یک هفته ۷ چهره؛ از احسان علیخانی تا حاج قاسم
هویت ماه عسل با احسان علیخانی گره خورده، ماه رمضان هم که موعد پخش «ماه عسل» است این بهانه ی اول، دومی هم افزایش یکباره فالوئرهای آقای علیخانی است.
برترین ها - ایمان عبدلی:
احسان علیخانی یا (یک آدم معمولی،هفته)
هویت ماه عسل با احسان علیخانی گره خورده، ماه رمضان هم که موعد پخش «ماه عسل» است این بهانه ی اول، دومی هم افزایش یکباره فالوئرهای آقای علیخانی است.
چرا علیخانی یک آدم معمولی است؟
مراد از علیخانی در این متن شخصیت هنری مجری جوان تلویزیون است و هیچ دخلی به دنیای خصوصی او ندارد، شخصیت هنری هر هنرمند و هر آدم درگیر فرهنگ را قاعدتا با محصولات او می سنجند، شاخص ترین محصول علیخانی «ماه عسل » است، مثل نسبتی که عادل فردوسی پور و نود دارند، «ماه عسل» چه جایگاهی دارد؟ چه چیزی به ما ارائه می کند؟ داستان هایی از سرگذشت آدم هایی که در موقعیت های خطیر قرار گرفته اند، سوژه و داستانش در کلوزآپ تلویزیون قرار می گیرند، ما در آن چه که بر آن ها گذشته غلت می زنیم، بیشتر از هر چیز داستان های ماه عسل شبیه ستونی پاورقی در یک مجله خوش خوان هفتگی است، از آن ها که در دهه پنجاه تصویر روی جلد را به خوانندگان محبوب اختصاص می دادند و ستونی از یک صفحه را به داستانی پر از افت و خیز و درگیرکننده سند می زدند، آدم ها و داستان های ماه عسل از همین جنس اند، تب ایجاد می کنند و در گذشته اند، این گذشته چراغ راه آینده نیست، چون بیشتر از تعقل با احساسات سطحی گره خورده، اصلا ریشه نگاه هجو آمیز مردم به مقوله ی اشک دراری «ماه عسل» از همین نقض بزرگ نشات می گیرد، محصول علیخانی یک محصول معمولی لوس برای مردم معمولی است.
آفات یک معمولی صدر نشین...
معمولی بودن یعنی در نهایت همگام بودن، علیخانی در نهایت همگام ما است و شرح و پرداخت قدرتمندی از حال و روز ما ارائه می کند، او جلوتر از ما حرکت نمی کند و زودتر از ما نمی بیند، او آن چه که بر ما رفته را تصویر می کند، پس نمی تواند جریان سازی کند، جریاناتی که او ایجاد می کند تب داغی است که زود فروکش می کند، غروب عید فطر علیخانی به تاریخ پیوسته، در جایگاهی قرار دارد که نباید یک معمولی قرار داشته باشد، مجری یک برنامه ی خوش کنداکتور می تواند روز را شب جلوه دهد؛ فرصتی بی نظیر برای تاثیر گذاری؛ چرا یک معمولی در صدر است؟ پاسخش از مناسباتی می آید که می دانیم و نمی دانیم؛ می دانیم که تصویری مه گرفته از آن در ذهن همه ی ما نقش بسته و نمی دانیم چون ترجیح می دهیم ندانیم، مگر از ما چه چیز جز غرولند بر می آید؟ آخر کار هم با چند برچسب دفع می شویم؛ وقتی معمولی ها در صدر هستند، ظرف صدر را اندازه ی خودشان می کنند و این گونه افت می کنیم.
کی روش و برانکو یا (شهر گناه، هفته)
مجادلات عجیب مابین کی روش و برانکو و الفاظی نظیر: مار و گرگ و...نشان از غلبه ی فرهنگ میزبان دارد.
دسته ی گناه کاران؛ سرمربی یک تیم ملی یا یک باشگاه در نهایت بخشی از یک ساختار است و در محدوده ای از تعاریفی قرار می گرد که موظف است در آن محدوده عمل کند و به میزان پایبندی اش به آن ساختار و سیستم شکلی از یک کارمند سازمانی به خود می گیرد، هم کی روش و هم برانکو طبیعتا باید قوانینی را رعایت کنند که آن ها را ذیل مجموعه تیم ملی ایران و تیم پرسپولیس قرار می دهد، اما تاکید می کنم سازمان و ساختار، فدراسیونی که مشخص نیست چه در آن می گذرد و ...در چنین بستری وقتی کی روش می داند خیلی چیزها را که نباید بداند و برگ برنده دارد، طبیعی است که تک رو شود. تحت سازمان رفتار نمی کند، چون اصلا سازمانی نیست که تحتش باشد و جالب تر استیصال مدیرانی است که نه تنهاا علاج واقعه را قبل از وقوع نمی کنند، بلکه بعد از واقعه هم دست پاچه شده اند، کی روش و برانکو طی دو روز اندازه تمام عمر مصاحبه کردند و هنوز هم ادامه دارد!
یک ملت گناه کار؛ آن ها هر دو مربیانی حرفه ای و کنش مند هستند، دو فرد از دو فرهنگ غریبه اند که در فرهنگ ما داخل شده اند و خواه ناخواه در ما تاب خواهند خورد، آن ها آینه ای هستند از خود ما، منتهی چون زبان دیگری دارند، آینه ای تمام قد می شوند، فرهنگ ما به زبان دیگری ترجمه می شود، حاصلش می شود گفت و گوهای کی روش و برانکو، ترجمه ی روزمره ی ما همین است؛ همین انگ زدن ها، همین برچسب ها، همین شهوت میکروفون؛ مونولوگ طلب ترین مردم دنیا، هزار ابزار داریم که راه دیالوگ را ببندیم و فقط یک سویه حرف بزنیم، گوش های بسته و دهان های باز...
عزت انتظامی یا (بازیگر، هفته)
زادروز جناب عزت الله انتظامی و این که ایشان در سینمای ایران حضور دارد همیشه مبارک است، بهانه ای برای مرور چند کاراکتری که خلق کرد و ذهن ما یادگاری گذاشت.
حسین قلی خان صدرالسلطنه (حاجی واشنگتن)؛ انتظامی چنان به نقش جان داد که گویی کل مواجهه ایرانی رابا دنیای غرب می شد در میمک صورت او در رفتار و غربتش دید، حاتمی هم که فضا سازی کارش غربت و تنهایی را مثل همیشه خوب اجرا کرده بود
دیالوگ: فكر و ذكرمان شد كسب آبرو، چه آبرويی، مملكت رو تعطيل كنيد، دارالايتام داير كنيد درست تره. مردم نان شب ندارند، شراب از فرانسه می آيد، قحطی است، دوا نيست، مرض بيداد می كند، سر بريدن از ختنه سهل‌تر. ريخت مردم از آدميزاد برگشته، ، چشم‌ها خمار از تراخم است، چهره‌ها تكيده از ترياک.
رسول رحمانی(روسری آبی)؛ مزرعه داری که همسرش را از دست داده، دل در گرو یکی از کارگرهایش دارد، تقابل این بار در قاب پدر و فرزندان، پدری که شریف است می خواهد خوشبخت باشد، خوشبختی را حتی اگر با کارگرش باشد می خواهد و می جنگد و..
دیالوگ: خوشبختی اون چیزی نیست که آدم از بیرون ببینه،خوشبختی تو دل آدمه، دل که خوش باشه آدم خوشبخته...
مش حسن(گاو)؛ شکلی پیچیده و چند لایه از ایفای نقش در یک کاراکتر انتزاعی که در برداشت اول برای تماشاچی غیر قابل دریافت است و جذاب نشان نمی دهد، مثلث ساعدی و مهرجویی و انتظامی اما استحاله ی انسان را در کاراکتر مش حسن به ایرانی ترین حالت خود نشان می دهند.
دیالوگ: من مش حسن نیستم، گاو مش حسن..
پی نوشت: این تنها سه یادگاری از آقای بازیگر بود متناسب با ظرفیت هفت چهره.
حاج قاسم سلیمانی یا (سردار، هفته)
نقش آفرینی سردار سلیمانی در ماجرای سلب تابعیت از شیخ قاسم رهبر شیعیان بحرین بهانه ای شد برای مروری کوچک بر کاراکتر سردار سپاه ایران.
