۵ تفاوت مهم تاکتیک های انریکه و والورده در بارسا

متافوتبال: در این مقاله به پنج تفاوت تاکتیک ها و سیاست های ارنستو والورده و لوئیس انریکه مربیان حاضر و سابق بارسلونا می پردازیم.

۵- تشکیل مثلث تهاجمی msn در بارسلونا

وقتی انریکه سرمربی بارسلونا شد؛ ستاره آرژانتینی از وسط زمین به خط حمله منتقل گردید اقدامی که منجر به تشکیل زهردارترین مثلث تهاجمی تاریخ فوتبال دنیا شد.

در یکی از نخستین مسابقات بارسلونا تحت سرمربی گری انریکه؛ لیونل مسی به سمت راست رفت تا به عنوان مهاجم گوش عمل کند و به این ترتیب با سرعت وحشتناکش از سمت راست وارد محوطه جریمه حریف می شد تا برای سوارز و نیمار موقعیت گلزنی را فراهم کند.

و اما نتیجه؟ ۱۲۲ گل و ۶۶ پاس گل به وسیله این مثلث در فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۴، در حالی که سهم مسی از این تعداد ۵۸ گل و سی و یک پاس گل بود.

اما بعد از جدایی نیمار از بارسا، والورده ستاره آرژانتینی را به عنوان هافبک هجومی به کار گرفت و بنابراین مسی کمی عقب تر رفت. سیستم مورد استفاده والورده؛ تاکتیک آشنایِ ۳-۴-۴ بود که مسی نقش شماره نه کاذب را گرفته بود، نقشی که ستاره آرژانتینی در زمان بارسلونای گواردیولا هم بر عهده داشت.

زیر نظر انریکه؛ مسی از یک مهاجم گوش به یک مهاجم وسط تغییر پست داد و به این ترتیب ستاره آرژانتینی موفق شد که در زمان های لازم؛ محوطه جریمه حریف را شلوغ کند و حتی گهگاه پا به قلمروی لوئیس سوارز بگذارد و این تغییر مهم برای هر چه بیشتر نزدیک کردن مسی به دروازه حریف لازم بود.

اما با حضور والورده در نیوکمپ، لیونل مسی تنها در وسط قرار گرفته، در حالی که باید فقط با خط دفاعی تعامل کند و همین موضوع باعث شده که سوپراستار آرژانتینی در هر ۶۰ دقیقه، یک بار در موقعیت گلزنی قرار گیرد.

۴- لوئیس سوارز در نقش جانشین داوید ویا به جناحین رفته

ممکن است که سوارز در حال حاضر پیراهن شماره نه بارسلونا را بر تن کرده باشد؛ اما تنها وقتی مسی مصدوم یا محروم شود؛ او می تواند واقعا نقش شماره نه را در زمین به عهده بگیرد.

بعد از ریکاوری سوارز از مصدومیت، خیلی ها انتظار داشتند که والورده ستاره آرژانتینی را دوباره به سمت راست ببرد، موضوعی که باعث شد لوئیس سوارز تنها در دیدار با اسپانیول به میدان برود، اگرچه والورده نهایتا لیونل مسی را در وسط میدان قرار داد و لوئیس سوارز را به سمت چپ برد. اما این انتقال خیلی زود تاثیرش را بر عملکرد سوارز نشان داد؛ ستاره اروگوئه ای در ابتدای این تغییر پست از سرعت لازم برای عبور از مدافعان حریف برخوردار نبود و در ایفای نقش مثبت و موثرش در میدان بازماند. اما این مسئله به معنای آن نیست که سوارز مثل نیمار در سمت چپ میدان محدود خواهد شد، وقتی مسی برای فرار از بازیکن مامور کنترلش؛ به عقب می آید؛ سوارز به مرکز خواهد رفت و این راهی بود که نهایتا برای گلزنی سوارز انتخاب شد. اما این اقدام مدافعین تیم های حریف را صد در صد با مشکل مواجه خواهد کرد؛ آیا آن ها به عقب باز می گردند تا سوارز را مهار کنند یا سعی خواهند کرد از مسی حفاظت کنند. این شرایط دقیقا شبیه وضعیتی است که در زمان حضور همزمان مسی و داوید ویا در بارسلونا پیش آمد، زمانی که داوید ویا یا خودش خطری بالقوه برای دروازه حریف بود یا مسی را در محوطه جریمه حریف صاحب توپ می کرد.

۳- بازگشت به سیاست پرسینگ شدید و فعال

اگر بخواهیم برای بارسلونای انریکه یک ایراد بزرگ را در نظر بگیریم؛ عدم تلاش شاگردان او برای به دست آوردن توپ بعد از، از دست دادن آن بود، این در حالی است که در بارسلونایِ گواردیولا شاهد دادنِ کمترین فضا و زمان و توپ به تیم های حریف بودیم، فاکتوری که در موفقیت های پیاپی گواردیولا در نیوکمپ نقش اصلی را بازی می کرد و فاکتوری که به نظر می رسد در دو ساله اخیر از تیم کاتالونیایی رخت بربسته است.

اما سیاست بازی با پرسینگ بالا و تلاش برای مالکیت دوباره توپ؛ زیر نظر والورده دوباره به تیم کاتالان ها بازگشته است. در بارسلونای والورده، دفاع تیمی از حمله شروع می شود و بازیکنان بارسلونا از همان خط دفاعی؛ تیم های حریف را تحت فشار قرار می دهند، ویژگی مثبتی که در بارسلونای انریکه هم تنها گاهی آن را مشاهده می کردیم، اما حالا همه کاتالان ها با هم دفاع می کنند و حتی مسی هم به عقب باز می گردد تا برای گرفتن توپ از حریفان به تیمش کمک کند، آیا حتی در تیم انریکه هم مسی این چنین به عقب باز می گشت و برای تصاحب دوباره توپ تلاش می کرد؟ سایر بازیکنان بارسا هم می توانند از این موضوع الهام بگیرند و آن وقت کارایی تیم والورده باز هم بالاتر خواهد رفت.

بازیکنان بارسلونا در حال حاضر فشار زیادی را بر بازیکنان صاحب توپِ حریف وارد می کنند در حالی که فضا را بر هر گونه مانور آن ها می بندند و تیم های مقابل را به تعویض و تغییر تاکتیک وامی دارند.

۲- ایوان راکیتیچ بیدار می شود

ایوان راکیتیچ از زمان پیوستن به بارسلونا در سال ۲۰۱۴ فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشته است و در حالی که اولین فصل حضورش در نیوکمپ با قهرمانی فوق العاده در جام های سه گانه همراه بود در آخرین فصل واقعا نتوانست کار مثبتی را برای تیمش انجام دهد.

در بارسلونایِ انریکه؛ راکیتیچ متناسب با توانایی های خود به کار گرفته نشد و به دلیل نبودن یک مدافع راست کارامد در تیم کاتالان ها؛ ستاره کروات چند بار در سمت راست خط میانی به میدان رفت و به این ترتیب لیونل مسی توانست در کنار سوارز گرفته و همکاری نزدیکی با او داشته باشد، اما در این شرایط بازیکنی باید جای خالی مسی را در جناحین پوش می داد و راکیتیچ چاره ای نداشت جز آن که این وظیفه را بر عهده بگیرد، به این ترتیب نقش راکیتیچ در گلزنی تدریجا کم و کمتر شد.

اما در حال حاضر با حضور لیونل مسی در نقش یک هافبک تهاجمی و شماره نه کاذب و با حضور نلسون سمدو در جناح راست، راکیتیچ تمام تمرکز خودش را برای بازی در مرکز گذاشته است.

راکیتیچ الان این آزادی را دارد که فکر و بازی خودش را در تیمش دیکته کند و وقتی بارسلونا صاحب توپ و میدان است با آزادی کامل به سمت دروازه حریف بدود.

تله پاتی و رابطه متقابل عالی راکتیچ با مسی و فرار ماهرانه این دو از تله آفساید با همکاری یکدیگر واقعا نوید بخش و امیدوار کننده است.

۱- کنار آمدن با جدایی نیمار

اما یک امتیاز مهم که انریکه داشت و والورده از آن بی بهره است؛ داشتن فوق ستاره برزیلی نیمار دوسانتوس است، بازیکنی که والورده تنها در تور پیش از فصل فرصت همکاری با او را داشت.

وقتی نیمار در ال کلاسیکو رئال مادرید را نابود کرد؛ سرمربی فعلی از روی سکوی استادیوم بازی را می دیدو بعد از آن هم نیمار با مبلغ قراردادی به میزان ۲۲۲ میلیون یورو به پاری سن ژرمن رفت.

مثلث ام اس ان، از هم پاشید در حالی که غیبت نیمار در سمت چپ تیم کاتالان ها یکی از مشکلات والورده به شمار می رفت و غیبت او در جریان دیدار سوپرکاپ اسپانیا با رئال مادرید بیشتر از هر وقت دیگری به چشم آمد و جای خالی اش در تیم کاتالان ها مشخص شد.

جرارد دلوفئو در تابستان اخیر توسط بارسلونا خریده شد در حالی که انتظار می رود یک سال بعد با سود مناسبی فروخته شود. با رفتن سوارز به جناح چپ خط حمله و انتقال مسی به وسط، والورده به یک مهاجم گوش راست نیاز دارد و دلوفو برای این کار مناسب است.

بی شک عثمان دمبله خرید خوبی بوده و والورده تا قبل از مصدومیت دمبله؛ سعی کرده به طور چرخشی از او و دلوفو استفاده کند. در حال حاضر عثمان دمبله با مصدومیت سختی مواجه شده و سه تا چهار ماه از میادین به دور خواهد بود.

دمبله در جریان دیدار با اسپانیول نشان داد که می تواند به خوبی با سوارز و مسی هماهنگ شود و وقتی به ترکیب بارسلونا باز گردد, می تواند با سرعت بالا و مهارت زیادش در دریبل زنی؛ موقعیت های گلزنی زیادی را برای لیونل مسی فراهم کند.

تا زمانی که کاتالان ها در مقابل حریفان سخت قرار نگیرند؛ ضربه غیبت نیمار به تیم مشخص نخواهد شد اما والورده هواداران بارسلونا را قانع کرده که بعد از جدایی نیمار؛ بارسلونا دچار افت نخواهد شد.