رهبری فرد: برانکو همه کاره تیم ملی بود
هنوز بحث در مورد برانکو، طارمی و پرسپولیس گرم است. بهروز رهبری‌فرد در مورد مسائل جاری این تیم با ما صحبت کرد.
خبر ورزشی: هنوز بحث در مورد برانکو، طارمی و پرسپولیس گرم است. بهروز رهبری‌فرد در مورد مسائل جاری این تیم با ما صحبت کرد:
از درگيري گذشته‌ات با مهدي هاشمي‌نسب شروع كنيم. كار به كجا كشيد؟
من و مهدي امكان ندارد با هم دشمن شويم حتي اگر شبانه‌روز به هم فحش بدهيم و بجنگيم، حتي اگر با چاقو و اسلحه به جان هم بيفتيم، رفاقت‌مان از بين نمي‌رود. يك رفيق مشترك همه چيز را به من گفت و واقعيت مشخص شد. بي‌خيال اين بحث شويد، مهدي مثل برادر من است و هميشه دوستش دارم.
بازي پرسپوليس مقابل استقلال اهواز را ديدي؟
بازي خوبي بود. اين را بدانيد كه پرسپوليس هيچ چيز ندارد غير از برانكو. هرچه مي‌بينيد به خاطر حضور اين سرمربي در تيم است. يك زماني بهترين مهره‌ها را داشتيم اما يك مربي خوب بالاي سر تيم نبود ولي امسال شرايط واقعاً فرق كرده و اگر پرسپوليس خوب و مقتدرانه بازي مي‌كند، به خاطر برانكو است.
پس چرا هفتم جدول است؟
تيم در داخل زمين نياز به رهبر دارد. شما چنين بازيكني را در پرسپوليس مي‌بينيد؟ كسي كه بتواند در دقايق حساس، بازيكنان جوان را آرام كند، به تيم انرژي و هيجان بدهد يا با شخصيتش، پرسپوليس را جمع و جور كند. يك رابط واقعي بين برانكو و بازيكنان. من كه چنين بازيكني را نمي‌بينم.
به نظرت چرا پرسپوليس تا اين حد موقعيت گلزني مقابل استقلال اهواز از دست داد؟
ما بايد در مورد دو قضيه متفاوت حرف بزنيم؛ اول اينكه پرسپوليس با وجود تمام فرصت‌هاي از دست رفته باز هم به پيروزي رسيد و دوم اينكه بعد از اين همه بحران در سال‌هاي اخير، پرسپوليس مي‌تواند مقابل حريفانش موقعيت گل ايجاد كند. اين بحث كوچكي نيست. پرسپوليس دوباره مثل يك مدعي بازي مي‌كند. حمله مي‌كند و مي‌برد. يك زماني دو موقعيت مي‌ساخت، روي يك موقعيت به گل مي‌رسيد بعد دفاع مي‌كرد و يك - صفر، يك - صفر مي‌برد ولي حالا استحقاقش را دارد در هر بازي ۶ گل بزند. بعد هم تيم جوان شايد ميزان دوندگي بالايي داشته باشد اما تجربه ندارد و گاهي اوقات اين‌طور مي‌شود.
پس معتقدي پيروزي پرسپوليس كاملاً حرفه‌اي بود؟
من مي‌دانم تيمي كه گل نزند، گل مي‌خورد. مثلاً اگر در ۵ دقيقه آخر، پرسپوليس گلي دريافت مي‌كرد، آقاي طارمي مي‌توانست سرش را بالا بگيرد؟ اما امروز ديگر شرايط فرق كرده و اين ضرب‌المثل فوتبالي ديگر كارايي ندارد. امروز اگر گل نزني، بايد به فكر جبران باشي. بايد كارهاي بزرگ‌تري انجام بدهي.
الان مهدي طارمي تحت فشار است. فكر مي‌كني اين فشار طبيعي است؟
او چند موقعيت خوب را خراب كرده ولي ما حق نداريم اين بازيكن را نابود كنيم. او ملي‌پوش است و با همين يك گل به صدر جدول گلزنان رفت.
امروز همه او را با فرشاد پيوس و ادموند بزيك و ديگران مقايسه مي‌كنند. نظرت در اين مورد چيست؟
من به طور كلي با مقايسه نسل جديد و قديمي‌ها مخالفم. هر بازيكن، يك شخصيت جداگانه دارد. فرشاد پيوس نه سرعت داشت، نه سرزن بود، نه تكنيك داشت و نه هيچ چيز ديگر، فقط باهوش بود. هر توپي كه به او مي‌دادي، وارد دروازه مي‌كرد. ادموند بزيك هم يكي از تنبل‌ترين مهاجمان ايران بود ولي به خاطر استفاده از خلاقيت‌هايش گل مي‌زد. طارمي هم سرعتي است، هم سرزن و هم تكنيكي پس بايد بهتر از اين‌ها شود. بايد شم گلزني‌‌اش را بالا ببرد.
اگر شما امروز كاپيتان اين بازيكن بودي، چطور او را از نظر روحي به فرم بهتري مي‌رساندي؟
به او مي‌گفتم آرام باشد، صبور باشد و تمريناتش را بيشتر كند. يادم مي‌‌آيد فرشاد پيوس بعد از تمرينات گروهي در زمين مي‌ماند و در نقاط مختلف زمين توپ مي‌كاشت و به سمت دروازه خالي شليك مي‌كرد. اين كار باعث مي‌شد چشم بسته هم دروازه حريف را پيدا كند. به عقيده من مشكل طارمي اين است كه تمرينات انفرادي زيادي ندارد. او ذاتاً فوتباليست است اما بايد بعد از تمرينات گروهي، يك‌سري تمرين براي خودش طراحي كند و انجام دهد تا كمتر فرصت‌هايش را از دست بدهد. چند بازيكن ديگر هم بايد اين كار را انجام دهند مثل عاليشاه كه در بازي‌هاي اخير خوب بوده اما تك به تك‌ها را خراب مي‌كرد.
به عقيده شما اگر علي پروين سرمربي پرسپوليس در روز بازي با استقلال اهواز بود، چه برخوردي با مهدي طارمي مي‌كرد؟
مطمئنم پروين اين بازيكن را از دقيقه ۶۰ بيرون مي‌كشيد. البته نه به خاطر اينكه يك فرصت را از دست داده بلكه به خاطر بالا بردن انگيزه‌هايش. پروين بلد بود چطور و به صورت كاملاً فوتبالي به يك بازيكن تلنگر بزند. بازيكن را نابود نمي‌كرد، كاري مي‌كرد كه بازيكن در موقعيت‌هاي شبيه آن بازي در آينده، ديگر دچار اشتباه نشود. مدل كار پروين با بقيه مربيان خيلي فرق داشت. او بازيكنش را بزرگ مي‌كرد. پروين بود به طارمي مي‌گفت در ۱۸ قدم بماند، نه با مدافعان درگير شود، نه كسي را دريبل بزند و نه هيجان داشته باشد، فقط توپ را گرفت، وارد دروازه كند.
فكر نمي‌كني اين مسئله در فوتبال مدرن امروز منسوخ شده؟
شايد هم اين‌طور باشد ولي گفتم كه پروين با همه مربيان فرق داشت. او مي‌دانست از بازيكنانش چه چيزهايي مي‌خواست. مثلاً به ما مي‌گفت نمي‌خواهد از خط دفاع بازيسازي كنيد چون مردم اين را نمي‌خواهند، آنها دل‌شان مي‌خواهد توپي از خط دفاع رد نشود، همين. مهاجم هم از نظر پروين بايد باهوش و گلزن باشد.
