واکنش منفی نسبت به حضور پناهی در کن
امسال دو فیلم سینمایی از دو فیلمساز مشهور سینمای ایران در جشنواره فیلم کن حضور دارند؛ یکی فیلم «همه میدانند» اصغر فرهادی و دیگری فیلم «سه رخ» ساخته جعفر پناهی. فرهادی بعد از ساخت «گذشته» برای دومین بار فیلمش را در خارج از مرزهای ایران ساخته و این بار قصهاش در اسپانیا روایت میشود. اما فیلم جعفر پناهی قصه دیگری دارد و در مختصات جامعه ایرانی روایت میشود و بنا به ادعای تیری فرمو، دبیر هفتادویکمین جشنواره فیلم کن، فیلم «سه رخ» قرار است مخاطبش را به گردشی در ایران امروز ببرد.
روزنامه فرهیختگان نوشت: امسال دو فیلم سینمایی از دو فیلمساز مشهور سینمای ایران در جشنواره فیلم کن حضور دارند؛ یکی فیلم «همه میدانند» اصغر فرهادی و دیگری فیلم «سه رخ» ساخته جعفر پناهی. فرهادی بعد از ساخت «گذشته» برای دومین بار فیلمش را در خارج از مرزهای ایران ساخته و این بار قصهاش در اسپانیا روایت میشود. اما فیلم جعفر پناهی قصه دیگری دارد و در مختصات جامعه ایرانی روایت میشود و بنا به ادعای تیری فرمو، دبیر هفتادویکمین جشنواره فیلم کن، فیلم «سه رخ» قرار است مخاطبش را به گردشی در ایران امروز ببرد.
با این شرایط تنها فیلم پناهی به عنوان نماینده سینمای اجتماعی ایران در بخش رقابتی جشنواره فیلم کن حضور دارد. اما چقدر فیلمهای پناهی روایتی صحیح از اجتماع امروز ایران است؟؛ فیلمسازی که تحت فشارهای بیرونی و القاهای جشنوارهای، سراغ بخشی از واقعیتهای اجتماعی نمیرود و ترجیح میدهد آن بخشی را نمایش دهد که خوشایند جایزه و اکران خارجی است.
میلاد روشنیپایان: فیلمسازی که آشغالهای حقوق بشری میسازد
روزنامه فرهیختگان با منتقد گمنامی به نام میلاد روشنی پایان گفت گو کرده: جعفر پناهی را در نظر بگیرید. شجاع، سرشار از حسننیت، یک روشنفکر دلسوز، اما در نهایت کسی که آشغالهای حقوق بشری میسازد. کسی که سینما برایش رسانه است. پیامی که در یک مسیر لیز باید به مقصد برسد. کدام مقصد؟ مقصد پیشاپیش مشخص است؛ وجدان قالبریزی شده عمومی. جایی که ساکنان آن پیشاپیش، پیش از رسیدن پیام، برای پذیرفتن پیام قانع شدهاند. جایی که پناهگاه آهنین برای هر آرتیست نایسی است که با قلبی به وسعت اقیانوس، فاضلاب میسازد. این سرنوشت عمومی هر اهل هنری است که «من از دردهای جامعهام میگویم» را به سینهاش چسبانده است اما نمیتواند انزال فیلمش را کنترل کند. موضوع مطلقا تشخیص این مساله نیست که این پیام از طرف چه کسی فرستاده میشود، از طرف اپورتونیسمی که از مد روز تغذیه میکند یا از طرف یک هنردوست متعهد.
