رجبی: آقای وزیر این کری نیست، دهن کجی است

ورزش سه: استقلال دربی را با تمام حساسیت‌هایش واگذار کرد و با توجه به شکست هفته قبل مقابل ذوب‌آهن عملاً دیگر شانس چندانی برای کسب عنوان قهرمانی ندارد و باید تمرکزش را معطوف رقابت‌های جام حذفی کند.

درخصوص شرایط فعلی استقلال و نوع نمایش این تیم مقابل پرسپولیس و بازی‌های پیش رو با رضا رجبی یکی از مدافعان بزرگ تاریخ آبیها گفت‌وگو کردیم:

استقلال برنامه گلزنی نداشت

استقلال در بازی مقابل پرسپولیس با سیستمی بازی کرد که مدت‌ها ندیده بودیم که این تیم با این سیستم به میدان رفته باشد. آن‌ها با سه مدافع میانی، پنج هافبک و دو مهاجم پا به این میدان گذاشته بودند، که به اعتقاد من با این سیستم حداکثر یک تساوی را از این دیدار می‌شود به دست آورد، چراکه بالاخره در طی ۹۰ دقیقه بازی به‌قول‌معروف یک توپ می‌آید و وارد دروازه می‌شود. نمی‌دانم چرا آقای مجیدی در این دیدار برنامه خاصی برای گل زدن نداشت، خصوصاً زمانی که دید تیم حریف دست‌وپابسته است و با فشار بیشتر می‌تواند به گل برسد باز هم ترجیح داد بازی محتاطانه‌ای را ارائه دهد.

ذهنیت بازیکنان برای بردن دربی شکل نگرفته بود

من معتقدم باورهای بازیکنان ما برای بردن در این دیدار شکل نگرفته بود، اما این در حالی است که مدت‌ها ذهنیت بازیکنان پرسپولیس به نحوی آماده‌شده که باور دارند هر جدالی را می‌توانند ببرند و این موضوع بسیار مهمی است. وقتی شما این باور را ایجاد می‌کنید ذهنیت بازیکنان به سمت پیروزی و قهرمانی می‌رود و اینکه ما از هر تیمی بهتریم و قادریم هر دیداری را به نفع خودمان به پایان برسانیم.

باد یک تیمی در استقلال روی ذهنیت تیمی و فردی بازیکنان استقلال کار کند و چه‌بسا اگر استقلال از جنبه روحی روانی در این دیدار دست بالا را داشت برنده این دیدار بود. شما ببینید وقتی تیم گل را دریافت می‌کند چه روی نیمکت و چه بازیکنان داخل زمین کاملاً آشفته و احساسی رفتار می‌کنند و کادر فنی نیز به‌سرعت با ورود مهاجمان رو به بازی بلند می‌آوردند، درحالی‌که این مهاجمان را چه کسی باید تغذیه کند؟ در این دو بازی اخیر که استقلال رو به این نوع بازی آورد، تنها یک موقعیت گل در دیدار مقابل ذوب‌آهن خلق شد که آن‌هم حاصل همکاری آرمان رمضانی و ارسلان مطهری بود که آن توپ هم راهی اوت شد.

حضور 8 عنصر دفاعی، کار انتقال به حمله را سخت می‌کند

من می‌خواهم این را هم بگویم که خط میانی استقلال در امر توپ‌گیری و خنثی‌سازی خط میانی و حمله پرسپولیس نمره قبولی گرفت و خوب بازی کرد، اما شما این را فراموش نکنید که استقلال نسبت به پرپسولیس به ۳ امتیاز این دیدارِ ۶ امتیازی احتیاج بیشتری داشت و با توجه به این نکته، وجود ۸ مهره تدافعی در ترکیب تیم تا حد زیادی تصمیم اشتباهی بود. وقتی شما ۸ بازیکن با خاصیت‌های دفاعی را در ترکیب تیمت قرار می‌دهید، عملاً انتقال دفاع به حمله کار بسیار سختی خواهد شد. من اگر می‌توانستم فرهاد مجیدی را ببینیم حتماً به او می گفتم در این بازی از سیستم ۴-۳-۲-۱ استفاده کند.

مجیدی می توانست با ۷ نفر، هم کناره‌ها و هم عمق خط دفاعی را ببندد و از سه نفر به‌عنوان تله و برای شکستن خط دفاع کُند پرسپولیس بهره ببرد، که قطعاً این حربه جواب می‌داد . در کل دربی ۹۵ بار فنی چندانی نداشت و من متأسفم در انتهای بازی، علی‌رغم نبود تماشاگران شاهد آن صحنه‌ها بودیم و این بدون شک تأثیر بدی روی جوانانی خواهد گذاشت که از پای گیرنده‌های خود این دیدار به تماشا نشستند.

