متن مصاحبه کی روش با بی بی سی فارسی

تماشا: کی روش که در تعطیلات کریسمس در لندن است با شبکه بی بی سی گفت و گو کرد. گفت و گویی که بیش از آنکه به متن آن توجه شود حاشیه به همراه داشته است. رویانیان مدیر پرسپولیس، کی روش را به شکایت تهدید کرده و حسن زاده گفته که با او برخورد می کنیم.

کی روش از شرایط ایران در مقدماتی جام جهانی و راه های رشد فوتبال پایه در ایران تا زندگی اش در ایران سخن گفته و از هدفش برای حضور در جام جهانی برزیل، به نظر می رسد کی روش بیش از هر کس دیگری تشنه حضور در جام جهانی است.

اگر بخواهید واقع گرایانه قضاوت کنید شانس ایران برای رسیدن به جام جهانی چقدر است؟

- شانس بالایی داریم. نکته مهم این است که خود را باور داشته باشیم و قدرتمان را حفظ کنیم چون راهیابی به جام جهانی کار ساده ای نیست. بیش از ۲۰۰ کشور می خواهند به برزیل برند و فقط برای ۳۱ تیم جا هست. به خصوص در آسیا که رقابت ها در حال حاضر خیلی نزدیک است. مرحله آخر خیلی رقابتی است و هنوز هیچ چیز قطعی نیست و هر تیمی می تواند صعود کند یا حذف شود. من باور دارم و خیلی مطمئن هستم که اگر ایران خیلی سازمان یافته و با روحیه و آمادگی بالا حضور پیدا کند، شانس زیادی برای راهیابی داریم.

ما شوق زیادی داریم. هواداران به طرز غیرقابل باوری شور و اشتیاق دارند. چیزی که من تا به حال در زندگی ام ندیده ام. شاید شبیه این فقط در آمریکای جنوبی دیده شود. ما تیم و بازیکنان خوبی داریم. فقط باید در سه بازی آخر مقابل قطر، لبنان و کره جنوبی با آمادگی بالا به میدان برویم.

سال گذشته فراز و نشیب های زیادی برای شما داشت. فرازهایی مثل پیروزی بر کره جنوبی که در ایران مثل یک حماسه ملی به آن نگاه شد و البته شکست های دردناکی مثل شکست در خانه مقابل ازبکستان و در زمین لبنان. چه برنامه هایی دارید که در سال ۲۰۱۳ فرازهای بیشتری داشته باشید؟

- ما باید یاد بگیریم که ثبات داشته باشیم. درست است، چند بازی آخر خیلی ناامیدکننده بودند، به خصوص بازی با ازبکستان اما این واقعیتی درباره بازی های آسیایی است که برای مسابقه ها باید سفرهای طولانی انجام داد. گاهی شرایط آب و هوایی عوض می شود، مثل بازی با قطر که زمین عالی بود اما باید در رطوبت بالا و بیش از ۴۰ درجه بازی می کردیم.

ممکن است در بازی بعد هوا عالی باشد اما زمین بازی بد باشد. پس باید همیشه آماده باشیم. نه فقط در زمین بازی، بلکه شرایط خارج از مسابقه را هم باید در نظر داشته باشیم. برای همین می گویم کلید موفقیت ما در خرداد ماه، آمادگی بالاست. اصلا جای اشتباه کردن نداریم اما خیلی مطمئن هستم که با برنامه ریزی دقیق و حمایت فدراسیون آماده خواهیم بود و واقعا عقیده دارم که تا جام جهانی فقط یک قدم دیگر راه داریم و مطمئنم که ایران در برزیل خواهد بود.

قبول دارید که این سه بازی آخر ایران مثل بازی های جام حذفی هستند؟

- قطعا. همه چیز برای برنده است و برای بازنده هیچ چیز وجود ندارد. همه تیم ها در یک وضعیت قرار دارند بنابراین هر تیم و کشوری که از لحاظ روحی، تکنیکی و برنامه ریزی برتر باشد، تیمی خواهد بود که به برزیل می رود. ما همه امکانات را برای بازی های خرداد ماه داریم. نباید ضعیف باشیم یا غافلگیر شویم ما همه چیز در اختیار داریم و از حمایت تماشاگران برخورداریم. فقط باید اعتماد به نفس داشته باشیم، متحد باشیم و سخت کار کنیم. من مطمئن هستم که بازیکنان آماده حضور در این رقابت ها هستند.

چرا در مسابقات غرب آسیا به بازیکنانی مانند کریم انصاری فرد که قرار نیست برای تیم فیکس بازی کنند میدان داده نشد؟

- بازی های غرب آسیا در وهله اول برای ما چندان مهم نبود، برای همین تصمیم گرفتیم فرصت جدیدی را برای بازیکنان جدید تیم مهیا کنیم. بعضی از آنها تجربه بین المللی کمی داشتند، بعضی ها خیلی جوان بودند و یکی دو نفر اصلا در تیم ملی بازی نکرده بودند. می توانم بگویم آن تیم واقعی ایران نبود حتی تیم دوم هم نبود. آن تیم منتخبی از چند بازیکنی بود که برای تیم ملی دعوت شده بودند و ما می خواستیم فرصت را به آنها بدهیم که مسابقه بدهند و یاد بگیرند که مسابقه بین المللی یعنی چه؟

در ایران با وجودی که شور و هیجان برای فوتبال وجود دارد ولی استعدادها به اندازه کافی رشد نمی کنند و شباهت های زیادی بین فوتبال امروز ایران و فوتبال پرتغال در دهه های ۸۰ و ۹۰ وجود دارد. چه عاملی این مشکلات را ایجاد می کند؟

- یکی از مهمترین چیزهایی که در ایران باید برنامه ریزی شود ایجاد یک لیگ رقابتی در سطح نوجوانان و جوانان است. جوانان ایرانی خیلی مستعدند و شوق زیادی برای بازی دارند اما تجربه بازی بین المللی به اندازه کافی ندارند. اینها نیاز به لیگ رقابتی دارند تا بتوانند مهارت ها، تجربه تاکتیکی و آمادگی بدنی را طوری تقویت کنند که برای حضور در یک مسابقه بین المللی لازم است.

یکی از مهمترین اهدافی که باید دنبال شود، ترتیب دادن مسابقات بین المللی برای بازیکنان بین ۱۴ تا ۲۱ سال است تا آنها شرایط یک مسابقه بین المللی را درک کنند. استعداد و اشتیاق در بین جوانان ایرانی وجود دارد فقط احتیاج به مربی خوب و برگزاری مسابقات بین المللی برای پرورش این بازیکن ها داریم. برای مثال جوانان پرتغال قبل از اینکه به ۲۱ سالگی و بازی در تیم ملی برسند سابقه بازی ۴۰ تا ۶۰ دیدار بین المللی را داشتند. به علاوه اینکه در پرتغال یک سیستم رقابتی ایجاد کرده ایم که بچه ها بین سن ۸ و ۹ سالگی تا ۲۰ سالگی مسابقه می دادند. بنابراین بین این سنین بازیکنان پرتغالی زیر نظر مربی و در یک سیستم رقابتی که طراحی کرده بودیم پرورش یافتند.

ضمن اینکه بازی های بین المللی زیادی را هم تجربه می کردند. تصور کنید بازیکنی مثل فیگو، زمانی که در ۲۱ سالگی به تیم ملی بزرگسالان پرتغال آمد، دست کم ۶۵ بازی ملی داشت. او چند بار مقابل برزیل، نیجریه، انگلستان، آلمان و اسپانیا بازی کرده بود. برای او آمدن به تیم ملی بزرگسالان فقط یک قدم دیگر در زندگی فوتبالی اش بود. اما وقتی بازیکنی در ایران دارید که ۱۹ تا ۲۳ سال دارد و برای اولین بار پیراهن تیم ملی را به او می دهید، این پیراهن برای او سنگین است.

