فاجعه ای به نام انتقال آب خزر
بنا به اخبار غیررسمی، سازمان حفاظت محیط زیست با طرح انتقال آب دریای کاسپین (خزر) موافقت کرد.
روزنامه قانون نوشت: بنا به اخبار غیررسمی، سازمان حفاظت محیط زیست با طرح انتقال آب دریای کاسپین (خزر) موافقت کرد.
این طرح که با صرف بودجه ای بالغ بر ۱۰ هزار میلیارد تومان، قرار است بیش از ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب از دریای کاسپیان برداشته، در سواحل دریا عملیات شیرین سازی و نمکزدایی آن صورت بگیرد و با استفاده از یک خط لوله به طول ۱۸۰ کیلومتر، به شهر سمنان به عنوان مرکز استان سمنان منتقل شود و از آنجا به شهرستان های غرب و شرق استان هم حقابه ای داده شود، با وجود فراز و نشیب های متعدد در دولت های مختلف بالاخره به دست دولت محیط زیستی روحانی موافقت گرفت.
کنشگران و فعالان حوزه محیط زیست و سازمان های مردم نهاد و نیز دانشگاهیان این حوزه و بدنه تخصصی سازمان حفاظت محیط زیست واز جمله شخص رییس پیشین آن ، معصومه ابتکار از ابتدا در مقابل فشارهايی بسیار برای اجرایی شدن این پروژه ایستاده و مقاومت کردند و نگذاشتند که این اتفاق بیفتد اما لابی های قدرت، زورشان حتی بر معاون رییس جمهور نیز چربید و توانستند پس از کنار گذاشتن ابتکار از سازمان فوق و نشاندن عیسی کلانتری بر صندلی پردیسان، جواب مثبت را بگیرند. هر چند عیسی کلانتری و سازمان متبوعش به دلیل واکنش‌های فراوان متخصصان و کنشگران، نماینده های برخی استان های شمالی، کشاورزان این استان ها و حتی مردم عادی کوچه وخیابان ،سیاست یک بام ودو هوا پیشه کرده اند اما خبرهای رسیده حاکی ا زآن است که طرح فوق، به شدت به سمت اجرایی شدن رفته است.
عمق فاجعه به حدی بوده که حتی واکنش مردم استان سمنان را نیز در پی داشته است و برخی سمنانی ها با این عملیات مخالف هستند و می‌گویند نمی خواهیم زیست بوم های ایران به قیمت دریافت آب برای شهرهای ما تلف شود. آن‌ها معتقدند این آب نه برای شرب یا شهرها بلکه قرار است برای صنایع آب بر از جمله فولاد در سمنان مصرف شود و به کام کارخانه های پرمصرف و آبخور ریخته شود؛ درحالی که به نام مردم سمنان تمام می شود. از سوی دیگر در صورت اجرای این خط انتقال، فاجعه ای عظیم و ژرف در استان سمنان رخ خواهد داد؛ چرا که مقرر شده عملیات شیرین سازی و نمک زدایی آب در شهر سمنان انجام شود كه حجم عظیم نمک باقی مانده در خاک، شوری خاک این استان را چند برابر كرده و آینده زیست بوم شهر سمنان و استان را با نابودی جدی مواجه خواهد ساخت.
فاجعه اي در پيش است
محمد درویش، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ومرتع در سمینار« بررسی آینده طبیعت ایران» درباره این فاجعه غیرقابل جبران گفت:« موضوعی که درباره طرح انتقال آب دریای شمال، بیش از بحث های فنی بسیار مهم است، بررسی دیگر مناطقی بوده که طرح های انتقال آب در آن‌ها اجرا شده است. استان اصفهان و یزد، دو استانی هستند که تاکنون ازاین طرح ها بهره مند شده اند. کافی ا ست وضعیت این دو استان را بررسی کنیم در قبل و بعد از اجرای طرح های انتقال آب و ببینیم که آیا عیار کیفیت زندگی در این شهرها بهتر شده و مولفه های اقتصادی-اجتماعی و شاخص‌های امنیت اجتماعی روند رو به رشد داشته است؟ آیا تاب آوری سرزمین در این مناطق بهبود پیدا کرده است؟ واقعیت این است که طرح های انتقال آب مانند یک مرفین عمل کرده و ما فقط درد را ساکت کرده ایم، بدون اینکه به ریشه درد بپردازیم.
