حسن جوهرچی ۱۶ سال پس از «در پناه تو»
حسن جوهر چی از جمله بازیگرانی است که خیلی‌ها او را به واسطه نقش‌های مثبتش می‌شناسند، هر چند که در سال‌های اخیر در نقش‌های منفی وخاکستری هم ظاهر شده است.به بهانه باز پخش سریال «در پناه تو» از شبکه «آی فیلم» با او گپی زد‌ه‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
خبرآنلاین: حسن جوهرچی می گوید که یکی از دلایل موفقیت سریال«در پناه تو» در زمان پخش این بود که دغدغه‌های نسل جوان را بازگو می‌کرد.
حسن جوهر چی از جمله بازیگرانی است که خیلی‌ها او را به واسطه نقش‌های مثبتش می‌شناسند، هر چند که در سال‌های اخیر در نقش‌های منفی وخاکستری هم ظاهر شده است. او بازیگر با استعداد و آرامی است و همیشه در عرصه هنر سعی کرده که آهسته و پیوسته قدم بر دارد. به بهانه باز پخش سریال «در پناه تو» از شبکه «آی فیلم» با او گپی زد‌ه‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
در ابتدا از جمع شدن تیم بازیگران سریال در پناه تو که به ۱۶سال پیش بر می‌گردد صحبت کنیم این گروه چطور به هم رسیدند؟
همه ما در یک دانشگاه نبودیم، بر خلاف چیزی که دیگران در مورد ما می‌گفتند، من در رشته عکاسی و نقاشی تحصیل می‌کردم. خانم لعیا زنگنه هم نمایش می‌خواندند، پارسا پیروزفر در دانشگاه هنر‌های زیبا نقاشی می‌خواند، فرهاد بشارتی و اتابک نادری هم در دانشگاه آزاد نمایش می‌خواندند که بالاخره روزی از سوی آقای لبخنده (کارگردان) دور هم جمع شدیم و تیم بازیگران «در پناه تو» را تشکیل دادیم که در زمان خودش حسابی گل کرد.
در بین این گروه گویا تنها شما تجربه کاری و حرفه‌ای بازیگری را داشتید درست است؟
بله من قبل از بازی در این سریال برای بازی در فیلم «بر بال فرشتگان» از جشنواره فیلم فجر جایزه گرفته بودم و بازیگر تازه کاری نبودم.
آقای جوهرچی چرا در پناه تو هنوز و بعد از ۱۶سال مخاطب دارد و در مورد آن صحبت می‌شود؟
خب خیلی‌ها نسبت به این کار حس نوستالژیک دارند و برای‌شان خاطرات زیادی را زنده می‌کند اما در مورد استقبال مخاطب جدید و نسل امروزی به اصطلاح باید بگویم چون قصه این کار به نوعی دغدغه نسل جوان را مطرح می‌کند. دغدغه‌هایی مثل ازدواج، نابارور بودن، استقلال داشتن، انتخاب همسر و... که به‌هر حال این موضوعات همیشه دغدغه جوانان بوده و به نوعی می‌توانند با آن همذات پنداری کنند برای همین هم هنوز در پناه تو مخاطبان خود را دارد.
فکر می‌کنید چه چیزی باعث شده که ما در این سال‌ها کمتر سریالهای تاثیر گذار و البته ماندگار داشته باشیم؟
ببینید در سال‌های گذشته ما چیزی به اسم موبایل اینترنت ماهواره و... نداشتیم برای همین هم مردم راحتر جذب تلویزیون می‌شدند و از طرفی تلویزیون هم وسواس امروز را برای کار‌هایش نداشت، من فکر می‌کنم رسالت اجتماعی و فر هنگی تلویزیون به مراتب بیشتر از سینماست برای همین هم باید سعی کنیم سر یال‌های ماندگار و تاثیرگذار بسازیم وخیلی در قید و بند مسائل حاشیه‌ای نشویم.
آقای جوهرچی زمان بازی در نقش محمد منصوری، گمان می‌کردید که این نقش تا این حد در ذهن مخاطب‌تان جای خودش را باز کند؟
واقعیت این است که فکر نمی کردم، موفقیت سریال اینقدر باشد و مخاطبان هنوز هم من را با این نقش به یاد بیاورند، واقعا این ماندگاری را مدیون کارگردانی خوب حمید لبخنده هستم.
