یادبود خواننده لس آنجلسی یا کلاهبرداری؟

هفته نامه تماشاگران امروز: از اوایل اسفند 93 پخش گسترده تیزرهای یک مراسم از شبکه های ماهواره ای جلب توجه کرد. برنامه ای که قرار بود روز دهم فروردین 1394 در هتل «مردان پالاس» شهر آنتالیا و برای یادبود یکی ازخوانندگان زن لس آنجلسی برگزار شود. این خواننده 25 سال پیش درآمریکا فوت کرد و طی سال های اخیر، مراسم های کوچکی برای او برگزار می شد اما در تیزرهای برنامه دهم فرودین 94 اعلام کردند که قرار است 6 خواننده مطرح مقیم لس آنجلس، 25 ترانه ماندگر آن خواننده زن را با ارکستر 53 نفره اجرا کنند.

بر این اساس، «ب.م» که با خوانندگی و نوازندگی ویلون شهرت دارد و اتفاقا به ایران هم رفت و آمد می کند، به عنوان رهبر ارکستر معرفی شد. نکته جالب توجه هم این بود که نام شهر آغداشلو بازیگر زن ایران که در هالیوود فعالیت دارد، و نامزد دریافت جایزه اسکار شده، را به عنوان مجری برنامه اعلام کردند. در مرحله دوم تیزرهای مراسم، به این نکته اشاره شد که قرار است از تندیس بزرگ آن خواننده زن با کیفیت (hyper real) رونمایی شود. با تمام این تفاسیر، مراسم لغو شد تا طبق روال معمول، باز هم کنسرت لس آنجلسی ها با حاشیه های عجیب همراه باشد.


رکورد جهانی قیمت بلیت

اولین موضوع سوال برانگیز در مورد مراسمی که از آن با عنوان بزرگترین گردهمایی موسیقی ایرانیان خارج از کشور یاد می شد، برگزارکننده آن یعنی گروه «اکسیژن» بود. این مجموعه ناشناخته قیمت های نجومی را برای برنامه خود درنظر گرفته بود.در حالی که گران ترین بلیت کنسرت «مایکل جکسون» در سالن «O۲» شهر لندن، ۱۰۰ یورو یعنی حدودا ۱۱۰ دلار بود، بلیت های این مراسم بزرگداشت در شهر استانبول در ۲ قیمت ۶۰۰ و ۱۲۰۰ دلار به فروش رسید! اتفاقی که به نوعی یک رکورد جهانی محسوب می شد. البته اگر کسی پیش خرید نمی کرد و به گیشه هتل مردان پالاس مراجعه می کرد، می توانست بلیت ها را با قیمت ۲۰۰ دلار تهیه کند!

با کراوات بیایید!

در روزهای منتهی به عید نوروز، تیزرهای مراسم هتل مردان پالاس از چند شبکه ماهواره ای پخش می شد و همزمان گروه اکسیژن تبلیغات گسترده ای در فضای مجازی انجام می دادند. در وب سایت این گروه، گزینه شرایط شرکت در مراسم به چشم می خورد. با کلیک روی این گزینه با یک متن طولانی مواجه می شدید که دو مضمون اصلی آن قدم مستقیمی در راستای تهاجم فرهنگی به شمار می رفت. شراط اصلی حضور آقایان در این برنامه استفاده از کراوات عنوان شده بود و در آن متن به صراحت عنوان کرده بودند که خانم ها باید لباس شب بر تن داشته باشند. شروطی که پیش از این در هیچ گردهمایی و کنسرت ایرانی چه در داخل و چه در خارج وجود نداشت و یک بدعت عجیب به شمار می رفت.

خانواده بی اطلاع

در اولین روزهای فروردین، پسر آن خواننده زن که قرار بود از او تجلیل شود، در یکی دیگر از شبکه های ماهواره ای حاضر شد و صحبت های تند و انتقادی را مطرح کرد. «کیوان نوری» در ابتدا اظهار داشت که خانواده و برادرانش از این مراسم بی اطلاع اند و برگزاری هرگونه تجلیل یا بزرگداشتی باید با تایید آنها باشد. نوری در بخش دیگری از صحبت های خود شدیدا به «ب.م» و مجری این برنامه انتقاد کرد و اظهار داشت که از آنها بعید بوده در چنین برنامه ای حضور پیدا کنند. او همچنین گفت: «مادر من در جایگاهی است که احتیاجی به تبلیغ ندارد.»

