نیاز تیم ملی به موقعیت سازی
تیم ملی موقعیت نمیسازد و چشم به اتفاقات بازی دارد، دقیقاً برعکس چیزی که ازبکها به آن فکر میکنند.
دو بازی مهم از رقابتهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه برگزار و چهار امتیاز شیرین به حساب تیم ملی کشورمان واریز شد.
درکنار این چهار امتیاز البته نتایج سایر حریفان هم برای ما خوب بود، حریف اصلی تیم ملی کشورمان در این رقابتها یعنی کره جنوبی مقابل سوریه به تساوی رضایت داد تا با وجود تساوی تیم ملی کشورمان مقابل چین بعد از این دو بازی در رده دوم جدول قرار بگیریم اما ازبکستان قاطعانه پیش میرود و با صدرنشینی و برد در هر دو بازیاش نشان داد که به دنبال صعود است. ردهبندی فعلی جدول؛ هر چند اعتباری به آن نیست، ولی به هر حال برای ما بد نیست و امیدوارکننده به نظر میرسد.
بعد از این شرایط و تقریبا ۲۵ روز دیگر باید به مصاف صدرنشین گروه یعنی ازبکستان برویم، تیمی که نشان داده بسیار سختکوش است و حتی میتواند برای تیم ملی کشورمان خطرناکتر از کره جنوبی باشد.
این نکته را هم باید اضافه کنیم که تیم ملی کشورمان در رقابتهای گذشته هم نتوانسته همیشه نتیجه مطلوبی مقابل ازبکستان به دست بیاورد. در هر صورت نگاهی به دو بازی گذشته تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل قطر و چین و تیم ملی ازبکستان مقابل سوریه و قطر میتواند، دراین فاصله باقی مانده تا بازی سخت تیم ملی مقابل ازبکستان وضعیت را شفافتر کند.
طی روزهای گذشته انتقادهای زیادی به تیم ملی شده و حتی با وجود کسب چهار امتیاز برخیها و حتی سرمربی تیم ملی باز هم نگران هستند که تیم ملی کشورمان نتواند جواز حضور در جام جهانی را کسب کند. منتقدان معتقد بودند که تیم ملی با داشتن مهرههای خوب، نتوانسته بازی قابل قبولی ارائه کند و حتی با وجود کسب ۴ امتیاز از دو مسابقه، بازی تیم ملی به هیچوجه انتظارات را برآورده نکرده است و با این سبک و سیاق فنی در برابر حریفان دیگر از جمله کره جنوبی و ازبکستان به مشکل خواهیم خورد.
برخی تعریف و تمجیدها هم از تیم ملی بوده مثل این که تیم انسجام خوبی در دفاع دارد و دروازه تیم ملی در این دو دیدار باز نشده است اما با نگاهی به دوبازی گذشته به نکته بسیار مهمی میرسیم که شاید پاشنه آشیل تیم ملی باشد.
اگر مروری خوشبینانه بر ۱۸۰ دقیقه بازی تیم ملی مقابل قطر و چین داشته باشیم، باز هم نمیتوانیم موقعیتهای تیم ملی برای گلزنی را فراتر از شمار انگشتان یک دست بیان کنیم.
این موضوع تا حدی ناامیدکننده است که در بازی مقابل چین متاسفانه به تک موقعیتی که شجاعی ایجاد کرد، اشاره میشود و غیر از آن موقعیت جدی برای تیم ملی مقابل چین! قابل تصور نیست. هرچند که برخیها معتقد بودند تیم ملی مقابل چین بهتر بازی کرد، اما عدم موقعیتسازی در این بازی بیشتر از قطر به چشم خورد و اینطور به نظر میرسید که فقط به دنبال یک امتیاز بودیم. به نظر میرسد درکنار انسجام دفاعی که تیم ملی دارد، باید کیروش به فکر موقعیتسازی هم باشد، تا مهاجمان تیم ملی اینقدر در داخل میدان و در رویارویی با حریفان بیکار نباشند و نباید برای گل زدن منتظر باشیم دروازهبان حریف به مهاجمان پاس گل بدهد! و یا با خلاقیت فردی بازیکن به گل برسیم.
این را هم باید اضافه کنیم که در این دو دیدار مهاجمان خوبی مثل آزمون، طارمی و... بیکارترین بازیکنان در زمین بودند. در ازبکستان اما وضعیتی کاملا متفاوت وجود دارد. این تیم در رویارویی با سوریه با یک گل به پیروزی رسید، اما بررسی این بازی حتی قبل از رویارویی سوریه مقابل کره جنوبی به خوبی نشان میداد که ازبکستان با سختکوشی و ایجاد موقعیتهای فراوان توانست از سد محکم سوریه بگذرد، چیزی که حتی کره جنوبی از پس آن برنیامد و به تساوی رضایت داد. ازبکستان در رویارویی با قطر هم کار بسیار مشکلی داشت، چرا که میزبان جام جهانی ۲۰۲۰ بعداز شکست اتفاقی مقابل تیم ملی کشورمان، فقط برای برد در خانهاش برنامهریزی کرده بود، اما این ازبکها بودند که با ایجاد موقعیتهای فراوان روی دروازه حریف توانستند، قطر را در خانهاش شکست دهند.
ازبکها برعکس تیم ملی کشورمان منتظر اتفاقات نیستند و به طور حتم برخلاف دیدار تیم ملی کشورمان مقابل قطر و چین، دروازه تیم ملی به دفعات تهدید خواهد شد و تنها راه کاستن از این حملات، هجوم به سمت دروازه حریف و ایجاد موقعیتهای مختلف خواهد بود، چیزی که تا کنون از تیم ملی کمتر دیدهایم و باید در دیدار با ازبکستان به طور جدی به آن فکر کنیم و با انجام بازی بهتر بیشترین بهره را از مهاجمانی مثل آزمون، طارمی و قوچاننژاد داشته باشیم.
ارسال نظر