شنيديد كه مي‌خواستند برانكو را اخراج كنند؟
بله از طريق رسانه‌ها به خصوص خبرورزشي اين موضوع را شنيدم اما نمي‌دانم چرا اين حرف‌ها بيرون آمد. برخي انتقادات بودار است. به نظر من بعضي حسادت مي‌كنند و براي برانكو زيرآبي مي‌روند وگرنه كدام آدم عاقلي را سراغ داريد كه در اين شرايط، اصلاً حتي بعد از حذف پرسپوليس از جام حذفي، برانكو را اخراج كند. مطمئن باشيد اگر برانكو مربي بدي بود، خودم با انتقاداتم، پوستش را مي‌كندم! ولي الان كدام پيشكسوت مي‌تواند از برانكو ايراد بگيرد؟ در ضمن هوادار باشگاه هم باهوش است، وقتي ببيند يك مربي توانايي ندارد، با همان شعار «حيا كن، رها كن» نسخه‌‌اش را مي‌پيچد ولي پرسپوليسي‌ها دست از حمايت برانكو برنداشتند.
تو قبلاً در تيم‌ملي زمان سرمربيگري ميروسلاو بلاژويچ با برانكو كار كرده بودي. چقدر او را مي‌شناسي؟
آن زمان تمام كارها در تيم‌ملي از طراحي تمرين گرفته تا ارتباط گرفتن با بازيكنان توسط برانكو انجام مي‌شد و بلاژويچ فقط غرغر مي‌كرد! برانكو شخصيت آرامي دارد كه اين شخصيت را به تيمش هم منتقل مي‌كند. بازيكن در اوج هيجان به نيمكت نگاه مي‌كند و آرام مي‌شود. در فوتبال، چنين مسئله‌اي واقعاً مهم است. همين رفتاري كه با طارمي داشت را ببينيد، او بعد از بازي با اينكه مي‌دانست طارمي اين همه موقعيت از دست داده از او دفاع كرد و گفت اين بازيكن عالي كار كرد. همين مسئله سبب مي‌شود بازيكن به خاطر او جانش را هم در زمين بگذارد. اين همه دكتر، مهندس، روانشناس، روان‌پريش(!) و... به پرسپوليس آمدند و رفتند، كدام‌شان توانستند اين‌طور حاشيه‌هاي تيم را كنترل كنند؟ يك مربي مثل حميد درخشان خودش به تيم حاشيه وارد مي‌كرد و بازيكنانش مثل سوشا مكاني، پيام صادقيان، محمدرضا خانزاده و... هم حاشيه‌ساز مي‌شدند اما برانكو حاشيه‌اي ندارد و تيمش هم آرام است. اين تيم از نظر من مدعي اصلي قهرماني است.
از درگيري گذشته‌ات با مهدي هاشمي‌نسب شروع كنيم. كار به كجا كشيد؟
من و مهدي امكان ندارد با هم دشمن شويم حتي اگر شبانه‌روز به هم فحش بدهيم و بجنگيم، حتي اگر با چاقو و اسلحه به جان هم بيفتيم، رفاقت‌مان از بين نمي‌رود. يك رفيق مشترك همه چيز را به من گفت و واقعيت مشخص شد. بي‌خيال اين بحث شويد، مهدي مثل برادر من است و هميشه دوستش دارم.
بازي پرسپوليس مقابل استقلال اهواز را ديدي؟
بازي خوبي بود. اين را بدانيد كه پرسپوليس هيچ چيز ندارد غير از برانكو. هرچه مي‌بينيد به خاطر حضور اين سرمربي در تيم است. يك زماني بهترين مهره‌ها را داشتيم اما يك مربي خوب بالاي سر تيم نبود ولي امسال شرايط واقعاً فرق كرده و اگر پرسپوليس خوب و مقتدرانه بازي مي‌كند، به خاطر برانكو است.
پس چرا هفتم جدول است؟
تيم در داخل زمين نياز به رهبر دارد. شما چنين بازيكني را در پرسپوليس مي‌بينيد؟ كسي كه بتواند در دقايق حساس، بازيكنان جوان را آرام كند، به تيم انرژي و هيجان بدهد يا با شخصيتش، پرسپوليس را جمع و جور كند. يك رابط واقعي بين برانكو و بازيكنان. من كه چنين بازيكني را نمي‌بينم.