سردار سلیمانی و محمد جواد ظریف دو خطی هستند که در نهایت در یک نقطه که نامش را می گذاریم؛ «دیپلماسی ایرانی» به هم می رسند؛ همان قدر که برای پیشبرد اهداف دیپلماتیک به کت و شلوار و لبخند ظریف نیازمندیم، به همان میزان به خشم و خط و نشان و شمایل نظامی سردار سلیمانی نیازمندیم، دیپلماسی حالا پس از گذر از جنگ های جهانی و دوران سیطره جنگ سرد به حد تعادلی از مذاکره و خصم رسیده است، اگر به شکل سیاست ورزی کشورهایی نظیر روسیه و آمریکا هم که نگاه کنید بیشتر در می یابید که تعادل این دو نگاه از الزامات کشور داری است، روسیه و آمریکا بر سر یک میز می نشینند اما از طریق ابزار های نه چندان دوستانه ای که دارند سایه تهدید را هم حفظ می کنند.
ظریف و سلیمانی دو حالت از یک صورتند، گاه خنده و پیاده روی با جان کری، گاه نقش آفرینی موثر با یک بیانیه چند خطی برای اعراب، به هر حال کشور ها هم تمثیلی از آدم ها هستند و هر کدام خصویات و ویژگی های خاص خود رادارند و روابط دیپلماتیک برساختی از روابط انسانی است، همان گونه که در روابط انسانی برای ایجاد تعادل از تمامی احساسات استفاده می کنیم، در روابط دیپلماتیک هم در یک چارچوب عقلانی لاجرم باید از تمامی شکل های ارتباط استفاده کنیم، مضاف بر این که اصلا سردار سلیمانی عصاره ی تفکر دوست داشتنی دهه ی اول انقلاب است؛ سرداری که هنوز در میدان نبرد است و لباس از تن خارج نکرده و کار سیاسی به شکل مرسوم آن نمی کند، سلیمانی عصاره ی همان تفکری است که صدور تشیع و انقلاب جزو اولویت هایش بود و ایران را نقش آفرین و کنش مند می خواست او از جایی میانه ی دهه ی شصت آمده، از لا به لای قهرمان های فیلم های حاتمی کیا، مردانی که پر از آرمان و خواست هستند و البته باکی ندارند که جان در راه آرمان بدهند؛ گاه فکر می کنم سردار سلیمانی اگر کارگردان بود بی گمان حاتمی کیا می شد ...
مصطفی کمال پور تراب یا(موسیقیدان، هفته)
تئوریسین موسیقی ایرانی درگذشت.
واژه ی مظلومیت از آن دست واژه های دستمالی شده است که بنا به طبیعت مظلوم دوست ما بارها و بارها در موقعیت های بی ربط استفاده می شود، مظلومیت اما امروز اینجاست؛ تئورسین بزرگ موسیقی می میرد و خبرش را خیلی نمی بینند و نمی شوند، خبر مرگ او لای خبر نقل و انتقالات فوتبال گم می شود و مایی که درگیر رسانه ایم بهتر می دانیم و متوجه می شویم که مردم ذهن هایی انباشت شده از آدرس های غلطی دارند که به اندازه ی مشروطه تا امروز نیاز به ریکاوری دارند، ما بهتر متوجه می شویم که ناز و کرشمه ی فلان فوتبالیت کم سواد و کم شخصیت مردم را بیشتر درگیر می کند تا تنها یادگار دوران ابوالحسن صبا و خالقی، مردی که هم کلاسیمک می دانست هم اصیل.
از موسیقی هر آن چه که باید می دانست، از تلمذ و کسب فیض از جایگاه خالقی تا تحصیل آکادمیک در فرانسه، کلی تالیف و ترجمه که اگر نبود و نباشد، مضراب نوازنده روی سیم خوش آهنگ نمی شود، همان تئوری موسیقی اش عصای دست هر طالب نت است، گویی شاهنامه ی موسیقی است، بدون آن نمی شود موسیقی را فرا گرفت، خبر فوت او کم بازدید بود و کم نظر، قیاس که مع الفارق است و هر کسی در جای خود، اما اولین عکس فلان بازیکن با لباس فلان تیم درگیر کننده و جذاب تر بوده، بارها و بارها در این روزها، نوشته بودم ما زامبی شده ایم و خبر ها را می خوریم؛ حالا اما انگار زامبی ها را هم پشت سر گذاشته ایم، در این ذهن ها چه کاشته می شود؟ ما برای فرزندانمان چه خواهیم داشت؟!
محمود احمدی نژاد یا (رئیس جمهور، هفته)
سوم تیرماه سالروز پیروزی احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری است، یادداشتی راجع به احمدی نژاد که یک سال پیش منتشر شده بود.
چرا احمدی نژاد را دوست داشتیم؟
پوپولیسم یا عوام گرایی آیا بازی به همین سادگیست ؟ آیا می توانیم رای آور بودن او را به همین واژه ختم کنیم و صرف اینکه او به ابزارهای مردم پسند دست می زد، او را پوپولیست بخوانیم؟ مگر نه اینکه بسیاری از کسانی که به او رای دادند، متعلق به اقشار باسواد و تحصیلکرده بودند ؟!در ذهن پوپولیست؛ مردم و آنچه که مردم فکر می کنند عین حق و حقیقتند ، پوپولیست دائما از توطئه هایی می گوید که در حال جریان است و توطئه گرانی که روند اتصال او و مردم را بر هم می زنند، همچنین او با هر بار انسداد سیاسی به نیروی "توده" های مردم رجوع می کند، اما این رجوع نه در غالب حزب و تشکیلات و سازمان است،
بلکه بیشتر حالت توده وار دارد. پوپولیست قشنگ حرف می زند ، او مردم را تلویحا در مقابل اقشار بالادست؛ خواه متصل به حکومت، خواه منفصل قرار می دهد ، حال باید رفتارهای احمدی نژاد را به خاطر بیاوریم، آیا او پوپولیست بوده است ؟ کاپشن او، نان و پنیری که وارد واژگان سیاسی کرد، سفر به دورترین مناطق محروم در کشور ، اسامی مفسدانی که هشت سال در جیب او ماندند و بیرون نیامدند ، و تمسک او به آرای ضد سرمایه داری در سه تیر و دوئلی که با نماد جریان سرمایه داری ؛ اکبر هاشمی رفسنجانی داشت، جنبه هایی از شخصیت سیاسی اوست که به جبهه ی پوپو.لیست ها نزدیکش می کند و اتفاقا خیلی از ما به همین دلایلی که ذکر شد جذب او شدیم بله به همین سادگی ...
تیم اقتصادی دولت (یا مردان ضد تورمی هفته)
شامل: علی طیب نیا، محمد نهاوندیان، محمد باقرنوبخت و ولی الله سیف
در خرداد ماه امسال در اقتصاد بحران زده ایران اتفاقی افتاد که نزدیک به 3 دهه بی سابقه بود. نرخ تورم نقطه به نقطه به زیر 10 درصد رسید.
همه ما فارغ از مسلک و دسته بندی سیاسی و سطح سواد اقتصادی، واینکه در سال 1392 به حسن روحانی رای داده باشیم یا رقبای او؛ در سال های آخر دولت محمود احمدی نژاد یک اتفاق دردناک را با جان و عقل و پوست و گوشت مان درک کردیم! و آن تورم افسارگسیخته، بی انضباطی مالی، رکود و کاهش شدید ارزش ریال بود، اتفاقی که ناشی از 2 عامل اصلی یعنی سیاست های دولت و سازمانِ تحریم های آمریکا بود.
پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و در عرض گذشت چند ماه، در حالی که نه هنوز توافق هسته ای در کار بود و نه خبری از گشایش گره های ناشی از تحریم، دیگر خبری از تورم شاید ۵۰ درصدی که میراث ۸ سال دولت مهر بود نبود، تورمی که حتی معلوم نبود چند درصد است!
در این ۳ سال کندشدن شیب افزایش قیمت ها(یعنی همان تورم) را به خوبی لمس کرده ایم اما لازم است درک کنیم که مطالبه رفع یک شبه معضلات اقتصادی مثل رکود و بیکاری و ... از یک دولت در هیچ جای دنیا مفهومی ندارد. اصلاحات اقتصادی یک فرآیند چند ساله است. برداشتن کلمه "تورم" از عبارت -رکود تورمی- بزرگترین دستاورد حسن روحانی پس از برجام است. فراموش نکنیم که همین بلای اقتصادی با چاوزیسم در ونزویلا نیز رخ داد اما ارزش واحد پولی ونزوئلا در برابر دلار به میزان چهارصد برابر کاهش یافت واین روزها رئیس جمهورشان از زنان کشور میخواهد سشوار روشن نکنند و سهمیه مصرف برق در کشور ساعات به خصوصی دارد! و این جاست که باید به ارزش یاران اقتصادیِ بی ادعای روحانی و سیاست های درست آنان پی برد.
یادمان نرود که همه چیز در اقتصاد تورم نیست ، رکود و بیکاری و تولید داخلی هم مسائل مهمی است و باید در این شاخص ها هم تغییر مثبت صورت گیرد؛ اما هرگز فراموش نکنیم مردی را که خود را کارشناس ارشد اقتصاد می دانست و مسبب اصلی وضع موجود است؛ با تیمِ نداشته اقتصادی اش، پوپولیسم یارانه ای و سیاست های ضد جهانی اش...
حساب کاربری من در اینستاگرام که گوشی است برای شنیدن شما EMAN.ABDOLI
احسان علیخانی یا (یک آدم معمولی،هفته)
هویت ماه عسل با احسان علیخانی گره خورده، ماه رمضان هم که موعد پخش «ماه عسل» است این بهانه ی اول، دومی هم افزایش یکباره فالوئرهای آقای علیخانی است.
چرا علیخانی یک آدم معمولی است؟
مراد از علیخانی در این متن شخصیت هنری مجری جوان تلویزیون است و هیچ دخلی به دنیای خصوصی او ندارد، شخصیت هنری هر هنرمند و هر آدم درگیر فرهنگ را قاعدتا با محصولات او می سنجند، شاخص ترین محصول علیخانی «ماه عسل » است، مثل نسبتی که عادل فردوسی پور و نود دارند، «ماه عسل» چه جایگاهی دارد؟ چه چیزی به ما ارائه می کند؟ داستان هایی از سرگذشت آدم هایی که در موقعیت های خطیر قرار گرفته اند، سوژه و داستانش در کلوزآپ تلویزیون قرار می گیرند، ما در آن چه که بر آن ها گذشته غلت می زنیم، بیشتر از هر چیز داستان های ماه عسل شبیه ستونی پاورقی در یک مجله خوش خوان هفتگی است، از آن ها که در دهه پنجاه تصویر روی جلد را به خوانندگان محبوب اختصاص می دادند و ستونی از یک صفحه را به داستانی پر از افت و خیز و درگیرکننده سند می زدند، آدم ها و داستان های ماه عسل از همین جنس اند، تب ایجاد می کنند و در گذشته اند، این گذشته چراغ راه آینده نیست، چون بیشتر از تعقل با احساسات سطحی گره خورده، اصلا ریشه نگاه هجو آمیز مردم به مقوله ی اشک دراری «ماه عسل» از همین نقض بزرگ نشات می گیرد، محصول علیخانی یک محصول معمولی لوس برای مردم معمولی است.
آفات یک معمولی صدر نشین...
معمولی بودن یعنی در نهایت همگام بودن، علیخانی در نهایت همگام ما است و شرح و پرداخت قدرتمندی از حال و روز ما ارائه می کند، او جلوتر از ما حرکت نمی کند و زودتر از ما نمی بیند، او آن چه که بر ما رفته را تصویر می کند، پس نمی تواند جریان سازی کند، جریاناتی که او ایجاد می کند تب داغی است که زود فروکش می کند، غروب عید فطر علیخانی به تاریخ پیوسته، در جایگاهی قرار دارد که نباید یک معمولی قرار داشته باشد، مجری یک برنامه ی خوش کنداکتور می تواند روز را شب جلوه دهد؛ فرصتی بی نظیر برای تاثیر گذاری؛ چرا یک معمولی در صدر است؟ پاسخش از مناسباتی می آید که می دانیم و نمی دانیم؛ می دانیم که تصویری مه گرفته از آن در ذهن همه ی ما نقش بسته و نمی دانیم چون ترجیح می دهیم ندانیم، مگر از ما چه چیز جز غرولند بر می آید؟ آخر کار هم با چند برچسب دفع می شویم؛ وقتی معمولی ها در صدر هستند، ظرف صدر را اندازه ی خودشان می کنند و این گونه افت می کنیم.
کی روش و برانکو یا (شهر گناه، هفته)
مجادلات عجیب مابین کی روش و برانکو و الفاظی نظیر: مار و گرگ و...نشان از غلبه ی فرهنگ میزبان دارد.
دسته ی گناه کاران؛ سرمربی یک تیم ملی یا یک باشگاه در نهایت بخشی از یک ساختار است و در محدوده ای از تعاریفی قرار می گرد که موظف است در آن محدوده عمل کند و به میزان پایبندی اش به آن ساختار و سیستم شکلی از یک کارمند سازمانی به خود می گیرد، هم کی روش و هم برانکو طبیعتا باید قوانینی را رعایت کنند که آن ها را ذیل مجموعه تیم ملی ایران و تیم پرسپولیس قرار می دهد، اما تاکید می کنم سازمان و ساختار، فدراسیونی که مشخص نیست چه در آن می گذرد و ...در چنین بستری وقتی کی روش می داند خیلی چیزها را که نباید بداند و برگ برنده دارد، طبیعی است که تک رو شود. تحت سازمان رفتار نمی کند، چون اصلا سازمانی نیست که تحتش باشد و جالب تر استیصال مدیرانی است که نه تنهاا علاج واقعه را قبل از وقوع نمی کنند، بلکه بعد از واقعه هم دست پاچه شده اند، کی روش و برانکو طی دو روز اندازه تمام عمر مصاحبه کردند و هنوز هم ادامه دارد!
یک ملت گناه کار؛ آن ها هر دو مربیانی حرفه ای و کنش مند هستند، دو فرد از دو فرهنگ غریبه اند که در فرهنگ ما داخل شده اند و خواه ناخواه در ما تاب خواهند خورد، آن ها آینه ای هستند از خود ما، منتهی چون زبان دیگری دارند، آینه ای تمام قد می شوند، فرهنگ ما به زبان دیگری ترجمه می شود، حاصلش می شود گفت و گوهای کی روش و برانکو، ترجمه ی روزمره ی ما همین است؛ همین انگ زدن ها، همین برچسب ها، همین شهوت میکروفون؛ مونولوگ طلب ترین مردم دنیا، هزار ابزار داریم که راه دیالوگ را ببندیم و فقط یک سویه حرف بزنیم، گوش های بسته و دهان های باز...
عزت انتظامی یا (بازیگر، هفته)
زادروز جناب عزت الله انتظامی و این که ایشان در سینمای ایران حضور دارد همیشه مبارک است، بهانه ای برای مرور چند کاراکتری که خلق کرد و ذهن ما یادگاری گذاشت.
حسین قلی خان صدرالسلطنه (حاجی واشنگتن)؛ انتظامی چنان به نقش جان داد که گویی کل مواجهه ایرانی رابا دنیای غرب می شد در میمک صورت او در رفتار و غربتش دید، حاتمی هم که فضا سازی کارش غربت و تنهایی را مثل همیشه خوب اجرا کرده بود
رسول رحمانی(روسری آبی)؛ مزرعه داری که همسرش را از دست داده، دل در گرو یکی از کارگرهایش دارد، تقابل این بار در قاب پدر و فرزندان، پدری که شریف است می خواهد خوشبخت باشد، خوشبختی را حتی اگر با کارگرش باشد می خواهد و می جنگد و..
دیالوگ: خوشبختی اون چیزی نیست که آدم از بیرون ببینه،خوشبختی تو دل آدمه، دل که خوش باشه آدم خوشبخته...
مش حسن(گاو)؛ شکلی پیچیده و چند لایه از ایفای نقش در یک کاراکتر انتزاعی که در برداشت اول برای تماشاچی غیر قابل دریافت است و جذاب نشان نمی دهد، مثلث ساعدی و مهرجویی و انتظامی اما استحاله ی انسان را در کاراکتر مش حسن به ایرانی ترین حالت خود نشان می دهند.
دیالوگ: من مش حسن نیستم، گاو مش حسن..
پی نوشت: این تنها سه یادگاری از آقای بازیگر بود متناسب با ظرفیت هفت چهره.
