خواندنی ها (۷۱)
خواندنی های نوروز ۹۵
در شماره نوروزی خواندنی ها مجموعه رنگارنگی از کتاب برای شما تدارک دیده ایم.
برترین ها - محمودرضا حائری: در شماره نوروزی خواندنی ها مجموعه رنگارنگی از کتاب برای شما تدارک دیده ایم. در این شماره با مجموعه داستان جدید محمود دولت آبادی، اثری تازه ترجمه شده از مارسل پروست، رمانی طنز از عزیز نسین،اثری درباره اینگمار برگمان و سینمایش، تازه ترین رمان ترجمه شده از ساموئل بکت و... آشنا شوید.
بنی آدم
این کتاب شاملِ شش داستانِ کوتاه است که اکثرشان در دو یا سه سالِ اخیر نوشته‌شده اند و مخاطبان در آن ها فضاهای جدیدی از دولت‌آبادی درک خواهند کرد. درون‌مایه ی اکثر داستان‌ها شهری‌ست و بعضی شان نیز حتا در جغرافیایی خارج از ایران اتفاق می‌افتند. این داستان‌ها به ترتیب «مولی و شازده»، «اسم نیست»، «یک شبِ دیگر»، «امیلیانو حسن»، «چوب خشکِ بلوط» و «اتفاقی نمی‌افتد» نام دارند که در کنارِ هم کتابی صد و شش صفحه‌ای را ساخته اند.
محمود دولت آبادی بعد از انتشارِ رمانِ «سلوک» در اوایلِ دهه ی هشتاد تا به امروز کمتر توانسته بود کارِ داستانی منتشر کند و بیشتر آثارش در حوزه‌های خاطره نگاری، نقدهای ادبی، گزیده‌های متونِ کهن و … بودند. رمانِ مشهورِ او «زوال کلنل» در کش و قوسی طولانی هنوز نتوانسته مجوزِ انتشار به زبانِ فارسی پیدا کند. او در آغازِ سالِ ۱۳۹۴ به‌گزینی از متون کلاسیکِ ادبیات فارسی با نامِ «تا سرِ زلف عروسان سخن» منتشر کرده بود.
«گفتم. همان اول کار گفتم که نوشتن داستان کوتاه کار من نیست. این هنر بزرگ را کافکا داشت، ولفگانگ بورشرت داشت و می توانست بدارد که در همان «بیرون، جلودر» جان سپرد و داغش لابد فقط به دل من یکی نیست، و بیش تر از او چخوف نداشت که بالاخره خون قی می کرد و در آن اتاق سرد، و چند فقره هم رمان گاری، آن جا که پرندگان پرواز می کنند و می روند در پرو می میرند، حالا شما به من بگویید کلاه و کاشکول و پالتو و عصای آقای جنابان را چه کسانی از کف میدان کج و قناس جمع خواهند کرد؟ و آن اشیای زمینی را چه کسانی پیدا خواهند کرد؟...»
ضد سنت بوو (خاطره های بامداد)
مارسل پروست شیفته ی ادبیات و کتاب بود «ضدِ سَنت ـ بوو» را نوشت تا به خوانندگان ادبیات بیاموزد چگونه کتاب بخوانند و نیز می خواست آنان را در لذت مطالعه شریک کند بدین خاطر زبانِ پروست در این کتاب ساده تر و آشکارتر از دیگر نوشته های اوست اما در پشت این سطرهای واضح نبوغِ او به چشم می آید. خودش در نامه ای این اثر را «رمانی عظیم» نامیده است. «ضدِ سنت بوو» اکنون اثری کلاسیک در ادبیات معاصر محسوب می شود.
بخش هایی از این کتاب نقدِ بی رحمانه و صریحِ پروست بر دیدگاه های سنت بوو مشهورترین منتقد ادبی فرانسوی آن دوران است و در باقی فصل ها نویسنده با زبانی شاعرانه و گاه طنزآمیز از زنان مردان و قلم به دستانی می گوید که دوست شان دارد. گاه خاطره می گوید و گاه قصه و زمانی حدیث نفس می کند. با این کتاب به واقع وارد دفتر کار مارسل پروست می شویم تا ببینیم یکی از بزرگ ترین نویسندگان قرن بیستم چگونه می نوشت چگونه می اندیشید و چگونه روزگار می گذراند. نخستین طرح های اثر سترگ پروست «در جستجوی زمانِ گمشده» نیز در این کتاب دیده می شود. ضمن آن که عشق اضطرابِ جدایی گذشته مطالعه و نیز معنای هنر و ادبیات از جمله مفاهیم اصلی کتاب هستند.
