مسی و رحمتی؛ شورش در دهه‌ی چهارم زندگی!

ورزش سه: مسی و رحمتی برای سرگرم کردن فوتبالدوستان در دوران کرونا با یکدیگر رقیب شده اند. این دو باوجود سابقه ی طولانی و درخشان حضور در سطح اول فوتبال، حالا نوعی معرکه گیری راه انداخته اند.

عصر ارتباطات کاری کرده که اخبار در دقیقه آپدیت می شوند و عمر آنها گاهی زیر یک ساعت است اما برای فوتبالدوستان ایرانی انتخاب تعجب آورترین خبر هفته که هنوز هم نتوانسته اند آن را هضم کنند سخت ترین کار ممکن است. آنها که با شوک شنیدن احتمال بالای جدایی مسی از بارسا ماتشان برده بود و نمی خواستند باورش کنند، انتخاب رحمتی به عنوان سرمربی جدید شهرخودرو کاری کرد که چشمانشان از تعجب گرد شود و حتی سرشان سوت بکشد و البته به دلیل اعلام رسمی، در کمال ناباوری بپذیرند!

پرسش اصلی آنها این است که مگر می شود فوتبالیستی تمام عمر فوتبالی اش را با لباس یک تیم گذرانده باشد و در واپسین سال های بازی خیلی ناگهانی و به یکباره به فکر ترک آن بیافتد؟ واقعا چه چیزی موجب شده تا لیونل مسی قید داشتن برچسب وفاداری را بزند تا چالش ها و احتمالا موفقیت های دو سه سال پایان فوتبالش را در لباسی دیگر تجربه کند؟

یا اینکه چطور می شود بازیکنی که هنوز از دنیای فوتبال خداحافظی نکرده و تا همین چند هفته ی پیش درون دروازه می ایستاده بدون گذراندن دوره های مربیگری و کمترین تجربه ای برای هدایت تیمی برگزیده شود که روزهای آینده باید در رقابت هایی بین المللی حضور یابد! آن هم فوتبالیستی که بواسطه برهم زدن نظم تیمی توسط آخرین سرمربی کنار گذاشته شده و البته مشابه چنین اصطکاک هایی با برخی سرمربیان پیشین خود نیز داشته است و قطع به یقین ازین حیث الگوی مناسبی برای شاگردانش نخواهد بود.

رحمتی که در تحسین عملکرد فنی او هرچه گفته و شنیده شده بحق بوده البته آنقدر سرد و گرم چشیده هست که بداند مربیگری با حضور در زمین، زمین تا آسمان فرق دارد چرا که او دیگر صرفا محافظ دروازه نیست و مسئولیت عملکرد کل تیم با اوست. به همین دلیل هم نمی تواند پاسخگوی افکار عمومی نسبت به عملکردش نباشد، کاری که در فصل گذشته بدون کمترین فشار و دغدغه ای موفق به انجامش شد بدون آنکه حتی مورد بازخواست قرار گیرد که چرا چنین رفتار متکبرانه ای دارد.

درست مثل روحیه ی فوق ستاره ی آرژانتینی که می خواهد بنابر میل شخصی همبازیانش را انتخاب کند و گاهی حتی سرمربی و مدیران هم تابع نظر او باشند.

همین شباهت شخصیتی و همزمانی این دو خبر ناگهانی و عجیب که با واکنش اغلب منفی هواداران فوتبال نیز مواجه شده در نوع خود جالب توجه است. نظراتی که برای خبر مربوط به سرمربی شدن سیدمهدی رحمتی در شهرخودرو دیده می شوند مشابه کامنت هایی هستند که اخبار جدایی احتمالی لیونل مسی را پوشش داده اند؛ کمتر کلمات و بیشتر ایموجی! شاید چون حرفی نیست که بیانگر واکنش و احساسشان باشد.

شاید هم این دو به سیم آخر زده اند تا سعی کنند فراموش نشوند یا بخاطر برخی منافع لااقل دیرتر این اتفاق برایشان بیافتد. خیلی سخت است سالیان متمادی در صدر اخبار باشی، ازین راه درآمد هنگفتی بدست آوری و انواع و اقسام موفقیت ها به پایت نوشته شوند اما بجای تندیس شدن و ماندگاری مثل شمع آب شوی و لحظه ای فرا برسد که ناپدید گردی.

هرچه هست معلوم نیست چه در سر این دو فوق ستاره ی مستطیل سبز می گذرد که یکی در ۳۳ سالگی قید تک باشگاهی بودن و خداحافظی با لباس آبی اناری را زده تا بارسلون را به ماتمکده ای تبدیل کند و دیگری به یکباره و بدون هیچ پیش زمینه ای قصد نشستن روی نیمکت و سرمربیگری کرده است بدون آنکه نگران عواقب و نتایجش باشد. هرچند هم مسی و هم رحمتی بازیکنانی با تجربه ی فراوان هستند که بعید است دست به انتخابی احساسی و انتحاری زده باشند پس برای پی بردن به علت تصمیمشان باید کنکاش بیشتر و دقیقتری بخرج داد.

درین هیاهوی گنگ و محو، تنها نکته ای که می توان از آن با اطمینان سخن گفت این است که بازیکن هر اندازه توانمند و با هر میزان سابقه اگر بخواهد بر کل مجموعه تسلط پیدا کند، هرچقدر هم که درخشان و موفق کار کرده باشد از چشم هواداران خواهد افتاد.