نقد فنی بازی تیم ملی ایران مقابل قطر
تیم ملی فوتبال ایران در رقابت های انتخابی جام جهانی با نمایشی به دور از انتظار توانست با دو گل تیم خوب قطر را شکست دهد.
وبسایت نود: اول اینکه همه از پیروزی تیم ملی خوشحال هستند. معمولا در فوتبال ایران زمانی که یک تیم شکست می خورد، همه شروع به انتقاد می کنند اما حالا که تیم ملی برده و بسیاری کارشناسان بازی تیم ملی را مطلوب ندانسته اند مطمئنا نقد فنی تیم ملی می تواند مفید هم باشد.
به جرات می توان گفت این بازی یکی از ضعیف ترین بازی تیم ملی به لحاظ فنی در زمان حضور کارلوس کی روش در فوتبال ایران است. شاگردان این مربی در اکثر دقایق بازی اصول بازی فوتبال را نصف و نیمه اجرا می کردند. ناهماهنگی و عدم برنامه ریزی مناسب بر اساس شرایط بازی و نظم تیمی در کنار مشکلات فنی زیاد در خطوط سه گانه از دلایل بازی سطح پایین تیم ملی در بازی مقابل قطر بود.
در چنین بازی هایی نتیجه عدم اردوی آماده سازی و بازی های تدارکاتی مناسب مشخص می شود اما نکته عجیب بازی،عدم آمادگی ملی پوشان و دور بودن آنها از شرایط بدنی ایده آل بود. طی چند سالی که کارلوس کی روش به فوتبال ایران آمده است، چند اصل مهم همیشه در تیم او رعایت می شود. تمرکز بازیکنان، مدیریت بازی، پرس تیمی در فاز دفاعی، ضد حمله زدن به حریفان با استفاده از عنصر سرعت، نظم تیمی، ایجاد حرکات ترکیبی و داشتن برنامه برای گلزنی، در این سال ها ملی پوشان حتی برای ضربات ایستگاهی هم برنامه داشتند اما گویی در بازی مقابل قطر تیم دیگری به میدان آمده بود.
در این که بازی خوب بازیکنان قطر شاگردان کی روش را غافلگیر کرده بود، شکی نیست. اما آنچه باعث ارائه چنین فوتبالی از سوی شاگردان کی روش است عملکرد به دور از انتظار مهره های تاثیرگذار تیم است. احسان حاج صفی، اشکان دژاگه و آندو تیموریان با اختلاف نسبت به دیگر بازیکنان از بدترین های زمین بودند.
آنچه مشخص است این است که کادرفنی باید به دنبال دلیل عملکرد ضعیف این بازیکنان باشد. حضور چند بازیکن نا آماده در لیست نهایی در صورتی که در پست آنها بازیکنان آماده و بهتری وجود داشت بزرگترین اشتباه کارلوس کی روش طی این چند سال بود. این مربی با روانه کردن این ترکیب اصلی به میدان، به نوعی اشتباه خود را تکمیل کرد.
حضور مهدی طارمی در پست گوش چپ در کنار استفاده از رامین رضائیان ناآماده و بدون تیم در جناح راست و البته احسان حاج صفی در جناح چپ عملا برای تیمی که به دنبال گلزنی از راه سانتر کردن در جناحین است آن هم در قالب سیستم ۳_۱_۲_۴ عجیب نشان می داد.
با نیمکت نشین کردن مرتضی پور علی گنجی و حضور همزمان پژمان منتظری و سید جلال حسینی عنصر بازیسازی در خط دفاع کاملا به دست فراموشی سپرده شده است. آن هم در شرایطی که مرتضی پور علی گنجی به میانه میدان نزدیک شده و با توپ رسانی به سعید عزت الهی علاوه بر بازیسازی از خط دفاع، فاصله بین خط دفاع و خط میانی را کم می کند.
در این میان حضور بازیکنی با خصوصیات مرتضی پور علی گنجی در بالا بردن سطح بازی سعید عزت الهی تاثیر بسیاری دارد. نکته بعدی زوج سعید عزت الهی در میانه میدان است. آندو تیموریان با توجه به اینکه از آمادگی لازم برخوردار نیست با بازی ساکن و عدم تحرک خود باعث شد بازی عزت الهی جوان هم چنگی به دل نزند. حضور آندو تیموریان در میانه میدان به جای امید ابراهیمی باعث شد فاصله خطوط سه گانه زیاد شده و شاهد یکی از بدترین روزهای خط هافبک تیم ملی طی چند سال اخیر باشیم.
در فوتبال روز جهان حضور یک هافبک بازیساز بسیار مهم و تعیین کننده است. هافبکی که نقش توپ پخش را بر عهده داشته و با بازیسازی خود توپ را به تمام نقاط زمین بفرستد. در تیم های بزرگ هافبک میانی نقش رهبر ارکستر را بر عهده دارند. سرعت و ریتم بازی یک تیم در دستان هافبک میانی بازیساز است. درست مانند آنچه تونی کروس در رئال مادرید و پل پوگبا در منچستر یونایتد انجام می دهند.
هافبک میانی است که با پاس های خود و اضافه شدن به کنارها به همراه مدافع کناری و مهاجم گوش ایجاد مثلث کرده و حرکات ترکیبی را در آن منطقه از زمین استارت می زند. هافبک میانی است که با تعویض منطقه بازی و پاس های پشت دفاع جبهه اول حمله را طراحی کرده و آغاز می کند و در نهایت این هافبک میانی است که با حفظ توپ ضرب آهنگ و نظم تیمی حریف را خراب می کند. در سیستم ۳_۱_۲_۴ عملکرد سه هافبک میانی بسیار به یکدیگر ارتباط داشته و اگر هرکدام از آنها نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد آن دو هافبک دیگر را هم از جریان بازی خارج می کند.
سرمربی پرتغالی تیم ملی خود یک تئوریسین است و به نقش مهم دو مدافع کناری در فاز هجومی به خوبی آگاه است. استفاده از رامین رضائیان در جناح راست و احسان حاج صفی در جناح چپ دفاعی در کنار فرستادن مهدی طارمی به گوش چپ آن هم در شرایطی که این بازیکن استاد بازی در عمق است نتیجه جز خلع سلاح کردن تیم در جناحین به همراه ندارد. چنین تفکری باعث می شود کمتر از تعداد انگشتان یک دست از جناحین روی دروازه قطر خطر ایجاد شد که آن هم بخاطر حضور علیرضا جهانبخش و عملکرد خوب این بازیکن بود و نه بخاطر سه بازیکن دیگر، این جابجایی ها و قرار گرفتن اشکان دژاگه نا آماده در پست مهاجم سایه و مهدی طارمی در جناح چپ چیزی جز تنها شدن سردار آزمون در خط حمله را به همراه ندارد.
مهاجم هدف تیم ملی بارها برای دریافت توپ از محوطه جریمه جدا شده و در میانه میدان اقدام به توپ گیری می کرد. او بارها چند بازیکن قطری را با تکنیک خوب خود از پیش رو بر می داشت اما بازیکنی نبود که در جناحین و در نقش مهاجم سایه به خط حمله اضافه شود و به او کمک کند.
این بازی به خوبی نشان داد حضور چند بازیکن در لیست نهایی چقدر می توانست در این شرایط به تیم کمک کند. ایرانپوریان در جناح راست، میلاد محمدی و محمد انصاری در جناح چپ، امید ابراهیمی و کمال کامیابی نیا در مرکز زمین، محسن مسلمان هافبک بازیساز، امید عالیشاه و سروش رفیعی در جناح چپ و حتی مهاجم سایه و هدف می توانستند براحتی در لیست نهایی و ترکیب اصلی تیم ملی حضور داشته باشند.