احمد طالبینژاد: کار پناهی ارزشمند است
آنچه میخوانید یادداشت شفاهی احمد طالبینژاد منتقد سینمایی در مورد حضور فیلم سینمایی «سه رخ» به کارگردانی جعفر پناهی در بخش رقابتی جشنواره کن ۲۰۱۸ است:
پناهی بعد اتفاقاتی که برایش پیش آمده، ۲۰سال ممنوعالفعالیت شده است. اما از آن دسته افرادی که از این موقعیت استفاده میکنند برای سکوت، نبود. او سکوت نکرد و فیلمش را ساخت و چند فیلم بعد از آن ساخت. این مساله نشان میدهد فردی است که نمیتواند سکوت کند. باید توجه داشت وقتی فردی فیلمی میسازد در شرایطی که ممنوعالکار است، طبیعی است که نمیتواند مسیر تکنیکی کارگردانی را به درستی بپیماید. بنابراین نمیتوان توقع داشت مثل «دایره» و «طلای سرخ» کارش را بکند. بیشتر دنبال این است که موضوع فیلمهایش را منتقل کند که توانسته از پس آن برآید. در سالهای اخیر، نگاهش به فیلمسازی کمی تعمیق یافته است. همان آدمی است که در جامعهای زندگی میکند و چیزهایی را میبیند که ممکن است دیگران نبینند. باز هم اشاره کنم که زیاد طرفدار فیلمهایش نیستم، از «تاکسی»اش به اندازه آن چند فیلم دیگر که اشاره کردم خوشم نیامد ولی در عین حال نمیتوانم او را نادیده بگیرم؛ فردی است که از نظر فیلمسازی در حصر است، ولی فیلمش را میسازد و کارش را میکند و از خطی که دورش کشیده و گفتهاند نباید عبور کنی، عبور میکند. کاری هم به جنجالهای رسانهای خارجی و داخلی ندارم، همین که آدمی است که تن به سکوت و سکون نمیدهد ارزشمند است. در فیلمهایش هم این موضوع متجلی است.
قطعا نگاهها و مسائل سیاسی بر سرنوشت فیلمهایش اثرگذارند. جشنوارههای خارجی تصویری دارند که نشان میدهد جعفر پناهی فردی است که در یک اتاق به چهارمیخ کشیده شده است و دارد شکنجه میشود، میدانیم و خودش هم میداند که به این شکل نیست. اما به همین دلیل ممکن است فیلمهایش را ندیده کاندید جایزه اعلام کنند. ولی تا به حال نه جشنوارهای، نه مسئولی و نه منتقدی نگفته که چه فیلم بدی بوده و ما تحتتاثیر مسائل سیاسی آن را قبول کردیم و ای کاش نمیپذیرفتیم در جشنواره اکران شود. مسائل سیاسی در برخورد و موضعگیریهای مدیران جشنوارهها بیتاثیر نیست اما به نظرم فیلمهایش، آثار قابلدفاعی بودهاند.
جبار آذین: پناهی فیلمش را در ایران ساخته ولی برای ایرانی نساخته است
پناهی فیلم خود را در ایران ساخته اما برای ایرانی نساخته است؛ چراکه یک فیلمساز متعهد ایرانی در درجه نخست باید فیلم خود را برای مخاطب ایرانی بسازد و چنانکه دارای ویژگیهای عرضه در جهان بود به جشنوارههای مختلف هم ارسال کند. از آنجا که آقای پناهی به دلایل عمدتا باورهای شخصی، فیلمهایش در داخل کشور به نمایش در نمیآیند بنابراین فیلم خود را با لحاظ فرهنگ خارجی برای جشنوارهها تزئین کرده است. بنابراین اگرچه حضور سینمای ایران در جهان امتیاز تلقی میشود ولی باید دید آیا محتوا و مضمون آن ایرانی بوده و در جهت منافع و مصالح ملت ایران است یا نه؛ اگر بود میشود عنوان کرد این فیلم و این نوع آثار علاوهبر امتیاز برای سینمای ایران افتخارآمیز هستند.
نظر کاربران
کسی که در اشغال دانی بزرگ شده و همیشه دورو برش آشغال دیده و چشمش پر از اشغال هست همه چیز رو آشغال می بینه حتی اگه زیبایی ها رو پیش چشمش بگزاری
پاسخ ها
فیلمهای پناهی با هیچ معیاری فیلم محسوب نمیشه هنر هم محسوب نمیشه .بیشتر یک بیانیه سیاسیه.اینو الاغ هم می فهمه مگر اینکه دیگه از الاغ هم الاغ تر باشیم که نفهمیم!!!
