نگاهی به پیشینه تاریخی خانواده پژو ۲۰۶
در بین خودروهایی که طی چند دهه اخیر در کشورمان مونتاژ و یا عرضه شدند، یکی از آنها، بیش از همه، قلب و روح جوانانمان را تسخیر نمود. این خودروی تخممرغی شکل و گردفام، پژو ۲۰۶ نام دارد.
نکته جالب این است که بسیاری از این دلدادگان میدانند که پژو ۲۰۶ وطنی امروز، از سیره اسلاف فرانسوی خود فاصله گرفته، ولی با همه اینها، بازهم دل در گروَش دارند. ما نیز در اینجا، برای آنکه ادای دینی به این خودرو کرده باشیم، قصد داریم که به نحوی گذرا، پیشینه و سوابق تاریخی این مرکب هیجده ساله را مرور کنیم. خودرویی که سالهاست در سرزمین مادری خود بازنشسته شده و در گوشهای دنج آرمیده است.
البته با احتساب زمان تولید مدل ۲۰۶+، این تاریخ تا دو سال دیگر هم ادامه یافت که در جای خود یک رکورد بهحساب میآید و دلیل اصلی این امر را هم تنها میتوان در میزان فروش بالای آن جستجو نمود، امری که حتی تا آخرین روزهای حیاتش، کمابیش برقرار بود.
نکته جالب اینجاست که در سال ۲۰۰۶ میلادی، نسخه جایگزین این خودرو، یعنی ۲۰۷ هم به بازار آمد ولی به سبب استقبال نهچندان بالایی که از آن صورت پذیرفت، پژو ۲۰۶ و نسخه فیسلیفتش (۲۰۶+) همچنان تا اواخر سال ۲۰۱۲ میلادی، در کنار ۲۰۷ و در موطن خود (فرانسه) تولید میشدند و جالبتر اینکه هردوی آنها (۲۰۶ و ۲۰۷) تنها زمانی بازنشسته شدند که مدل ۲۰۸ وارد گردونه تولید شد.
طراحی مدل کوپه و یا پژو ۲۰۶ CC هم توسط فردی به نام مورات گوناک (MURAT GüNAK) صورت پذیرفت.
پژو ۲۰۶ علاوه بر فرانسه، در کشورهایی همچون انگلستان، چین، برزیل، آرژانتین و اندونزی، ایران، مالزی، شیلی و … هم به تولید میرسید. همچنین، نسخهای از این خودرو با برخی از تغییرات در بدنه و داشبورد، بهطور اختصاصی و ویژه برای بازار چین تولید شده و با نام سیتروئن C۲ فروخته میشود. خودروی رانا را هم میتوان یکی از مشتقات پژو ۲۰۶ به شمار آورد.
این موفقیتها در کنار یکدیگر، این خودرو را به یکی از مهمترین بازیگران خودروهای سوپرمینی در آن زمان بدل نمود، به حدی که کمتر خودرویی در این کلاس جرئت رویارویی و همآوردی با آن را داشت.
پژو ۲۰۶ در فرمهای سه درب و پنج درب هاچبک، پنج درب سدان، دو درب کوپه و پنج درب استیشن واگن تولید میشد و در کشورمان نیز تنها نمونه پنج درب هاچبک آن در مدار تولید قرار گرفت.
طیف وسیعی از پیشرانههای بنزینی و دیزلی قلب تپنده این خودرو را تشکیل میدادند که نسخههای بنزینی آن شامل پیشرانههای ۱ ،۱.۴ و ۱.۶ و ۲ لیتری میشد. هر یک از این پیشرانهها نیز کد و نام متفاوتی را دارا بودند.
در کشور ما نیز، تنها نسخههای ۱.۴ و ۱.۶ لیتری بنزینی این خودرو به خریداران عرضه شدند. این دو پیشرانه هم به ترتیب از توانی معادل ۷۵ و ۱۱۰ اسب بخار برخوردارند. پیشرانههای دیزلی این خودرو هم در احجام ۱.۴، ۱.۶، ۱.۹ و ۲ لیتری روانه بازار شدند.
این مدل در سال ۲۰۰۸ میلادی، در بازار برزیل ارائه شد و با نام ۲۰۷ PASSION فروخته شد که البته به لحاظ ظاهری و داخلی، با نمونه موجود در کشورمان تفاوت بسیاری داشت و در واقع همان نسخه سدان پژو ۲۰۶+ و یا همان ۲۰۷i بود. این مدل هنوز هم در کشورهایی همانند چین و آرژانتین با نام ۲۰۷ و در تشابه با نسخه برزیلی آن به تولید میرسد.
