند، احتمال مصرف ميوه، سبزيها، غلات و غذاهاي غني از كلسيم در بين بچهها بيشتر ميشود.
همچنين در دسترس بودن غذاهاي سالم و مورد علاقه كودكان موجب ميشود تا آنها از خريد هلههوله و روي آوردن به خوراكيهاي ناسالم بپرهيزند.
نوشيدنيهاي شيريني كه كودكان مصرف ميكنند، مانند نوشابه و آبميوههاي مصنوعي نه تنها مواد مغذي را كه كودكان در سن رشد نياز دارند براي بدن آنها تامين نميكنند بلكه حاوي مقدار زيادي شكر هستند كه كالري بسياري را به بدن كودك وارد ميكنند. متاسفانه سن مصرف نوشابه و آبميوههاي مصنوعي به زير يك سال رسيده و اين بايد زنگ خطري براي والدين باشد. نوشيدنيهاي مصنوعي كه ادعا شده حاوي صددرصد آبميوه خالص هستند، تنها اندكي ميوه طبيعي دارند و بيشتر با اسانس و شكر تهيه شدهاند. اگر مصرف نوشابه و آبميوههاي مصنوعي را براي فرزندتان محدود كنيد كمك بزرگي به پيشگيري از افزايش وزن او كردهايد.
با وجود آنچه همه مردم درباره كودكان و دوران پرجنب و جوش كودكي فكر ميكنند، كودكان امروزي به اندازه كافي تحرك و فعاليت ندارند. علاوه بر گامهايي كه پيش از اين گفته شد، گام ديگري هم هست كه براي سلامت كودكتان و پيشگيري او از چاقي بايد برداريد؛ تماشاي تلويزيون و بازيهاي ويدئويي را به كمتر از ۲ ساعت در روز برسانيد و ترتيبي دهيد تا بچهها دست كم روزي يك ساعت تحرك و جنب و جوش داشته باشند. آنها را به پارك ببريد و در بازيهاي آنها شركت كنيد. كمي كه فرزندتان بزرگتر شد، او را در يك باشگاه ورزشي ثبت نام كنيد تا به ورزش مورد علاقهاش بپردازد.
ارسال نظر