حاج قاسم سلیمانی یا (سردار، هفته)
نقش آفرینی سردار سلیمانی در ماجرای سلب تابعیت از شیخ قاسم رهبر شیعیان بحرین بهانه ای شد برای مروری کوچک بر کاراکتر سردار سپاه ایران.
سردار سلیمانی و محمد جواد ظریف دو خطی هستند که در نهایت در یک نقطه که نامش را می گذاریم؛ «دیپلماسی ایرانی» به هم می رسند؛ همان قدر که برای پیشبرد اهداف دیپلماتیک به کت و شلوار و لبخند ظریف نیازمندیم، به همان میزان به خشم و خط و نشان و شمایل نظامی سردار سلیمانی نیازمندیم، دیپلماسی حالا پس از گذر از جنگ های جهانی و دوران سیطره جنگ سرد به حد تعادلی از مذاکره و خصم رسیده است، اگر به شکل سیاست ورزی کشورهایی نظیر روسیه و آمریکا هم که نگاه کنید بیشتر در می یابید که تعادل این دو نگاه از الزامات کشور داری است، روسیه و آمریکا بر سر یک میز می نشینند اما از طریق ابزار های نه چندان دوستانه ای که دارند سایه تهدید را هم حفظ می کنند.
ظریف و سلیمانی دو حالت از یک صورتند، گاه خنده و پیاده روی با جان کری، گاه نقش آفرینی موثر با یک بیانیه چند خطی برای اعراب، به هر حال کشور ها هم تمثیلی از آدم ها هستند و هر کدام خصویات و ویژگی های خاص خود رادارند و روابط دیپلماتیک برساختی از روابط انسانی است، همان گونه که در روابط انسانی برای ایجاد تعادل از تمامی احساسات استفاده می کنیم، در روابط دیپلماتیک هم در یک چارچوب عقلانی لاجرم باید از تمامی شکل های ارتباط استفاده کنیم، مضاف بر این که اصلا سردار سلیمانی عصاره ی تفکر دوست داشتنی دهه ی اول انقلاب است؛ سرداری که هنوز در میدان نبرد است و لباس از تن خارج نکرده و کار سیاسی به شکل مرسوم آن نمی کند، سلیمانی عصاره ی همان تفکری است که صدور تشیع و انقلاب جزو اولویت هایش بود و ایران را نقش آفرین و کنش مند می خواست او از جایی میانه ی دهه ی شصت آمده، از لا به لای قهرمان های فیلم های حاتمی کیا، مردانی که پر از آرمان و خواست هستند و البته باکی ندارند که جان در راه آرمان بدهند؛ گاه فکر می کنم سردار سلیمانی اگر کارگردان بود بی گمان حاتمی کیا می شد ...
مصطفی کمال پور تراب یا(موسیقیدان، هفته)
تئوریسین موسیقی ایرانی درگذشت.
واژه ی مظلومیت از آن دست واژه های دستمالی شده است که بنا به طبیعت مظلوم دوست ما بارها و بارها در موقعیت های بی ربط استفاده می شود، مظلومیت اما امروز اینجاست؛ تئورسین بزرگ موسیقی می میرد و خبرش را خیلی نمی بینند و نمی شوند، خبر مرگ او لای خبر نقل و انتقالات فوتبال گم می شود و مایی که درگیر رسانه ایم بهتر می دانیم و متوجه می شویم که مردم ذهن هایی انباشت شده از آدرس های غلطی دارند که به اندازه ی مشروطه تا امروز نیاز به ریکاوری دارند، ما بهتر متوجه می شویم که ناز و کرشمه ی فلان فوتبالیت کم سواد و کم شخصیت مردم را بیشتر درگیر می کند تا تنها یادگار دوران ابوالحسن صبا و خالقی، مردی که هم کلاسیمک می دانست هم اصیل.
از موسیقی هر آن چه که باید می دانست، از تلمذ و کسب فیض از جایگاه خالقی تا تحصیل آکادمیک در فرانسه، کلی تالیف و ترجمه که اگر نبود و نباشد، مضراب نوازنده روی سیم خوش آهنگ نمی شود، همان تئوری موسیقی اش عصای دست هر طالب نت است، گویی شاهنامه ی موسیقی است، بدون آن نمی شود موسیقی را فرا گرفت، خبر فوت او کم بازدید بود و کم نظر، قیاس که مع الفارق است و هر کسی در جای خود، اما اولین عکس فلان بازیکن با لباس فلان تیم درگیر کننده و جذاب تر بوده، بارها و بارها در این روزها، نوشته بودم ما زامبی شده ایم و خبر ها را می خوریم؛ حالا اما انگار زامبی ها را هم پشت سر گذاشته ایم، در این ذهن ها چه کاشته می شود؟ ما برای فرزندانمان چه خواهیم داشت؟!
محمود احمدی نژاد یا (رئیس جمهور، هفته)
سوم تیرماه سالروز پیروزی احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری است، یادداشتی راجع به احمدی نژاد که یک سال پیش منتشر شده بود.
چرا احمدی نژاد را دوست داشتیم؟
پوپولیسم یا عوام گرایی آیا بازی به همین سادگیست ؟ آیا می توانیم رای آور بودن او را به همین واژه ختم کنیم و صرف اینکه او به ابزارهای مردم پسند دست می زد، او را پوپولیست بخوانیم؟ مگر نه اینکه بسیاری از کسانی که به او رای دادند، متعلق به اقشار باسواد و تحصیلکرده بودند ؟!در ذهن پوپولیست؛ مردم و آنچه که مردم فکر می کنند عین حق و حقیقتند ، پوپولیست دائما از توطئه هایی می گوید که در حال جریان است و توطئه گرانی که روند اتصال او و مردم را بر هم می زنند، همچنین او با هر بار انسداد سیاسی به نیروی "توده" های مردم رجوع می کند، اما این رجوع نه در غالب حزب و تشکیلات و سازمان است،
بلکه بیشتر حالت توده وار دارد. پوپولیست قشنگ حرف می زند ، او مردم را تلویحا در مقابل اقشار بالادست؛ خواه متصل به حکومت، خواه منفصل قرار می دهد ، حال باید رفتارهای احمدی نژاد را به خاطر بیاوریم، آیا او پوپولیست بوده است ؟ کاپشن او، نان و پنیری که وارد واژگان سیاسی کرد، سفر به دورترین مناطق محروم در کشور ، اسامی مفسدانی که هشت سال در جیب او ماندند و بیرون نیامدند ، و تمسک او به آرای ضد سرمایه داری در سه تیر و دوئلی که با نماد جریان سرمایه داری ؛ اکبر هاشمی رفسنجانی داشت، جنبه هایی از شخصیت سیاسی اوست که به جبهه ی پوپو.لیست ها نزدیکش می کند و اتفاقا خیلی از ما به همین دلایلی که ذکر شد جذب او شدیم بله به همین سادگی ...
تیم اقتصادی دولت (یا مردان ضد تورمی هفته)
شامل: علی طیب نیا، محمد نهاوندیان، محمد باقرنوبخت و ولی الله سیف
در خرداد ماه امسال در اقتصاد بحران زده ایران اتفاقی افتاد که نزدیک به 3 دهه بی سابقه بود. نرخ تورم نقطه به نقطه به زیر 10 درصد رسید.
همه ما فارغ از مسلک و دسته بندی سیاسی و سطح سواد اقتصادی، واینکه در سال 1392 به حسن روحانی رای داده باشیم یا رقبای او؛ در سال های آخر دولت محمود احمدی نژاد یک اتفاق دردناک را با جان و عقل و پوست و گوشت مان درک کردیم! و آن تورم افسارگسیخته، بی انضباطی مالی، رکود و کاهش شدید ارزش ریال بود، اتفاقی که ناشی از 2 عامل اصلی یعنی سیاست های دولت و سازمانِ تحریم های آمریکا بود.
پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و در عرض گذشت چند ماه، در حالی که نه هنوز توافق هسته ای در کار بود و نه خبری از گشایش گره های ناشی از تحریم، دیگر خبری از تورم شاید ۵۰ درصدی که میراث ۸ سال دولت مهر بود نبود، تورمی که حتی معلوم نبود چند درصد است!