پیراهن تیم ملی برای بازیکنی که تجربه ملی قبلی ندارد، مثل چند کیلو بار اضافه بر دوش اوست چون این بازیکن پیش زمینه بازی ملی نداشته و این خیلی مهم است که بازیکن پرورش پیدا کند و تنها آموزش او کافی نیست. تربیت بازیکن، بدون مسابقه و تجربه بین المللی به درد نمی خورد.

دلتان برای فوتبال باشگاهی تنگ نشده؟ فکر نمی کنید رفتن از منچستر به تیم ملی پرتغال اشتباه بود؟

- نه، دوران خوبی داشتم. سال هایی را که با منچستر گذراندم هیچ وقت فراموش نمی کنم اما وقتش شده بود که از آنجا بروم و فرصت دوباره برای سرمربیگری در تیم ملی پرتغال مهیا شده بود. وقتی برای هدایت تیم ملی کشورت دعوت می شوی خیلی سخت است که آن را رد کنی، به خصوص که هدایت تیم ملی پرتغال با توجه به عبور از مرحله انتخابی خیلی هیجان انگیز بود.

جام جهانی ۲۰۱۰ در آفریقا بود و من هم در آفریقا به دنیا آمده بودم. همه چیز دست به دست هم داده بود که تصمیم گیری برای من آسان شود. به نظرم در آن زمان قبول این پیشنهاد بهترین تصمیم بود.

هنوز با الکس فرگوسن صحبت می کنید؟

- البته بیشتر از اینکه به او به عنوان سرمربی نگاه کنم برای من افتخار این است که با او دوست هستم.

در بازی تاتنهام - ردینگ در ورزشگاه چه می کردید؟

- اول اینکه آمدم تا هوایی به سرم بخورد و دوباره بتوانم فوتبال انگلیس را از نزدیک ببینم. برای یک مربی خیلی مهم است که بازی های دیگر را هم ببیند. دژاگه یکی از بازیکنان من الان در فولام بازی می کند. این هم مهم است که بازیکنان بین المللی دیگری را که در این لیگ بازی می کنند ببینم چون ممکن است در بازی های آینده بین المللی مقابل آنها قرار بگیریم. در این صورت به بازی ها و ریزه کاری های آنها اشراف دارم.

در مسابقه آخر فولام برابر وست بروم، اشکان دژاگه خوب بازی می کرد.

- بله، اشکان در فولام خیلی خوب جا افتاده. دو سه بازی اولش را دنبال می کردم و می بینم که الان خیلی راحت تر بازی می کند اما فکر می کنم هنوز یک قدم با صددرصد توانایی هایش فاصله دارد. او تا یکی دو بازی دیگر جای خودش را پیدا می کند و یکی از بهترین بازیکنان خارجی در انگلیس می شود.

او سریع در فوتبال انگلیس جا افتاده و الان در ترکیب اصلی فولام قرار گرفته.

- بدون شک، اما به نظرم بازی های بهتری از او خواهیم دید.

دژاگه بازیکن کلیدی شما در انتخابی جام جهانی خواهد بود؟

- قطعا. در حال حاضر شاید اشکان بهترین بازیکن تیم ملی ایران باشد.

دیگر روی چه کسی حساب باز می کنید؟

- ما چند بازیکن خوب دیگر هم داریم. مثل شجاعی که در اوساسونا بازی می کند، قوچان نژاد که در استاندارد لیژ بازی می کند و نکونام که البته به ایران برگشته و دژاگه را هم داریم. در لیگ ایران هم بازیکنان خوبی داریم اما همانطور که ابتدای مصاحبه گفتم مهمترین چیز این است که بازیکنان اصلی ما در مسابقات خرداد آماده باشند. امیدوارم روی فرم باشند و مصدوم نباشند.

