ایافسی باز هم به پرسپولیس مهلت میدهد؟
تا اینجای کار باید پرسپولیس را از لیگ قهرمانان ۲۰۱۹ حذف شده بدانیم. مگر اینکه اتفاق تازهای رخ بدهد. مثلا طلبکاران رضایت بدهند و شکایتشان را پس بگیرند. یا باشگاه دوباره پول قرض کند و بدهیهایش را بپردازد. مثل همان کاری که پیش از سفر به دوحه و برای راضی نگه داشتن بازیکنانش انجام داد. پول قرض کردند تا چک حامی مالی را برای طلبکاران خارج از باشگاه خرج کنند اما گویا آن را برای اقامتشان در دوحه هزینه کردهاند.
ایران ورزشی: تمام شد. آن همه هیاهو که در این یک سال بر پا شده بود، آخرش رسید به جایی که نباید. حتی تهدیدهای گاه و بیگاه کنفدراسیون فوتبال آسیا هم چیزی را عوض نکرد.
آخر بدون پول، به چه کار میآمدند آن تهدیدها؟ تهدیدهایی که پرسپولیس و دیگر باشگاههای بدهکار آنقدر به آن خو گرفتهاند که نگرانشان نکند. بیتفاوتیشان هم حتما از همین سر نترس آنها ریشه میگیرد. هر چند اگر از خودشان بپرسی، این بیتفاوتی را از بیخ و بن تکذیب میکنند و از تلاشهای بیوقفهشان در یک سال گذشته میگویند. تلاشهایی که حتما کافی نبوده که به سرانجام نرسیدهاند.
حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که باشگاه پرسپولیس در یکی از روزهای پیشرو با خبر توافق و یا تسویه حساب با بدهکارانش غافلگیرمان کند اما دیگر چه سود که مهلت پرداخت بدهیها تمام شده است. مگر اینکه مثل یک سال پیش، دوباره مهلت بگیرند از ایافسی که آنهم خیلی ساده نیست و باشگاه پرسپولیس و فدراسیون فوتبال باید توجیه قانعکنندهای داشته باشند برای این درخواستشان.
یک سال پیش همین موقعها باز پرسپولیس و چند باشگاه بدهکار دیگر در تکاپو بودند که رئیس فدراسیون شخصا به کوالالامپور سفر کرد و دو ماه از ایافسی برایشان مهلت گرفت اما آیا این بار هم میتواند؟ یا حتی اگر دوباره زحمت چنین سفر کشداری را به جان بخرد، خواستهاش را میپذیرند؟
راه دومی هم هست البته. اینکه مدرک غیرواقعی به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارائه کنند که آن هم دردسرهای خودش را دارد. هر مدرکی از سوی باشگاهها، باید در فدراسیون مهر تایید بخورد و اگر نادرستیاش به اثبات برسد، باشگاه و فدراسیون با هم محروم خواهند شد.
البته اینطور که مسئول کمیته صدور مجوز حرفهای فدراسیون اعلام کرده، باشگاههای ایرانی در حال به روز کردن مدارک خود برای تمدید مجوز فعالیت حرفهایشان هستند اما پروندههای مالیشان همچنان کم و کسری زیاد دارد.
چه نمونهای بهتر از پرسپولیس که آخرین مهلت را هم از دست داده و بخاطر 4 میلیارد و 560 میلیون تومان، تا اینجای کار لیگ قهرمانان 2019 آسیا را از دست داده است.
میگوییم از دست داده چرا که مهلت ایافسی به این باشگاه و دیگر بدهکاران برای بستن پروندههای مالیشان و اعلام آن به ایافسی روز هشتم شهریور (30 آگوست) به پایان رسیده و قرار بود هر باشگاهی تا این تاریخ بدهیهایش را تسویه و یا با طلبکارانش تسویه حساب نکرد، از لیگ قهرمانان 2019 کنار گذاشته شود.
پرسپولیس هم که هر چه نداشته باشد، تا دلتان بخواهد طلبکار دارد اما از بین آن همه طلبکار، کافی بود از پنج نفرشان رضایت بگیرد و در لیگ قهرمانان بماند. آن پنج نفر علی دایی، مسعود همامی، رضا نوروزی، علیرضا نورمحمدی و محمدامین آرامطبع هستند که مجموع بدهیهایشان همان 4 میلیارد و 560 میلیون تومان است و باشگاهی مدعی و به بزرگی پرسپولیس عاجز از پرداخت این مبلغ.
نه تنها پولی ندارند برای تسویه حساب، بلکه از بس بدقولی کردهاند، دیگر هیچکدام از این طلبکاران حاضر به توافق و یا قبول چکهای مدتدار نیستند. حق هم دارند البته. حتما پیش خودشان میگویند وقتی باشگاه این همه فشار و تهدید را برای تسویه حساب و یا حتی مذاکره کافی نمیداند، بعد از توافق دیگر راهی برایشان نمیماند که از آن به مطالبات معوقهشان برسند.
پرسپولیس حتی از سرنوشت نفت تهران هم که به حکم کنفدراسیون فوتبال آسیا از لیگ قهرمانان کنار گذاشته شد، درس نگرفت و شاید بر این تصور بود که ایافسی هم مثل سازمان لیگ و فدراسیون خودمان کوتاه میآید اما چنین نشد و قطعا نخواهد شد.
ایافسی تا همینجا هم خیلی با ایرانیها کنار آمد و مهلتی را که به آنها داده بود، بارها و بارها تمدید کرد که دلیلش شاید از دست ندادن بازیهای پرتماشاگر لیگ قهرمانان بود. حالا اما خیلی جدی روی مواضع خود ایستاده و با تحکم میگوید که تهدیدش در مورد حذف بدهکارها و باطل کردن مجوز حرفهایشان را عملی خواهد کرد.
تا اینجای کار هم همین شده و فعلا پرسپولیس را که مدیرانش سکوت کردهاند، باید از لیگ قهرمانان 2019 حذف شده بدانیم. مگر اینکه اتفاق تازهای رخ بدهد.
مثلا طلبکاران رضایت بدهند و شکایت خود را از ایافسی پس بگیرند. یا اینکه باشگاه دوباره پول قرض کند و بدهیهایش را بپردازد. مثل همان کاری که پیش از سفر به دوحه انجام داد و برای راضی نگه داشتن بازیکنانش و پرداخت بخشی از قراردادهای آنها پول قرض کرد.
پول قرض کردند تا چک حامی مالی را برای طلبکاران خارج از باشگاه خرج کنند اما گویا آن را برای اقامتشان در دوحه هزینه کردهاند و این یعنی دیگر پولی در جیبشان نیست برای پرداخت حتی بخشی از آن بدهی 4 میلیارد و 560 میلیونی.
در چنین شرایطی تنها یک راه میماند، مهلت گرفتن از ایافسی که فدراسیون آن را به عهده گرفته اما آیا با این سابقهی نه چندان جالب، باز هم خواستهاش را میپذیرند؟
نظر کاربران
کیسه از کجا میاره اینهمه پوووووول
پاسخ ها
بتوچه لنگی
توی این کشور یکی نیست مثل مرد حرف بزنه همه نان بنرخ روز میخورندتیم حکومتی دوبرابر ما بدهکاراست کورند صداوسیما حق تیم رانمیدهد کسی جیگر حرف زدن ندارد اگراین تیم منحل شود شما قلم فروشها ارام میگیرید یکی تون جرائت اعتراض به علی دائی رادارید بگوید از فلانی یاد بگیر
حالا دوباره میرسه به بازی حساس مثل بازی برگشت با الدوحیل شب قبل بازی مبگن محرومیم و گند میزنن به روحیه بازیکن ها و حذف میشیم مثل سال قبل
وقتی وزارت ورزش فقط تیم نورچشمی وسوگلی خودش را ازترس تجمع وشعار دروزارت حمایت میکند چه انتظاری باید داشت
پاسخ ها
لنگ کثیف تیم مافیا
سوگلی حکومت