تکوین و پایهریزی این خودرو هم تا حد زیادی مدیون برزیلیهاست! ماجرا هم از آنجایی آغاز شد که در ماه مه سال ۲۰۰۸ میلادی، شعبه برزیلی پژو اعلام نمود که قادر به ساخت و یا ورود پژو ۲۰۷ اروپایی، به بازار نیست؛ اما در عوض میتواند برخی از بخشهای ظاهری پژو ۲۰۶ را به گونهای دستخوش تحول کند تا با نسخه اصلی ۲۰۷، شبیه گردد. از قرار معلوم، این پیشنهاد مورد تأیید پژو قرار گرفت.
از همین رو، این نسخه که در نوع خود یک فیسلیفت ماژور از ۲۰۶ محسوب میشود و از لحاظ جایگاه هم در میانه مدلهای اصلی ۲۰۶ و ۲۰۷ قرار دارد، در انواع سه درب، پنج درب، هاچبک و استیشن روانه بازار شد. این خودرو در بازار ممالکی همچون آرژانتین و اروگوئه با نام ۲۰۷ COMPACT فروخته شد. این نام هم از این جهت برایش گزینش شد تا از مدلهایی اروپایی پژو، منجمله ۲۰۷ CC و RC تفکیک یابد.
در خود برزیل هم این خودرو با نام ۲۰۷ BRAZIL روانه بازار شد که البته بعدها نام برزیل از پسوند آن حذف شد. نامگذاری پژو ۲۰۶ فیسلیفت با نام ۲۰۷، در بازار ممالک آمریکایی جنوبی، با انتقادات متعددی از ناحیه رسانههای این قاره مواجه شد، زیرا ازنظر آنها این خودرو یک پژو ۲۰۶ فیسلیفت بود و نه یک ۲۰۷! با همه اینها، این خودرو توانست موفقیتهای بسیاری را نصیب سازندگان خود سازد، بهنحویکه در سال ۲۰۱۱ میلادی توانست مقام پرفروشترین خودروی کشور آرژانتین را از آن خود نماید.
کمی پس از آغاز به تولید این مدل در قاره آمریکای جنوبی، در ماه فوریه سال ۲۰۰۹ میلادی، تولید آن در سایت فرانسوی پژو نیز آغاز شد و برای آنکه از نسخه اصلی ۲۰۷ تمایز یابد، نام ۲۰۶+ را هم بر پیشانیاش حک نمودند. بهای آن نیز نسبت به مدلهای پایه ۲۰۷ در حدود هزار یورو ارزانتر بود.
شرکت پژو برای تولید این مدل تعداد ۴۵۰ نفر کارگر را هم استخدام نمود و خط تولیدش نیز با پژو ۳۰۸ دو درب یکسان بود. البته عرضه این مدل از سوی پژو برای مقابله با رقیب وطنیاش رنو صورت پذیرفته بود، زیرا رنو از طریق شاخه رومانیایی خود، یعنی داچیا، مدلهای ارزانقیمت را روانه بازار میکرد و این کار پژو هم در واقع پاسخی به این رویداد بود؛ و درنهایت اینکه، این مدل از فرانسه به کشورهایی همانند مکزیک، شیلی و جمهوری دومینیکن نیز صادر شد و البته نه با نام ۲۰۶+ بلکه بازهم با نام ۲۰۷!
در سال ۲۰۱۲ میلادی، شرکت پژو به تولید این مدل و منجمله ۲۰۷ اصلی خاتمه داد و مدل ۲۰۸ را جایگزینشان نمود؛ و درمجموع، در حدود ۴۱۶/۹۲۷ دستگاه پژو ۲۰۶+ در خاک فرانسه تولید شد که با احتساب این رقم، میزان کل تولید خانواده پژو ۲۰۶ تا پایان سال ۲۰۱۲ میلادی به رقم ۸ میلیون دستگاه نزدیک شد.
در حال حاضر، خودروی ۲۰۶ با همان فرم اولیهاش تنها در خاک ایران تولید میشود ولی تولید پژو ۲۰۶+ کماکان در چین و آرژانتین و برزیل و مالزی ادامه دارد، این مدل هنوز در چین تحت نام ۲۰۷ و در آرژانتین با نام ۲۰۷ COMPACT عرضه میشود.
پژو ۲۰۶+ در سال ۱۳۸۹ شمسی وارد کشورمان شد و با نام پژو ۲۰۷i به بازار معرفی گردید. این خودرو تنها به مدت دو سال در خط تولید ایرانخودرو قرار داشت و کل مجموع تولید آن نیز کمی بیش از بیش بیست هزار دستگاه بود که با تشدید تحریمهای ظالمانه غرب، به این روند خاتمه داده شد. البته قرار است که با رفع تدریجی تحریمها، این مدل دوباره به خطوط تولید باز گردد و به همین سبب نیز، چندی پیش، ثبتنام از خریداران آن آغاز شده است.
ارسال نظر