اینگمار برگمان
آثار اينگمار برگمان خواهی نخواهی تحسين برانگيزند. او طی دوره پرباري با حدود ۵۰ فيلم بلند كه بين سال های ۱۹۴۵ تا ۲۰۰۳ كارگرداني كرده پيوسته دغدغه‌های درونی و خيالاتش را به تصوير كشيده كه نمايش واقعيت را تحريف می كنند، پرسنوناژ هايش از احساس گناهی در عذابند كه جسم و جانشان را شكنجه می‌دهد، روشن‌بينی اش زوج هايی را بررسی می كند كه شيفته هم می شوند و سپس يكديگر را به شدت آزار می دهند، او هراسش در برابر سكوت خدا و پژوهش آشفته اش به دنبال نوعی رستگاری را به تصوير می‌كشد. مهر هفتم، توت‌فرنگی های وحشی، مصائب آنا، از ورای آينه، همگی شاهكارهايی در ميان مجموعه آثاری اند كه بيانگر استعداد وی در ابراز كردن احساسات بی نظريش هستند.
می‌توان فيلم‌هايش را اقتباسی دانست از مسير زندگی خودش از زمان كودكی در يك خانواده فوق سختگير لوتری، به عبارتی ابهام روحی خودش كه باعث شرمساری اش است و می ترساندش. همچنين اينگمار برگمان فيلم‌سازی است كه ورای امور مرسوم، در تمايلات و سرخوردگی های اش روح زمانه خود را درك می‌كند: تابستانی با مونيكا، كه هويت اندرسون در آن در نقش زن جوانی ظاهر می شود كه شهوتی وحشی و شرم‌آور دارد، در فرانسه باعث شهرتش می شود و مظهر باد آزادي‌اي است كه مدرنيته نوپا در سينما را تحت تأثير قرار می دهد.
او در سال‌های ۶۰ با پرسونا يكی از قوی ترين تداعی های ابهام شر را تجربه می‌كند. صحنه‌هايی از يك ازدواج فردگرايی ايی را تقبيح می‌كند كه به شكلی فريبنده انسانيت‌زدايی جهان را القا می‌كند، جهاني كه در فانی و الكساندر با شادی و نوستالژی به تصوير درمی آيد و در ساراباند به عريان ترين بازنمودش دست می يابد، اين آخرين فيلم كارگردان كه توآمان درس سينما و پرسش‌نامه‌ای هستی شناختی است. در عالم سينما، برگمان قاره‌ای جداگانه است، قاره غولی در حد و اندازه‌های بتهوون يا داستايفسكی.
تاریخ مختصر اندیشه (راهنمای فلسفیِ زیستن)
تاریخ مختصر اندیشه؛ راهنمای فلسفیِ زیستن، در سال ۲۰۱۱ به قلم پرفسور لوک فری، از فیلسوفان فرانسوی و طرفداران برجسته ی انسان گرایی منتشر شد و هشت ماه در فهرست کتاب های پرفروش فرانسه قرار داشت. این کتاب با هدف پل بستن میان فلسفه و زندگی نوشته شده و به زبانی شیوا با پرهیز از آنچه نویسنده فضل فروشی با استفاده از واژگان ثقیل فلسفی می نامند، می کوشد تا آموزه های ماندگار فلسفه از جمله نقش اساسی آن در دستیابی به سعادت و زندگی همراه با معنا را توضیح دهد. او در این کتاب نشان می دهد که برخلاف آنچه بسیاری می پندارند، فلسفه و پرسش های فلسفی در تاروپود زندگی انسان تنیده اند و نمی توان از رویارویی با این پرسش ها گریخت.
این کتاب تاریخ فلسفه را به پنج دوره ی فلسفه یونان باستان، فلسفه ی مسیحیت، اومانیسم عصر روشنگری، پسامدرنیته و پساساختارزدایی تقسیم می کند و می کوشد به زبانی ساده و دقیق، باورهای اصلی هر یک از دوره ها و نقاط قوت آن ها را بیان کند. او بیش از این که به دنبال تحمیل فلسفه ی شخصی به عنوان فلسفه ی برتر باشد، می کوشد روش نقد اندیشه های فلسفی را معرفی کند. خواندن این کتاب ما را با دیدگاه های فلسفی متفاوت آشنا می کند و زمینه ی مطالعه ی مستقل مکاتب مختلف را در علاقه مندان ایجاد می نماید.
چین چگونه سرمایه داری شد
شگفت آورترین جنبه اصلاحات اقتصادی چین شاید این باشد که حزب کمونیست چین در سه دهه اصلاحات نه تنها به حیات خود ادامه داد، بلکه به موفقیت و شکوفایی دست یافت. این مسئله به روشنی نشان دهنده انعطاف سازمانی و وفق پذیری حزب بعد از ناکام ماندن تجربه سوسیالیسم بود، نه شکست ناپذیری و برتری مبنایی متصور سوسیالیسم.