آگاهی محیطی آل کثیر درصحنه گل بی‌نظیر بود

همان‌طور که گفتم در مقابل پرسپولیس وقتی کناره‌ها را می‌بندید، بازیکنان کناری به سمت مرکز هیجده‌قدم متمایل می‌شوند. درصحنه گل وحید امیری پا به توپ وارد زمین استقلال شد و زمانی که با درِبسته مواجه شد، به سمت مرکز متمایل گشت و با یک پاس زمینی مغانلو را پشت محوطه جریمه استقلال به‌خوبی صاحب توپ کرد، از طرفی ریگی که خسته به نظر می‌رسید نتوانست مانع شوت‌زنی مهاجم بلندقامت پرسپولیس شود. اما شاهکار واقعی را باید به‌پای تیزهوشی عیسی آل کثیر نوشت که با توجه به آگاهی بالای محیطی‌اش توانست درک درستی از اطرافش داشته باشد. او سریع خودش از خط آفساید نجات داد و بیرون آمد، کاری که وریا غفوری در انجام ان غفلت کرد. او باید به‌محض شوت‌زنی سریع بیرون می‌آمد، تا آل کثیر در تله آفساید قرار گیرد. عیسی در یک‌لحظه وریا را جا گذاشت و متأسفانه وریا تنها محو تماشای او شد. البته در این‌گونه مواقع از رشید مظاهری به‌عنوان یک گلر باتجربه و ملی‌پوش انتظار می‌رود توپ را به سمت کرنر هدایت کند .

مجیدی باید در نحوه مصاحبه‌هایش تجدیدنظر کند

من نمی‌دانم مشاور فرهاد چه کسی است، اما به‌هرحال او بازیکن بزرگی بوده و استقلالی‌ها خصوصاً قشر جوان و نوجوان او را به خاطر تمام زحماتی که در دوران فوتبالش کشیده دوست دارند، ولی رفتار او در خارج از زمین به‌گونه‌ای است که تیم را وارد حاشیه می‌کند. یکی از دروسی که به مربیان آموزش داده می‌شود، نحوه مصاحبه قبل و بعد از بازی است، به‌طوری‌که تنش به تیمت وارد نشود. شما به‌عنوان سرمربی شما وظیفه‌دارید، همه جوانب را در نظر بگیرید. شما الآن به نیمکت استقلال توجه کنید. بهزاد غلامپور خودش یک شخصیت هیجانی و احساسی دارد، آقای عبداللهی هم که کمتر در مسئله‌ای دخالت می‌کند و تقریباً رفتار خنثی‌ای دارد، نفر بعدی هم که صالح مصطفوی است بپذیرید که همه این‌ موارد در ایجاد تنش در تیم مؤثر است. شما الآن ببینید مصاحبه فرهاد علیه وزیر تا حدی خودزنی محسوب می‌شود، به نظر من فرهاد با این مصاحبه خودش را وارد دردسر کرد و ممکن است باعث شود تمرکزش را در ادامه راه از دست بدهد.

کادر فنی نباید دائم فلسفه فوتبالش را تغییر دهد

باور کنید استقلال خیلی مهره‌های خوبی دارد و اگر کمی در اتخاذ سیستم‌ها و فلسفه بازی دقت بیشتری شود هیچ جامی دور از دسترس نخواهد بود. شما اگر واقعاً فلسفه فوتبالی‌ات اجرای سیستم ۳-۵-۲ است اشکالی ندارد، ادامه بدهید اما اگر برای یک بازی خاص این شیوه را در نظر می‌گیرید، باید شرح وظایف بازیکنان را در زمین مشخص کنید.

برکناری‌ها می‌توانست در محیط مسالمت‌آمیزی انجام شود

به نظر من مجیدی نباید مهدی قایدی را در رختکن روی دوشش می‌گرفت، همیشه این بازیکنان هستند که مربیانشان را روی دوش می‌گیرند، یا به چه علتی بازوبند کاپیتانی را به قایدی می‌سپارید؟ من تصور می‌کنم با این تصمیمات قایدی را از دست می‌دهیم. یادتان باشد مسائل کلی را همه مربیان رعایت می‌کنند ولی پرداختن به همین جزییات است که قهرمانی یا عدم قهرمانی هر تیمی را رقم می زند. شما ببینید هفته گذشته آقای مدد جباری کنار گذاشته می‌شود و سپس دکتر تیم را برکنار می‌کنند. عیبی ندارد این حق هر سرمربی است، اما اگر می‌خواهیم چنین تصمیماتی بگیریم آیا بهتر نیست در یک محیطی مسالمت‌آمیز ضمن تشکر از زحمات این آقایان این کار انجام شود؟ آیا این شکل از برکناری میزان تنش را از تیم به حداقل نمی‌رساند؟

وزیر می‌توانست خیلی محترمانه‌تر اظهارنظر کند

من هم کار وزیر را در انتشار آن توئیت به‌هیچ‌وجه دوست ندارم و تائید نمی‌کنم. شما که یک دقیقه بعد از بازی این‌گونه اظهارنظر می‌کنید با این کار به یک سری از هواداران دهن‌کجی می‌کنید، در حالی وظیفه شما چیز دیگری است. من به‌هیچ‌وجه طرفداری از هر تیمی را نفی نمی‌کنم ولی اینکه با این‌گونه ادبیات مردم را دچار یک سری وسواس‌های ذهنی کنید و آن‌ها را وادار به مقابل مثل کنید کار درستی انجام نداده‌اید. شما خیلی محترمانه می‌توانید نسبت به تیم خودتان اظهار علاقه کنید که در آن صورت مطمئن باشید هیچ‌کسی هیچ ایرادی نمی‌توانست از شما بگیرد، ولی اینکه افتخارات باشگاه رقیب را این‌گونه زیر سؤال می‌برید این مسئله باعث ایجاد کدورت و ناراحتی می‌شود که امیدوارم منبعد شاهد آن نباشیم.