در این ۳ سال کندشدن شیب افزایش قیمت ها(یعنی همان تورم) را به خوبی لمس کرده ایم اما لازم است درک کنیم که مطالبه رفع یک شبه معضلات اقتصادی مثل رکود و بیکاری و ... از یک دولت در هیچ جای دنیا مفهومی ندارد. اصلاحات اقتصادی یک فرآیند چند ساله است. برداشتن کلمه "تورم" از عبارت -رکود تورمی- بزرگترین دستاورد حسن روحانی پس از برجام است. فراموش نکنیم که همین بلای اقتصادی با چاوزیسم در ونزویلا نیز رخ داد اما ارزش واحد پولی ونزوئلا در برابر دلار به میزان چهارصد برابر کاهش یافت واین روزها رئیس جمهورشان از زنان کشور میخواهد سشوار روشن نکنند و سهمیه مصرف برق در کشور ساعات به خصوصی دارد! و این جاست که باید به ارزش یاران اقتصادیِ بی ادعای روحانی و سیاست های درست آنان پی برد.
یادمان نرود که همه چیز در اقتصاد تورم نیست ، رکود و بیکاری و تولید داخلی هم مسائل مهمی است و باید در این شاخص ها هم تغییر مثبت صورت گیرد؛ اما هرگز فراموش نکنیم مردی را که خود را کارشناس ارشد اقتصاد می دانست و مسبب اصلی وضع موجود است؛ با تیمِ نداشته اقتصادی اش، پوپولیسم یارانه ای و سیاست های ضد جهانی اش...
حساب کاربری من در اینستاگرام که گوشی است برای شنیدن شما EMAN.ABDOLI
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
کسی که این متن رو راجع به جناب علیخانی نوشتید،،اگر ایشون معمولی بود‌چرا مثل بقیه برنامه ومجریان تلوزیون خنثی نیست؟؟!چرا تمام فارسی زبانان جهان وحتی غیر ایرانی میخکوب برنامهداش میشن!!حسادت به علیخانی شما رو به جایی رسونده که امسال حاشیه ایی دستتون نبوده بهاش موج سواری کنید تهمت میزنید!!اقای نویسنده اون دنیایی هم هست ولی مطمن باش علیخانی هم خدایی داره ..همین دنیا جواب این تهمت هاتون رو خواهید گرفت..در ضمن علیخانی نزدیک هشتصد هزارتا فالو داره با این حال رکوردار کامنت وبعد از ترانه علیدپستی پستاش بیشترین لایک رو بین ایرانی ها در اینستا میخوره میانگین هر پست صد وپنجاه هزار تا لایک و پنجاه هزار تا کامنت از پیجی که هشتصد هزارتا فالو داره..حالا فالوش جعلی هست!!رتمبد جوان سههمیلیون فالو داره بهنوش لختیاری نزدیک پنج ملیون نصف علیخانی لایک وکامنت ندارن..
پاسخ ها
متاسفانه این آقا هنوز فرق بین نقد و تخریب رو نمی دونه..و عقده و حسادتی که نسبت به آدما داره روخیلی راحت تو نقداش بروز میده!!!درواقع تو نقداش بیشتر شخصیت خودشو نشون میده !!!!
حالا هم که چیزی واسه تخریب احسان علیخانی پیدا نکرده گیر داده به فالوئراش!!!منتقد دوزاری...
مقایسه سردار سلیمانی در کنار ظریف اصلا کار درستی نیست
سردا رو نمیشه با هیچ کس مقایسه کرد
باز هم ایمان عبدلی و باز هم غرض ورزی به ماه عسل و احسان علیخانی
حسادت کار انسان هاییست که جایگاهی ندارند و با تخریب دیگران به دنبال بالا وشیدن خود هستند.
پاسخ ها
حسادت نیست ایشون دقیقا درست گفتن برنامه علی خانی فقط دست میذاره روی احساسات و هیچ بازدهی بجز سرگرم کردن چند دقیقه ای مردم نداره مخاطبایی هم که این برنامه رو میبینن عاشق همین سرگرم شدن لحظه ای برنامه هستن و البته بگذریم از دخترایی جوان و رویایی که شاید فقط خود احسان رو میبینن و بس
خدا از دهنت بشنوه
چقدر درست و خوب نوشتی:
اما هرگز فراموش نکنیم مردی را که خود را کارشناس ارشد اقتصاد می دانست و مسبب اصلی وضع موجود است؛ با تیمِ نداشته اقتصادی اش، پوپولیسم یارانه ای و سیاست های ضد جهانی اش...
پاسخ ها
منم همین میخواستم بگم.
به نظر کسایی که تریبون دستشونه باید بیشتر و بهتر راجب ایران امروز و ایران یک دهه گذشته بگن تا مردم چیزایی رو که فراموشش کردن به یاد بیارن.
حیف از چنین خدمتی که مخالفان چنین بی قدر و ارزش جلوه اش میدن.
و قطعا باید در زمینه سایر شاخصها هم تلاش بیشتر و جدی تری صورت بگیره...
جناب عبدلی کاملا یک طرفه قضاوت کردی ماه عسل برنامه کاملا اجتماعی قاعده وسبک زندگی اسلامی پیروی میکند واگر اشکی هم هست ازسر شوق وا میده و نشاط معنوی به همراه دارد برادرم حسادت نکن ماه عسل بهترین وسازندهترین برنامه ماه رمصانه خسته نباشی جناب علیخانی
پاسخ ها
چرا همه حرف از حسادت میزنن آقای عبدلی برنامه ساز نیستن که به ایشون حسادت کنن
هدف شما فقط تخریبه فرد است.شما بیا اثبات کن که احسان علیخانی فالوئر جعلی داره!دلیل اینکه فالوئرهای احسان علیخانی به طور ناگهانی زیاد شد تایید اصل بودن پیجش در خندوانه بود.شماهم سعی کنید شخصیت افراد را تخریب نکنید!
این حجم از تنفر نسبت به علیخانی واقعا از کجا نشات میگیره نویسنده عزیز !؟؟
پاسخ ها
کدوم تنفر مگه هرکسی که برنامه ای رو نقد می کنه دلیل برنفرت از مجری اون برنامه داره
برنامه ماه عسل دقیقا همانطوری هست که توصیف کردید البته اینکه مردم قهرمانانی از جنس خودشان را می بینند و با آنها همذات پنداری می کنند در موفقیت این برنامه بی تاثیر نیست اما یافتن موضوعاتی کمابیش سطحی در سری جدید واقعا معمولی و احساسی است
بی نهایت برای عزت سینمای ایران دلم تنگ شده ممنون که یادشان بودید
آخرین مورد هم عالی بود جناب عبدلی موفق باشید
پاسخ ها
کاملا با شما و آقای عبدلی موافقم
اگه فالوور های احسان با اون همه لایک و کامنت تقلبی باشه پس فالورر های بهنوش بختیاری و رامبد جوان و...هم فیکه حتما؟
نظرت؟؟ :)
این قضیه فالوئر های جعلی که از خودتون درآوردید واقعا خنده دار و مضحکه!
خوب شد امسالم یه چیزی پیدا کردین که از اون طریق همه عقده تونو خالی کنید...
پارسال که اون دستمزد عجیب غریب بود امسالم این!بالاخره توام باید نونتو از دورغایی که_ به خاطر فضایی که بهت دادن _روی مانیتور میاری بخوری!راستی جناب شما که انقدر اهل اندازه گیری آدما و مکانی که دارن هسی،فک کردی اصلا واسه اینکه یه ژورنالیست باشی زیادی کوچیک و خاله زنکی؟البته کنار اینا ویژگی ها عدم اطلاعات کافی یا حتی حداقلی رو هم اضافه باید کرد...حریان سازی ینی همون که سال گذشته 270هزار تا بچه حامی مالی پیدا کردن!شما که خودتون رو جزو خواص میدونین بدون این که خاصیتی داشته باشین،اجازه بدین ما معمولیا جای اینکه بشینیم پیگیر، تعداد فالوئرهای بقیه رو بشمریم و با حسابای سر انگشتیمون به خودمون احازه بدیم بشینیم هرچی به مغز نخودیمون میرسه رو بگیم؛یه برنامه ای داشته باشیم که قصه آدم ها رو میگه و اتفاقا لابه لا این قصه ها سبب خیری میشه که ماهی شده 50 تومن بریزیم به حساب یه بچه و حالمونو برای کل سال خوب کنبم...