اما شگفت آور این است که اصلاحاتی که قصد حفظ سوسیالیسم را داشت، به صورت غیر برنامه‌ریزی شده چین را تبدیل به اقتصاد بازار کرد. اسب تروای این داستان حیرت انگیز، اصل چینی «استخراج حقیقت از واقعیت» بود که دنگ شیائوپنگ به اشتباه آن را عصاره و جوهره مارکسیسم خواند. وقتی چین به آزمایشگاه عظیم اقتصادی تبدیل شد، نیروهای رقابتی توانستند جادوی خود را انجام دهند.
یکی از چارچوب های نظری و الگوهای قدرتمند در توضیح تحولات اجتماعی بدون تردید اندیشه نهادگرایی است که با تأکید بر ساخت اجتماعی و نهادی که اقتصاد در چارچوب آن عمل می کند و با بهره گیری از منطق اقتصادسیاسی صورتبندی روشن و قابل درکی را از تحولات اجتماعی ارائه می دهد. ویژگی برجسته این کتاب نیز بررسی و فرآیند تحول اقتصاد چین از منظر اندیشه نهادگرایی است. ویژگی بارزتر این کتاب نگارندگان آن هستند که یکی رونالد کوز از بزرگ ترین اقتصاددانان و اندیشمندان تأثیرگذار عصر حاضر و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۱ و یکی از نظریه پردازان اندیشه نهادگرایی است.
این کتاب از آنجا که تحولات اقتصادی و سیاسی چین را از دهه ۱۹۴۰ و از زمان به قدرت رسیدن حزب کمونیست را رصد نموده و با دیدی تاریخی اتفاقات و رویدادهای این دوره را در چارچوبی تئوریک مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده است حاوی نکات و تجارب ارزنده ای بوده و نگرشی روشن به خواننده می دهد.
جوانی
پاتريک موديانو جايزه ی ادبی نوبلِ سال ۲۰۱۴ را به خاطرِ روايت‌هايش از روابطِ شهر و انسان از آن خود کرد. به خاطرِ ساختنِ گذشته‌های مه زده و سال‌هايی از عمر رفته. رمانِ جوانی يکی از آثاری است که در به شهرت رسيدنِ موديانو نقشِ مهمی ايفا کرد. او اين رمان را در سالِ ۱۹۸۱ نوشت و در آن روايتی نفس‌گير از جوان‌هايی ساخت که در پرسه گردی‌های شبانه و روزانه شان در پاريس متوجه اتفاق هايی می شوند که بايد پنهان باقی بماند.
موديانو را پسرِ مارسل پروست دانسته‌ا‌ند، چون زمان را با تنها يک اشاره متوقف می‌کند و ناگهان مخاطب انبوهی رنگ و نور و حسرت و راز را درک می‌کند که گويا در جرزِ شهرها پنهان مانده‌اند. او در جوانی پاريس را از نو کشف می‌کند، پاريسی که خيابان‌هايش ساخته شده است برای پرسه‌ی دختران و پسرانی بيست‌ساله تا کافه‌ها و نورها را کشف کنند گويا… اما اين کشف با حسرت همراه است. حسرتی که از دلِ زمانی از‌دست‌رفته بيرون می‌آيد.
بچه های امروز معرکه اند
این رمان مکاتبات دو همکلاسی به نام احمد و زینب است و در ترکیه بارها و بارها به چاپ رسیده است.عزیز نسین در این کتاب به انتقاد از نظام آموزشی جامعه ی خود و شیوه های غلط تربیتی خانواده ها می پردازدومطالب کتاب خنده دار است.من بارها هنگام ترجمه کار را رها کردم،به اتاق دیگری رفتم و از ته دل و با صدای بلند خندیدم.برخی صفحات کتاب را برای همسرم و پسرم خواندم آن ها هم خندیدند کتاب در عین برخورداری از جاذبه و کشش لازم سخت عبرت آموز و پند دهنده نیز هست.همان طور که نویسنده خود معتقد است.این کتاب نه فقط برای بچه ها که برای بزرگترها هم خواندنی است.
مرد بی زبان
درباره داستان این رمان می‌توان گفت که این اثر پاسخی به سوالاتی از این قبیل که اگر روزی بیدار شویم و بفهمیم هیچ به یاد نمی آوریم، چه می‌کنیم؟ نه خود را بشناسیم، نه اطرافیان؛ نه مکان را بشناسیم، نه سرزمینی که در آن به سر می بریم؛ حتی زبان‌مان را به یاد نیاوریم، نتوانیم حرف بزنیم. در آن صورت، با فراموشی، با فقدان چه می کنیم؟ هویت‌مان چه می‌شود؟ از کجا به هستی خود معنا می بخشیم؟ به ارتباط، به فرهنگ، به ماهیت چه گونه می‌رسیم؟
دیه‌گو مارانی، رمان‌نویس، مترجم و مقاله نویس ایتالیایی در سال ۱۹۵۹ در «فرارا» به دنیا آمد و تا به حال هشت رمان به چاپ رسانده است که معروف ترین آن ها همین «مرد بی زبان» (دستور زبان فنلاندی) بوده که به چندین زبان ترجمه شده و جایزه ادبی «گرینتزانه کاوور» را نیز نصیب او کرده است. از رمان های دیگر او می توان به ماجراهای بازرس کابیلو، مترجم و آخرین ووستاک اشاره کرد. آخرین رمانش، تا به امروز، با عنوان «سگ خدا» در سال ۲۰۱۲ به چاپ رسید.
مرفی
رمان «مرفی» از بعضی جهات، شبیه به جهان بکت است. زندگینامه نویسان او به خطوط موازی میان این رمان و زندگی خود بکت اشاره کرده اند. این نویسنده زمان نوشتن این اثر، در لندن به روان کاو مراجعه می کرده و اشاره به روان شناسی کولپه در این رمان هم از همین تجربه ریشه می گیرد.
بکت در آن زمان، عامدانه برای تجربه کردن فضا و روحیه ها، برای دیدار با جفری تامپسن، دوستش، به بیمارستان بتلم رویال می رفت. در رمان «مرفی» هم مطالبی وجود دارد که به خاطرات و دیده ها و شنیده های بکت از دوران کودکی تا بزرگسالی اش مربوط می شوند. با وجود تمام تمسخرها و شرح های عینی، روشن است که نویسنده با مرفی همدلی دارد.
بین رمان های بکت، «مرفی» چند شخصیت و طرحی کم و بیش روشن دارد. در این رمان، واقعا اتفاقاتی روشن رخ می دهد که شخصیت ها برابرشان واکنش های مشخص دارند، یعنی عکس رمانی چون «نام ناپذیر». حتی در رمان «وات» هم، مخاطب با چیزی شبیه به آنچه از رمان به معنای معمول کلمه در نظر است، مواجه می شود. بکت رمان «مرفی» را به زبان انگلیسی نوشت و شاید به همین دلیل باشد که در این اثر، هرچه می خواسته با زبان و لایه های معنایی آن انجام داده است.
در قسمتی از این رمان می خوانیم:
اما مقدمات خاص دیگری هم بود که مرفی نمی توانست آن ها را فراهم کند. او سنگ مناسبی را که ضامن موفقیت بود در اختیار نداشت. در واقع، اصلا هیچ سنگی نداشت. تصور این که این فقدان چطور باعث می شد که طالع نحسش تداوم پیدا کند لرزه به اندامش می انداخت. عدد خوش یُمن یک سال آزگار با یکشنبه مقارن نمی شد، و تا یکشنبه ۴ اکتبر ۱۹۳۶ هیچ یک از ریسک های بزرگ و جدید مرفی با حداکثر احتمال موفقیت قرین نمی شد. این هم نگرانی ای همیشگی بود، چون او اطمینان داشت که مدت ها پیش از این تاریخ، پیشگویی کوچک خودش متکی بر سیستمی خارج از سیستم اجرام سماوی، که او هیچ اعتمادی به آن نداشت، یعنی سیستم خودش، تحقق خواهد یافت.
آب زیپو
اين كتاب داستان زندگی زنی روستايي است به قلم خودش. او هميشه آرزو داشت ماجرای زندگی اش را بنويسد تا سرانجام در اواخر عمر اين كار را كرد و خاطراتش را در مدت ۲ هفته در ۲ دفترچه برای فرزندانش نوشت. حيرت‌انگيز است كه آنا با اينكه تنها ۵ سال به مدرسه رفته و چيزی جز كتاب مقدس نخوانده بود، توانسته به دور از احساسات و بدون متهم كردن ديگران يا برانگيختن حس دلسوزی نسبت به خود، شرايط سخت زندگی در روستا، تلخی فقر و گرمای عشق را از اين چنين قوی به تصوير بكشد.
زندگی نوشت آنا در سال ۱۹۸۴ منتشر شد و در سال ۱۹۸۹ یوزف فیلزمایر با اقتباس از آن فیلمی ساخت. هم کتاب و هم فیلم با استقبال بسیار خوبی در سراسر جهان رو به ور شد.
بنی آدم
- محمود دولت آبادی
- نشر چشمه
- چاپ اول: 94
این کتاب شاملِ شش داستانِ کوتاه است که اکثرشان در دو یا سه سالِ اخیر نوشته‌شده اند و مخاطبان در آن ها فضاهای جدیدی از دولت‌آبادی درک خواهند کرد. درون‌مایه ی اکثر داستان‌ها شهری‌ست و بعضی شان نیز حتا در جغرافیایی خارج از ایران اتفاق می‌افتند. این داستان‌ها به ترتیب «مولی و شازده»، «اسم نیست»، «یک شبِ دیگر»، «امیلیانو حسن»، «چوب خشکِ بلوط» و «اتفاقی نمی‌افتد» نام دارند که در کنارِ هم کتابی صد و شش صفحه‌ای را ساخته اند.
محمود دولت آبادی بعد از انتشارِ رمانِ «سلوک» در اوایلِ دهه ی هشتاد تا به امروز کمتر توانسته بود کارِ داستانی منتشر کند و بیشتر آثارش در حوزه‌های خاطره نگاری، نقدهای ادبی، گزیده‌های متونِ کهن و … بودند. رمانِ مشهورِ او «زوال کلنل» در کش و قوسی طولانی هنوز نتوانسته مجوزِ انتشار به زبانِ فارسی پیدا کند. او در آغازِ سالِ ۱۳۹۴ به‌گزینی از متون کلاسیکِ ادبیات فارسی با نامِ «تا سرِ زلف عروسان سخن» منتشر کرده بود.
«گفتم. همان اول کار گفتم که نوشتن داستان کوتاه کار من نیست. این هنر بزرگ را کافکا داشت، ولفگانگ بورشرت داشت و می توانست بدارد که در همان «بیرون، جلودر» جان سپرد و داغش لابد فقط به دل من یکی نیست، و بیش تر از او چخوف نداشت که بالاخره خون قی می کرد و در آن اتاق سرد، و چند فقره هم رمان گاری، آن جا که پرندگان پرواز می کنند و می روند در پرو می میرند، حالا شما به من بگویید کلاه و کاشکول و پالتو و عصای آقای جنابان را چه کسانی از کف میدان کج و قناس جمع خواهند کرد؟ و آن اشیای زمینی را چه کسانی پیدا خواهند کرد؟...»
ضد سنت بوو (خاطره های بامداد)
- مارسل پروست
- ترجمه ی احمد پرهیزی
- انتشارات مروارید
- چاپ اول:94
مارسل پروست شیفته ی ادبیات و کتاب بود «ضدِ سَنت ـ بوو» را نوشت تا به خوانندگان ادبیات بیاموزد چگونه کتاب بخوانند و نیز می خواست آنان را در لذت مطالعه شریک کند بدین خاطر زبانِ پروست در این کتاب ساده تر و آشکارتر از دیگر نوشته های اوست اما در پشت این سطرهای واضح نبوغِ او به چشم می آید. خودش در نامه ای این اثر را «رمانی عظیم» نامیده است. «ضدِ سنت بوو» اکنون اثری کلاسیک در ادبیات معاصر محسوب می شود.
بخش هایی از این کتاب نقدِ بی رحمانه و صریحِ پروست بر دیدگاه های سنت بوو مشهورترین منتقد ادبی فرانسوی آن دوران است و در باقی فصل ها نویسنده با زبانی شاعرانه و گاه طنزآمیز از زنان مردان و قلم به دستانی می گوید که دوست شان دارد. گاه خاطره می گوید و گاه قصه و زمانی حدیث نفس می کند. با این کتاب به واقع وارد دفتر کار مارسل پروست می شویم تا ببینیم یکی از بزرگ ترین نویسندگان قرن بیستم چگونه می نوشت چگونه می اندیشید و چگونه روزگار می گذراند. نخستین طرح های اثر سترگ پروست «در جستجوی زمانِ گمشده» نیز در این کتاب دیده می شود. ضمن آن که عشق اضطرابِ جدایی گذشته مطالعه و نیز معنای هنر و ادبیات از جمله مفاهیم اصلی کتاب هستند.
اینگمار برگمان
- ژاک ماندلبام
- ترجمه ی عظیم جابری
- نشر دیبایه
- چاپ اول: 94
آثار اينگمار برگمان خواهی نخواهی تحسين برانگيزند. او طی دوره پرباري با حدود ۵۰ فيلم بلند كه بين سال های ۱۹۴۵ تا ۲۰۰۳ كارگرداني كرده پيوسته دغدغه‌های درونی و خيالاتش را به تصوير كشيده كه نمايش واقعيت را تحريف می كنند، پرسنوناژ هايش از احساس گناهی در عذابند كه جسم و جانشان را شكنجه می‌دهد، روشن‌بينی اش زوج هايی را بررسی می كند كه شيفته هم می شوند و سپس يكديگر را به شدت آزار می دهند، او هراسش در برابر سكوت خدا و پژوهش آشفته اش به دنبال نوعی رستگاری را به تصوير می‌كشد. مهر هفتم، توت‌فرنگی های وحشی، مصائب آنا، از ورای آينه، همگی شاهكارهايی در ميان مجموعه آثاری اند كه بيانگر استعداد وی در ابراز كردن احساسات بی نظريش هستند.
می‌توان فيلم‌هايش را اقتباسی دانست از مسير زندگی خودش از زمان كودكی در يك خانواده فوق سختگير لوتری، به عبارتی ابهام روحی خودش كه باعث شرمساری اش است و می ترساندش. همچنين اينگمار برگمان فيلم‌سازی است كه ورای امور مرسوم، در تمايلات و سرخوردگی های اش روح زمانه خود را درك می‌كند: تابستانی با مونيكا، كه هويت اندرسون در آن در نقش زن جوانی ظاهر می شود كه شهوتی وحشی و شرم‌آور دارد، در فرانسه باعث شهرتش می شود و مظهر باد آزادي‌اي است كه مدرنيته نوپا در سينما را تحت تأثير قرار می دهد.
او در سال‌های ۶۰ با پرسونا يكی از قوی ترين تداعی های ابهام شر را تجربه می‌كند. صحنه‌هايی از يك ازدواج فردگرايی ايی را تقبيح می‌كند كه به شكلی فريبنده انسانيت‌زدايی جهان را القا می‌كند، جهاني كه در فانی و الكساندر با شادی و نوستالژی به تصوير درمی آيد و در ساراباند به عريان ترين بازنمودش دست می يابد، اين آخرين فيلم كارگردان كه توآمان درس سينما و پرسش‌نامه‌ای هستی شناختی است. در عالم سينما، برگمان قاره‌ای جداگانه است، قاره غولی در حد و اندازه‌های بتهوون يا داستايفسكی.
تاریخ مختصر اندیشه (راهنمای فلسفیِ زیستن)
- لوک فری
- ترجمه ی افشین خاکباز
- نشر نو
- چاپ اول:94
تاریخ مختصر اندیشه؛ راهنمای فلسفیِ زیستن، در سال ۲۰۱۱ به قلم پرفسور لوک فری، از فیلسوفان فرانسوی و طرفداران برجسته ی انسان گرایی منتشر شد و هشت ماه در فهرست کتاب های پرفروش فرانسه قرار داشت. این کتاب با هدف پل بستن میان فلسفه و زندگی نوشته شده و به زبانی شیوا با پرهیز از آنچه نویسنده فضل فروشی با استفاده از واژگان ثقیل فلسفی می نامند، می کوشد تا آموزه های ماندگار فلسفه از جمله نقش اساسی آن در دستیابی به سعادت و زندگی همراه با معنا را توضیح دهد. او در این کتاب نشان می دهد که برخلاف آنچه بسیاری می پندارند، فلسفه و پرسش های فلسفی در تاروپود زندگی انسان تنیده اند و نمی توان از رویارویی با این پرسش ها گریخت.
این کتاب تاریخ فلسفه را به پنج دوره ی فلسفه یونان باستان، فلسفه ی مسیحیت، اومانیسم عصر روشنگری، پسامدرنیته و پساساختارزدایی تقسیم می کند و می کوشد به زبانی ساده و دقیق، باورهای اصلی هر یک از دوره ها و نقاط قوت آن ها را بیان کند. او بیش از این که به دنبال تحمیل فلسفه ی شخصی به عنوان فلسفه ی برتر باشد، می کوشد روش نقد اندیشه های فلسفی را معرفی کند. خواندن این کتاب ما را با دیدگاه های فلسفی متفاوت آشنا می کند و زمینه ی مطالعه ی مستقل مکاتب مختلف را در علاقه مندان ایجاد می نماید.
چین چگونه سرمایه داری شد
- رونالد کوز و نینگ وانگ
- ترجمه ی پیمان اسدی
- انتشارات دنیای اقتصاد
- چاپ اول:94
شگفت آورترین جنبه اصلاحات اقتصادی چین شاید این باشد که حزب کمونیست چین در سه دهه اصلاحات نه تنها به حیات خود ادامه داد، بلکه به موفقیت و شکوفایی دست یافت. این مسئله به روشنی نشان دهنده انعطاف سازمانی و وفق پذیری حزب بعد از ناکام ماندن تجربه سوسیالیسم بود، نه شکست ناپذیری و برتری مبنایی متصور سوسیالیسم.
اما شگفت آور این است که اصلاحاتی که قصد حفظ سوسیالیسم را داشت، به صورت غیر برنامه‌ریزی شده چین را تبدیل به اقتصاد بازار کرد. اسب تروای این داستان حیرت انگیز، اصل چینی «استخراج حقیقت از واقعیت» بود که دنگ شیائوپنگ به اشتباه آن را عصاره و جوهره مارکسیسم خواند. وقتی چین به آزمایشگاه عظیم اقتصادی تبدیل شد، نیروهای رقابتی توانستند جادوی خود را انجام دهند.
یکی از چارچوب های نظری و الگوهای قدرتمند در توضیح تحولات اجتماعی بدون تردید اندیشه نهادگرایی است که با تأکید بر ساخت اجتماعی و نهادی که اقتصاد در چارچوب آن عمل می کند و با بهره گیری از منطق اقتصادسیاسی صورتبندی روشن و قابل درکی را از تحولات اجتماعی ارائه می دهد. ویژگی برجسته این کتاب نیز بررسی و فرآیند تحول اقتصاد چین از منظر اندیشه نهادگرایی است. ویژگی بارزتر این کتاب نگارندگان آن هستند که یکی رونالد کوز از بزرگ ترین اقتصاددانان و اندیشمندان تأثیرگذار عصر حاضر و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۱ و یکی از نظریه پردازان اندیشه نهادگرایی است.
این کتاب از آنجا که تحولات اقتصادی و سیاسی چین را از دهه ۱۹۴۰ و از زمان به قدرت رسیدن حزب کمونیست را رصد نموده و با دیدی تاریخی اتفاقات و رویدادهای این دوره را در چارچوبی تئوریک مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده است حاوی نکات و تجارب ارزنده ای بوده و نگرشی روشن به خواننده می دهد.
جوانی
- پاتریک مودیانو
- ترجمه ی حسین سلیمانی نژاد
- نشر چشمه
- چاپ اول: 94
پاتريک موديانو جايزه ی ادبی نوبلِ سال ۲۰۱۴ را به خاطرِ روايت‌هايش از روابطِ شهر و انسان از آن خود کرد. به خاطرِ ساختنِ گذشته‌های مه زده و سال‌هايی از عمر رفته. رمانِ جوانی يکی از آثاری است که در به شهرت رسيدنِ موديانو نقشِ مهمی ايفا کرد. او اين رمان را در سالِ ۱۹۸۱ نوشت و در آن روايتی نفس‌گير از جوان‌هايی ساخت که در پرسه گردی‌های شبانه و روزانه شان در پاريس متوجه اتفاق هايی می شوند که بايد پنهان باقی بماند.
موديانو را پسرِ مارسل پروست دانسته‌ا‌ند، چون زمان را با تنها يک اشاره متوقف می‌کند و ناگهان مخاطب انبوهی رنگ و نور و حسرت و راز را درک می‌کند که گويا در جرزِ شهرها پنهان مانده‌اند. او در جوانی پاريس را از نو کشف می‌کند، پاريسی که خيابان‌هايش ساخته شده است برای پرسه‌ی دختران و پسرانی بيست‌ساله تا کافه‌ها و نورها را کشف کنند گويا… اما اين کشف با حسرت همراه است. حسرتی که از دلِ زمانی از‌دست‌رفته بيرون می‌آيد.
بچه های امروز معرکه اند
- عزیز نسین
- ترجمه ی داود وفایی
- نشر مرکز
- چاپ اول:94
این رمان مکاتبات دو همکلاسی به نام احمد و زینب است و در ترکیه بارها و بارها به چاپ رسیده است.عزیز نسین در این کتاب به انتقاد از نظام آموزشی جامعه ی خود و شیوه های غلط تربیتی خانواده ها می پردازدومطالب کتاب خنده دار است.من بارها هنگام ترجمه کار را رها کردم،به اتاق دیگری رفتم و از ته دل و با صدای بلند خندیدم.برخی صفحات کتاب را برای همسرم و پسرم خواندم آن ها هم خندیدند کتاب در عین برخورداری از جاذبه و کشش لازم سخت عبرت آموز و پند دهنده نیز هست.همان طور که نویسنده خود معتقد است.این کتاب نه فقط برای بچه ها که برای بزرگترها هم خواندنی است.
مرد بی زبان
- دیه گو مارانی
- ترجمه ی مجتبی ویسی
- نشر آموت
- چاپ اول:94
درباره داستان این رمان می‌توان گفت که این اثر پاسخی به سوالاتی از این قبیل که اگر روزی بیدار شویم و بفهمیم هیچ به یاد نمی آوریم، چه می‌کنیم؟ نه خود را بشناسیم، نه اطرافیان؛ نه مکان را بشناسیم، نه سرزمینی که در آن به سر می بریم؛ حتی زبان‌مان را به یاد نیاوریم، نتوانیم حرف بزنیم. در آن صورت، با فراموشی، با فقدان چه می کنیم؟ هویت‌مان چه می‌شود؟ از کجا به هستی خود معنا می بخشیم؟ به ارتباط، به فرهنگ، به ماهیت چه گونه می‌رسیم؟
دیه‌گو مارانی، رمان‌نویس، مترجم و مقاله نویس ایتالیایی در سال ۱۹۵۹ در «فرارا» به دنیا آمد و تا به حال هشت رمان به چاپ رسانده است که معروف ترین آن ها همین «مرد بی زبان» (دستور زبان فنلاندی) بوده که به چندین زبان ترجمه شده و جایزه ادبی «گرینتزانه کاوور» را نیز نصیب او کرده است. از رمان های دیگر او می توان به ماجراهای بازرس کابیلو، مترجم و آخرین ووستاک اشاره کرد. آخرین رمانش، تا به امروز، با عنوان «سگ خدا» در سال ۲۰۱۲ به چاپ رسید.
مرفی
- ساموئل بکت
- ترجمه ی سهیل سمی
- انتشارات ققنوس
- چاپ اول: 94
رمان «مرفی» از بعضی جهات، شبیه به جهان بکت است. زندگینامه نویسان او به خطوط موازی میان این رمان و زندگی خود بکت اشاره کرده اند. این نویسنده زمان نوشتن این اثر، در لندن به روان کاو مراجعه می کرده و اشاره به روان شناسی کولپه در این رمان هم از همین تجربه ریشه می گیرد.
بکت در آن زمان، عامدانه برای تجربه کردن فضا و روحیه ها، برای دیدار با جفری تامپسن، دوستش، به بیمارستان بتلم رویال می رفت. در رمان «مرفی» هم مطالبی وجود دارد که به خاطرات و دیده ها و شنیده های بکت از دوران کودکی تا بزرگسالی اش مربوط می شوند. با وجود تمام تمسخرها و شرح های عینی، روشن است که نویسنده با مرفی همدلی دارد.
بین رمان های بکت، «مرفی» چند شخصیت و طرحی کم و بیش روشن دارد. در این رمان، واقعا اتفاقاتی روشن رخ می دهد که شخصیت ها برابرشان واکنش های مشخص دارند، یعنی عکس رمانی چون «نام ناپذیر». حتی در رمان «وات» هم، مخاطب با چیزی شبیه به آنچه از رمان به معنای معمول کلمه در نظر است، مواجه می شود. بکت رمان «مرفی» را به زبان انگلیسی نوشت و شاید به همین دلیل باشد که در این اثر، هرچه می خواسته با زبان و لایه های معنایی آن انجام داده است.
در قسمتی از این رمان می خوانیم:
اما مقدمات خاص دیگری هم بود که مرفی نمی توانست آن ها را فراهم کند. او سنگ مناسبی را که ضامن موفقیت بود در اختیار نداشت. در واقع، اصلا هیچ سنگی نداشت. تصور این که این فقدان چطور باعث می شد که طالع نحسش تداوم پیدا کند لرزه به اندامش می انداخت. عدد خوش یُمن یک سال آزگار با یکشنبه مقارن نمی شد، و تا یکشنبه ۴ اکتبر ۱۹۳۶ هیچ یک از ریسک های بزرگ و جدید مرفی با حداکثر احتمال موفقیت قرین نمی شد. این هم نگرانی ای همیشگی بود، چون او اطمینان داشت که مدت ها پیش از این تاریخ، پیشگویی کوچک خودش متکی بر سیستمی خارج از سیستم اجرام سماوی، که او هیچ اعتمادی به آن نداشت، یعنی سیستم خودش، تحقق خواهد یافت.
آب زیپو
- آنا ویم شنایدر
- زهرا معین الدینی
- نشر نو
- چاپ اول: 94
اين كتاب داستان زندگی زنی روستايي است به قلم خودش. او هميشه آرزو داشت ماجرای زندگی اش را بنويسد تا سرانجام در اواخر عمر اين كار را كرد و خاطراتش را در مدت ۲ هفته در ۲ دفترچه برای فرزندانش نوشت. حيرت‌انگيز است كه آنا با اينكه تنها ۵ سال به مدرسه رفته و چيزی جز كتاب مقدس نخوانده بود، توانسته به دور از احساسات و بدون متهم كردن ديگران يا برانگيختن حس دلسوزی نسبت به خود، شرايط سخت زندگی در روستا، تلخی فقر و گرمای عشق را از اين چنين قوی به تصوير بكشد.
زندگی نوشت آنا در سال ۱۹۸۴ منتشر شد و در سال ۱۹۸۹ یوزف فیلزمایر با اقتباس از آن فیلمی ساخت. هم کتاب و هم فیلم با استقبال بسیار خوبی در سراسر جهان رو به ور شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
ممنون بابت گذاشتن این کتابای خووووووب...خداکنه بتونم همشونو مطالعه کنم .