۷ ستاره رم پیش از فرانچسکو توتی
فرانچسکو توتی ستاره سال‌های اخیر باشگاه رم ایتالیا به شمار می‌رود اما پیش از او نیز بازیکنانی بودند که به نوعی اسطوره بودند.
خبرگزاری ایسنا: به نقل از مارکا، رم امشب میزبان ر‌ئال ماد‌رید در دیدار رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا است. جالوروسی بهترین دورانش را در دهه هشتاد سپری کرد. آنها به فینال جام یوفا ۱۹۸۴ رسیدند اما برابر لیورپول در ضربات پنا‌لتی شکست خوردند. با وجود از دست دادن قهرمانی ستاره‌های این تیم در آن دوران به یاد هو‌اد‌ا‌ران ماندند.
فرانکو تانکردی در بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۷۷ در رم بازی کرد. به عنوان د‌ر‌وازه‌بان در فصل ۸۳ - ۱۹۸۲ فاتح سری A شد و در سال‌های ۸۶ و ۸۴، ۸۱ و ۱۹۸۰ قهرمان جام حذفی شد. در فینال جام یوفا ۱۹۸۴ نتوانست هیچ یک از پنا‌لتی‌های لیورپولی ها را مهار کند.
برونو کونتی هافبک کناری رم در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۷۹ بود. او سمت چپ زمین را به خوبی کنترل می‌کرد. در سال ۱۹۸۲ به همراه تیم ملی ایتالیا قهرمان جام جها‌نی اسپانیا شد. او یک هافبک تمام عیار بود.
روبرتو پروتزو دیگر ستاره تیم ایتالیایی بود. او در ۲۴۰ بازی ۱۰۶ گل به ثمر رساند. مشهورترین گلش در فینال ۱۹۸۴ بود. پروتزو گل تساوی را وارد دروازه تیم انگلیسی کرد که باعث شد بازی به وقت اضافه بکشد. او در سال‌های ۸۸ تا ۱۹۷۸ در این تیم بازی کرد.
پائو روبرتو فالکائو، دیگر هافبک این تیم در دهه هشتاد بود. به او لقب "پادشاه رم" را داده بودند. گلش برابر اینتر میلان در فصل ۸۳ - ۸۲ نشان دهنده توانایی بالای او در رسیدن به محوطه جریمه حریف است.
آگو ستینو دی بارتولومی نیز میانه میدان را در اختیار داشت. کاپیتان همیشگی تیم رم در سال‌های ۸۲ تا ۱۹۷۲ برای این تیم بازی می‌کرد. او مجبور شد باشگاه را به خاطر حضور اسوان گوران اریکسون سوئدی رها کند. سپس به میلان پیوست و دروازه تیم سابقش را در اولین فرصتی که داشت باز کرد. هیچ گاه نتوانست به رم باز گردد. بارتولومی در ۳۰ می ۱۹۹۴، ۱۰ سال بعد، خودکشی کرد.
ناسیمنتو دوسانتوس از ۲۰۰۳ تا ۱۹۹۰ در خط دفاعی رم بازی کرد. ۱۳ سال حضورش در این تیم هرگز فراموش نخواهد شد. زمانی که باشگاه را ترک کرد شماره پیراهنش "۶" بازنشسته شد. دوستانش و هو‌اد‌ا‌ران در آخرین بازی‌اش به عنوان یک جالو روسی این چنین با او خداحافظی کردند.
کافو برزیلی تنها پنج سال در این تیم حضور داشت. او در اواخر قرن بیستم در پستش (دفاع) بهترین بود. بازیکن برزیلی ویژگی تهاجمی داشت. دو گل او برابر فیورنتینا در اکتبر ۱۹۹۹ نشان دهنده این موضوع است.
فرانکو تانکردی در بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۷۷ در رم بازی کرد. به عنوان د‌ر‌وازه‌بان در فصل ۸۳ - ۱۹۸۲ فاتح سری A شد و در سال‌های ۸۶ و ۸۴، ۸۱ و ۱۹۸۰ قهرمان جام حذفی شد. در فینال جام یوفا ۱۹۸۴ نتوانست هیچ یک از پنا‌لتی‌های لیورپولی ها را مهار کند.
برونو کونتی هافبک کناری رم در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۷۹ بود. او سمت چپ زمین را به خوبی کنترل می‌کرد. در سال ۱۹۸۲ به همراه تیم ملی ایتالیا قهرمان جام جها‌نی اسپانیا شد. او یک هافبک تمام عیار بود.
روبرتو پروتزو دیگر ستاره تیم ایتالیایی بود. او در ۲۴۰ بازی ۱۰۶ گل به ثمر رساند. مشهورترین گلش در فینال ۱۹۸۴ بود. پروتزو گل تساوی را وارد دروازه تیم انگلیسی کرد که باعث شد بازی به وقت اضافه بکشد. او در سال‌های ۸۸ تا ۱۹۷۸ در این تیم بازی کرد.
پائو روبرتو فالکائو، دیگر هافبک این تیم در دهه هشتاد بود. به او لقب "پادشاه رم" را داده بودند. گلش برابر اینتر میلان در فصل ۸۳ - ۸۲ نشان دهنده توانایی بالای او در رسیدن به محوطه جریمه حریف است.
آگو ستینو دی بارتولومی نیز میانه میدان را در اختیار داشت. کاپیتان همیشگی تیم رم در سال‌های ۸۲ تا ۱۹۷۲ برای این تیم بازی می‌کرد. او مجبور شد باشگاه را به خاطر حضور اسوان گوران اریکسون سوئدی رها کند. سپس به میلان پیوست و دروازه تیم سابقش را در اولین فرصتی که داشت باز کرد. هیچ گاه نتوانست به رم باز گردد. بارتولومی در ۳۰ می ۱۹۹۴، ۱۰ سال بعد، خودکشی کرد.
ناسیمنتو دوسانتوس از ۲۰۰۳ تا ۱۹۹۰ در خط دفاعی رم بازی کرد. ۱۳ سال حضورش در این تیم هرگز فراموش نخواهد شد. زمانی که باشگاه را ترک کرد شماره پیراهنش "۶" بازنشسته شد. دوستانش و هو‌اد‌ا‌ران در آخرین بازی‌اش به عنوان یک جالو روسی این چنین با او خداحافظی کردند.
کافو برزیلی تنها پنج سال در این تیم حضور داشت. او در اواخر قرن بیستم در پستش (دفاع) بهترین بود. بازیکن برزیلی ویژگی تهاجمی داشت. دو گل او برابر فیورنتینا در اکتبر ۱۹۹۹ نشان دهنده این موضوع است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر