منصوریان فراموشکار شده
منصوریان از یاد برده که وقتی سرمربی تیم امید بود با چه خواهش و تمنایی مربیان لیگ را به همکاری با تیم امید ترغیب میکرد.
ایران ورزشی: منصوریان از یاد برده که وقتی سرمربی تیم امید بود با چه خواهش و تمنایی مربیان لیگ را به همکاری با تیم امید ترغیب میکرد. او اما حالا که برای خودش جایگاهی را دست و پا کرده به مقابله با تیم جوانان ایران میپردازد و مانع از حضور امید نورافکن در جام جهانی میشود. آخر، فراموشکاری تا کجا؟ چرا سرمربی استقلال چنان غرق در دنیای امروزش میشود که همین ۳ سال و ۷ ماه پیش خود را هم به یاد نمیآورد؟ روزهایی که تک و تنها در تیم امید ایران فعالیت میکرد و در پی کسب اعتباری تازه در دنیای مربیگری بود...
علیرضا منصوریان به واسطه نتایج خوبی که با استقلال در لیگ شانزدهم گرفت شایسته تقدیر است. گرچه اگر بخواهیم واقعبینانه به نتایج آبیها بنگریم به این باور میرسیم که استقلال لیگ شانزدهم هم به رغم تمام هیاهویی که بر سر دومیاش در لیگ شد، در نهایت دستش از رسیدن به جام کوتاه بود و ناکام ماند اما به هر شکل به کارنامه منصوریان نمره قبولی می دهیم و حالا انتظار است که استقلال فصل آینده نتایج بهتری در قیاس با لیگ شانزدهم بگیرد.
علیرضا منصوریان به واسطه نتایج خوبی که با استقلال در لیگ شانزدهم گرفت شایسته تقدیر است. گرچه اگر بخواهیم واقعبینانه به نتایج آبیها بنگریم به این باور میرسیم که استقلال لیگ شانزدهم هم به رغم تمام هیاهویی که بر سر دومیاش در لیگ شد، در نهایت دستش از رسیدن به جام کوتاه بود و ناکام ماند اما به هر شکل به کارنامه منصوریان نمره قبولی می دهیم و حالا انتظار است که استقلال فصل آینده نتایج بهتری در قیاس با لیگ شانزدهم بگیرد.
منصوریان در هفتههای اخیر به واسطه نتایج خوبی که با استقلال گرفت بارها مورد تقدیر قرار گرفته است اما همین سرمربی گاه اظهاراتی میکند که با گفتههای خودش در سالهای گذشته در تضاد است. پس از بازی با سپاهان از علیرضا منصوریان درباره سرنوشت امید نورافکن با تیم جوانان ایران سوال کردهاند که سرمربی استقلال بیآنکه با امیرحسین پیروانی و همکارانش رودربایستی داشته باشد صراحتا درباره همکاری با تیم جوانان ایران این جملات را به زبان آورده است: «اگر استقلال بازی داخلی داشت حق با تیم ملی بود چون پرچم کشور برتری دارد اما استقلال به آسیا میرود و اگر نورافکن میخواهد دیده شود، بهترین جا آسیا است و منفعت ملی هم آنجایی است که ۳۰ میلیون هوادار پشت ماست چون هم استقلال و هم تیم ملی جوانان هر دو تیم ملی محسوب میشوند.»
منصوریان در حالی برای توجیه مخالفت با حضور نورافکن در تیم جوانان ایران چنین جملاتی را به زبان آورده که در تاریخ ۱۳/۷/۱۳۹۲ در مصاحبهای با خبرگزاری فارس درباره نحوه همکاری باشگاهها با تیم امید حرفهای دیگری به زبان آورده بود. عینا جملاتی که در مصاحبه منصوریان به سال ۹۲ میخوانیم این است: «با توجه به اینکه به خاطر بیپولی فدراسیون و لغو شدن اردوی پرتغال ما اسامی را اعلام کرده بودیم که نتوانستند در اردو شرکت کنند ولی این اسامی را مد نظر داشتیم. باید برای مهرماه یکسری بازیکن جدید دعوت میکردیم. به عنوان مثال اگر برای اردوی شهریور ۵ بازیکن جدید داشتیم برای مهرماه هم به ۵ بازیکن دیگر شانس حضور در تیم ملی را میدادیم. ۱۲۰ نفر در طول یک سال گذشته آزمایش دادند و رفتند. از همه بازیکنان آزمایش گرفتیم. عدهای هم به بهانه حضور در تیم نیروهای مسلح آزمایش دادند. تعدادی از بازیکنان دعوت شده از بازیکنانی بودند که به دلیل لغو اردوی قبلی نتوانسته بودند در تمرینات حضور پیدا کنند. صبر کردیم تا اسامی تیم بزرگسالان اعلام شود تا دست سرمربی برای انتخاب تیم امید باز باشد. آزمون، جهانبخش، یعقوب کریمی و خانزاده از تیم ما به اردوی بزرگسالان دعوت شدند و ما هم ۲۶ بازیکن دعوت کردیم که با ۲۴ نفر راهی عمان میشویم. چشم امیدمان به این است که مربیان هم نهایت همکاری را با ما داشته باشند.»
منصوریان در این مصاحبه حرفهای دیگری هم به زبان آورده بود اما نقطه مهم این مصاحبه همان جمله آخری است که وی به همکاری باشگاهها با تیم امید تاکید کرده است. آنجا که منصوریان گفته چشم امیدمان به همکاری با باشگاه هاست.
حال منصوریان بعد از نزدیک به ۳ سال و ۷ ماه از آن مصاحبه چگونه وقتی خود با درخواست تیم جوانان ایران مبنی بر صدور مجوز حضور امید نورافکن در جام جهانی مواجه میشود پاسخ منفی میدهد و اعلام میکند که بهتر است این بازیکن با استقلال به بازیهای لیگ قهرمانان آسیا برود؟ رقابتهایی که در آن صعود استقلال کاملا قطعی شده و جدال آبیها تنها برای سرگروهی است و نه چیز دیگری.
منصوریان اگر به گذشته خود خوب بنگرد به نتایج دیگری خواهد رسید. زمانی او نه از تیمهای لیگ برتری پیشنهادی داشت و نه مربی آنچنان موفقی بود و به ناچار در تیمهای پایه کار میکرد. حال بعد از گذشت 3 سال و اندی منصوریان که برای خود جایگاهی به دست آورده به راحتی دست رد میکوبد به تیم جوانان ایران و حاضر نمیشود بازیکنی را که در نیم فصل اول حتی راضی به بازی دادنش نبود، در اختیار تیم امید قرار دهد. بیشک اگر استقلال با محرومیت از سوی فیفا مواجه نمیشد منصوریان هرگز میدان را برای عرضاندام نورافکنها باز نمیگذاشت. در حقیقت او مجبور شد که از این بازیکن بهره بگیرد و بازی گرفتن از بازیکنانی در این سطح هرگز در برنامه فنی او جایی نداشت اما آن محرومیت موجب شد یک جوانگرایی کاملا اتفاقی در استقلال رخ دهد و منصوریان مجبور شود از بازیکنانی بازی بگیرد که هرگز در دایره بازیکنان مورد اعتمادش قرار نداشتند. حال به هر شکل نورافکن بازیکنی شده که منصوریان میتواند با او ژست بگیرد و به اصطلاح پز جوانگرایی بدهد اما سرمربی استقلال نباید گذشتهها را فراموش کند و از یاد ببرد که روزگاری خودش کمترین اعتمادی به همین نورافکن نداشت و 3 سال و اندی قبل نیز که در قامت سرمربی تیم امید فعالیت میکرد توقع داشت همه باشگاهها با وی همکاری کنند. گذشت زمان اما او را چنان فراموشکار کرده که اکنون حاضر به از دست دادن یک بازیکن هم نیست و از مصاحبهاش چنین برمیآید که اساسا اعتقادی به پیشرفت بازیکنانش در تیم جوانان ندارد و باشگاه را برای او جای بهتری میداند!
این تناقضگوییهای بزرگ در آیندهای نه چندان دور منصوریان را با چالشهای بسیاری مواجه میکند. منصوریان اگر بخواهد به فراموشکاریهای خود ادامه دهد و به راحتی از روی همه رد شود بدون شک نه در استقلال بلکه در فوتبال ایران به نقطه مهمی نخواهد رسید چراکه اولین و اصلیترین رکن موفقیت برخورداری از صداقت رفتاری است که واکاوی مصاحبههای منصوریان از گذشته تا به امروز هرگز چنین شفافیت و صداقتی را نشان نمیدهد.
پ
نظر کاربران
ادمین لنگی
همه ی مربی ها همینن حتی برانکو که مربی تیم ملی بود با الانش که مربی پرسپولیسه فرق کرده
بی طرف مطلب بذارین لطفن
اخه تو چرا داری میسوزی خوب مرد مسلمون حرف دروست و بجا زده تیم استقلال هم الان مثل تیم ملی حساب میشه چون الان تو اسیا هست
چرا به سایر مربیا گیر نمیدی
ععععع خودت تا دیروز میگفتی نور افکن دعوت نشده حالا داری در مورد منصوریان بد میگی لنگی
قودوخ کجای استقلال تیم ملیه ؟اینا فکر کنم خواب میبینند
اشک از تیم ملی هم بالاتراز اگه بازیکن مارو هم بگیرید تا چهار تا میرسم ما لنگی نیستیم که تر بزنیم به اسیا
بدور از حاشیه و کری خوانی
مطلب واقعا بجا و درست بود
من شخصا اگر الان با یک سال پیش بخوام منصوریان را برای خودم مقایسه کنم
تا سال قبل براش به عنوان یک پرسپولیسی احترام خاصی قایل بودم و با احترام یادش میکردم
اما متاسفانه واقعا در رویا و جایگاهش گم شده
بحق باید گفت هیچ کدوم از این جوانان ارزشمند استقلال مربوط به او نیستند و حاصل کار مظلومی بودند و هرگز منصوریان اینها رو در قالب تیم نمیدید همانجور که ابتدای فصل فقط خریدهای الکی و پول بابت اسمها داد.
و بدترین اخلاقشم هم هنر شو بازی کردنش هست
بزرگترین کار شو من بازیهاش هم در مراسم فوت پور حیدری با بازی صبا و اون حرکات اول بازی بود که شرم آور بود
و حرکت دوم هم بعد از دربی و اینکه به بازیکنش گفت تو با من بیا پرچم استقلال رو پهن کن رو زمین تا من بشینم روش و بوسه بزنم و جلو هوادارا فریاد بزنم
خیلی زشته واسه کسی که خودش را در چند روز گم کنه
امیدوارم موفقیتهاش ادامه دار باشه وگرنه اینجور آدمها که همه رو دشمن خودش میکند خیلی زودتر از اونی که فکر کند به اخر راه میرسد
و اخر راه واسه این افراد بسیار تلخ تر و درد آور تر هست
یاحق
جفت شیش