احسان علیخانی: می خواستیم حال مردم را خوب کنیم

یکشنبه: در بین برنامه های ویژه تلویزیون احسان علیخانی و برنامه تحویل سالش در شبکه 2 اتفاق ویژه ای بود؛ برنامه ای که به اعتقاد خیلی ها یکی از پربیننده ترین نمایش های چند سال اخیر بود. احسان علیخانی این بار هم در قالب یک مجری و البته تهیه کننده توجه ها را به سمت برنامه خودش کشاند و البته از ترکش های انتقادی بعد از آن هم مثل همیشه در امان نماند.

چند روز بعد از پایان تعطیلات سال نو، سرش خلوت تر بود به خاطر همین می شد خیلی راحت نشست و درباره برنامه 12 ساعته تحویل سال و اتفاقاتش حرف زد؛ برنامه ای که وقتی اسمش می آید هنوز هم برق شعف را به چشمان آقای مجری می نشاند تا خیلی خوب متوجه شوید که این برنامه تا چه اندازه در بین فعالیت هنری اش در تمام سال های گذشته از بقیه پررنگ تر است. این شما و این صحبت های احسان علیخانی درباره برنامه پربیننده تحویل سال...


*این تصور همیشه در مورد شما وجود دارد که برنامه هایی که احسان علیخانی اجرا می کند تفاوت هایی با بقیه برنامه های زنده دارد. در برنامه ماه عسل هم چندین سال است که این اتفاق می افتد و البته انتقادهایی هم هست. می خواهم بدانم در برنامه امسال چه اتفاقی افتاد که بازهم احسان علیخانی در صدر برنامه های تلویزیون امسال قرار گرفت.

به نظر من مختصات «تحویل سال» با همه برنامه های تلویزیونی تفاوت دارد. نه تنها در مدیومی مثل تلویزیون ما، بلکه در همه برنامه های جهانی این قضیه صادق است که برنامه مناسبتی تحویل سال یک برنامه مجزا با سایر برنامه هایی است که در طول سال پخش می شود. چون در طول سال خیلی از برنامه ها در قالب های تخصصی است که در یک حوزه خاص کار انجام می دهی. اما برنامه تحویل سال این طور نیست. در واقع برنامه تحویل سال مجموعه ای است از سالی که سپری شده است و یک گوشه چشمی هم به سال آتی دارد که در پیش رو داریم. بنابراین یک تهیه کننده و مجری به شدت موظف است که بگویی یک فیلم را ساخته ام برای طبقه الف یا جیم. یا این فیلم را می سازم برای قشر فرهیخته یا متوسط.

برنامه تحویل سال را همه تماشا می کنند. بنابراین وقتی زمان برنامه هم طولانی می شود و به دوازده ساعت می رسد می توانی این سلیقه و ذائقه را تقسیم کنی تا در فواصل مختلف این نیاز ارضا شود. فلان اتفاق برای این طبقه از جامعه است و آن کار دیگر به قشر دیگری از جامعه اختصاص دارد.

بنابراین باید به این مختصات کاملا فکر کنیم. در این چند سالی که تهیه کنندگی و اجرای برنامه تحویل سال را برعهده داشتم، امسال به دلیل این که زمان بیشتری داشتم توانستم با برنامه ریزی بهتری شروع به کار کنم. در وهله اول یک زمان ۱۲ ساعتی را در نظر گرفتم. در این زمان طولانی باید یک پشتوانه فکری قوی داشته باشی، تولید کنی تا نتیجه خوبی به دست بیاوری. فکر می کنم دلیل موفقیت برنامه امسال داشتن زمان برای پیش تولید بود، فکر کردیم، طول سال را مرور کردیم. همین سلیقه را کمی شناسایی کردیم. تحقیق کردیم تا بدانیم مردم چه چیز لازم دارند و به نظرم در صدر نیاز مردم نشاط بود و دیدن افرادی بود که مردم دوست شان دارند. در صدرآن حال خوب بود و سعی کردیم این حال خوب را تقسیم کنیم.