پاسخ ها
چرا انقد بد و بی ادبانه انتقاد میکنین چون شما از اقای علیخانی یا برنامش خوشت میاد دلیلی نداره بقیه هم مث شما باشن هر کس یه نظری داره من اگه صد سالم بگذره میگم درسته برنامه ماه عسل تاثیر گذاره اما جاش دم افطار نیس تو این لحظه من حق دارم با بغض پای سفره افطار نشینم اگه این برنامه هر زمان دیگه از سال پخش میشد مطمئنا مخالفاشم کمتر میشدن اقای علیخانی هم یه ادم معمولیه از بی ادبی هاش روی انتن زنده کاملا مشخصه توهین به دخترا و زنا و افراد پایین تر از خودش هم که کاملا واضحه لطفا واقع بین باشین اگه چهره نداشت درحد یه مجری درجه 3 تی وی هم نبود بشگن زدن و مزه پرانی که نشد اجرا
خانوم الی مگه کسی شما را مجبورکرده که بشینی ماه عسل ببینی !بزن یه کانال دیگه!!!همچین میگی من حق دارم که انگار غل و زنجیرت کردن جلوی تی وی تو اون ساعت!در ضمن نظر خودت که از همه بی ادبانه تر بود....!!!!!!!!!!!
یوزر ۱۵:۱۰ که فکر می کنم همون بی نام نویسنده این این کامنت باشی با بی ادبی و توپیدن به دیگران اسم اون علیخانی بدبخت رو هم خراب می کنی این برنامه در تلوزیون ملی پخش میشه و برای همه مردم جامعه هست و هر کسی هم حق داره بدون بکار بردن الفاظ بی ادبانه نظر خودش رو راجع به این برنامه بگه دیگه اینو هرکسی که مخاطب مردم رو قرار میده میدونه که هم موافق خواهد داشت و هم مخالف قرار نیست چون تو کسی رو دوست داری دیگران حق اظهار نظر نداشته باشن
به نظر من برنامه ماه عسل خیلی تاثیر گذاره مخصوصا برنامه هایی که سالهای گذشته در رابطه با معلولین بود خیلی موثر واقع شد من این تاثیر گذاری رو به واسطه اینکه یکی از همکارانم معلول هستند تو محیط کارم میبینم
یوزر 16:20 اولا من کامنت گذار اصلی نیستم نمیدونی قضاوت نکن...دوما چون رسانه ملی هست باید تمام برنامه هاشو دید ,درمورد همه هم نظرداد ؟؟!! پس حق انتخاب برا چیه؟؟!بعد من مگه حرف از دوس داشتن کسی زدم امان از قضاوت های بیجا!!! اصن خودت فهمیدن چی گفتی ؟؟؟متاسفم!!!
نویسنده عقده ای
باسلام و احترام
تشکر بابت مطالب زیبا
قطعا یکی از سایت های موفق در آینده نزدیک
خواهید بود...
نویسنده ... دارین که حسادت واضحی نسبت به علیخانی محیوب داره
پاسخ ها
حالا مگه این علیخانی کی هست بجز یه مجری لوس که کسی بخواد بهش حسادت کنه
علیخانی و برنامه اش دقیقا همون چیزی هستن که نویسنده گفتن فقط دارن از احساسات مردم سواستفاده می کنن و دنباله روی برنامه جشن رمضان احمد زاده هستن که درست سر افطار یه لقمه افطاری رو کوفت مردم می کنن البته خوبی برنامه احمد زاده این بود که با تحریک احساسات مردم باعث میشد کمکی به نیازمندان تو این ماه مبارک بشه ولی برنامه علیخانی هیچ پیامد مثبتی نداره
سلام . این هفته بسیار خواندنی بود. سپاسگزارم.
شاه بیت های هفته:
-وقتی معمولی ها در صدر هستند، ظرف صدر را اندازه ی خودشان می کنند و این گونه افت می کنیم.
-مردم ذهن هایی انباشت شده از آدرس های غلطی دارند که به اندازه ی مشروطه تا امروز نیاز به ریکاوری دارند.
همین دو بند گویای تمام نظرات اعتراصی بالاست
موفق باشید
بیشتر بینندگان برنامه ماه عسل خانوم ها هستند
پاسخ ها
منم خانومم ولی از پارسال که دیدم به دخترا توهین کرد و گفت شوهر کم شده و این حرفا واقعا ازش بدم اومد همین ادما هستن که باعث میشن مردا پررو بشن و خودشون بالاتر از خانوما بدونن این اقا یه ادم با اعتماد بنفس فوق بالاست که همش بابت همین دخترایی است که قربون صدقش میرن اخه یه ادم عقده ای و لوس که فک میکنه تو دنیا تکه و هر حرفی از دهنش بیرون میاد ارزش فک کردن داره؟؟؟چه برسه به طرفداری تازگی ها که رو انتن عشوه هم میاد..........
ببخشید اشتباهی منفی دادم
کاملا موافقم مخصوصا خانم های جوان
تو سه سال اخیر اصلا تلوزیون ایران نمیبینم منتهی دوس دارم بدونم اصلا به گوش احسان سایت برترینها خورده یا نه اصلا شماها چه قدر شناخته شده این .؟
پاسخ ها
بقیه جمله م کو .عین شاهین نیا یی حسود و منزوی
شناخته شده این ؟؟؟؟؟؟
بابا پارسی را پاس بدارین
از همین نقض بزرگ نشات می گیرد)نقص بزرگ
واقعا برای نویسنده منتقد علیخانی متاسفم! آدم معمولی خواندن علیخانی یک حسادت افراطی ایست که نشان دهنده کوچک بودن نقاد میباشد!
ما ایرانی ها چشم دیدن موفقیت بعضی رو نداریم!
با این حرفا کسی کوچک نمیشه، بلکه در بین مردم ارزش بیشتری پیدا میکنه!
برات متاسفم! همین
پاسخ ها
بخدا معمولیه شما ها گنده اش کردین
به + ها توجه کنید
و باز هم شاهکاری دیگر از ایمان عبدلی!!!
قبلنا فقط عقده هاتو خالی میکردی جناب!جدیدا تهمت هم میزنی!!
در گردش ایام هرچه مینگری
از جنس آدمی نمیبینی اثری
هرجا سری بود فرو رفته به خاک
هرجا ... بود برآورده سری
واقعا نویسنده نشون داد که داره از حسادت منفجر میشه وگرنه همه میدونن که اگر ماه عسل بیننده و طرفدار نداشت عمر برنامه به ۱۰ سال نمیرسید ، چرا اون دو سه سالی که علیخانی اجرا نمیکرد هیچکس نگاه نمیکرد ؟ همین نشون میده که احسان علیخانی در کارش موفقه و نظر یه عده آدم حسود واسش ههم نیست مهم بیننده ها و طرفدارای ماه عسل هستن که مثل کوه پشتشن و البته مهم اینه که قهرمان های ماه عسل و افرادی که قصه زندگیشون روایت میشه از جنس خود ما مردم نه بازیگر ها و افراد به اصطلاح هنرمند .
نقد وتخریب کاملا متفاوته...
لطفا هرگز اینو فراموش نکنید وپاتون رو از حد یه نویسنده که کارش نقد وبررسیه اونطرف تر نذارید...
آقای عبدلی دقیقا مشکل سایت شما با آقای علیخانی چیه؟...قبلا گفته شده بود آقای علیخانی پیج ندارن اما وقتی در برنامه خندوانه و یکبار در برنامه ماه عسل خودشون گفتن پیج دارن تعداد فالوئرها بالا رفت.ایشون طرفدرای زیادی دارن شاید واسه همینه شما چشم دیدنش ندارین
سلام نویسنده ی این متن درباره علیخانی واقعا برات متاسفم خیلی عقدهای وحسود هستی
بابا با خودت چند چندی خداییش؟
آخه یه مجله خبری چقدر میتونه ضد و نقیض نقد کنه!!!!
فعلا که شما دارین از اسامی همین افراد استفاده میکنین برای جذب مخاطب
هرچند مطمئنم همه این حرفا کاملا غرض ورزانه س
خجالت بکشین!
من نمی دونم چرا مردم و رسانه ها این قدر نسبت به علیخانی حساسیت نشون میدن حالا شما بگو طرفداری با تعصب شدید یا انتقاد شدید و گیر دادن هر دو بی مورد!!
اما از نظر من علیخانی یک ادم فوق العاده معمولی مثل بقیه مردم و حتی خیلی معمولی تر واقعا معمولی از هر جهت و هر جایی اندازه سطح فکر خودش ادم میاره نه بیشتر چون از خودش بزرگتر بیاره نمی تونه چیزی رو دیکته کنه برای یک بار این رو توجه کنید.