اساسا نقش ماندگار از نظر حسن جوهر چی چگونه نقشی است؟
نقشی که در حافظه تاریخی یک ملت باقی بماند و با گذشت زمان نه تنها کهنه نشود، بلکه عزت آن بیشتر شود.
مثل؟
مثل نقش جمشید مشایخی در «هزاردستان» ویا نقش محمد علی کشاورز در فیلم «مادر» این نقش‌ها هیچ‌گاه از ذهن مردم پاک نخواهد شد.
برای بازی در سریال «در پناه تو» چه مدت سر کار بودید؟
حدود ۱۴ماه تصویربرداری این کار طول کشید و چیزی حدود ۸ ماه هم پیش تولید آن، در سال ۷۴-۷۵هم از شبکه دو سیما و در روزهای یکشنبه به روی آنتن می‌رفت،
یادم می‌آید که در زمان پخش، سریال حسابی غوغا به پا کرده بود تا جایی که حتی خیلی از مخاطبان آن رامین پرچمی را در خیابان کتک زده بودند واز طرفی محمد منصوری هم شده بود الگوی مثبت برای جوان‌ها.
بله، دقیقا، من فکر می‌کنم یکی از دلایلی که باعث شده بود، کارکترهای این سریال تا این حد بحث بر انگیز شوند، این بود که تمام کارکترهای اصلی کار جوان بودند، ما تا پیش از این سریال می‌دیدم که بازیگران بین۳۰تا۳۵سال نقش ۲۰ساله و ۲۶ساله را بازی می‌کردند، اما این سریال همه بازیگران خودشان جوان بودند بدون هیچ گونه گریم خاصی و از طرف دیگر در دانشگاه و مسائل دانشجویان به راحتی روی مخاطب باز شده بود، برای همین هم پر مخاطب بود، من یادم است واقعا یکشنبه شب تهران خلوت می‌شد و همه خودشان را برای دیدن این سریال به خانه می‌رساندند.
اما من فکر می‌کنم هنوز هم می‌شود، حتی با وجود دنیای ارتباطات امروز سریال‌هایی را بسازیم که باز هم خیابان‌های تهران را از ترافیک و شلوغی نجات دهد؟
بله من هم با شما موافق هستم، مثلا سریال «او یک فرشته بود» که در ماه رمضان پخش می‌شد، باز همین جو را ایجاد کرد، ما هنوز هم می‌توانیم، سریالهای پر مخاطب بسازیم به شرط آنکه هم تاثیر گذار باشند و هم بیان کننده معضل جامعه امروز باشد و حتی می‌توان در ارتباط با آن معضل راه حل هم داد به‌هر حال من فکر می‌کنم در عرصه سریال سازی ما یا کوتاهی می‌کنیم و یا داریم سلیقه‌ای رفتار می‌کنیم.
می‌شود گفت بعضی از خط قرمز‌ها دست سازندگان تلویزیونی را بسته است؟
ببینید خط قرمز در همه جای دنیا و برای هر رسانه‌ای وجود دارد، بنابراین ما هم باید طبق چهار چوب قوانین عمل کنیم، اما انتخاب سوژه آن هم سوژه‌ای که دغدغه مردم است، دلیل بر شکستن خط قرمز نیست، ما به اندازه تعداد آدم‌های روی زمین سوژه داریم، به همین خاطر وقتی می‌گویند سوژه کم است و یا فکر تازه‌ای نداریم، حداقل من قبول نمی کنم.
آقای جوهر چی ملاک شما پس از این همه سال بازی در تلویزیون و سینما برای پذیرش یک نقش چیست؟
فکر می‌کنم هر نقشی بر اساس شخصیت خود آدم‌ها نوشته می‌شود و هر قصه بر مبنای خصوصیات انسانی بنابراین آدم می‌تواند با هر نقشی احساس نزدیکی کند و ملاک من برای پذیرش یک نقش خیلی دور از ذهن نیست، در حقیقت برای رسیدن به نقش به دنبال نمونه‌های آن در اطرافم می‌گردم وسعی می‌کنم به آن نقش نزدیک شوم.
آقای جوهر چی بیشتر نقش‌های شما مثبت بوده‌اند، اما وقتی در نقش‌های منفی و یا خاکستری ظاهر شده‌اید، باز هم مورد استقبال قرار گرفتند، مثل نقش‌هایتان در «او یک فرشته بود» و یا «مشق عشق»؟
بله، اساسا نقش‌های چند وجهی و به قول شما خاکستری برای مخاطب هم جذاب‌تر است و هم کشش بیشتری برای او دارد، برای مثال من در سریال «غریبانه» نقشم را بسیار دوست داشتم وبرای رسیدن به آن بسیار تلاش کردم؛ چون فضای زیادی برای کار داشت.
راستی دوست داشتید در چه فیلمی و به جای چه کسی بازی می‌کردید؟
من به تاریخ و ادبیات بسیار علاقه‌مندم، فیلم‌هایی را که در این زمینه ساخته شده دوست دارم. به‌هر حال خیلی دوست داشتم یکی از نقش‌های اسپارتاکوس را من بازی می‌کردم چرا که او در ادبیات خارجی جایگاه ویژه‌ای دارد و باید بگویم اساسا سینما بسیار از ادبیات وام گرفته است.
آقای جوهر چی فکر می‌کنید اگر در این شرایط بازیگران «در پناه تو» دوباره دور هم جمع شوند باز هم می‌توانند یک کار تاثیر گذار را رقم بزنند؟
واقعا نمی‌دانم، سوال سختی است؛ چون به خیلی چیز‌ها بستگی دارد، مثل فیلمنامه کارگردانی فضا و همیاری بین گروه و... به‌هر حال باز هم می‌گویم، امیدوارم بتوانیم سریالهای ماندگار زیادی را تولید کنیم؛ چراکه واقعا هنرمندان ما ظرفیت انجام کارهای این چنینی را دارند.
از بازیگران «در پناه تو» چقدر خبر دارید آیا هنوز هم با هم در ارتباط هستید؟
متاسفانه خیر ندارم، چون مشغله‌های زندگی چندان اجازه این کار را نمی‌دهد، اما همیشه از دیدن کارهای این دوستان لذت می‌برم، از خانم زنگنه و قاسمی گرفته تا پارسا پیروز فر و استاد ایرج راد.
آقای جوهر چی زمانی که مقابل دوربین قرار می‌گیرید تا چه حد خودتان را به کارگردان آن اثر می‌سپارید؟
ببینید، ما به عنوان یک بازیگر همه تلاش‌مان را می‌کنیم که کار خوبی را ارائه دهیم، اما شاید این انتظار به ۵۰درصد هم نرسد بنابر این بهتر است که همیشه از راهنمایی‌های کارگردان استفاده کنیم؛ چراکه نهایتا چیزی که ارائه می‌شود، اثر کارگردان است با نقش آفرینی بازیگران و سایر عوامل به همین دلیل وقتی مقابل دوربین ظاهر می‌شوم فقط یک بازیگر هستم و نه یک کارگردان.
در حال حاضر مشغول بازی در چه فیلمی هستید؟
در مینی سریال سه قسمتی «جشن تولد» به کارگردانی مجید مظفری بازی می‌کنم که قرار است در ایام ۲۸ صفر از شبکه یک پخش شود.
حسن جوهر چی از جمله بازیگرانی است که خیلی‌ها او را به واسطه نقش‌های مثبتش می‌شناسند، هر چند که در سال‌های اخیر در نقش‌های منفی وخاکستری هم ظاهر شده است. او بازیگر با استعداد و آرامی است و همیشه در عرصه هنر سعی کرده که آهسته و پیوسته قدم بر دارد. به بهانه باز پخش سریال «در پناه تو» از شبکه «آی فیلم» با او گپی زد‌ه‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
همه ما در یک دانشگاه نبودیم، بر خلاف چیزی که دیگران در مورد ما می‌گفتند، من در رشته عکاسی و نقاشی تحصیل می‌کردم. خانم لعیا زنگنه هم نمایش می‌خواندند، پارسا پیروزفر در دانشگاه هنر‌های زیبا نقاشی می‌خواند، فرهاد بشارتی و اتابک نادری هم در دانشگاه آزاد نمایش می‌خواندند که بالاخره روزی از سوی آقای لبخنده (کارگردان) دور هم جمع شدیم و تیم بازیگران «در پناه تو» را تشکیل دادیم که در زمان خودش حسابی گل کرد.
در بین این گروه گویا تنها شما تجربه کاری و حرفه‌ای بازیگری را داشتید درست است؟
بله من قبل از بازی در این سریال برای بازی در فیلم «بر بال فرشتگان» از جشنواره فیلم فجر جایزه گرفته بودم و بازیگر تازه کاری نبودم.
