چرا آب ایران و روسیه در یک جوی نمی‌رود؟
انتخاب به نقل از المانیتور در گزارشی تحت عنوان «پیشروی های اسد اختلافات ایران و روسیه را در سوریه افزایش می دهد» نوشت: در سوریه، به طور فزاینده ای مشخص است که آب ایران و روسیه دیگر مانند سال ۲۰۱۵ در یک جوی نمی رود.
انتخاب به نقل از المانیتور در گزارشی تحت عنوان «پیشروی های اسد اختلافات ایران و روسیه را در سوریه افزایش می دهد» نوشت: در سوریه، به طور فزاینده ای مشخص است که آب ایران و روسیه دیگر مانند سال ۲۰۱۵ در یک جوی نمی رود.
در سال ۲۰۱۵، وقتی مسکو در بحران سوریه مداخله کرد تا اسد را در قدرت حفظ کند، اوضاع به شدت بهم ریخته و پیچیده بود و متحدین در این زمان نمی توانستند اختلاف شان در مورد مسائل موجود را طرح کنند.
به گزارش «انتخاب»؛ این رسانه امریکایی در ادامه آورده است: اشتراک منافع روسیه و ایران، از حلب تا حمص و از دمشق تا پالمیرا در دوران روزهای بد بشار اسد نسبت به امروز که دولت اسد پس از تامین امنیت ادلب آماده اعلام پیروزی خود در جنگ طولانی مدت هفت ساله است، به مراتب بیشتر بود. در شرایط فعلی، سوال اصلی این است که چرا و چگونه روس ها و ایرانی ها در سوریه به تدریج نظرات متفاوتی پیدا کرده اند؟
تشکیلات نظامی سوریه ، نگاه برابر و مشترکی نسبت به ایران و روسیه ندارند. ریشه روابط دمشق و مسکو به دوران شوروی برمی گردد. در طی حکومت خاندان اسد در سوریه از سال ۱۹۷۱م. هزاران افسر نظامی و کارشناسان سوری تحت تعلیم و آموزش نیروهای روسی بوده اند.
نیمی از هشت عضو حزب بعث که مسیر کلی حزب را تا قبل از سال ۲۰۱۱م. تعیین می کردند، به زبان روسی صحبت می کردند. علاوه بر این، مدل زندگی روسیه به سوری ها بسیار نزدیک تر از ایران است و آن ها با نظامیان ایران ۱۸۰ درجه تفاوت دارند.
یکی از افسران ارتش سوریه که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: « افسران ایرانی به شدت مورد احترام هستند، آن ها افراد خوبی هستند اما آن ها مذهبی هستند و ما طور دیگری هستیم.... از سوی دیگر، روس ها با آمریکا، اسرائیل، ترکیه، عربستان و ایران تماس دارند و برای ما مشخص است که دولت سوریه با روس ها در هماهنگی کاملی قرار دارند.»
بسیاری از اعضای تشکیلات سیاسی سوریه معتقدند که اگر حمایت ایران نبود ، بقای اسد به خطر می افتاد، در واقع تهران همیشه تاکید داشت که اسد باید در قدرت باقی بماند. موضع رسمی ایران همیشه این بوده که تهران توسط دولت سوریه دعوت شده و تا زمانی که آن ها درخواست نکنند این کشور را ترک نمی کند. حضور ایران در سوریه همیشه در سطح مستشاری مطرح بوده است. در این راستا، بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، در ۴ آگوست گفت در صورتی که سوریه بتواند به ثبات نسبی دست پیدا کند؛ تهران نیروهای خود را از سوریه خارج می کند.
در ۱ آگوست، خبرگزاری رسمی تاس روسیه به نقل از لاورنتیف فرستاده ویژه پوتین گفت: « نیروهای ایرانی سلاح های سنگین خود را در سوریه از مرزهای جولان خارج کرده ، اما اسرائیل این اقدام را ناکافی تلقی کرده است. ایرانی ها و تشکیلات شیعه مورد حمایت آن ها از اینجا خارج شدند.»
یک منبع نظامی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت که ایران در جنوب یا بخش های دیگر سوریه از سلاح سنگین برخوردار نیست. وی افزود: « ایران تعهد روسیه را برای تضمین ثبات منطقه درک می کند و به آن متعهد است. اما همیشه ارتش سوریه است که توسط اسرائیل مورد حمله قرار گرفته است و ارتش سوریه است که همیشه واکنش نشان می دهد و مانع از اجرای برنامه های صهیونیست ها می شود.»
وی افزود: « تلاش هایی بین المللی برای متقاعد کردن رهبری سوریه برای چشم پوشی از تجاوز اسرائیل انجام شده، اما رئیس جمهور اسد خودش منافع سوریه را تعیین می کند، نه این کشورهایی که در سوریه به سر می برند. همچنین او به وضوح از دستور به ارتش خود برای اجتناب از شلیک به جنگنده ها و موشک های اسرائیل خودداری کرد.»
اگر چه نقطه نظرات متفاوت در مورد دو حامی ائتلاف اسد وجود دارد، اما این که اختلاف دیدگاه منجر به برخورد طرفین شود غیرمحتمل است. ولی اختلاف نظر می تواند علاوه بر ایجاد عدم اطمینان در داخل اردوگاه حامی اسد، در تحولات میدانی به نفع اسرائیل تمام شود.
در ۱۴ آگوست سید حسن نصرالله رهبر حزب الله ، گزارشات برخی از رسانه ها را مبنی بر این که حزب الله مجبور به خروج از سوریه است را رد کرد و در عوض تاکید کرد که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل « معرکه گدایی» تشکیل داده تا ایران و حزب الله را از سوریه خارج کند. وی تاکید کرد که یک فرضیه کلیدی که می تواند به عنوان بهترین اصل و راهنمای سیاست ایران و روسیه در تحولات سوریه باشد: « بازندگان نمی توانند شروط تحمیل کنند»
نظر کاربران
اون سوریه آخرش همه رو با خودش می کشه ته چاه
واقع بین باشیم چون نگاه روسیه به ایران مثل نگاه ارباب به رعیت است و همیشه ایران حیاط خلوت روسیه بوده و بیشترین خیانتها را از روسیه دیده که یک هزارم آن را از آمریکا ندیده ولی مسئولین باز هم روسیه را بعنوان حامی قبول دارند.
چون روسیه ذاتش توی خیانت هست ...
نه باباپوتین ارباب است کی میگه این حرفهارا
خاک عالم بر سرتون که هنوز دست از این کشور ناپاک کفتار صفت نمی کشید
روسیه غلط کرد هزارن جوان از دست دادیم حالا اون واسه ما تصمیم بگیره .اون ب فکر منافع خودشه کی باشه ک بخواد دستوربده
خزر رو هم ک برد
روسیه برای خوردن امده ۳۵ سال نیروگاه بوشهر را خود الان برق نداریم دوباره از جای دیگر شروع کرده به خوردن
اخه از اولش باج را گرفته بود کار صوریش هم انجام گرففت دیگه کاری نداره
دریای خرز...........که .........برد.....رفت.چقدر بدبختیم بیچاره...مسولین کشور نابودمون کردند....تورم گرونی فساد تجاوز قتل....خزر....زلزله.....سیل.....داغونیم داغوووووووون
پاسخ ها
تازه اولش
همش دولت مقصره یا ما خودمونم ...
تو ترکیه مردم دلارهاشون را به لیر تبدیل میکنن ما در به در دنبال خرید دلاریم!
اونا طلاهاشونو میدن تا ارزش پول ملی شون بره بالا، ما از سر و کول هم بالا میریم تا یه سکه پیدا کنیم و بخریم! اونا بازار را از تولیداتشون اشباع میکنن که مردم نگران نشن، ما تولیدمونو احتکار میکنیم! دلار سه چهار هزار تومنی میگیریم و قراره مایحتاج ضروری مردم و کشاورزی و صنعت را وارد کنیم ولی ... افسوس!
بیچاره روحانی ساده اندیش که فکر نمیکرد خیلی ها دنبال منافع خودشون میرن نه مصالح ملت و مملکتمون و اومد گفت نگران نباشید!!
روسیه هیچ وقت موافق قدرت مند شدن ایران نخواهد بود به چند دلیل 1 - اختلاف ایدئوژیک و باورهای دینی
2- رو به رشد بودن جمعیت مسلمان در روسیه
3- همسایگی دیوار به دیوار ( از دریاچه خزر)
4- اقتصادش بیشتر وابسته به صدور نفت و گاز بوده ، و ایران را رقیبی در صدور گاز و انرژی فسیلی به ترکیه و اروپا می داند ،
در نتجه ایران ضعیف و درگیر مسائل پر هزینه و درد سر ساز مطلوب سیاستمداران روس میباشد.