متاسفانه همانطور که شما هم گفتید، تیم بالا و پایین زیاد داشته. کاملا درست است. امیدوارم که این اتفاق دوباره تکرار نشود. تابستان گذشته چند بازیکن ما مصدوم بودند. ۷ بازیکن از ترکیب اصلی را در جریان مسابقات از دست دادیم. هر روز دعا می کنم که این اتفاق دوباره نیفتد، برای اینکه ایران کشوری نیست که بازیکن بزرگ زیادی داشته باشد که بتوانند برای تیم ملی باز کنند اما اگر بخواهیم بازیکنان اصلی را سرحال و روی فرم نگه داریم، باید با بازی های زیاد و سفرهای طولانی در لیگ آنها را خسته نکنیم. می توانیم بهترین بازیکنانمان را آماده نگه داریم و شانس زیادی برای صعود به جام جهانی داشته باشیم اما امیدوارم که همه آنها برای خرداد ماه آماده، سرحال و بدون مصدومیت باشند.

انتقادهای زیادی به خط حمله تیم ملی می شود. دو گل در ۵ بازی آمار خوبی نیست. این مشکل را چطور حل می کنید؟

- در دو سه بازی گذشته به اندازه کافی گل نزدیم. برای همین نتوانستیم نتیجه دلخواه را بگیریم اما با داشتن دژاگه، علی کریمی، غلامرضا رضایی، کریم انصاری فرد و قوچان نژاد امیدوارم که در ماه های فوریه و مارس به بازی هجومی مان برگردیم و بتوانیم گل های بیشتری بزنیم.

هواداران ایران برای سال های سال، به تیمی عادت داشتند که خط حمله اش قوی بود و دفاعش ضعیف، ولی الان اوضاع برعکس شده است. با وجود این به نظر می رسد که هواداران تیم هجومی را بیشتر دوست دارند.

- وقتی من به ایران رفتم قضیه همانطور که گفتید کاملا برعکس بود. تیم گل های زیادی می خورد و تلاش زیادی کردیم که این مشکل را حل کنیم. در حال حاضر از این نظر در بازی های بین المللی بهتر شدیم و گل های زیادی نمی خوریم. میانگین گل های خورده ما در هر بازی ۰/۶ یا ۰/۷ بوده که در استانداردهای بین المللی خوب است.

قابلیت های هجومی مان هم خوب بود تا وقتی که در چند ماه گذشته چند نفر از بهترین مهاجمانمان را از دست دادیم. تا آن زمان عالی بودیم ولی همانطور که گفتم این مصدومیت ها تاثیر زیادی روی گلزنی تیم گذاشت.

در مورد چه کسی دارید حرف می زنید؟

- جباری و غلامرضا رضایی مصدوم شدند. انصاری فرد و قاضی هم مصدوم شدند.

اگر فردا به زمین بروید و همه بازیکنان شما آماده باشند، بازیکن تمام کننده و مهاجم اصلی شما چه کسانی هستند؟

- همانطور که می دانید قاضی، انصاری فرد، قوچان نژاد، علی کریمی و دژاگه بهترین مهاجمان ایران هستند اما متاسفانه عملکرد پرسپولیس در چند ماه گذشته آنطور که انتظار داشتیم خوب نبوده و باعث شده که خیلی از بازیکنان ملی این تیم نتوانند نمایش خوبی مثل گذشته داشته باشند. بنابراین نمی شود جادو کرد و هر روز یک مهاجم جدید تولید کرد و به تیم ملی آورد.

برای مثال در بازی با لبنان ما ۷ بازیکن را از دست داده و مجبور بودیم جای آنها را با بازیکنان دیگری در همان سطح پر کنیم که کار تقریبا غیرممکنی بود اما با این حال می گویم حتی با نبود بازیکنان اصلی هم باید می توانستیم آن بازی را ببریم. آن نتیجه کاملا دور از انتظار ما بود و حتی بدون مهاجمان اصلی هم باید بهتر بازی می کردیم و نتیجه بهتری می گرفتیم.

