اسطوره‌ای که همه چیز را برای باشگاه کودکی‌اش فدا کرد!

برترین‌ها: روی کاستا تقریبا لرزه به اندام تمام مدافعانی که روبرویش قرار می‌گرفتند، می‌انداخت. او متعلق به نسل طلایی پرتغال بود که ملتی را در آن سال‌ها الهام می‌بخشید. آن هم در کنار ستارگانی همچون لوییس فیگو، پائولتا و فرناندو کوتو. در فیورنتینا، روی کاستا به نام لالوس به معنای نور شناخته می شد.

روی کاستا باشگاه خود، بنفیکا را بیش از هر چیز دیگری دوست داشت. وقتی او نوزاد بود، اولین کلمه ای که به زبان آورد بنفیکا بود. تمام خانواده او به باشگاه  بنفیکا علاقه داشتند. زمانی که او نه ساله بود، بنفیکا رویدادی را برای دارندگان بلیط فصل ترتیب داد که در آن فرزندانشان برای یک روز به آنجا می آمدند و در مجموعه تمرینی خود بازی می کردند. این یک آزمایش نبود، بلکه راهی برای تشکر از هواداران بود. با این حال، روی کوچولو آن را فرصتی برای یک زندگی می‌دید. آنقدر مضطرب بود که شب قبل نتوانست بخوابد. وقتی به آنجا رسید پانصد کودک را دید که در میان همه آنها کسی جز خود پادشاه یعنی اوزبیو، نبود. اوزبیو بیست و دو کودک رادر یک زمان انتخاب کرد تا هر یک از آنها ده  دقیقه بازی کنند. سرانجام نوبت به روی رسید و تنها  با دو لمس توپ، دو بچه را پشت سرش روی زمین گذاشت.

اوزبیو پتانسیل روی را دید و از او خواست تا زمین را ترک کند. روی تصور کرد که او کار اشتباهی انجام داده و به سمت پدرش دوید و گفت: «آقا. یوسبیو من را دوست ندارد.» در واقع، اوزبیو وارث تاج خود را پیدا کرده بود. نزد پدر روی رفت و گفت: (به اندازه کافی دیدم. فردا او را برگردانید و من مطمئن خواهم شد که بازی می کند.)