در اصفهان زمانی که فقط ۸۰۰ میلیون متر مکعب، آورد طبیعی رودخانه زاینده رود موجود بود، در اغلب روزهای سال مردم زاینده رود را در سی وسه پل و پل خواجو درک می کردند؛ گاوخونی هم وضعیت خوبی داشت و اقتصاد ورزنه هم سر جای خودش بود. الان به مدد طرح های کوهرنگ ۱و ۲و ۳ آورد طبیعی زاینده رود را دو برابر کرده ایم. یک رودخانه دیگر به بزرگی زاینده رود به آن اضافه کرده ایم؛ اما زاینده رود حتی به پل زمان خان هم نمی رسد؛ به اصفهان که هیچ و گاوخونی به یک چشمه بزرگ گرد وخاک تبدیل شده و ۳۰۰ هزار نفر از اهالی ورزنه با بزرگ ترین تنش اجتماعی روبه رو شده اند؛ خیلی های شان کلیه های خود را فروخته اند و اتفاقات عجیبی رخ داده است. اصفهان از جنوب در منطقه «پارک ملی کلاه‌قاضی» دچار فرونشست ها و شکاف های وحشتناکی شده است؛ تازه آنجا نه کشاورزی و نه صنعتی وجود دارد و با این همه به شدت زمین درحال نشست است. در «مورچه خور» در شمال اصفهان و در اراضی«پارک ملی موته» در شرق اصفهان در دشت «سِگزی» چشمه بزرگی از گردوخاک و کانون فرسایش بادی را داریم که سبب شده حتی گاهی پرواز هواپیما در فرودگاه اصفهان با تاخیر یا حتی تعطیلی روبه رو بشود. در غرب اصفهان
و در منطقه‌ای که الان فولاد مبارکه و ذوب آهن استقرار پیدا کرده، زمین چنان نشست کرده که یکی از کوره های اصلی ذوب آهن، از حیز انتفاع خارج شده و بیم بیکاری ۴۵ هزار کارگر می‌رود.
این ها را اضافه کنید به اینکه اصفهان، اخیرا حتی رکورد آلودگی هوا را شکست و از تهران جلو افتاد به خاطر این تمرکز جمعیت و بارگزاری وحشتناک و به این دلیل که هفت برابر متوسط کشور اشتغال ایجاد کرد به کمک این انتقال آب و لابی پرقدرتی که داشتند و صنایعی را مستقر کردند که با واقعیت های اکولوژیکی منطقه سازگار نبود و یک واقعیت بزرگ تر به نام «زیستن در یک منطقه خشک» را نادیده گرفت. واقعیت زندگی در یک منطقه خشک این است که انحراف معیار ریزش های آسمانی آن ممکن است از یک سال به سال دیگر تا ۸۰-۷۰ درصد تغییر کند و شما نتوانید و نباید بر اساس میانگین ها بررسی کنید؛ باید بر اساس کمینه ها بررسی و برنامه ریزی کنید». درویش در ادامه درباره مشکلات استان یزد و مشکلاتی که پس از انتقال آب گریبان این استان را گرفت، گفت:«یزد در حالی که دارای بالاترین شاخص امنیت اجتماعی و سرآمد استان های کشور بو د، الان درگیر دزدی، فحشا، فساد، افسردگی، طلاق و مشکلات وحشتناکی شده است. حتی اردکان هم که باز در استان یزد سرآمد بود با همین مشکلات و ناامنی های اجتماعی دست به گریبان شده است. چرا؟ چون ۴۴ درصد نیروی کارش را از بیرون وارد می کند
. ۱۵ کارخانه گندوله سازی در یزد ساخته شد و ۳۵ مجوز دیگر داده شده است. انواع واقسام صنایع پرمصرفی که شما می‌توانید تصور کنید در جهان وجود دارد در یزد جانمایی شده؛ صنایعی مصل فولاد، آهن، لاستیک، اتم که جزو پرمصرف‌ترین صنایع آب بر جهان هستند. نیروگاه‌های اتمی و فرآیند استحصال اورانیوم را معمولا در جاهایی مستقر می کنند که نزدیک منابع آب دایم باشد اما شما بزرگ ترین نیروگاه های‌تان در اصفهان است و یکی هم در قم است و یکی هم که معدن اصلی استحصال اورانیوم در یزد است و با تانکرهای بزرگ، آب شیرین در اختیارش قرار می دهند، چرا که فرآیند آن بسیار آب بر است. تمام این ماجراها سبب شده که یزد آن چیزی را که به آن مفتخر بود را از دست بدهد. آن زمان یزد مشکلی نداشت؛ نیاز نداشت که ۵۵ درصد سفال کشور را تامین کند. مردم یزد در شمار مردمی بودند که نرخ بیکاری شان در کمترین حد خودش بود اما ما با این انتقال آب که به ازای هر یک لیتر، ۵ لیتر هم بارگذاری می شود ، وضعیت را بدتر کردیم و حالا همان بلا را می خواهیم بر سر سمنان بیاوریم».
