رمان بهروز بوچانی به ایران می‌آید
رمان برنده گران‌ترین جایزه ادبی استرالیا توسط نشر چشمه در ایران منتشر می‌شود.
ایسنا: بهروز بوچانی که در جزیره‌ی مانوسِ گینه‌ی نو در بازداشت است رمان "هیچ دوستی جز کوه‌ها" را که برنده گران‌ترین جایزه‌ی ادبی استرالیا شده در ایران منتشر می‌کند.
این پناهجوی ایرانی در جزیره‌ی مانوس نسخه‌ی فارسیِ رمان خود را برای انتشار در اختیارِ نشرِ چشمه قرار داده است؛ رمانی که ترجمه‌ی انگلیسی‌اش او را به شهرت رسانده حالا در وطنِ خودش نیز منتشر خواهد شد.
ناشر در معرفی این نویسنده و کتابش عنوان می‌کند: بهروز بوچانی که چندی پیش به خاطرِ نوشتنِ رمانِ "هیچ دوستی جز کوه‌ها: نوشته‌هایی از زندانِ مانوس" برنده‌ی جایزه‌ی مهمِ ادبی ویکتوریای استرالیا شده بود، این رمان را روی واتس‌اپ نوشته و بعد برای ترجمه به دوستش امید توفیقیان داده بود. ترجمه‌ی رمانِ او که باعث شد هم جایزه‌ی معتبرِ ویکتوریای استرالیا را ببرد، هم بیش از پیش به چهره‌ای معترض علیه سیاستهای هولناک دولتِ استرالیا علیهِ پناهجویانِ غیرِقانونی تبدیل شود فروشِ فوق‌العادهای در جهانِ انگلیسی‌زبان پیدا کرد.
هرچند او اجازه نیافت در مراسمِ مختلفی که برای این کتاب برگزار شد حضور پیدا کند. بوچانی متولدِ ایلام است، روزنامه‌نگار و فعالِ حقوقِ بشر که پنج سالِ پیش با قایق از اندونزی به سمتِ استرالیا مهاجرت کرد و به دستِ گارد ساحلی به جزیره‌ی هولناک مانوس برده شد؛ جزیره‌ای که عملا یک زندانِ تمام‌عیار است. بوچانی در گفت‌وگوهای متعددش از جمله با گاردین از شرایطِ وحشتناکِ زندگی در مانوس گفته. هرچند او هنوز هم محصورِ این جزیره است و از طریقِ موبایل با جهانِ خارج در ارتباط. او رمان را تکه‌تکه برای دوستش ارسال می‌کرده و او نیز بعدِ ترجمه به انگلیسی توانسته منتشرش کند.
بوچانی نسخه‌ی اصل و فارسی رمان را به تازگی در اختیار ناشر گذاشته و ناشر امیدوار است در آینده‌ای بسیار نزدیک آن را منتشر کند. رمانی که به فارسی نوشته شده و ترجمه‌اش جایزه‌ی صدهزار دلاری ویکتوریا را از آنِ خود کرده. رمانی که برگرفته از تجربه‌ی این پنج سال زیستِ او است.
نظر کاربران
بژی
ان شاءالله هرچه زودتر به آغوش سر سبز زاگرس در دامن قلاقیران برگردی حاج بختیار نگه دارت
زنده باد ایرانی وایلامی و هرچی کردزبانه؛ گیاند آزا برا
دردناکتر اینه که چرا این ادم خوب و باهوش رفته پناهنده بشه
پاسخ ها
چرا جواب میدونی
ساده هست خیلی از اینها داریم رفتن باید بدونی چرا رفته
آفرین بهت تو غربت موفق شدی اگه ایران بودی معتاد می شدی
اکثرافرادی که در مناطق محروم پرورش می یابند دارای هوش واستعدادفوق العاده هستند ولی متاُسفانه درمملکت خودمون جایی برای پیشرفت اونا نیست ومجبورن برا اینکه حقشون رو از زندگی بگیرن به هر وسیله ای متوسل بشن ولی گاهی چرخ روزگار درجهت مخالف براشون میچرخه کاش روزی برسه که شاُن ومنزلت ایرانیها احیا بشه وبه تمام حق وحقوقشون برسن
خودش چی ،روزی چند نفر از این جوانان نابغه بعلت بی کفایتی مسئولین باید بروند و کشور دیگری را آ باد کنند
کاش شرایط اونقد مطلوب بشه که برگرده
حیف نیست اینهمه استعدادی که از ایران فراریند
چرت میگن طرف فرار کرده رفته مگه دیونه برگرده
از سیاستهای استرالیا انتقاد کرده ، استرالیا بهش جایزه داده