نیمار جونیور بالاتر از لئو مسی

ورزش سه: احتمالا اسکار دقیق ترین ضربه ایستگاهی سال می رسد به ضربه ای با کات توی پا ، به سمت زوریخ مقر فیفا ، برای اخذ توپ طلا ، از نیمار جونیور داسیلوا.

شاید اگر سه سال پیش، مهره های ستون فقرات برزیلِ اسکولاری در جام جهانی آنطور رقت بار نمی شکست، احتمالا بر روی فیفا بالون دور ، بعد از هفت سال یک نام جدید حک می شد ، احتمالا فاجعه بلوهوریزنته اتفاق نمی افتاد و احتمالا همان سه سال پیش به سلطه مسی - رونالدو بر توپ طلا پایان داده می شد و شاید پیرمرد سیبیلوی طرفدار برزیل هنوز عمرش به دنیا بود تا توپ طلا را ده سال بعد از کاکا در دستان یک برزیلی دیگر ببیند ، احتمالاتی که هیچکدام از آنها به لطف اصابت نابهنگام لنگ هایی که در موقع نامناسب در ارتفاع نامناسب قرار داشتند عملی نشد تا زونیگای کلمبیایی تاریخ فوتبال را حداقل برای سه سال تغییر دهد ...

حالا سه سال بعد از آن کابوس فاجعه بار ، گرفتن یک پنالتی ، دو گل و یک پاس گل از نیمار ، کافی است برای رقم زدن یک بازگشت دیوانه وار . کامبکی که ستاره سرنوشت سازش کسی نبود جز نیمار . کسی که قبل از بازی هم مدعی زدن دو گل به پی اس جی شده بود، کسی که حالا سایه اش بیشتر از همیشه بر سر مسی و رونالدو سنگینی می کند . نیماری که اینبار بدجور عزمش را جزم کرده که هر جور شده تابوی مسی - رونالدو را بشکند و یورش ببرد به سمت اول شدن، یورشی مثل همانچه که در دقیقه نود برای گرفتن توپ از دستان تراپ و زدن حساسترین ضربه پنالتی عمرش از او دیدیم یورشی برای زدن پنالتی آنهم در حضور مسی ، یورشی که رقیب بزرگ آرژانتینی را هم آنقدر تحت تاثیر قرار داد که او هم قبول کند که حق او بیشتر از اینهاست ، مثل تمام ضربات ایستگاهی که شاید در این بازی حقش بود حداقل نیمی از آنها را به او واگذار کند ...

قطعا هشت مارس 2017 ، ورزشگاه نیوکمپ ، مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان و این هفت دقیقه مرگبار نقطه عطفی در تاریخ دهه ی دوم قرن بیست و یکم فوتبال اروپاست ، هفت دقیقه ای مرگبار تر از شش دقیقه اعجاب انگیز قرمزپوشان بندر آنفیلد در فینال استانبول . هفت دقیقه ای که احتمالا نقطه عطفی خواهد بود بر انتخاب بهترین فوتبالیست سال جهان . انتخابی که دیگر در آن تصویر تکراری مسی - رونالدو با توپ طلا را در قاب تلویزیون نمایش ندهد ، تصویری که شاید سه سال دیرتر ولی به موقع تر ثبت شود ، تصویر توپ طلا، در مقر فیفا ، آن هم در دستان نیمار داسیلوا .

تصویری رویایی برای دوستداران جوکوبونیتو که صبرشان بیش از همیشه لبریز شده ، رویایی که دیگر در عملی شدنش هیچکس شکی ندارد ، با این پیش شرط که نیمار در ادامه همان چیزی باشد که در این بازی نشان داد و البته اگر دیگر لنگی در زمان نادرست و در مکان نامناسب فرود نیاید ، که اگر اینچنین شود قطعا پایان دهنده سلطنت مسی - سی آر ، بر توپ طلا کسی نخواهد بود جز نیمار جِی آر .