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور در انتها درباره عوارض و پیامدهای این طرح برای مقصد یعنی سمنان گفت:« استان سمنان به نمک احتیاجی ندارد؛ گنبدهای نمکی در گرمسار و دامغان و فاصله دامغان تا جندق، مملو از نمک بوده و می تواند صادر کننده نمک به کل دنیا باشد اما نکته این است تقریبا در هیچ کجای جهان که طرح‌های نمکزدایی و استفاده از آب شیرین کن اتفاق افتاده است، من تا حالا ندیده ام آب شور را منتقل کنند و ببرند به مقصد و آنجا فرآیند نمک زدایی را انجام بدهند. چرا که هم قیمت آن خیلی گران‌تر می شود و هم از نظر پدافند غیرعامل بسیار خطرساز است. یعنی اگر لوله آب شور دچار مشکلاتی بشود و در منطقه که زلزله خیز هم هست دچار فرسایش شود و یا با خرابکاری مواجه شود، آنگاه ما عرصه ای وسیع را در حاصلخیزترین مناطق جنگلی کشورمان را به خاطر نشت آب شور از دست می دهیم. پس اگر این طرح اجرا شود، فرآیند شیرین کردن آب در همان سواحل شمال اتفاق خواهد افتاد و آن‌گونه هم مسلما پیامدهای فاجعه باری خواهد داشت».
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
کل حرفها غیر منطقی بود!
اصفهان اب ندارد چون سرچشمه ها به یزد و کرمان رفته اند و برداشت آب از مبدا چند برابر شده است.
طبق آمار بیکاری این استان بیش از میانگین کشوری است.
وجود فساد در یزد به علت نیروی کار مهاجر شبیه قصه است.
با این وجود این طرح کاملا غیر علمی است چون دریای خزر در سالهای اخیر پسروی قابل توجهی داشته که امکان برداشت آب از آن عملا وجود ندارد و همچنین آمار نشان میدهد تغییر در اکوسیستم طبیعی همواره منجر به اتفاقات ناخوش ایند میشود.
پاسخ ها
اب نداره به ما چه چیکار کنیم براتون خودمون ابر درست کنیم یه قطره از اب نمیدیم.
یه زمانی با اعمال قدرت , صنایع فولاد و پتروشیمی .....رو بردن اصفهان , الان شده بلای جان انها.به انتقال اب دریاچه خزر اصلا فکر نکنید چون بلای جانتان می شود .ساحل دریای عمان صنعت اتمی , فولاد, پتروشیمی ...بزنید از گرمای ان برای تصفیه اب استفاده کنید تنها راه عقلانی که میتوان به فکر زاهدان , کرمان , یزد , ....بود .
این حرفها ناشی از حسادت و بخل است در اصفهان و یزد برسی کنید اگر این آبها نبود چی می شد .
1-گیلان،مازندران،گرگان راهم بیابان درست کنیدتا خیال همه شماهاراحت بشه بااین مملکت داریتان.
2-باکاهش اب دریای خزر احتمالا رطوبت وبارش در استانهای مذکور کم خواهدشدواین درحالی است که این سه استان در تولید تنهامحصول یعنی برنج به اب نیاز دارند
3-از اینکه دریای خزر علاوه برایران تعدادی از کشورهای اسیایه میانه هم شریک هستندایا انها هم موافقت دارند.
4-نمایندگان این سه استان بایدجلوی این طرح را بگیرند.
پاسخ ها
آفرین
خدایا خسته شدیم همش خبرهای ناامید کننده هیچ اتفاق خوبی انگار قرار نیست بیفته
اخر زمان شده دیگه،نه اعتقاد به خدایی نه اعتقاد به حق الناسی،نه اعتقاد به عقوبت کاری که برای مردم عادی ضرر میزنه.خدایش چرا از اتفاقات گذشته درس نمی گیرن .
هنوز افتضاهی که از ساختن سد گتوند به وجود اوردیدو
جمع وجورش نکردید ،یه گند دیگه میخواهید بزنید....
شرم کنید ....
مغز خر خورده اند؟ ۷۵ سال دیگر قسمت شمالی دریا خشک خواهد شد، همین حالا خلیج گرگان کم آبه
چه دیوانه هایی!!!!!! دریاچه ارومیه عبرت نشد. فقط شمال ایران کمی از بحران بی آبی در امانه، آنجا را هم به گند بکشید.
می‌خواستم راجع به انتقال آب دریای مازندران از طریق لوله به سمنان صحبت کنم. دلایلی که از سوی مخالفین طرح مطرح می‌شوند یکی دلایل زیست‌محیطی یا زیست بومی است که انتقال آب زیست بوم طبیعی منطقه را بر هم می‌زند یا این کار را با سایر مناطقی که قبلا در آنجا انتقال آب صورت گرفته مقایسه می‌کنند مانند یزد و اصفهان که اینها علی رغم افزایش دریافت آب، کماکان با مشکلاتی مواجهند و هنوز نیازمند آب بیشتری هستند و این کار صرفا برایشان حکم مسکن و مرفین داشته و کاری اساسی نبوده است. در متن نوشته شده اصفهان ۸۰۰ میلیون مترمکعب آب زاینده‌رود را داشته با انتقال از تونل کوهرنگ و یک دو و سه این میزان به دوبرابر افزایش پیدا کرده که نه تنها مشگل مردم حل نشده بلکه مردم به "کلیه فروشی" روی آورده اند! که قیاس مع الفارق است. بدون اینکه اشاره کنند آن اصفهانی که ۸۰۰ میلیون مترمکعب آب داشته جمعیت چقدر بوده الان جمعیت چقدر شده صنایع و کارخانجات چقدر زیاد شده‌اند. واقعا کسانی که خودشان را کارشناس می‌دانند نظراتی اینچنینی و غیر واقع‌گرایانه می‌دهند جای افسوس دارد. نکته دیگر مسائل زیست بومی است که صحبت می‌کنند که زیست بوم منطقه بر هم می‌خورد. استان سمنان با وسعت عظیم خود غالبا کویری است و زیست بوم کویری ان قرار نیست با انتقال ۲۰۰ میلیون متر مکعب به یکباره به جنگل و خلنگزار تبدیل شود، بلکه این میزان آب برای رفع تشنگی و عطش شهر و صنایع است و موجودات کویری مثل مارمولک و عنکبوتها و سخت پوستان و حشرات کمیاب کویری می‌توانند کماکان در این وسعت پهناور بی‌آب و علف به زندگی زادبومی خود ادامه دهند. نکته دیگری که وجود دارد دریای خزر به عنوان دریایی که ۱۱ گرم در لیتر نمک دارد بالقوه مخزن بی‌پایان (بواسطه کانال دن- ولگا) آب نسبتا شیرین است که در اختیار کشور ما قرار دارد امیدوارم از این آب این تقریباً آب شیرین حساب میشود استفاده بیشتری کنیم. خلیج فارس ۴۰ گرم در لیتر نمک دارد و شیرین کردن آن نسبت به ۱۱ گرم در لیتر بسیار مشکلتر است. حال این موقعیت خوبی که برای کشور ما فراهم است باید به بهترین نحو استفاده شود و آب شیرین با هزینه مناسب به فلات مرکزی ایران منتقل شود و این مخالفت هایی که میشود به نظرم مخالفت‌های بدون منطق هست.
عالی..ما باران نداریم راه دیگه ای هم نداریم
آب کارون رو بردن خشک کردن . تاثیرش شد گرد و خاک . خشک شدن تالاب ها . شوری زمین های کشاورزی . خشک شدن درختان نخل . بیکاری کشاورزان و .........
آب دریای خزر انتقالش تاثیری روی زمین های اون منطقه نداره . کم هم نمیشه . پس اشکال نداره
مگه مازندرانیها اجازه میدن این طرح اجرا بشه
نباید اینکار رو انجام بدن .چند وقت دیگه دریای خزر رو هم خشک میکنن بعد میگن چرا اینجوری شد
تو این مملکت چه کار درستی انجام میدن
بسیار مطلب جالبی بود ممنون باانتقال آب به اصفهان هم خوزستان رو نابود کردند و اینطور که گفته شد هم اصفهان رو
ارمغان مسئولین مملکت. دریاخواری. کوه خواربار جنگل خواری زمین خواری یواش یواش. میشه ادم خواری. منتظر همه چیز هستیم. خواهیم دید! !!
امیدوارم آب رو به منطقه ای منتقل کنن که باعث خشکی آب های زیرزمینی نشه