خوب شد که مسئله پرسپولیس را مطرح کردید. در روزنامه های ایران زیاد صحبت شده که شما با مانوئل ژوزه مشکل داشتید.

- نه، نه. من مشکلی با مانوئل ژوزه نداشتم.

خوشحال هستید که او رفته؟

- برای من فرقی ندارد که او رفته. چیزی که من به دنبال آن هستم آمادگی بهترین بازیکنان برای حضور در تیم ملی است. متاسفانه وضعیت پرسپولیس تیم ملی را هم تحت تاثیر قرار داده است. وقتی که من برای اولین بار به ایران آمدم متعداد بازیکنانی که از پرسپولیس به تیم ملی دعوت می شدند حدود ۴ یا ۵ نفر بود. همانطور که می دانید بعد از یک سال و در فصل نقل و انتقالات، پرسپولیس ۵، ۶ بازیکن جدید خرید که همگی بازیکنان ملی پوش بودند. الان وقتی گروه قبلی را با بازیکنان جدیدی که به پرسپولیس پیوستند، جمع می کنید، می بینید که ممکن است حدود ۱۰ بازیکن تیم ملی عضو پرسپولیس باشند.

باید توجه داشته باشید که این بازیکنان وقتی به اردوی تیم ملی می آیند همان فرم باشگاه را با خودشان می آورند و با توجه به اوضاع پرسپولیس، یعنی آنهایی که قبلا روی فرم بودند، آماده نیستند و بازیکنان قدیمی تر هم که معلوم است. من الان یک عصای جادویی ندارم که به آنها بزنم و به اوج آمادگی برگردانم. حقیقت این است که ما به این بازیکنان احتیاج داریم چون ایران آنقدر از لحاظ بازیکن غنی نیست که یکباره بتوانیم این تعداد بازیکن را از تیم کنار بگذاریم.

از مربیگری در ایران و شغل تان راضی هستید؟

- خوشحالم. بعد از کار کردن با تیم ملی پرتغال به این نتیجه رسیدم که بهتر است با یک تیم ملی دیگر کار کنم و برای حضور در یک جام جهانی دیگر بجنگم. من می خواهم سال دیگر در برزیل باشم، ایران هم چنین انتظاری را دارد، پس این پیوند مبارکی است ولی کار سختی پیش رو داریم و توفان های زیادی جلوی ما قرار دارد. سالم رد شدن از بعضی از این توفان ها کار آسانی نیست. اگر آماده باشیم می توانیم به هدفمان برسیم چون مهمترین مایه را داریم و آن بازیکن خوب است.


موسیقی ایرانی قشنگ است

در روزنامه های ایران مطرح شده که در اردوی تیم ملی جاسوس وجود دارد، جاسوسی که برای قطری ها کار می کند. شما چیزی در این مورد می دانید؟

- من چیزی در این مورد نمی دانم.

پس این حرف ها همه ساختگی است؟

- من فکر می کنم اینها همه قسمتی از نمایشی است که روزنامه ها درست می کنند.

غذا و موسیقی ایرانی را دوست دارید؟

- موسیقی ایرانی قشنگ است و غذا که البته مشکل بزرگی است چون اینقدر خوشمزه است که ما همیشه در حال خوردنیم. باید مواظب باشیم.

بهترین غذای ایرانی چیست؟

- کباب های ایرانی فوق العاده هستند ولی شیرینی های ایرانی هم حرف ندارند. من آنها را خیلی دوست دارم. ما شبیه آنها را در پرتغال داریم ولی بیشتر از هر چیز دیگری می خواستم یک مسئله را مطرح کنم. من خود کشور ایران را دوست دارم. ایران کشوری زیباست. وقتی به گوشه و کنار کشور سفر می کنم تا مسابقات را ببینم متوجه می شوم که شهرها و مناظر زیبایی در ایران وجود دارد.

ایران کشوری دوست داشتنی است و هدف من این است که همراه ایران در جام جهانی برزیل حضور داشته باشم. هدف شخصی من حضور در برزیل است و برای رسیدن به این هدف تا آخرین لحظه آخرین مسابقه مبارزه می کنم. در این لحظه از زندگیم قصد ندارم هیچ چیز دیگری را با این هدف عوض کنم. البته تصمیم نهایی همیشه با فدراسیون فوتبال ایران است ولی رویای من بودن در برزیل است و می خواهم آن را به حقیقت تبدیل کنم.


سرم با فوتبال حسابی شلوغ است

شما در کشورها و قاره های مختلف کار کرده اید و در باشگاه های بزرگ اروپا. چه چیزی در ایران با این جاها متفاوت است؟

- در مقایسه با تیم های ملی دیگری که من در آنها کار کرده ام، مسئله ای که در آسیا برای ما دردسرسازت است فاصله زیاد بین کشورهاست. مثلا در مقدماتی جام جهانی فاصله بین این کشورهایی که در گروه ایران قرار دارند را مقایسه کنید با مسافت هایی که در اروپا تیم هایی مثل انگلستان یا پرتغال طی می کنند. آنها معمولا با پروازهای اختصاصی مسافرت می کنند. حتی اگر در روسیه که دورترین جاست، بازی داشته باشند، بازیکنان تا روز یکشنبه در اختیار باشگاه ها هستند، بعد ظرف چند ساعت به کشورشان می رسند، 2 روز تمرین می کنند و بعد عازم مسابقه می شوند.

در آسیا یکی دو روز وقت هست که تیم را آماده کنید و یکی دو روز هم طول می کشد که به بازی برسید. الان بر اساس قوانین فیفا شما 5 روز فرصت دارید که آماده شوید. اگر قرار باشد که دو روز طول بکشد تا بازیکنان برسند و دو روز هم مسافرت کنیم، فقط یک روز فرصت داریم که آماده شویم. پس این مربیگری نیست، جادوگری است. برای همین است که من به فدراسیون فوتبال ایران گفته ام، طبق تقویم فیفا برنامه ریزی نکنند چون مقررات و تقویم فیفا برای کشورهایی مثل ایران نوشته نشده است.


اگر بخواهید طبق برنامه ریزی آنها عمل کنید، به جام جهانی نمی رسید. این برنامه و تقویم را برای کشورهایی مثل آلمان، انگلستان، پرتغال، برزیل و آرژانتین نوشته اند. منافع ایران، قطر، نیجریه و آفریقای جنوبی اینجا در نظر گرفته نمی شود. تمام کشورهایی که جزو کشورهای بزرگ فوتبال نیستند باید برنامه ریزی خاصی داشته باشند. بعضی کشورها هستند که از قبل همه چیز فوتبالشان برنامه ریزی شده است و جلوتر از ما هستند. ما باید واقعیت هایی را که در ایران با آنها روبرو هستیم، با مقررات بین المللی تطبیق بدهیم.

در ایران به شما خوش می گذرد؟

- بله، خیلی عالی است.

زندگی خارج از فوتبال چطور است؟

- سرم با فوتبال حسابی شلوغ است. می دانید که من فقط با تیم ملی بزرگسالان سر و کار ندارم. برای تیم های پایه، زیر ۲۱ سال و زیر ۲۳ سال هم برنامه ریزی می کنم. با فدراسیون در این زمینه رابطه خوبی دارم. به جز فوتبال، همین الان در تهران دوستانی دارم که اوقات فراغتم را با آنها می گذرانم. از فرهنگ ایران هم خوشم می آید. ایران کشوری با تاریخی غنی است و من هر از گاهی به موزه ها سر می زنم.