نگاهی به اخراجی‌های مشهور فوتبال ایران

خبرگزاری مهر: اخراج «فعلا موقت» رامین رضائیان از پرسپولیس آن هم در اوج نیاز این تیم در لیگ قهرمانان و لیگ برتر وسط کمبودهای این تیم در این روزها نه جدید است، نه عجیب و غریب. در واقع تقریبا همه بازیکنانی که از تیم کنار گذاشته می شوند را پیش از اخراج موقت یا دائم می توانید حدس بزنید. یعنی خیلی قبل تر از اینکه اخراج شوند آنها که فوتبال را پیگیری می کنند حدس می زنند که کار این بازیکن در نهایت با این تیم به انتها نمی رسد.

نکته اما اینجاست که آیا یک تیم بزرگ به صلاحش است که با بازیکن ناهنجار مدارا کند و بعد یک روز نابه هنگام آن بازیکن را کنار بگذارد و دست مربی در پوست گردو بماند و همه برنامه هایش به هم بریزد یا اینکه همان بار اول او را کنار بگذارد و یا صبر کند در پایان سال قراردادش را تمدید نکند؟

این بازیکن وسط بازی استقلال اخراج شد، یعنی جایی که با جباری درگیر شد، بازیکن بی اعصاب عراقی خیلی پیشتر از اینها در تراکتور سازی داور را کتک زده بود و بخشیده شده بود، بارها مرخصی رفته بود و برنگشته بود، بارها قهر کرده بود، از سر میز غذا تا ته اتوبوس، او حتی می خواست یک بار دوستانش را با اتوبوس استقلال از مشهد به تهران بیاورد که منصور پورحیدری اجازه این کار را نداد.

کرار بالاخره اخراج شد اما استقلال وسط مسابقات یک مرتبه او را از دست داد و ضرر کرد. اگر همان روز که وی در تراکتور سازی مرتکب خطا شده بود، استقلال او را نمی گرفت، وسط مسابقات هم زمین نمی خورد، جالب اما اینجاست که تراکتور سازی و استقلال هر دو تیم باز هم کرار را خریدند و بدترین اتفاق ها برایشان افتاد. استقلال دربی را به دلیل کارت قرمز عمدی که برای جام ملتهای اعراب گرفته بود تا به تیم ملی کشورش بپیوندد از دست داد و در نهایت هم با امیر قلعه نویی ششم شد.

تراکتور سازی هم بدون کرار همیشه نتایج بهتری تا با کرار گرفته است.

جباری از استقلال اخراج نشد، او در فصل نقل و انتقالات کنار گذاشته شد، اولین درگیری مجتبی جباری با کادر فنی استقلال در زمان امیر قلعه نویی رخ داد. جباری در اواسط فصل ۸۸-۸۷ جباری با امیر قلعه نویی درگیری لفظی شدیدی داشت. جباری همیشه در نقطه مقابل قلعه نویی قرار داشت. او با انتقاد از امیر می گفت: «عکس من در تونل آزادی بود اما قلعه نویی دستور داد آن را بکنند! این اوج رفتار غیر ورزشی است.»

در لیگ هشتم و در بازی لیگ قهرمانان مقابل الاتحاد عربستان، قلعه نویی جباری را نیمه دوم تعویض کرد که او در اعتراض به این تصمیم حتی با آرش برهانی دست نداد.

جباری حتی بعد از جدایی امیر قلعه نویی هم علیه او مصاحبه کرد و در مصاحبه تندی بدجور از خجالت سرمربی آن روزهای سپاهان درآمد و گفت نباید قلعه نویی را اینقدر بزرگ کرد، اگر او بزرگ بوده چرا در آسیا با استقلال ناکام بود.

جباری بعدها دوباره علیه قلعه نویی حرف زد: «من قاطعانه می‌گویم فوتبالی که در زمان فیروز کریمی بازی می‌کردیم بسیار متفاوت بود. ما آن سال گل نزدیم و نتیجه نمی‌گرفتیم که آن هم به دلیل سال ناکامی بود که استقلال در حال سپری کردن آن بود. حالا همه می‌گویند که استقلال قهرمان شده است و توانسته نتیجه بگیرد. اما بالا بردن قلعه نویی با یک قهرمانی ظلم است که ما به فوتبال می‌کنیم! بله ما نتیجه گرفتیم اما نتیجه گرفتن در آسیا مهم است نه اینکه در آسیا تحقیر شویم. »

در بین دو نیمه بازی استقلال و تراکتورسازی، وقتی قلعه نویی از قهرمانی قطعی استقلال توسط مسئولان می گفت، جباری سریعا در صدد پاسخگویی برآمد و همان جا دعوایی به راه افتاد.