این که بهش میگی آشغال دونی احتمالا همون جاییه که خودت هم توش بزرگ شدی ولی انگار تو اعماقش بودی و از شیرابه های سمی بیشتر نوشیدی که اینجوری شدی
به هر حال ما دوسش داریم و هیچ آشغالی حق نداره بهش توهین کنه
پاینده باد پناهی پاینده باد فرهادی
ظاهرا نظر را برعکس متوجه شدید این نظر در حمایت از کارگردانهای عزیزمون آقایان پناهی و فرهادی بود
مگه ی جایزه چقدر ارزش داره...
پاسخ ها
برای خود فروخته ها ، خیلی.........
اینقدر که براش خودفروشی کنن نمیارزه ولی متاسفانه براش خودفروشی هم میکنند
ارزش جایزه ی دشمن رو از یک مشت وطن فروش بپرسید
چقدر عقده داشته این روزنامه هه
پاسخ ها
درد اینه که هموطنت برای تمجید بیگانه تو رو احمق و بی فرهنگ و دزد و متجاوز و لجن نشون بده و تو ازش حمایت کنی
وقتی کسی رو از کاری که درسش رو خونده و در اون مهارت داره ۲۰ سال منع می کنند طبیتا نباید انتظار برخورد های خوبی از جانب اون شخص داشته باشند. موضوع فیلم رو نمی دونم اما ایشون از جامعه امروز ایران هرچیزی به تصویر بکشند حق دارند.
پاسخ ها
اولا که هشت ساله منع شده .دوما که فیلمهای قدیمش هم همین آشغاله
آیا ایشون چون از چند نفر در این جامعه ناراحتن حق دارن هر مزخرفی رو به کل مردم ایران نسبت بدن ؟؟؟ چون ابزارشو دارن ؟
هر کس در جامعه ما به یک موفقیت بینالمللی میرسد حسادت ادمهائی که هیچ موفقیتی حتی در داخل کشور را هم نداشتهاند بر میانگیزد،عدم موفقیت این دسته از ادمها در طرز تفکرشان است،که به بهای انگ زدن به دیگران هم شده میخواهند مطرح شوند.
پاسخ ها
دوست عزیز من و خیلی ها ی دیگه از هموطنانمون از رفتار این فیلمساز های جشنواره ای پسند و فیلم هاشون ناراحت و شرمنده ایم . واقع بین باشیم و بدونیم اگر دشمن از ما تقدیر و تمجید میکنه حتما خدمتی بهش کردیم. ما حسودیمون نمیشه که جایزه ببرن. اما چرا فقط چند تا جایزه ی سیاسی جشنواره های کثیف رو میبرن؟؟؟؟؟؟ چرا هیچ فستیوال فیلم در ژاپن و کره و چین و آفریقا و برزیل و روسیه و هند و استرالیا وسایر نقاط دنیا بهشون هیچ جایزه ای نمیده؟؟؟ ما خوشحال میشیم که فیلم های زیبایی بسازن که تو همه ی دنیا فروش بره و موفق باشه و ایرانی رو توش آشغال نشون ندن. اینا جایزه نیستن که میگیرن دستمزد وطن فروشی هستن. متاسفانه هیچ کدوم این ها هنوز عرضه ی ساخت فیلم ی که در دنیا فروش اندکی داشته باشه رو نداشتن
آشغال تو هستی که با کینه نظر میدی، لابد کوری اینهمه بیکاری و بدبختی و فساد و دزدی و اختلاس رو نمیببنی، یا ژن خوب داری، جعفر پناهی فیلم حق میسازه جشنواره های خارجی عاشق چشم و ابروی پناهی نیستن اون داره واقعیت رو به تصویر میکشه، آشغالی که از ۱۰۰ جا رانت و حقوق میگیری و اینهمه فساد و توی جامعه نمیبینی تو بهتره فیلم نقد نکنی نظر ندی تو دور و ورت همه مایه دار هستن واسه همین همه چیز و گل وبلبل میبینی
کن میعاد گاه خود فروخته های ایران
پاسخ ها
پناهی یک ایرانی است که به کن می رود.....
مسلمانان باید پناهی را به شدیدترین شکل بکشند. حدا لعنت کند سینماگران را
زنده باد پناهی زنده باد فرهادی
پاسخ ها
اعتباروافتخارسینمای ایران پناهی وفرهادی تاکورشودهرانکه نتواندببیند