*موافقم، اما تصوری که در مورد سال تحویل وجود دارد این است که فضای شاید ایجاد شود که چند چهره بیایند صحبت کنند و بروند و سال هم تحویل شود و تمام شود. در این سال ها هیچ وقت این برنامه عیدانه نداشته ایم که بتواند تا این حد مخاطبانش را پای تلویزیون بنشاند. فکر می کنی چه عاملی باعث شد این اتفاق بیافتد.

من سعی کردم امسال افرادی که در برنامه ام می آیند حضورشان علت داشته باشد. معمولا ما خیلی بی دلیل از افراد در برناماه های زنده استفاده می کنیم. اما من سعی کردم با دلیل از افراد استفاده کنم اگر آقا و خانم X در برنامه حضور پیدا می کنند آمدن شان دلیلی داشته باشد و بیننده منتظر حضور آنها باشد و بدون دلیل مینی بوسی چهره دعوت نکنم.

از روی اول هم سعی کردیم که این افراد را شناسایی کنیم. مثلا همان تعداد خواننده هایی که دعوت کردم کسانی بود که مردم دوست شان دارند. در سال گذشته از فرزاد فرزین که این همه کنسرت اجرا کرده و موفق بوده، از مهدی یراحی که آلبومش تا این حد پر سر و صدا بود، از مازیار فلاحی که مردم آنقدر از کارش استقبال کردند. یا رضا یزدانی که ژانر متفاوتی دارد تا رضا صادقی که همچنان محبوب است و همه دوستش دارند. اینها می توانند یک ترکیبی را ایجاد کنند و در کنار آنها خلاء ای که در موسیقی ما وجود دارد به اسم موسیقی محلی اما با سلیقه جوان پسند که گروه «رستاک» پژوهش کرده و یک موسیقی کلاسیک و سنتی و فولکلوریک را با تنظیم و ذائقه جوان ها ارایه می کند. به نظر من کار این گروه قابل ستایش است چرا نباید این گروه به برنامه ما دعوت شوند؟!


همین طور چهره دیگری که مردم واقعا به او علاقه دارند اما کمی متفاوت است را آوردیم. محسن چاوشی را می گویم که برای اولین بار آمد تیتراژ خواند. کسی که در موسیقی پاپ حرف برای گفتن دارد. در بین بازیگرها هم همین طور. می خواهم بگویم من دست و پای عجیبی نزدم و سوپراستارهایی در برنامه ام نداشتم. برنامه من رنگ مردمی داشت. لعیا زنگنه را آوردم؛ کسی که ۱۵ سال پیش سریال در پناه تو را در همان شبکه بازی کرد و هرگز برای گفت و گو به تلویزیون نیامده بود. هیچ کس گفت و گویی از ایشان ندیده بود. به قول خودش برای اولین بار و آخرین بار به تلویزیون آمد. یا یکی دیگر از اتفاقات بزرگ این برنامه، برنامه آقای انتظامی بود. به خانه ایشان رفتیم، خانه ای که کم کم دارد تبدیل به یک موزه می شود. راجع به گذشته او، راجع به هفت سین، راجع به نوروزهای قدیمی با ایشان صحبت کردیم.

با هم راه رفتیم، خرید کردیم، گفت و گو کردیم. یا در قسمت دیگر برنامه حلیمه سعیدی را دعوت کردیم برای ما کاچی پختند. الهام حمیدی سفره هفت سین برایمان چید. یا فراتر از همه این ها قصه کافه ترانه بود که خواننده های محبوب آمدند و از نوستالژیک معروف و نشانی قدیمی شبکه دو «آرژانتین - انتهای خیابان اولند» که خیلی از ما در دوران کودکی مان به این نشانی نقاشی فرستاده ایم و خواننده ها آمدند و کارهای معروف سال شان را خواندند و برایمان نقاشی کردند. این سوژه جواب داد. مردم آن را دوست داشتند. برای آن که هم کلیپ خواندند، هم موزیکی را گوش دادند که به آن علاقه داشتند. در نهایت ما تلاش کردیم، دست و پا زدیم، خلاقیت به خرج دادیم برای این که کیفیت برنامه مان را بالا ببریم.

*پیشنهاد شبکه دو چطور مطرح شد؟ واکنش شان بعد از اتمام برنامه چطور بود؟

آقای دکتر دارابی معاون سیما و آقای بخشی زاده مدیر شبکه دو به من پیشنهاد دادند که برای این شبکه برنامه تحویل سال بساز. من از مدیر شبکه سه اجازه گرفتم و رفتم. می توانم بگویم تقریبا با بیشتر کنداکتور برنامه موافقت کردند حتی زمان هایی که با هم اختلاف نظر داشتیم من توانستم قانع شان کنم که حذف شان نکنیم، اما با قاطعیت می گویم ۹۰ درصد اتفاقاتی که انتظار داشتم اتفاق افتاد.

در نهایت با پررویی تمام می گویم که خیلی برای این کار زحمت کشیدیم، هم من و هم بقیه دوستان. خیلی بی خوابی کشیدیم. من نفهمیدم بهمن و اسفند کی تمام شد. به خدا نفهمیدم. خانواده ام را ندیدم. دور و بری هایمان را ندیدم. خیلی ها از من گلایه کردند اما بعد از تماشای برنامه فهمیدند که اگر ۲ ماه نبودم، دلیل داشتم. واقعا سخت بود.

*این فهرست برنامه تحویل سال خیلی وسوسه کننده بود. یکسری از مهمان ها، دوستان تو بودند، در عین حال کسانی هم بودند که تا حالا در تلویزیون دیده نشده بودند و مردم تصور نمی کردند در تلویزیون حضور شوند. برای خیلی ها جالب است بدانند این آدم ها چطور به برنامه احسان علیخانی آمدند؟

لعیا زنگنه؛ از سال ۷۵ که سریال در پناه تو را بازی کردند هیچ وقت کسی او را در تلویزیون ندید. یک سابقه کار کوچک ۸ سال پیش با هم داشتیم. خانم زنگنه خیلی محبت کردند و به برنامه ما آمدند و تنها روی لطف و محبت شان در برنامه حضور پیدا کردند.

بعد از برنامه شایعه شد که از ما ناراحت هستند و به همین خاطر دیگر حاضر نیستند در هیچ برنامه ای حاضر بشوند و صحبت بکنند، در حالی که ایشان از روی لطف شان به من گفتند که این برنامه آخرین جایی است که در آن گفت و گو می کنند و از بازخورد برنامه واقعا راضی بودند.

آقای عزت الله انتظامی؛ زحمت این کار برعهده آقای مسعود نجفی بود. ایشان هم بدون هیچ چشم داشتی و فقط از ما خواهشی کردند که یک کاری برای بچه های ام اس انجام دهیم و ما پذیرفتیم.


رضا یزدانی؛ رضا سبک خودش را دارد. قبلا هم در تلویزیون تیتراژ سریال مرگ تدریجی یک رویا را کار کرده بود و نشان داده که ظرفیت بودن در تلویزیون را دارد. چرا نباید از ایشان دعوت کنیم که بیایند و در برنامه زنده تلویزیون باشند.

مازیار فلاحی: مازیار هم کسی است که به نظر من در سال گذشته یک اتفاق مهم بود. خیلی ها را دیده ام که مازیار را دوست دارند و به صدایش گوش می دهند، هنرمند حسی ای است که حسش را منتقل می کند. سال گذشته هم تیتراژ سریال شهید تندگویان را در تلویزیون خواند.

مصطفی دنیزلی؛ امیدوارم صحبتم بوی خودخواهی به خود نگیرد ولی فکر می کنم ایشان هم مثل بقیه لطفی به من داشتند. از روی اعتمادی که داشتند حاضر شدند به تلویزیون بیایند. البته روابط عمومی پرسپولیس آقای قریب هم خیلی زحمت کشیدند.