جباری اما فقط با امیر قلعه نویی درگیر نشد، او با ناصر حجازی هم در مقطعی قهر بود، با پرویز مظلومی هم به چالش خورد و در مورد این مربی گفت: او سوت را می چرخاند و بلد نیست تیم را کوچ کند.

دعوای جباری با پورحیدری بر سر پیتزاهایی که یک هوادار برای استقلال خریده بود را هم همه به یاد دارند. و البته پرتاب قندان به سمت فتح الله زاده در چانه زنی برای پایین آوردن قیمت.

جباری با کرانچار و سپاهان تنها سه هفته کار کرد و خیلی زود از سپاهان کنار گذاشته شد. اما استقلال زمان زیادی را به جباری فرصت داددر حالی که اگر در روزاول او کنار رفته بود، استقلال چندین جباری دیگر تا کنون ساخته بود کما اینکه کنار رفتن جباری از استقلال و به نظم رسیدن این تیم موجب شد که استقلال در تنها مرتبه طی ده سال با جباری بودن، به چهار تیم برتر آسیا رسید آن هم بدون جباری.

نویدکیا را می توانستید همیشه گزینه اخراج بدانید، او هم مثل همه اخراجی ها محبوب ترین بود و برخی هواداران حمایتش می کردند اما درگیری های ناتمام نوید کیا با مربیان مختلف همیشه این درب را باز نگه می داشت که او اخراج خواهد شد. نوید کیا دو سه مرتبه اخراج شد.

نویدکیا در فروردین ماه همین امسال به استیماچ گفت: نتایج سپاهان خجالت آور است و تو حق خندیدن در این وضعیت را نداری. جمع کن برو!

ماجرای فرکی هم خیلی کهنه نیست: فرکی درباره بحث مبلغ قرارداد خودش گفت صورتجلسه هیات مدیره و قراری که ما گذاشتیم در اختیار کاپیتان نویدکیا قرار گرفت و سپس از آنجا به هواداران رسید. او گفت: من نمی دانم چطور این اتفاق افتاده که بحث ما در هیات مدیره به کاپیتان تیم می رسد و او را درگیر این داستان می کند در حالی که او مشغول کار خودش است.

این بازیکن هم چند بار بخشیده شد، او هم محبوب بود، او یک روز خمیازه می کشید و درخشان را کلافه می کرد، روز دیگر در بازی با الهلال به عنوان بازیکن ذخیره به مرکز زمین حمله می برد و با بازیکن حریف درگیر می شد، روز بعد دستورات کریم باقری را برای نشستن روی نیمکت نادیده می گرفت.

او هم دیر اخراج شد و پرسپولیس مقام ها و جایگاه هایی را به دلیل تاخیر در اخراج وی از دست داد.

سوشا اخراج نشد اما او هم در پایان فصل از پرسپولیس کنار گذاشته شد. سوشا از درگیری با حنیف و بازداشت شدن و پوشیدن شلوار باب اسفنجی در کارنامه خودش داشت. او هم بسیار دیر از تیم کنار رفت، ماندن او با آنهمه حاشیه پارسال قهرمانی را از پرسپولیس گرفت. پرسپولیس برای قهرمان شدن تنها دو گل لازم داشت اما در طول فصل آنقدر این دروازه بان درگیر حاشیه ها شد که خیلی بیشتر از دو گل به پرسپولیس ضرر زد.

او هم اگر به موقع اخراج شده بود داستان فرق می کرد

کی روش با فرهنگ منچستری برخورد می کند، او اولین بار که خطا ببیند بازیکن را اخراج می کند و یک مثل معروف دارد: «بازیکنی که یک بار اشتباه کرد تضمینی وجود ندارد که باز هم آن اشتباه را تکرار نکند». او روی کین، رحمتی، جباری، عقیلی و ... را در اولین اشتباه کنار گذاشت و اجازه نداد برنامه های تیمش دچار بحران و مشکل شوند و دست او در پوست گردو بماند و برای دو گل یا یک امتیاز اشک حسرت بریزد.

اولین اشتباه بازیکن برای کی روش آخرین است، او هرگز اجازه نمی دهد چیزی دوباره تکرار شود، نظم برای او از هر سوپر استاری بالاتر است و تیم او هم نظمی بی مثال دارد و کمتر دچار مشکل می شوند در حالی که او تیم ملی را دارد یعنی جمعی از ستاره های ایران را که قرارداد مالی هم ندارند!

رامین رضاییان هم اگر همان ابتدای فصل که نسبت به پرسپولیس بی توجهی کرد کنار گذاشته می شد تا به حال امثال ماهینی و محرمی کاملا جایش را گرفته بودند و در آستانه بازی به این مهمی هم تیم اسیر حاشیه و تنزل و تردید نمی شد و تمام نیروهایش از جمله علیپور را در اختیار داشت.