به نظرت چرا پرسپوليس تا اين حد موقعيت گلزني مقابل استقلال اهواز از دست داد؟
ما بايد در مورد دو قضيه متفاوت حرف بزنيم؛ اول اينكه پرسپوليس با وجود تمام فرصت‌هاي از دست رفته باز هم به پيروزي رسيد و دوم اينكه بعد از اين همه بحران در سال‌هاي اخير، پرسپوليس مي‌تواند مقابل حريفانش موقعيت گل ايجاد كند. اين بحث كوچكي نيست. پرسپوليس دوباره مثل يك مدعي بازي مي‌كند. حمله مي‌كند و مي‌برد. يك زماني دو موقعيت مي‌ساخت، روي يك موقعيت به گل مي‌رسيد بعد دفاع مي‌كرد و يك - صفر، يك - صفر مي‌برد ولي حالا استحقاقش را دارد در هر بازي ۶ گل بزند. بعد هم تيم جوان شايد ميزان دوندگي بالايي داشته باشد اما تجربه ندارد و گاهي اوقات اين‌طور مي‌شود.
پس معتقدي پيروزي پرسپوليس كاملاً حرفه‌اي بود؟
من مي‌دانم تيمي كه گل نزند، گل مي‌خورد. مثلاً اگر در ۵ دقيقه آخر، پرسپوليس گلي دريافت مي‌كرد، آقاي طارمي مي‌توانست سرش را بالا بگيرد؟ اما امروز ديگر شرايط فرق كرده و اين ضرب‌المثل فوتبالي ديگر كارايي ندارد. امروز اگر گل نزني، بايد به فكر جبران باشي. بايد كارهاي بزرگ‌تري انجام بدهي.
الان مهدي طارمي تحت فشار است. فكر مي‌كني اين فشار طبيعي است؟
او چند موقعيت خوب را خراب كرده ولي ما حق نداريم اين بازيكن را نابود كنيم. او ملي‌پوش است و با همين يك گل به صدر جدول گلزنان رفت.
امروز همه او را با فرشاد پيوس و ادموند بزيك و ديگران مقايسه مي‌كنند. نظرت در اين مورد چيست؟
من به طور كلي با مقايسه نسل جديد و قديمي‌ها مخالفم. هر بازيكن، يك شخصيت جداگانه دارد. فرشاد پيوس نه سرعت داشت، نه سرزن بود، نه تكنيك داشت و نه هيچ چيز ديگر، فقط باهوش بود. هر توپي كه به او مي‌دادي، وارد دروازه مي‌كرد. ادموند بزيك هم يكي از تنبل‌ترين مهاجمان ايران بود ولي به خاطر استفاده از خلاقيت‌هايش گل مي‌زد. طارمي هم سرعتي است، هم سرزن و هم تكنيكي پس بايد بهتر از اين‌ها شود. بايد شم گلزني‌‌اش را بالا ببرد.
اگر شما امروز كاپيتان اين بازيكن بودي، چطور او را از نظر روحي به فرم بهتري مي‌رساندي؟
به او مي‌گفتم آرام باشد، صبور باشد و تمريناتش را بيشتر كند. يادم مي‌‌آيد فرشاد پيوس بعد از تمرينات گروهي در زمين مي‌ماند و در نقاط مختلف زمين توپ مي‌كاشت و به سمت دروازه خالي شليك مي‌كرد. اين كار باعث مي‌شد چشم بسته هم دروازه حريف را پيدا كند. به عقيده من مشكل طارمي اين است كه تمرينات انفرادي زيادي ندارد. او ذاتاً فوتباليست است اما بايد بعد از تمرينات گروهي، يك‌سري تمرين براي خودش طراحي كند و انجام دهد تا كمتر فرصت‌هايش را از دست بدهد. چند بازيكن ديگر هم بايد اين كار را انجام دهند مثل عاليشاه كه در بازي‌هاي اخير خوب بوده اما تك به تك‌ها را خراب مي‌كرد.
