پیشکسوت باشگاه استقلال گفت: دیگر وقت آن گذشته که تیمهای باشگاهی ما فقط به فکر رسیدن به آسیا باشند. باید برای موفقیت در آسیا برنامه ریزی داشته باشیم.
خبرگزاری مهر: ستار همدانی، پیشکسوت استقلال در رابطه با اوضاع این تیم اظهار داشت: حسن کار استقلال در هفتههای اخیر این است که نوسان ندارد و تیم آرام آرام شکل میگیرد. این حرکت اصولی و منطقی نوید این را میدهد که در نیم فصل دوم شرایط خیلی بهتر از نیم فصل اول باشد. ادامه این مسیر به زودی آبی پوشان را به انسجام لازم میرساند.
وی افزود: البته این تیم تا استقلال واقعی شدن فاصله زیادی دارد و زحمات زیادی در تیم باید کشیده شود تا به مرحلهای برسد که بتوان گفت به استقلال واقعی نزدیک شده است. شفر تیم را به خوبی آنالیز کرده و نقاط ضعف و قوت آن را شناسایی کرده و به درستی برای برطرف کردن نقاط ضعف اقدام کرده است.
پیشکسوت آبی پوشان در خصوص دیدار این تیم مقابل ایرانجوان بیان داشت: این تیم به خودی خود به دلیل حضور در لیگ دسته اول یک لول از استقلال و دیگر تیمهای لیگ برتری پایینتر است و در همان مسابقات لیگ یک هم شرایط مناسبی ندارد. اما از آنجایی که جام حذفی جام شگفتی هاست، هیچ تیمی را در این مسابقات نباید دست کم گرفت. استقلال هم این حق را ندارد حتی برای یک لحظه ایرانجوان را دست کم بگیرد. چون در این صورت قطعا تاوان سنگینی پس میدهد.
همدانی گفت: من لیگ یک را خیلی جدی دنبال میکنم و از تیم ایرانجوان شناخت خوبی دارم. هرچند شرایط مناسبی در جدول رده بندی ندارد اما تیمی خوش ساختار و منسجم است و از بازیکنان سرعتی خوبی در خط حمله سود میبرد. ضمن این که از ضربات ایستگاهی هم خیلی خوب استفاده میکند.
نظر مدافع پیشین آبیها را در خصوص رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا و حضور استقلال در سخت ترین گروه ممکن جویا شدیم که وی در پاسخ گفت: دوره آن گذشته که هدف ما کسب سهمیه آسیا و حضور در لیگ قهرمانان باشیم. نمیگویم در آسیا زنگ تفریح هستیم اما واقعیت این است که سالهاست باشگاههای ما در آسیا حرفی برای گفتن ندارند. بهترین تیمهای ما که استقلال و پرسپولیس باشند به بدترین شکل ممکن اسیر تیمهای عربی حاشیه خلیج فارس شدند. وقتی استقلال و پرسپولیس مقابل این تیم ها اینطور کم بیاورند از دیگر تیم ها چه انتظاری میرود؟
همدانی گفت: عمده مشکل فوتبال ایران این است که برنامه ریزی ندارد. ما برای حضور در آسیا هیچ برنامه مدونی نداریم و هدف باشگاههای ما فقط و فقط کسب سهمیه و حضور در این مسابقات است. مدیران ما حاشیه امنیت ندارند و ضمانتی برای حضور بلند مدت بر کرسی مدیریتی ندارند. بعنوان مثال همین آقای افتخاری اگر میدانست ۱۰ سال مدیر این باشگاه است و نتیجه گیری هم خللی در این مدیریت وارد نمیکند قطعا خیلی اصولی تر و بهتر برنامه ریزی میکرد.
کاپیتان پیشین آبیها گفت: شاید خیلیها بگویند تیمهای ثروتمند عربی با پول بازیکنانی مثل خربین، عبدالرحمان، سومه و... را دارند و باشگاههای ما نمیتوانند چنین بازیکنانی بخرند. ولی من میگویم با برنامه ریزی بهتر میشود از همین داشتهها خیلی بهتر استفاده کرد. مثلا مگر همین استقلال بازیکنان کوچکی دارد؟ آیا بازیکنانی با کیفیت سید حسین حسینی، سید مجید حسینی، امید ابراهیمی، امید نورافکن، جباروف و دیگران کم کیفیت هستند؟ کدام تیم درجه یک آسیایی را سراغ دارید که آرزوی داشتن بازیکنی مثل جباروف را نداشته باشد؟ مثلا به همین مهدی قائدی نگاه کنید، آیا اگر این بازیکن مدیریت شود و خوب از او استفاده شود بهتر از خیلی از ستارههای آسیایی نیست؟ به نظر من که حتی از عبدالرحمن هم بهتر است. اما متاسفانه فوتبال ما به دلیل همین سوء مدیریتها حتی استفاده از داشتههای خود را هم بلد نیست.
ملی پوش سابق فوتبال کشورمان تاکید کرد: هرچند واقعیت این است که روی کاغذ شانس زیادی برای نمایندههای کشورمان در آسیا نباید قائل بود و شاید در بهترین شرایط فقط بتوانیم از گروه صعود کنیم، اما باز هم ما وظیفه داریم که برای فوتبال کشورمان و همه نمایندههای خود در آسیا آرزوی موفقیت نماییم.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
بابا کوتاه بیا...
فوتبال ایران از ناکارشناسایی مثل تو معلومه چقد تو جاده پیشرفت و واقعیته.
تا کی میخوایم هرکی دوتا حرکت انفرادی کرد رو با بزرگای فوتبال آسیا و دنیا مقایسه کنیم؟
من اول یه ایرانی بعد یه پرسپولیسیم متعصب ولی واقع بین هستم. باید اعتراف کرد هیچ کدوم از فوتبالیستای ما اصلا در قواره های نزدیک به عبدالرحمن هم نیستن. برای نظر دادن راجع به سطح کیفی یه بازیکن، فاکتورهایی از جمله هوش، توانایی دریبلینگ،شوت، قدرت بدنی، سرعت،توانایی بازی روی هوا، استفاده از هر دوپا و ... رو باید مدنظر قرار داد.
به نظر دوستان قاعدی یا هر بازیکن دیگه ی ایرانی توی چندتا از این المانها شرایط متوسط و نه حتی عالی رو احراز میکنن؟؟
راستش برای خود من هم سخته این اعتراف ولی باید اذعان کرد که این جور قیاسها قیاس مع الفارغه. عمر عبدرالرحمن اگر عصبیتها و دلارهای نفتی و قوانین خاص حاکم بر فوتبال امارات نبود به راحتی توی باشگاههای طراز اول دنیا و نه تیمهای درجه دو اروپایی بازی میکرد.
بدون نام
چی واسه خودت میگی عمر عبدالرحمان و با مسی مقایسه میکنن اونوقت تو داری خیال بافی میکنی
نظر کاربران
بابا کوتاه بیا...
فوتبال ایران از ناکارشناسایی مثل تو معلومه چقد تو جاده پیشرفت و واقعیته.
تا کی میخوایم هرکی دوتا حرکت انفرادی کرد رو با بزرگای فوتبال آسیا و دنیا مقایسه کنیم؟
من اول یه ایرانی بعد یه پرسپولیسیم متعصب ولی واقع بین هستم. باید اعتراف کرد هیچ کدوم از فوتبالیستای ما اصلا در قواره های نزدیک به عبدالرحمن هم نیستن. برای نظر دادن راجع به سطح کیفی یه بازیکن، فاکتورهایی از جمله هوش، توانایی دریبلینگ،شوت، قدرت بدنی، سرعت،توانایی بازی روی هوا، استفاده از هر دوپا و ... رو باید مدنظر قرار داد.
به نظر دوستان قاعدی یا هر بازیکن دیگه ی ایرانی توی چندتا از این المانها شرایط متوسط و نه حتی عالی رو احراز میکنن؟؟
راستش برای خود من هم سخته این اعتراف ولی باید اذعان کرد که این جور قیاسها قیاس مع الفارغه. عمر عبدرالرحمن اگر عصبیتها و دلارهای نفتی و قوانین خاص حاکم بر فوتبال امارات نبود به راحتی توی باشگاههای طراز اول دنیا و نه تیمهای درجه دو اروپایی بازی میکرد.
چی واسه خودت میگی عمر عبدالرحمان و با مسی مقایسه میکنن اونوقت تو داری خیال بافی میکنی
کیسه کش کوتاه بیا