و البته محسن چاوشی؛ سه سال است که با او رفاقت داریم. قرار بود در برنامه سال گذشته ما تیتراژ بخواند که نشد. در این مدت متوجه شدم که محسن متفاوت است و خلاف جهت آب عمل می کند اما واقعا قابل احترام است. چون معمولا همه آدم ها می روند برای این که به یک شهرت تصویری برسند و مردم آنها را بشناسند و از دیدن شان ذوق کنند. اما محسن شهرت تصویری را دوست ندارد و ترجیح می دهد از طریق صدا و کارهایش در کنار مردم باشد. خب این نگاه کاملا قابل احترام است. امسال محسن به من گفت: دوست دارم به مردم عیدی بدهم و برای اولین بار در تلویزیون بخوانم که خیلی هم مورد استقبال قرار گرفت.


*قطعا بعد از برنامه تعریف و تمجید خیلی به گوش ات رسیده اما خب نقدهایی هم به اجرای تو وجود داشت که یکی از آنها نشان دادن علاقه ات به پرسپولیس بود. خیلی از طرفداران استقلال مقداری در برابر تو موضع گرفتند. نگاهت به این قضیه چطور بود؟

خب تا حالا برایم پیش نیامده بود که فضای ورزشی هم در برنامه ام ایجاد شود و به نظر من اتفاق عجیب و غریبی نیست که یک نفر تیم مورد علاقه اش را معرفی کند. به هر حال خیلی ها می دانند که من در یک مقطعی در پرسپولیس بازی کرده ام و این تیم را دوست دارم. فکر هم نمی کنم که ادبیاتم به سمت تحقیر کشیده شده باشد. همان طور که مهدی رحمتی و پسرش علی را به برنامه دعوت کردم، ایمون زاید و مهدی مهدوی کیا را هم دعوت کردم. با این حال یکی از نقدهای جدی که به برنامه من وارد شد همین بود که البته باید بگویم که خیلی هم نقد اشتباهی نیست. نقدی است که می توان به آن گوش داد و احترام گذاشت.

در نهایت بازهم می گویم ما مکلف و موظف هستیم به تمام سلیقه های اقشار مختلف جامعه پاسخ بدهیم. من حق ندارم در برنامه تحویل سال تفکیک قایل شوم چراکه برای همه برنامه می سازم. چون سال همه دارد عوض می شود. بنابراین در برنامه من از تیپ سازی سامان گوران تا مستند عزت الله انتظامی وجود دارد.


*کدام بخش از برنامه حال خود احسان علیخانی را بهتر کرد؟

کافه ترانه، مستند آقای انتظامی، اجرای رضا صادقی و کلیپ پایان سال که محمد صالح علا برایمان خواند.

*در قسمتی که شهاب مرادی هم حضور داشت واکنش های متفاوتی به وجود آمد نظر خودت در این باره چیست؟

من نظرم را گفتم و آقای مرادی هم تحلیل خودشان را داشت و فکر می کنم در کمال صداقت این اتفاق افتاد یعنی اتفاق عجیبی نبود. ایشان نظر خودش را دشت و من هم نظر خودم را.

*مدتی است که از برنامه گذشته، در این مدت نظر خودت درباره برنامه ای که عید روی آنتن رفت چیست.

شاید ۷۰ درصد راضی بودم.

*شخص خاصی بود که دوست داشتی به برنامه بیاید اما نشود؟

بله، رامبد جوان. همیشه حالم با رامبد خوب است. دوست داشتم پیمان معادی هم بیاید. اما دلایل همه برایم قانع کننده بود. آقای پرویز پرستویی که متاسفانه در سفر بودند.

*بازهم باید تا برنامه ماه عسل ماه رمضان منتظر احسان علیخانی بمانیم؟

فکر می کنم بله. چون عید فطر سال ۹۰ صحبت هایش را کردیم و قرار شد ماه عسل در سال جدید هم برقرار باشد. این فرصت را دوست دارم چون ماه عسل حالم را خوب می کند.