به عقيده شما اگر علي پروين سرمربي پرسپوليس در روز بازي با استقلال اهواز بود، چه برخوردي با مهدي طارمي مي‌كرد؟
مطمئنم پروين اين بازيكن را از دقيقه ۶۰ بيرون مي‌كشيد. البته نه به خاطر اينكه يك فرصت را از دست داده بلكه به خاطر بالا بردن انگيزه‌هايش. پروين بلد بود چطور و به صورت كاملاً فوتبالي به يك بازيكن تلنگر بزند. بازيكن را نابود نمي‌كرد، كاري مي‌كرد كه بازيكن در موقعيت‌هاي شبيه آن بازي در آينده، ديگر دچار اشتباه نشود. مدل كار پروين با بقيه مربيان خيلي فرق داشت. او بازيكنش را بزرگ مي‌كرد. پروين بود به طارمي مي‌گفت در ۱۸ قدم بماند، نه با مدافعان درگير شود، نه كسي را دريبل بزند و نه هيجان داشته باشد، فقط توپ را گرفت، وارد دروازه كند.
فكر نمي‌كني اين مسئله در فوتبال مدرن امروز منسوخ شده؟
شايد هم اين‌طور باشد ولي گفتم كه پروين با همه مربيان فرق داشت. او مي‌دانست از بازيكنانش چه چيزهايي مي‌خواست. مثلاً به ما مي‌گفت نمي‌خواهد از خط دفاع بازيسازي كنيد چون مردم اين را نمي‌خواهند، آنها دل‌شان مي‌خواهد توپي از خط دفاع رد نشود، همين. مهاجم هم از نظر پروين بايد باهوش و گلزن باشد.
شنيديد كه مي‌خواستند برانكو را اخراج كنند؟
بله از طريق رسانه‌ها به خصوص خبرورزشي اين موضوع را شنيدم اما نمي‌دانم چرا اين حرف‌ها بيرون آمد. برخي انتقادات بودار است. به نظر من بعضي حسادت مي‌كنند و براي برانكو زيرآبي مي‌روند وگرنه كدام آدم عاقلي را سراغ داريد كه در اين شرايط، اصلاً حتي بعد از حذف پرسپوليس از جام حذفي، برانكو را اخراج كند. مطمئن باشيد اگر برانكو مربي بدي بود، خودم با انتقاداتم، پوستش را مي‌كندم! ولي الان كدام پيشكسوت مي‌تواند از برانكو ايراد بگيرد؟ در ضمن هوادار باشگاه هم باهوش است، وقتي ببيند يك مربي توانايي ندارد، با همان شعار «حيا كن، رها كن» نسخه‌‌اش را مي‌پيچد ولي پرسپوليسي‌ها دست از حمايت برانكو برنداشتند.
تو قبلاً در تيم‌ملي زمان سرمربيگري ميروسلاو بلاژويچ با برانكو كار كرده بودي. چقدر او را مي‌شناسي؟
آن زمان تمام كارها در تيم‌ملي از طراحي تمرين گرفته تا ارتباط گرفتن با بازيكنان توسط برانكو انجام مي‌شد و بلاژويچ فقط غرغر مي‌كرد! برانكو شخصيت آرامي دارد كه اين شخصيت را به تيمش هم منتقل مي‌كند. بازيكن در اوج هيجان به نيمكت نگاه مي‌كند و آرام مي‌شود. در فوتبال، چنين مسئله‌اي واقعاً مهم است. همين رفتاري كه با طارمي داشت را ببينيد، او بعد از بازي با اينكه مي‌دانست طارمي اين همه موقعيت از دست داده از او دفاع كرد و گفت اين بازيكن عالي كار كرد. همين مسئله سبب مي‌شود بازيكن به خاطر او جانش را هم در زمين بگذارد. اين همه دكتر، مهندس، روانشناس، روان‌پريش(!) و... به پرسپوليس آمدند و رفتند، كدام‌شان توانستند اين‌طور حاشيه‌هاي تيم را كنترل كنند؟ يك مربي مثل حميد درخشان خودش به تيم حاشيه وارد مي‌كرد و بازيكنانش مثل سوشا مكاني، پيام صادقيان، محمدرضا خانزاده و... هم حاشيه‌ساز مي‌شدند اما برانكو حاشيه‌اي ندارد و تيمش هم آرام است. اين تيم از نظر من مدعي اصلي قهرماني است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر