قصه سرود بز و غصه پیراهنهای تیم ملی
یونانیان برای تئاتر و نمایش لغت تراژدی را بکار می بردند، واژه ای مرکب از لفظ تراگو یعنی بز و آگل یعنی ترانه که به معنای مرکب آن “سرود بز” است.
حال و روز فوتبال ایران در زمان علی کفاشیان درست شبیه ترکیب یونانی "تراگو آگل" یا "سرود بز" بود. مسائلی که در ابتدا خنده آور و کمدی به نظر می رسید اما به مرور زمان با مشخص شدن پشت پرده ها و نتایجی که تصمیمات اتخاذ شده او در پی داشت طعمی تلخ و ناراحت کننده به خود می گرفت.
پیش از این ویترین فوتبال ایران بعضا نه تنها در داخل که در مجامع بین الملل هم سوژه رسانه ها و افکار عمومی شده بود. هنوز خیلی فاصله نگرفتیم از جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل و جار و جنجالی که بر سر لباس تیم ملی فوتبال ایران به وجود آمد. آب رفتگی لباس ها بعد از شستشو همان مسئله ای بود که می توانست فوتبال ایران را قبل از آغاز گردهمایی تیم ها در برزیل به تیتر یک رسانه های ورزشی دنیا تبدیل کند.
گویا قامت فوتبال ایران عادت کرده است به بد پوشیدن، بهانه تحریم مجال خوبی را برای کفاشیان و رفقایش در کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال فرآهم کرده بود که بی تدبیری هاشان را به گردن نگیرند. اما پس از برجام دیگر توجیهی برای سلب مسئولیت نداشتند، جایی که بارها و بارها رییس وقت فدراسیون فوتبال به همراه محمد درخشان، مسئول وقت کمیته بازایابی این فدراسیون از دگرگون شدن بازار پیشنهادات برای قبول اسپانسرینگ پوشاک تیم های ملی فوتبال پس از مذاکرات ۵+۱ خبر دادند.
عبارت "هجوم برندها به فدراسیون فوتبال" از زبان درخشان چیزی نبود که بخواهیم به راحتی از کنارش عبور کنیم. به گفته او "برندهایی که اعلام آمادگی کردند تعدادشان انقدر زیاد بود که این موضوع فدراسیون فوتبال را برای تصمیمگیری محتاط کرد. آدیداس، خوما، هومل، لینینگ، آلشپورت، لوتو و چند برند دیگر به فدراسیون فوتبال پیشنهاد دادند و حتی طی آن مدت از سوی برند نایکی نیز تماس هایی برقرار شد."
هرچند با کم رنگ بودن و پر رنگ بودن یوزپلنگ درج شده روی لباس تیم ملی همه چیز قبل از جام جهانی برزیل در مورد لباس ملی پوشان فوتبال ایران به دست فراموشی سپرده شد، اما بعد از این اتفاق و دو سال مانده به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه مسئله پوشاک تیم ملی چیزی نیست که بخواهیم به سادگی از کنارش عبور کنیم. کفاشیان و پرسنل زیرمجموعه اش بارها و بارها اعلام کردند که فرصت های بی نظیری چه در برهه زمانی نزدیک به برجام و و چه بعد از آن برای فوتبال ایران ایجاد شده و علت اصلی عدم انعقاد قرارداد با اسپانسر جدید بررسی بازار و تصمیم گیری برای بهترین انتخاب است، موضوعی که در عمل پس از فرصت سوزی زمانی آقایان شاید به یکی از بدترین انتخاب ها منجر شد تا از همان ابتدا میزان انتقادات چه بعد از شنیدن نام برند گمنام "جیووا" و چه بعد از مراسم رونمایی از این لباس به اوج خودش برسد!
قصه پر غصه پیراهن های تیم ملی؛ از آل اشپورت تا "جیووا"
طرح لباس تیم ملی بلافاصله بعد از مراسم رونمایی در شبکه های مختلف دست به دست چرخید تا عنوان "لباس خواب" به بهترین تعبیر ممکن برای آن تبدیل شود. تنها شانسی که جییوا داشت این بود که بر خلاف کاروان المپیک ایران موعد اعزام نزدیک نبود تا این هجمه ها مثل بمب صدا کند و با مشارکت عمومی مردم شاهد تغییرات اساسی باشیم. اما نکته ای که قطعا در مورد آن تفاهم نظر داریم این است که مسئولان ارشد ورزش کشور در زمینه لباس های مجلسی و بین المللی دچار کج سلیقگی و کور رنگی اند و قطعا لباس خواب ملی پوشان فوتبال و ترکیب رنگ آبی روشن و آجری و سورمه ای المپیکی ها بهترین دلیل برای توصیف میزان خوش سلیقگی اساتید تصمیم گیرنده ورزش کشور است!
پیامک کوتاه سرنوشت ساز
در مراسم رونمایی از لباس جدید تیم ملی فوتبال ایران پس از اینکه حرف و حدیث های زیادی در مورد نحوه و نوع این قرارداد زده شد و اعلام کردند که چهار ماه پیش قبل از این مراسم پیامکی کوتاهی به رییس فدراسیون فوتبال ارسال شده و عنوان کردند برند جیووا با افتخار و رایگان پیراهنهای تیم ملی ایران را تامین میکند. پیامکی که تمام معادلات در مورد ماجرای اسپانسر پوشاک تیم های ملی فوتبال ایران را بر هم زد تا اینبار تاس اقبال به سمت یکی از ناشناخته ترین برند های پوشاک و البسه ورزشی در دنیا بچرخد.
برندی که بلافاصله از ذوق قرارداد امضا شده ، لوگوی فدراسیون فوتبال را در صفحه اصلی خودش منتشر کرد، صد البته که حق داشت ذوق مرگ هم باشد، شرکتی که با این قرارداد و با توجه به شانس بالای ایران برای صعود به جام جهانی روسیه میتوانست بدون کیفیت لازم و به همان نحوی که اساتید اهل فن راه و چاهش رو بلد بودند برای اولینبار به جام جهانی راه پیدا کند و مقابل چشم میلیون ها بیننده فوتبالی قرار بگیرد، شاید هم اینبار بخت با آن ها حتی بیشتر از آل اشپورت یار باشد و به جای آرژانتین با برزیل یا شاید هم آلمان و ایتالیا و اسپانیا همگروه شویم.
هرچه هست به خوبی مشخص شد که قدرت یک پیامک، هر چند هم کوتاه می تواند قدرتمند تر از شرایطی باشد که پساتحریم برای فوتبال ایران رقم می زند، مگر می شود که راه های ارتباطی با دنیا و توسعه تجارت و سرمایه گذاری برای کشور باز باشد و فوتبال ایران به عنوان تیم اول رنکینگ فوتبال آسیا از جذب حتی یک برند درجه دو هم عاجز و درمانده بماند، قطعا همین پیامک کوتاه ما را به فکری عمیق فرو میبرد که هر چند کوتاه هم که شده لحظاتی به منافع ملی و وجه فوتبال ایران در مجامع بین الملل نگاه کنیم، که قطعا فوتبال ایران چیزی کم از استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، عربستان و امارات و چین، قطر، ازبکستان، عراق و حتی سوریه ندارد که توانستند برندهای مطرح پوشاک دنیا را جذب کنند.
تیم های آسیایی مرحله انتخابی جام جهانی چه می پوشند!
ژاپن: آدیداس (ADIDAS)
امارات متحده عربی: آدیداس (ADIDAS)
کره جنوبی : نایکی (NIKE)
استرالیا: نایکی (NIKE)
چین : نایکی (NIKE)
قطر: نایکی (NIKE)
عربستان سعودی: نایکی (NIKE)
ازبکستان: خوما (JOMA)
سوریه: لوتو (LOTTO)
تایلند: گرنداسپورت (GRAND SPORT)
عراق: یاکو (JAKO)
ایران: جیووا (GIVOVA)
جیووا ناشناخته تر از ناشناخته ها / ایران هم سطح با مالت
عملکرد ضعیف جیووا در عرصه ورزش ما را به فکر فرو می برد تا ببینیم کفاشیان و دوستانش با چه توجیهی پای میز مذاکره و امضای قرارداد با این برند ناشناس نشستند؟ قبل از انعقاد قرارداد با فدراسیون فوتبال ایران (GIVOVA) از سال ۲۰۰۸ تاکنون در میان تمامی تیم های دنیا تنها پوشاک ورزشی تیم ملی مالت را تهیه کرده بود و بین تیمهای باشگاهی لا به لای برندهای پوشاک تیم هایی از کشورهای برزیل، بوسنی ، ایتالیا، بلغارستان و… دیده میشد که هیچ کدامشان اسم مطرحی نداشتند و مطرحترین تیم باشگاهی کیهوو ورونا، کاتانیا و کارپی هستند که سابقه حضور در سری A ایتالیا را در کارنامه دارند، نکته جالب اینکه جیووا پوشاک تیم پادانیا که هنوز به رسمیت شناخته نشده را هم تولید میکند.
طرح نازیبای جییوا و باز شدن پای دانشگاه الزهرا و وزارت ارشاد به طراحی لباس ها
پس از رونمایی از لباس تیم ملی و اعلام نارضایتی عمومی و ایجاد فشار و انتقادهای تمام ناشدنی موضوع تغییر طراحی البسه تیم ملی فوتبال بزرگسالان مدنظر قرار گرفت و در نخستین گام سه طرح مختلف توسط دانشگاه الزهرا (س) و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شد که این طراحیها در تاریخ پانزدهم خرداد ماه به شرکت ایتالیایی تحویل و قرار بر این شد که طراحیهای اولیه در اختیار فدراسیون فوتبال قرار بگیرد و پس از تایید تولید انبوه این لباسها قبل از آغاز مرحله انتخابی جام جهانی شروع شود.
ملی پوشان در نهایت سوم خرداد ماه سال جاری در نخستین جلسه تمرینی خودشان، پس از کش و قوس فراوان لباسهای جدید با برند جیووا را به تن کردند و علی رغم انتقادات زیادی که نسبت به این لباس و طراحی آن شکل گرفته بود قرار بر این شد که در بازی مقابل مقدونیه و قرقیزستان البسه جدید را بپوشند تا سطح رضایت بازیکنان از این لباس ها مورد ارزیابی قرار گیرد. در نهایت هم ۱۳ خرداد ماه رونمایی از لباس رسمی ایران مقابل مقدونیه انجام شد و نتیجه این شد که مدیرعامل این برند اعلام کرد از لباس های استفاده شده در بازی با مقدونیه و حتی لباس هایی که قرار است در بازی مقابل قرقیزستان استفاده شود راضی نیست و قطعا این البسه در شأن تیم ملی فوتبال ایران نخواهد بود.
ایران در آرزوی دستیافتن به تکنولوژی های روز دنیا
ابزار پیشرفته یکی از اصلی ترین مواردی است که فوتبال مدرن برای بهترین عملکرد به سمتش حرکت می کند و فوتبال ایران نه تنها در ساختارها از فوتبال دنیا عقب مانده که کیفیت بد لباس های تیم ملی طی چند سال گذشته و پس از آن انعقاد قرارداد جدید با "جیووا" حتی در ساده ترین مقوله های امکانات هم عاملی برای درجا زدن فوتبال ایران شده است. لباس هایی که با تکنولوژی هایی مثل Dry-Fit، Dri-FIT UV، Therma-FIT و Storm-FIT باعث بهبود عملکرد بازیکنان در لحظاتی می شوند که یا به دلیل دمای بالا تعریق بازیکنان بالا رفته، یا در سرمای شدید عضلات بازیکنان منقبض شده و یا در روزهای بارانی و برفی لباس ها کاملا خیس می شوند.
تکنولوژی Dri-Fit
یکی از معضلات اصلی ورزشکاران حرفه ای تعریق بالا در حین تمرین است، تعریق باعث خیس شدن سطح داخلی و خارجی لباس می شود و وزن لباس را افزایش می دهد که همین اتفاق باعث شده به خاطر چسبندگی پیش امده بازدهی ورزشکار
کاهش یابد و تمرکز فکری ورزشکار رو تقلیل بخشد.
Dri - FIT را می توانیم یکی از پرکاربردترین تکنولوژی ها در لباس های ورزشی تلقی کنیم و به همین دلیل هم در لباس تیم های فوتبال ملی و باشگاهی، بازیکنان رشته های مختلف از جمله تنیس، دو و میدانی، بسکتبال و… از این تکنولوژی استفاده می شود.
تکنولوژی Dri - FIT از الیاف پلی استر و مایکرو فیبر (microfiber) برای بالا بردن بازده بازیکن استفاده می کند به این ترتیب عرق بدن به سطح خارجی لباس انتقال پیدا کرده و پس از تبخیر وارد هوا می شود، در نتیجه بدن ورزشکار خشک مانده تا به راحتی کار خود را ادامه دهد. در این تکنولوژی به دقت به مکان های مناسب برای تهویه و خنک سازی توجه شده و طراحی و پیاده سازی طوری انجام می شود که بالاترین میزان جریان هوا در داخل لباس برقرار شده و داخل لباس خنک بماند.
تکنولوژی Dri-FIT UV
این تکنولوژی هم وظیفه Dri-FIT را انجام می دهد و هم به صورت همزمان زمان وظیفه حفاظت در برابر آفتاب را بر عهده دارد، در این تکنولوژی یک لایه اضافی روی لباس کشیده شده که نقش لایه محافظ یو. وی را اجرا می کند.
تکنولوژی Therma-FIT
این تکنولوژی برای تمرین و مسابقه در هوای سرد استفاده می شود. برای حفظ بازده بالای ورزشکاران در حین مسابقات نمی شود که از لباس های سنگین برای گرم کردن استفاده کرد به همین دلیل لباس های دارای تکنولوژی Therma-FIT این امکان را فراهم می کند که علاوه بر سبک بودن، لباسی گرم برای ورزشکار مهیا شود.
تکنولوژی Therma-FIT از میکرو الیاف پشمی صیقل داده شده استفاده کرده و بدین ترتیب میزان انرژی حفظ شده و از خارج شدن گرما (اتلاف گرما) جلوگیری به عمل می اید. Therma-FIT حداکثر میزان عایق بودن در برابر سرما و باد را فراهم کرده و لباس های دارای این تکنولوژی مناسب برای هرگونه فعالیت در هوای سرد هستند.
تکنولوژی Storm-FIT
این تکنولوژی برای تمرین و مسابقه در هوای بارانی استفاده شده و از ترکیب میکرو فیبرهای پلی استر و الیاف چند لایه ای با قابلیت تنفس بالا ساخته شده تا حداکثر محافظت در برابر باران و باد را فراهم کند. Storm-FIT الیافی کاملا ضد آب برای شرایط مرطوب، بارانی و دارای وزش باد که درون این لباس بدن ورزشکار را کاملا خشک و راحت نگه می دارد.
حال بروید و ببینید فوتبال ایران در قیاس با فوتبال دنیا از نظر تامین البسه به عنوان پیش و پا افتاده ترین ابزار در چه جایگاهی قرار دارد، جایی که فوتبال دنیا به سمت Dry-Fit، Dri-FIT UV، Therma-FIT و Storm-FIT گام برداشته اما فوتبال ایران هنوز اندر خم کوچه البسه ای با طراحی لباس خواب است و هنوز دغدغه شست و شو و آب نرفتن پیراهن و شورت بازیکنان رو دارد!
ارسال نظر