اون اقایونی که میگن خانم ها برنامه اش رو نگاه می کنن باید به عنوان خانم بگم شاید سر جمع سه یا چهار تا برنامه در طول چند سال اونم محدود بیشتر ندیدم . مخصوصا که متولد 58 حالا جدیدا همه جا میگه 61 دیگه خیلی معمولی و هنوز بچه است و البته نحوه کلامش که خودش کلی حاشیه سازی . ماشین گران قیمت بیشتر از گروه خونیش هم داره ولی بازم تربیت و سطح ادم با همچین ماشینی که داره هم بالا نمیره مخصوصا که حقوق دولتی بگیره بیشتر باید توضیح بده و شفاف سازی کنی چون خیلی از هم سن هاش بیکار هستن از حقوقهای نجومی خیلی وقت من در صدا سیما شنیدم یک شب راه صدساله رو میرن نه از تبلیغات بلکه از بودجه .اگر هم در بخش خصوصی مجری گری می کنه پول کلان می گیره باز هم از معروفیت آنتن دولتی همچین چیزی رو داره اگر یک روز تو سازمان دولتی مساله دار بشه بخش خصوصی هم یک ساعت دعوت کنه به دردسر می افته!
در هر صورت من به چشم یک اداری با فرهنگ اداری بیشتر نگاه نمی کنم حتی اگر جت شخصی داشته باشه چون هر کسی یک واقعیتی و ریشه ای داره بقیه اش ظاهر که مردم هم فقط چشمشون به ظاهر.البته واقعیت عوض یا پاک نمیشه.
اگر هم برنامه اش رو مردم می پسندن بهش تبریک میگم .
اون سه چهار خط پایانیه مطلب مربوط به کیروشو برانکو چه قدر آشنا چه قدر من توی این سایت زیاد دیدم!!
راستی چرا انقدر مردم کشورتون رو تحقیر می کنید در صورتیکه خودتون پیش گام این نوع رفتارهایید؟؟؟
احسان دوست دارم هم برنامش وهم اجرا شو کور شود هر آن کس که نتواند دید
آقای عبدلی واقعا این نقد سطحی به احسان علیخانی از شما بعید بود
محصول علیخانی یک محصول معمولی برای آدمای معمولیه!!!!
واقعا بعضی کاراکترهایی که میاره معمولی و سطحی هستن ولی واقعا بی انصافیه به یه آدمی مثل دکتری که بچه های بی سرپرست و بدسرپرست را سرپرستی کرد گفت آدم معمولی
یه آدم باغیرتی مثل محمد حیدری که اسلام براش مرز نداشت بگیم معمولی!!
علیخانی تو بحث پیوند اعضا و محسنین و بخشش از قتل های غیرعمد خیلی کار کرده
کی گفته همه ی برنامه هاش اشک درآره؟!!!!اتفاقا اکثر برنامه هاش امید بخش و با دید مثبته، مثل چندنفر سرطانی بهبود یافته و ......
این انتقاد شما کاملا غرض ورزانه بود، درصورتی که اگر قصد شما تحلیل جامعه شناختی هست باید بی طرف بود
بهتر بود بجای این نقد پر از غرض یکی ازین چهره ها را به فیشهای حقوقی آنچنانی یا سربازهای مظلومی که پرپرشون کردن میپرداختین
چه طرفدار دولت هم هست...اگه نمتونستن کار کنن اصلا واس چی کاندید شدن برن بشین تو خونه...جالبه هنوز حرفاشون تو گوشما میگن تحریم لغو شده خود اونی که تحریم کرده میگه لغو نکردم...راستگویان و حامیانشون خخخخ
من‌با خوندن این مطلب تازه به بزرگی احسان علیخانی پی بردم،،چه قدر ادم بزرگی شده احسان علیخانی که حتی راجع به فالوهای پیجش مطلب مینویسن سایت ها..چه قدر مهم شده احسان علیخانی که همه‌چیزش زیر زریبینه!!..وقتی دو وزیر دولت روحانی برای شروع برنامه اش پیام تبریک میفرستن معلوم بود که چه قدر خودش وبرنامه اش فراتر از حد تصوربزرگ هستند..کاش نویسنده این مطلب به جای اینکه زیر اسپیلت بشینه وتایپ کنه یه ذره تلاش میکرد که به جایی برسه!!..البته در خواب ورویا ببینه که یه روز به جایگاه کسی که انقدر بهش حسادت میکنه برسه..اما قطعا اگه یمم تلاش کنه به جایی میرسه که از این وضعیت دربیاد ..بیچاره اقای عبدلی چه قدر فشار بهش وارد شده که روی اورده به جوک‌گفتن وافترابستن...خدایا بیکاری مردم رو به گناه کشونده...الان رفتم پیج علیخانی رو دیدم ..هفصد ونود هزارتا فالو داشت..به نظرم برا احسان علیخانی با این جایگاه وشهرت ومحبوبیت خیلی کمه!!،،درضمن قابل توجه اقای نویسنده که میگه جعلی هست پستی که دیشب گذاشته یعنی کمتر از دوازده ساعت صدودوازده هزارتا لایک خورده نزدیک‌پانزده هزارتا کاکنت داشت..پست پریشبش صدوپنجاه هزارتا لایک خورد ه پنجاه وخورده ایی هزارتا کامنت داشت..یعنی احسان علیهانی با هفصدهزارتا فالو رکوردار لایک وکامنت هست ..عجیبه شادمهر،رامبد،ترانه علیدوستی و..که سه برابر علیخانی فالو دارن یک سوم علیخانی لایک وکامنت ندارن..پس معلومه فالوهاشون جعلی هست..پس اگه یه نفر تو ایران فالوش واقعی باشه احسان علیخانی هست ..چون‌با هفصدهزارتا فالو رکوردار لایک وکامنت هست.ولی اونایی که بالای دوسه میلیون فالو دارن وحتما برای اقای عبدلی ادم خاصین یک سوم عیخانی لایک وکامنت ندارن...
پاسخ ها
ذره بین دوست عزیز
فارسی را پاس بدارید عزیزانم
اگه فالوور های احسان با اون همه لایک و کامنت تقلبی باشه پس فالورر های بهنوش بختیاری و رامبد جوان و...هم فیکه حتما؟
نظرت؟؟ :)
"مجادلات عجیب مابین کی روش و برانکو و الفاظی نظیر: مار و گرگ و...نشان از غلبه ی فرهنگ میزبان دارد." میخوام دلیل این همه غرب زدگی رو بدونم آقای عبدلی، من به لحاظ جهت گیری سیاسی با شما خیلی تفاوت دارم، اما همیشه به عنوان یک منتقد بهتون احترام گذشاتم و تا انتهای مباحثتون رو دنبال کردم، اما جدا برام عجیبه شما چرا فکر میکنید اونها (غربی ها ) انقدر از ما بهترن؟ که حتی اگر توهین کنند از ما یاد گرفتن، اما اگر خوب کار کنند نتیجه فرهنگ متعالی خودشونه؟
طرفدار هاي عليخاني نه زنها هستند و نه مرد ها، بلكه بچه هايي هستند كه يه روز مثل ما بزرگ ميشند. مگر يه زماني مهران مديري براي ما همين حكم رو نداشت؟ يا همين فرزاد حسني؟ بزرگتر كه شديم فهميديم اونا با پارتي به صدا و سيما رفتند و پول در اوردند و حتي پز مدركهاي دانشگاهيشون رو هم تو اين برنامه ها به خيل بيكار ها دادند. اگر رقابت سالم بود، شايد كسي متهم به بغض و حسد نميشد. خلاصه بچه هاي گلم، بزرگ ميشيد و نظرتون عوض ميشه. ادم بيسوادي كه يه كلاهبردار فيشينگي رو به عنوان هكر اورده تو تلويزيون يا يه مدل رو به عنوان پوزر، ارزش اعصاب خوردي نداره. يه روز شما هم كه كار كرديد و ديديد پول مالياتتون خرج اين برنامه ميشه، اونوقته كه بزرگ ميشيد
من یه آدم معمولیَم و طرفدار این برنامه ی معمولیِ لوس می باشم . همین . . .
سلام لطفا سردار سلیمانی رو با کسی مقایسه نکنین
جایگاه سردار فراتر از دیپلماسی خنده و تسلیم هست
اگه دنبال مقایسه آقای ظریف هستین بهتره از هم پالگیهای ایشون مایه بزارین نه از حاج قاسم سلیمانی افتخار شیعیان
اینا همه خوب ولی آخه چرا ابرمردی مثل سردار قاسم سلیمانی رو در کنار اینا قرار میدین؟ شان و عظمت این مرد بی نظیره.
از نظرهایی که بر علیه نویسنده که کاملا حرفهاش منطقیه دادن معلومه که خانم ها هستن . تازه ایشون برای چی باید حسادت بکنه اونم واسه یه مجری. مردم ایران خیلی احساساتی هستن ایشونم اینرو تو برنامشون کاملا اجرا میکنن و خیلی جاها هم تبدیل میشه به فیلم بازی کردن (فیلم هندی) برای کسب درآمد
پاسخ ها
آقای احمد لطفا به خانما توهین نکنین
خوبه منم سر جمع حساب کنم و بگم همه دشمنای علیخانی پسرای زشت و بیکار و بی عرضه ای هستن که چون علیخانی همه چی داره دارن از حسادتش می ترکن؟؟؟؟!!!! در حالی که اینجوری نیست و خیلی از آقایون طرفدارای سفت و سختش هستن در حالی که خیلی از خانما هم طرفدارش نیستن.
من نه طرفدارشم نه مخالفش برنامه شم می بینم نظر خاصیم در مورد ندارم. اینو گفتم که سوتفاهم نشه...
شاهین نیا ایمان عبدلی و بقیه اعضای محترم سایت برترینها بابااااا دسسسست از سر کچچچچل احسااااان برررداااریییددددد #حسود_هرگز_نیاسود
ممنون همه مطالب زیبا منطقی بود
خداقوت
دوستانی ک میگن دخترا عاشق علی خانی هستن کاااملا در اشتباهن
من خودم دخترم و حالم از ایشون بهم میخوره و دوستای دیگه ام همین طور
این ک نشد برنامه،یه سری آدم بدبختو میاره و هی ضایعشون میکنه بهشون تیکه میندازه ،فک میکنه شاهکار کرده
همش داره با احساسات مردم بازی میکنه
هیچ دختری ام عاشق قیافش نیس
دوستانی ک میگن دخترا عاشق علی خانی هستن کاااملا در اشتباهن
من خودم دخترم و حالم از ایشون بهم میخوره و دوستای دیگه ام همین طور
این ک نشد برنامه،یه سری آدم بدبختو میاره و هی ضایعشون میکنه بهشون تیکه میندازه ،فک میکنه شاهکار کرده
همش داره با احساسات مردم بازی میکنه
هیچ دختری ام عاشق قیافش نیس
شما کافیه یه نگاه ب فالوئرای علیخانی بندازین،جتلبه ک نصفشون اوروپایی ان!مگه تو اروپاهم ابن برنامه رو مییبینن ک بخوان این آقا رو فالو کنن؟؟
بخاطر همینه ک میگن فالوئراش جعلیه
پاسخ ها
لطفا از روش دیگه ای واسه تخریب ایشون استفاده کنید ، من همین الان با دقت نگاه کردم حتی به یک موردکه به قول شما اروپایی باشه بر نخوردم . البته روش راحت تری هست که با تعداد لایک و کامنت زیر پست های ایشون میشه خیلی راحت فهمید که جعلی در کار نیست .
ظریف دوستت داریم
به کوری چشم انهایی که قدر زحماتت رو نمی دونن و بی خردانه بهت بی احترامی می کنن.
دوست داریم بزرگ مرد بی مثل و مانند.
دوستت داریم تا زنده ایم
و تا ایرانی راستین و بی شعار و بی بلوا زنده است عزیز هستی و خواهی ماند. ای خار چشم دشمنان
سردار سلیمانی مرداست ولی دیپلمات دل به دست بیاره
بابا خانواده درجه یکتون نیس که این قد خودتونو خفه میکنین .ایمان شاهین نیا احسان همه دنبال ی لقمه نونن منتهی یکی حمالی می کنه یکی .....چرا این جورین اخه ..کاش یکم به دورو بریاتون که درجه یکم هستن و باهم قهرین و چش دیدنشونو ندارین هم یکم عین این قضیه نگاه میکردین دنیا گلستان میشد
می بینید اینجا ایران جهان سومه جایی که مردم در مقابل نقد و نظرات مخالفشون فقط توهین میکنند !
به جای این همه توهین و عقده ای خواندن نویسنده از جهات مختلف و واقعی نگاه کنید ..
پاسخ ها
کسی توهین نکرد نویسنده حقشه نه فقط درباره علیخانی کلا عادل نیست بی انصافه
عالی بود... بخصوص نقدتون درباره برنامه ماه عسل و علیخانی...
7 تا مطلب
بيشتر از 90% در مورد آقاي عليخاني نظر دادن
اندازه ظرف و تفكر ما ايراني ها!!!!!!!
جاي تاسفه
پاسخ ها
هموطنان همیشه متاسف در همه امور اقا نظرات مردم معمولی درباره محصول لوس معمولیه دیگه خخخخخخخ همه که مثل نویسنده خاص نیستن برنامه های خاص ببینن استیج ببینن که شب کوک به گرد پاشم نمی رسید ...
نویسنده محترم
ادمی در زمان حال از گذشته درس میگیره و اینده را میسازه . شما با نادیده گرفتن این موضوع روشن قلم (به انتقاد از ماه عسل)میزنی
راستی ادم معمولی باشه بهتره تا مضر یا حداقل بی مصرف...
خیلی ها به نحوه برنامه علیخانی انتقاد دارن و نمی پسندن و نمیشه بهشون گفت ... خوب نگاه نکنید با توجه اینکه تی وی خصوصی هم نداریم ...
پاسخ ها
خیلی هام دوس دارن و می پسندن هر کی ام دوس نداره نگاه نکنه والا
میخام یه نقد بکنم به متعصبان افرادی مثل آقای عبدلی یا طرفدارای علیخانی! من خودم از خنده غش کردم وقتی فهمیدم علیخانی میگه متولد 61 هست. این نشون میده که این اادم خود مهم پندار بیش از حده از لحنش با مهموناشم مشخصه که از خود راضیه حالا شما بگین نیست! اما واقعن بعضی سوژه هاش خوبن حتی اگه به درد یه آدم معمولی بخوره مگه قرار همه غیر معمولی و خاص باشن در ضمن آقای عبدلی صحبت از گذشته ی یه آدم چه اشکالی داره؟؟؟ وقتی یه چیزی به آدم امید بده گذشته و آینده نداره. همه تون یه مشت احساساتی هستین در ضمن نقد خوب نقدیه که علاوه بر ویژگی های منفی ویژگی های مثبتم بیان کنه. بعدم بعضی وقتا متنای شما اینقدر بیچیده هست که آدم فکر میکنه شما مرزبان بن رستم یا خاقانی هستید! متن خوب متنیه برای آدم های معمولی !وگرنه ادبیات بدون تغییر میموند! یه چیز دیگه آقای عبدلی نظرت راجع به ماه عسل اگه خانم علیدوستی اجراش میکردم همین بود؟؟؟؟خدایا از حمیت های جاهلانه به خودت پناه میبرم!
باز ماه رمضون شد تا شما به آقای علیخانی گیر بدین
محتوای برنامه ایشون هرچقدر سرگرم کننده و گریه دار و مزخرف باشه بازم مخاطب را جذب میکنه .چرا برنامه دم افطار شبکه های دیگه ببیننده نداره و دیده نمیشه.ماه عسل تو این سال ها مخاطبای خاص خودشا پیدا کرده چون هرسال داستان های جذابی را بازگو کرده.خواهشا دست از نقدای بیخود و غرض ورزانه بردارید.
لعنت به شما که اسم حاج قاسم و کنار اسم این آدمهای ...... میگذارید
من زیاد از اینترنت و شبکه های مجازی استفاده نمیکنم و زیاد کامنتارو نمیخونم ولی بادیدن این کامنتا تعجب کردم.چرا؟؟؟چرا به فکر ارتقای علم کشورمون نیستیم؟ چرا به خاطر یه سری ادم که مثل خودمون هستن وممکنه اشتباه کنن یا یه جایی خوب باشن باید یقه ی همو بگیریم و به همدیگه توهین کنیم؟؟؟؟؟ بیشتر داریم نسبت به هم بدبین میشیم.داریم همدیگرو اشتباه قضاوت میکنیم بترسیم از روزی که ما نقد بشیم به ما توهین بشه چرا؟ به کجا چنین شتابان؟؟؟