آقای جوهرچی چرا در پناه تو هنوز و بعد از ۱۶سال مخاطب دارد و در مورد آن صحبت می‌شود؟
خب خیلی‌ها نسبت به این کار حس نوستالژیک دارند و برای‌شان خاطرات زیادی را زنده می‌کند اما در مورد استقبال مخاطب جدید و نسل امروزی به اصطلاح باید بگویم چون قصه این کار به نوعی دغدغه نسل جوان را مطرح می‌کند. دغدغه‌هایی مثل ازدواج، نابارور بودن، استقلال داشتن، انتخاب همسر و... که به‌هر حال این موضوعات همیشه دغدغه جوانان بوده و به نوعی می‌توانند با آن همذات پنداری کنند برای همین هم هنوز در پناه تو مخاطبان خود را دارد.
ببینید در سال‌های گذشته ما چیزی به اسم موبایل اینترنت ماهواره و... نداشتیم برای همین هم مردم راحتر جذب تلویزیون می‌شدند و از طرفی تلویزیون هم وسواس امروز را برای کار‌هایش نداشت، من فکر می‌کنم رسالت اجتماعی و فر هنگی تلویزیون به مراتب بیشتر از سینماست برای همین هم باید سعی کنیم سر یال‌های ماندگار و تاثیرگذار بسازیم وخیلی در قید و بند مسائل حاشیه‌ای نشویم.
آقای جوهرچی زمان بازی در نقش محمد منصوری، گمان می‌کردید که این نقش تا این حد در ذهن مخاطب‌تان جای خودش را باز کند؟
واقعیت این است که فکر نمی کردم، موفقیت سریال اینقدر باشد و مخاطبان هنوز هم من را با این نقش به یاد بیاورند، واقعا این ماندگاری را مدیون کارگردانی خوب حمید لبخنده هستم.
اساسا نقش ماندگار از نظر حسن جوهر چی چگونه نقشی است؟
نقشی که در حافظه تاریخی یک ملت باقی بماند و با گذشت زمان نه تنها کهنه نشود، بلکه عزت آن بیشتر شود.
مثل؟
مثل نقش جمشید مشایخی در «هزاردستان» ویا نقش محمد علی کشاورز در فیلم «مادر» این نقش‌ها هیچ‌گاه از ذهن مردم پاک نخواهد شد.
برای بازی در سریال «در پناه تو» چه مدت سر کار بودید؟
حدود ۱۴ماه تصویربرداری این کار طول کشید و چیزی حدود ۸ ماه هم پیش تولید آن، در سال ۷۴-۷۵هم از شبکه دو سیما و در روزهای یکشنبه به روی آنتن می‌رفت،
بله، دقیقا، من فکر می‌کنم یکی از دلایلی که باعث شده بود، کارکترهای این سریال تا این حد بحث بر انگیز شوند، این بود که تمام کارکترهای اصلی کار جوان بودند، ما تا پیش از این سریال می‌دیدم که بازیگران بین۳۰تا۳۵سال نقش ۲۰ساله و ۲۶ساله را بازی می‌کردند، اما این سریال همه بازیگران خودشان جوان بودند بدون هیچ گونه گریم خاصی و از طرف دیگر در دانشگاه و مسائل دانشجویان به راحتی روی مخاطب باز شده بود، برای همین هم پر مخاطب بود، من یادم است واقعا یکشنبه شب تهران خلوت می‌شد و همه خودشان را برای دیدن این سریال به خانه می‌رساندند.
اما من فکر می‌کنم هنوز هم می‌شود، حتی با وجود دنیای ارتباطات امروز سریال‌هایی را بسازیم که باز هم خیابان‌های تهران را از ترافیک و شلوغی نجات دهد؟
بله من هم با شما موافق هستم، مثلا سریال «او یک فرشته بود» که در ماه رمضان پخش می‌شد، باز همین جو را ایجاد کرد، ما هنوز هم می‌توانیم، سریالهای پر مخاطب بسازیم به شرط آنکه هم تاثیر گذار باشند و هم بیان کننده معضل جامعه امروز باشد و حتی می‌توان در ارتباط با آن معضل راه حل هم داد به‌هر حال من فکر می‌کنم در عرصه سریال سازی ما یا کوتاهی می‌کنیم و یا داریم سلیقه‌ای رفتار می‌کنیم.
می‌شود گفت بعضی از خط قرمز‌ها دست سازندگان تلویزیونی را بسته است؟
ببینید خط قرمز در همه جای دنیا و برای هر رسانه‌ای وجود دارد، بنابراین ما هم باید طبق چهار چوب قوانین عمل کنیم، اما انتخاب سوژه آن هم سوژه‌ای که دغدغه مردم است، دلیل بر شکستن خط قرمز نیست، ما به اندازه تعداد آدم‌های روی زمین سوژه داریم، به همین خاطر وقتی می‌گویند سوژه کم است و یا فکر تازه‌ای نداریم، حداقل من قبول نمی کنم.
آقای جوهر چی ملاک شما پس از این همه سال بازی در تلویزیون و سینما برای پذیرش یک نقش چیست؟
فکر می‌کنم هر نقشی بر اساس شخصیت خود آدم‌ها نوشته می‌شود و هر قصه بر مبنای خصوصیات انسانی بنابراین آدم می‌تواند با هر نقشی احساس نزدیکی کند و ملاک من برای پذیرش یک نقش خیلی دور از ذهن نیست، در حقیقت برای رسیدن به نقش به دنبال نمونه‌های آن در اطرافم می‌گردم وسعی می‌کنم به آن نقش نزدیک شوم.
آقای جوهر چی بیشتر نقش‌های شما مثبت بوده‌اند، اما وقتی در نقش‌های منفی و یا خاکستری ظاهر شده‌اید، باز هم مورد استقبال قرار گرفتند، مثل نقش‌هایتان در «او یک فرشته بود» و یا «مشق عشق»؟
بله، اساسا نقش‌های چند وجهی و به قول شما خاکستری برای مخاطب هم جذاب‌تر است و هم کشش بیشتری برای او دارد، برای مثال من در سریال «غریبانه» نقشم را بسیار دوست داشتم وبرای رسیدن به آن بسیار تلاش کردم؛ چون فضای زیادی برای کار داشت.
من به تاریخ و ادبیات بسیار علاقه‌مندم، فیلم‌هایی را که در این زمینه ساخته شده دوست دارم. به‌هر حال خیلی دوست داشتم یکی از نقش‌های اسپارتاکوس را من بازی می‌کردم چرا که او در ادبیات خارجی جایگاه ویژه‌ای دارد و باید بگویم اساسا سینما بسیار از ادبیات وام گرفته است.
آقای جوهر چی فکر می‌کنید اگر در این شرایط بازیگران «در پناه تو» دوباره دور هم جمع شوند باز هم می‌توانند یک کار تاثیر گذار را رقم بزنند؟
واقعا نمی‌دانم، سوال سختی است؛ چون به خیلی چیز‌ها بستگی دارد، مثل فیلمنامه کارگردانی فضا و همیاری بین گروه و... به‌هر حال باز هم می‌گویم، امیدوارم بتوانیم سریالهای ماندگار زیادی را تولید کنیم؛ چراکه واقعا هنرمندان ما ظرفیت انجام کارهای این چنینی را دارند.
از بازیگران «در پناه تو» چقدر خبر دارید آیا هنوز هم با هم در ارتباط هستید؟
متاسفانه خیر ندارم، چون مشغله‌های زندگی چندان اجازه این کار را نمی‌دهد، اما همیشه از دیدن کارهای این دوستان لذت می‌برم، از خانم زنگنه و قاسمی گرفته تا پارسا پیروز فر و استاد ایرج راد.
آقای جوهر چی زمانی که مقابل دوربین قرار می‌گیرید تا چه حد خودتان را به کارگردان آن اثر می‌سپارید؟
ببینید، ما به عنوان یک بازیگر همه تلاش‌مان را می‌کنیم که کار خوبی را ارائه دهیم، اما شاید این انتظار به ۵۰درصد هم نرسد بنابر این بهتر است که همیشه از راهنمایی‌های کارگردان استفاده کنیم؛ چراکه نهایتا چیزی که ارائه می‌شود، اثر کارگردان است با نقش آفرینی بازیگران و سایر عوامل به همین دلیل وقتی مقابل دوربین ظاهر می‌شوم فقط یک بازیگر هستم و نه یک کارگردان.
در حال حاضر مشغول بازی در چه فیلمی هستید؟
در مینی سریال سه قسمتی «جشن تولد» به کارگردانی مجید مظفری بازی می‌کنم که قرار است در ایام ۲۸ صفر از شبکه یک پخش شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر