غش و ضعف‌ها برای مادر رایان کوچولو را زودتر تمام کنید!
در فرهنگ ما مقام "مادر" را مقدس می‌شمارند و البته که تردیدی در جایگاه مادر به عنوان یکی از ستون‌های خانواده وجود ندارد.
برترین‌ها: این روزها برشی از گفت‌وگوی رضا رشیدپور با رایان سرلک، بازیگر نونهال سینمای ایران پربازدید شده. همانجایی که پسرک در پاسخ پرسش رشیدپور مبنی بر شغل مادرش می‌گوید: "مادره!". خب در فرهنگ ما مقام "مادر" را مقدس می‌شمارند و البته که تردیدی در جایگاه مادر به عنوان یکی از ستون‌های خانواده وجود ندارد. پاسخ سرلک هم در متن خود چه بسا زیبا جلوه می‌کند اما در فرامتن آن، غش و ضعف برخی کاربران را شاهدیم که کمی اگزجره به نظر می‌رسد. اما تمام این قضایا نقطه مقابلی هم دارد.
به تازگی توئیت کاربری به نام "علی" یک ضدجریانِ غلیظ را علیه این ویدئوی پربازدید ایجاد کرده. علی به سراغ آن دسته از مادرانی رفته که در زندگی فرزندانشان نقش منفی ایفا کردند و جز تباهی چیزی به بار نیاوردند. این چند خط را بخوانید:
"امروز که نسبتاً مرد کاملی هستم تازه جرأت پذیرش این حقیقت رو پیدا کردم و از باورش و بیانش شرم و ترسی ندارم: مادر من قلباً و عمیقاً از من متنفره. اون پسری که زاییده‌ی تخیلات خودشه رو دوست داره که هیچ شباهتی به منِ واقعی نداره. از منِ واقعی، پسری که واقعاً زاییده، تو همه‌ی لایه‌های وجودش متنفره.
تمام تلاشش رو داره میکنه که با مظلوم‌نمایی، نقش قربانی بازی کردن، حس گناه دادن، دروغ دروغ دروغ، سرزنش، کوچک‌کردن، حس ناکافی بودن دادن، گرفتن اختیار و حق انتخاب، و تخریب شخصیت چه در حضور و چه در غیاب، اون افساری که دلش میخواد رو گردن من بندازه تا هر لحظه هر کاری که اون خواست رو من انجام بدم.
هنوز و همیشه باورم اینه که مادر من یه هیولای واقعیه که اگر ببینیدش میگید من یه هیولام که این حرف رو میزنم و فقط باید جای من زندگی کرده باشید و روانتون زیر چکمه‌های سربیِ نامرئیش خُرد شده باشه تا باورم کنید."
خواندن این چند خط شاید تکان‌دهنده باشد. البته که برخی به تندی واکنش نشان دادند و این حرفها را کذب می‌شمارند اماغالب کاربران از تجربیات مشابه و احساسات مشترک گفته‌اند. این مطلب با اتکا به نظرات کاربران توئیتر درباره یادداشت کوتاه "علی" گردآوری شده. با ما همراه باشید.
نیما نوشت: مادر مقدس نیست. مادر آزارگر و نارسیست بچه شو فقط شرطی دوست داره، ازش به عنوان ابزاری برای پر کردن خلأهای خودش استفاده میکنه و این آسیب در تمام زندگی با اون بچه میمونه. چون شما تجربه نکردید، دلیل نمیشه که وجود نداره. همدردی بلد نیستید، نمک رو زخم نپاشید حداقل.
هاله: این حرفارو فقط و فقط و فقط کسی میفهمه که خودش همچین شرایطی داشته .. نمیتونید حتی حدس بزنید تحقیر شدن توسط مادر ، چقدر میتونه زیر پوستی و کوچیک و آزاردهنده باشه و ادامه دار بودنش میتونه زندگی آدم و تا سالهای خیلی طولانی تغییر بده واقعا تجربه ی تلخ و بد و وحشتناکیه.
آرش: همیشه مسئولیت مامانم بودم نه کسی که دوست داشته باشه. محبتی که اون بهم نداد باعث شد دنبال توجه باشم یا سریع وابسته بشم همزمان هم بترسم آسیب ببینم و اجازه ندم کسی بهم نزدیک بشه. مامانم آجر های دیواری رو چید که دور خودم کشیدم.
شیدا: چکمه‌های سربی نامرئی رو خیلی وقتها خودت هم نمیبینی. به جاش مدام حس گناه داری. مدام تلاش میکنی بهتر بشی. مدام با درد بی ارزشی سر و کله میزنی درحالیکه حتی اسم احساست رو هم نمیدونی.
خسته: من فکر میکنم یک تعداد زیادی از مادرهای ایرانی همینجوری‌ان. چه در مورد فرزند دختر و چه پسر. بدبختی اینه که با این کلیشه مقدس‌بودن مادر و با نقش‌بازی‌کردن حرفه‌ای‌شون هیچ‌کس هم حرف بچه‌ها رو نمیپذیره و روان بچه‌ها آسیب میبینه تا ابد.
تشکر خانم لوبیا از علی: بازم دم شما گرم که با این واقعیت کنار اومدی و به‌جای انکار و توجیه‌کردن رفتارهاشون، تونستی درباره‌ش این حرفا رو بزنی. میگن اگه می‌خوای حس واقعی کسی نسبت به خودت رو بدونی عصبانیش کن یا از دستوراتش پیروی نکن.
نارسیس: چه شجاعتی و چه روان سالمی که چنین صادقانه با خودش کنار آمده و چیزی می‌نویسه که دور بر ما نه کم هست و نه کمیاب!
اوریانا: من که والد نیستم ولی به نظرم هولناک ترین لحظه‌ی والدگری وقتیه که بچه‌ت چیزی که تو فکر کردی نمیشه، نمیخواد که بشه، بلند بلند فریاد میزنه که میخوام راه خودم برم، اون طور که خودم فکر میکنم زندگی کنم. مشکلی که خیلی از ماها با والدین‌مون داریم.
عرفان: خیلی از تجربه‌ی این دوستمون غمگین شدم و دوست دارم اضافه کنم که من هم دیدم هیولاهایی که وقتی از بیرون نگاه میکنی فکر میکنی یک فرشته‌ی زیبای بی‌آزارند ولی فقط باید با آنها زندگی کرده باشی تا هیولا بودنشان را با تمام وجودت درک کنی.
تجربه دردناک مسافر: مادر من هم .. دامادش رو به دختر مجرد مریضش و من ترجیح میداد. جوری که برای درمان کرونای دامادش، ازش بدون قرنطینه تو خونه ما پرستاری کرد و خیلی ساده همه ما آلوده شدیم. نتیجه: مادر و خواهر مریضم هم مبتلا و در یک هفته فوت شدند تا تاوان سختی براش بده.
نیکول: مادرم انقد زنده نموند که من واقعی رو ببینه. سال ۹۴ رفت در حالی که من هنوز اینی که الان هستم نشده بودم. ولی خواهرم بابت چیزی که هستم ازم متنفره. برام مهم نیست. خرداد امسال که بیاد میشه دو سال که باهاش حرف نزدم و ندیدمش.
و تارا: این پدیده ایه که تا زندگیش نکنید نمی‌فهمید. این که مادرت از پدرت متنفر باشه ولی طلاق نگیره به خاطر تو، ولی تمام تلاششو از اول زندگیش بذاره رو این که نذاره تو شبیه پدرت بشی و کوچکترین چیزی ازش یاد بگیری و حتی تو رو به چشم شوهر نداشته‌اش ببینه مگه این که شبیه پدرت بشی.
نظر کاربران
مادر مادر فرشته روی زمین پدر ستون خیمه گاه هست ایشالله همه مادر پدرهای ایران زمین سلامت تندرست شاد باشن فرزندانشون زیر سایشون باشن قدر بدونین تاهستن الان پدرم ازدست دادم دردش هنوز توسینمه قدر بدونید😭😭😭😭😭😭😭❤️❤️❤️❤️❤️
با همه ی بدی‌ها شما حق توهین و اهانت ندارید
مادر من هم یه مادر بی احساس و نامهربونه.تازه
من یه دخترم. وقتی نوزاد بودم بی پدر شدم حالا
تمام حقوق پدرم را خرج پسرهای این شوهرش
میکنه ومن فقط فقط به انتقامی که خدا ازشون بگیره امید دارم
گناهه اسم مادر روبعضی ها بزارین
صبور باش. مگه میشه مادرت اونا را بیشتر دوست داشته باشه لابد صلاح در این می بینه .قطعا اون پسرها هم روزی به دردت خواهند خورد
🥹💔
من درک میکنم این دسته از عزیزان‌رو.
چون خودم در همچین موقعیتی بودم. هیچ جوری نمیتونم پدرم رو ببخشم.یه بار نشد دست رو سرم بکشه نفرینم نکنه کدوم پدر بهت میگه اللهی صدر کافور روت بریزم. شاید بگین خب از ته دل که نیست یا اینکه من چه حیوونی هستم که همچین حرفایی رو میزنم. فقط باید جای من باشید.از بچگی توی جمع میزد تو سرم دنبالم میکرد دوستام مسخرم میکردن چقد دلم میشکست توی عالم بچگی دنبال جایی میگشتم تا کسی گریمو نبینه.من پدر داشتم اما عینه یتیم‌ها زندگی کردم.انروز که ۶ یا ۷ سال فوت شده از ۱۲ سالگی کار میکردم یادم نمیاد حتی یه شکلات بهم داده باشه سربازی که بودم هر صد روز میومدم با همه احترامی که داشتم یه بار بوسم نکرد همیشه مسخرم میکرد میگفت کی شهید میشی. حس ارامش دارم از نبودش حتی یبار نتوتستم دلم نکشید براش گریه کنم یه فاتحه بخونم. خدا از دل همه خبر داره.
دوستانی که پشت مادرهاشون بد میگن!، حتما اون مادر سختی هایی کشیده که اینطور شده.
و مطمئن باشید بخاطر مادرتون الان سالم، سرپا و زنده هستید.
👌
و گناهه اسم پدر رو روی خیلیییی هااااا بذارید
آینده درخشانی این پسر دارد اگر این صنعت سینما به بیراهه نکشنش
به عنوان یه مادر از این مطلب چیزهای خوبی یاد گرفتم
من به عنوان مادر ۳بچه روی من حرفها تاثیر گذاشت که مواظب رفتارم باشم
فرزندی مانند علی داشتن فاجعه س خدا به فریاد مادرش برسه
دقیقا
وااای چه نسل وحشتناکی
اصلا لازم نیست و نباید مادر مقدس باشه ولی هست واقعا هست
مادری که بدون توقع مهرورزی میکنه مادری که بدون مزد ، بدون قدرشناسی از راحت و اسایشش برای رفاه خانواده اش ، برای بچه هاش میگذره مادری که حتی دلواپس اینکه بچه ش تو مدرسه رفیق نداشته باشه ، تو اردو به اندازه کافی بهش خوش نگذشته باشه حتی از سهم غذای خودش میگذره تا بچه ش ...
من خود خود خدا رو تو چهره مادرم می بینم من تا نفس میکشم باحترام مادرم باحترام عشق بیکرانش و مهربانی های بی توقعش و و نگاه نگرانش ، هیچ گلی را لگد نمی گنم
من از روزی که مادر شدم فهمیدم مادر بودن چقدر عظمت میخواد
فقط بدونید جز خدا چیزی 100نیست حتی پدر و
مادر.
جمله بهشت زیرپای مادر است شعاره شعار .یا همه پدرها خوبن! نه این اصلا منطقی نیست وگرنه هرچی زن و مرد بود می‌رفتن بهشت من موندم 7طبقه جهنما کی پر می کرد.
پس هم پدر بد داریم هم مادر بد
درکت میکنم دوست عزیز ..متاسفانه رفتارهای پدر ومادرها خواسته یا ناخواسته برمیگرده به گذشتشون مخصوصا دوران کودکی ونوجوانیشون...ایجور افراد توی روحشون پر از خراش وزخم وجراحته زخم وجراحتی که دیده نمیشه ...همین زخمهای روحی باعث آسیب رسوندن به حتی عزیزان میشه
مادر هم یک انسانه ، با تمامِ خوی و خصلتهای خوب و بدِ انسان بودن ، تفاوتش فقط در اینه که اعمال و اخلاقش تاثیر شدیدی بر فرزندانش میگذاره ، گاهی میشه که محبت بسیار عمیق و خالصانه تر از کسی که مادر بیولوژیکت نیست بگیری ، کما اینکه من حسّ خوبِ مادر داشتن رو از خواهر بزرگترم گرفتم و نه از مادرِ بی محبتم.
من مادری دارم که یک فرشته مقدس است . نه فقط برای من بلکه برای همه بچه‌هاش . درعوض همسری دارم که یک ابلیس و هیولای به تمام معناست نه فقط برای من بلکه
بچه‌هایش هم از او متنفر و برایش آرزوی مرگ دارند.
هر دو مامانند اما این کجا و آن کجا .
مادرای نسل قدیم نه رفاه داشتن نه آسایش نه آرامش نه محبت از طرف همسر هیچی به چی دلشون خوش بوده که شماها انقدر توقع دارین ازشون ،تابوده همین بوده هیچ نسلی از نسل گذشته راضی نیست
من با دیدن این غش وضعف یاد پسراوتیسمم همه بچه های اوتیسم افتادم که حسرتشون صدبرار هر مادر دیگه آیی هست که بچه سالم داره
پس مادر هایی که هم بیرون کار میکنن هم داخل خونه چی ؟ به اونها باید گفت فرشته ..زن خانه دار جز خانه داری دیگه چه وظیفه ای داره؟
و مطمئن باش که دنیا دار مکافاته تا پس نده نمیره
مادر بودن هم مهارت میخواهد هم شانس .خیلی موضوعات دست به دست هم میدن تا روابط خانوادگی پا بگیره و نتیجه خوب بده .موقعیت خانواده ،محل زندگی،فرهنگ و سواد خانواده،شاغل بودن یا نبودن مادر و وووووو.فرزند خوب بودن هم بستگی به همه چیز دارد ،این یک موضوع آینه ای است.امیدوارم همه از نعمت پدر و مادر خوب بهره مند باشند.
با احترام برای همه زنان سرزمینم، اما وضعیت ظاهری، اخلاق و رفتار اکثر زنان امروزی در ایران مورد قبول خدا نیست. لابد می پرسید از کجا می دونی مورد قبول خدا نیست؟ از رفتار زنانی که به طمع مهریه خانواده ها را متلاشی می کنند، از بی احترامی هایی که زنان به مردان و حتی شوهرانشان می کنند، از ظاهر گناه آلود و فتنه ساز آنان، از ازدواج های مکرر آنان و...
یعنی خوراکتون همین کلمات و سوژه هاست
معلوم شده که شما دنبال چه چیزی هستید......نابودی قداست خانواده و سپس نابودی جامعه.انشاءالله این آرزو را به گور خواهید برد.
احترامتو بزار در کوزه
همین الان برو، کامنتای خبر
مردی تو خوزستان، زنشو کشت، بالای سر زنش بی خیال، ناهار خوردو بخون
مخصوصا کامنتای مرداروهم بخون
فرهنگ ایران، هنوز مثل قرون وسطی هست
نسبت به جنس زن، بعد تو داری از اخلاق بد زنا میگی
در اینکه اخلاق زن های ایرانی از مسیر شرعی و عرفی خارج شده است، هیچ تردیدی نداشته باشید. ما یه همسایه داریم که در سه سال گذشته ۴ بار ازدواج کرده و هر چهار بار مهریه های کلانی را صاحب شده است که ذره ای برای آنها زحمت نکشیده و ازدواج های او فقط برای کسب پول بوده است. کلیت قضیه این است که منظومه ی رفتاری درصد زیادی از زنان امروز ایران خاج از دایره ی شرع و عرف و تمدن است. سالانه هزاران مورد شوهر کشی و خیانت به مردان نیز اتفاق می افتد اما نه آنچه که شما ذکر کردید و نه آنچه من ذکر کردم را نمی توان به همه مردان و زنان نسبت داد