تیم ملی در بازی مقابل قطر نبود یک هافبک طراح در ترکیب خود را به شدت احساس کرد. کادرفنی تیم ملی در جریان بازی هم نتوانست مشکلات فنی تیم را با تعویض های خود برطرف کند. در شرایطی که بازیکنان دو.تیم خسته بودند استفاده از بازیکنان سرعتی در جناحین می توانست راهکار مناسب تری باشد.
حضور مهدی ترابی و میلاد محمدی در کنار وحید امیری که هر سه بازیکنان کناری هستند می توانست سرعت تیمی در فاز حمله را افزایش دهد. باید قبول کنیم اینکه بازیکن تعویضی ما موفق به گلزنی شد به دلیل اشتباه مرگبار دروازه بان حریف بود و نه تعویض های درست کادرفنی، حضور دو مهاجم هدف در شرایطی که هافبک های میانی و بازیکنان کناری نمی توانستند برای مهاجمان موقعیت خلق کرده و به آنها در محوطه جریمه حریف توپ برسانند در شکل بازی تیم ملی تغییری ایجاد نکرد.
حضور همزمان سید جلال حسینی و پژمان منتظری که هر دو خصوصیات فنی مشابهی دارند یکی از تصمیم های عجیب کادرفنی در بازی مقابل قطر بود. دو بازیکنی که هیچکدام سرعتی و بازیساز نیستند و همین دو عامل باعث شد بعد از دریافت توپ بلافاصله آن را از دست داده و به مهاجمان قطری اجازه بدهیم دروازه ما را تهدید کنند.
آنچه مشخص است نیمکت نشین کردن مرتضی پور علی گنجی سوالی است که تنها کادرفنی تیم ملی پاسخ آن را می داند. کارلوس کی روش اگر میخواهد با امتیاز از کشور چین بازگردد به لحاظ فنی باید فکری به حال ترکیب اصلی کرده و مشکلات را به حداقل برساند.
بدون شک سطح فنی تیم ایران با چند تغییر جزئی و پس از هماهنگ شدن بازیکنان بالا آمده و مشکلات به حداقل خواهد رسید. دو بازی اول برای تیمی که دوران آماده سازی خوبی را پشت سر نگذاشته است حکم بازی تدارکاتی را دارد و در پایان آنچه اهمیت دارد کسب سه امتیاز است که به لطف اشتباه مرگبار دروازه بان قطر آن را به دست آوردیم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ برد
تیمی که دوران آماده سازی خوبی را پشت سر نگذاشته???!!!!!!!!!!!!! منظورت تیم ایران نیست حتما... پس اردوی ایتالیا چی بود یکماه؟
البته برد شیرینی الله بختکی بودواقعا فوتبال بود؟؟؟ ایا مسولین بیدارند!!!!! تاکئ
دیگه شورش کیروش با مصاحبه هاش داره درمیاره
نمکا میخوره ونمکدانا میشکنه وازحالا خدای نکرده به فکر توجیه شکسته
ایشان باید ازخیلی ها بخاطر مصاحبه دوراندیشانه اش برای شکست عذرخواهی کند وانشااله تیم هم به جام جهانی بدون حاشیه صعودکرده وباعث خوشحالی همه ایرانیان ودست اندرکاران خواهدشد
آمین یا رب العالمين
تیم ملی واقعا بد بازی کرد اونم مقابل قطر!!!یادمون نمیاد اینقد ضعیف بوده باشه تیم ملی!درسته شانسی بردیم ولی تیم ملی با وجود این همه پتانسیل بازیکن پیشرفت نمی کنه و همش دنباله بردهای شانسی بود!تیم برانکو با وجود اون همه توطئه خیلی آبرومند بازی می کرد حتی در خیلی مواقع سرتر از تیم درجه یک فوتبال اون موقع بود