مجری این برنامه زنده هم که خود از فعالان قدیمی شبکه های ماهواره ای است، در جریان صحبت ها اعلام کرد آن ۲۵ ترانه ای که قرار بود با ارکستر ۵۳ نفره و زنده اجرا شود، در آمریکا ضبط شده است! بلافاصله پس از این برنامه، صفحه فیسبوک گروه اکسیژن با موجی از کامنت های اعتراضی مردم همراه شد، با این صحبت مشترک که چرا پول اجرای ارکستر ۵۳ نفره را گرفته اید و قرار است یک برنامه پلی بک اجرا شود؟


شب مراسم

برنامه با پخش موسیقی از بلندگوهای سالن و بدون حضور هیچ شخصی روی صحنه آغاز می شود. پس از حدود ۴ ساعت و در آستانه نیمه شب، با اعتراض شدید مردم، ابتدا یک دختر گمنام روی صحنه قرار می گیرد و با حضار صحبت می کند. پس از گسترش اعتراض ها و درگیری های لفظی مردم با عوامل حراست سالن، این بار «ب.م» که قراب بود رهبر ارکستر باشد، پشت تریبون قرار می گیرد و پس از اعلام لغو برنامه، عدم تسویه مالی خواننده ها با تهیه کننده را دلیل این موضوع ذکر می کند. این دلیل در حالی مطرح شد که بر مبنای تیزرهای تبلیغاتی قرار بود علاوه بر آن ۶ خواننده، یکصد هنرمند ایرانی هم در سالن حضور داشته باشند اما به غیر از مردم عادی هیچ چهره سرشناسی در سالن نبود!

یکی از شرکت کننده های این برنامه گفت: «ما تا ۴ صبح در هتل مردان پالاس ایستادیم و مراتب اعتراض خود را عنوان کردیم اما هیچ کس پاسخگو نبود. پس از تماس ما با پلیس ترکیه، آقای «نیما پورحسنی» به عنوان برنامه گذار بازداشت شد. ایشان ابتدا گفت که من برای برگرداندن پول بلیت ها تعهد می دهم اما مردم اعتقاد داشتند که اگر به ایران بازگردند، دیگر هرگز نمی توانند پول بلیت خود را پس بگیرند. پلیس ترکیه چند ساعت بعد ایشان را آزاد کرد ولی تاکنون وجه بلیت هیچ کدام از افراد حاضر در آن برنامه برگردانده نشده است.

فقط من از طریق دوستی که در سفارت ایران داشتم، توانستم ۸۰۰ دلار را پس بگیرم و هنوز ایشان ۴۰۰ دلار به من بدهکار است. از سوی دیگر، تمام خواننده ها در هتل حضور داشتند اما هیچ کدام از آنها بین مردم حضور پیدا نکردند زیرا ۴۰۰ ایرانی حاضر در سالن برای آنها ارزشی نداشتند.

اعلام برائت

۴۸ ساعت پس از لغو این مراسم، یکی از ۶ خواننده ای که قرار بود اجرا داشته باشد، روی صفحات شخصی خود متن مفصلی را منتشر و خود و همکارانش را از هر اتهامی مبرا کرد. این خواننده زن لس آنجلسی برای اولین بار از شخصی به نام «سام علامه» نام برد و او را به عنوان متهم اصلی معرفی کرد. «ش.ص» در ادامه گفت: «به خاطر برگزار نشدن کنسرت توسط یک سری افراد غیرحرفه ای که سبب عدم حضور شما هموطنان عزیز در کنسرت شد، بسیار متاسفیم ولی بدانید به زودی از طریق قانون و مصاحبه با رسانه های گروهی پیگیر خواهیم شد.

روز بعد از آن ماجرا ساعت ها در کنار شما هموطنان مهربانم بودم. روز اجرای کنسرت، ما هنرمندان همه حاضر بودیم ولی هیچ کس به ما خبر نداد که چه ساعتی باید برنامه را شروع کنیم.» او همچنین در بخش دیگری از بیانیه خود به این نکته اشاره کرد: «اینها با شخصی به نام (سام علامه) همکاری کرده بودند که نمی خواستند کسی خبر داشته باشد.

این موجود به ظاهر انسان، معرف حضورتون هست واو را خوب می شناسید که چه کارهایی با من و بقیه انجام داده است. البته به زودی تمام کارهایی که این اشخاص به ناحق به جامعه هنری خارج از کشور انجام دادند و هنرمندان را گناهکار نشان دادند، روشن خواهم ساخت و دست های پلیدی را که به ظاهر دوست ولی در باطن دشمن بودند، از آستین بیرون خواهم کشید.»

بالاخره چه کسی برگزارکننده این برنامه بود؟

هنوز مشخص نیست که برگزارکنندگان اصلی این مراسم و مدیران گروه اکسیژن چه کسانی بودند. پیگیری ها برای یافتن شماره ای از سام علامه نتیجه ای نداشت. اما او ظاهرا ساکن دبی است و به ایران هم رفت و آمد دارد. «ص» در ۲۸ اکتبر سال ۲۰۱۴ ویدئوی ۵۴ ثانیه ای را روی صفحه شخصی خود منتشر و علامه را متهم کرد که از حساب بانکی او در ترکیه مبلغ کلانی را دزدیده است. در این ویدئو چهره این شخص به وضوح مشخص نیست اما فردی که جلوی باجه بانک قرار دارد، از لحاظ ظاهر و جثه بی شباهت به سام علامه نیست.

در نهایت

این مراسم همانند کنسرت های چند سال اخیر لس آنجلسی ها در کشورهای همسایه ایران با حاشیه همراه و لغو شد. نهایتا هم مخاطبانی ماندند که توان شکایت به هیچ نهاد قانونی را نداشتند و هیچ کس پاسخگوی آنها نبود اما ایرانیان حاضر در این برنامه خوش اقبال بودند که اتفاقات کنسرت فروردین ۹۲ اربیل عراق برای آنها رخ نداد.

در آن سال افراد ناشناس به سالن برگزاری کنسرت حمله کردند و پس از ضرب و شتم یکی از خواننده ها، به زنان حاضر در سالن تعرض کردند و اتفاقات تلخی را رقم زدند. حال باید دید تا چه زمانی عده ای کنسرت گذار سودجو می توانند با بهره گیری از شهرت خوانندگان لس آنجلسی برای برگزاری برنامه هایی با پایین ترین سطح کیفی اقدام کنند؟ برنامه هایی که علاوه بر خروج سرمایه های کلان ارزی از کشور، باعث تخریب شخصیت و هتک حرمت ایرانیان در کشورهای دیگر می شود.

تهیه کننده مراسم: خواننده ها دروغ می گویند!

«نیما پورحسنی»، تهیه کننده برنامه بزرگداشت درباره دلایل لغو این مراسم گفت: «شرایط برای اجرای برنامه مهیا بود و هیچ مشکلی نداشتیم تا اینکه خواننده ها خودشان تصمیم گرفتند که روی صحنه حاضر نشوند. من نمی دانم باید اسم این اتفاق را تبانی گذاشت یا خیر ولی آنها مبالغی بیشتر از آنچه توافق کرده بودیم را طلب کردند. همگی در هتل مردان پالاس حضور داشتند ولی روی استیج حاضر نشدند و تلاش های من برای مقتاعدکردن آنها هم نتیجه ای نداشت. پس از لغو برنامه جلسه ای را تشکیل دادیم و از کسانی که بلیت تهیه کرده بودند دعوت کردیم تا وجوه پرداختی را عودت دهیم.

با دوستانی هم که به ایران برگشته بودند تماس گرفتیم و از انها درخواست کردیم که با وایبر، تصویر بلیت های خود به همراه یک شماره حساب ارسال کنند تا مبالغ مربوط را واریز کنیم. اگر کسی مدعی است که هنوز پول خود را پس نگرفته می تواند با شماره های ما تماس بگیرد. البته همیشه در این موارد برخی هم هستند که سعی دارند از آب گل آلود ماهی بگیرند و می گویند که ما پول خود را پس نگرفته ایم.»

او درباره بیانیه «ش.ص» مبنی بر اینکه خواننده ها بی تقصیر بوده اند هم به این نکته اشاره کرد: «خانم ش.ص دروغ می گوید! تمام توافقات با ایشان و همکارانشان انجام شده بود ولی آنها در شب مراسم تصمیم گرفتند که تا زمان دریافت مبلغ بیشتر روی صحنه حاضر نشوند. ما بر مبنای توافق با خواننده ها و سایر هزینه ها، قیمت بلیت را تعیین کردیم اما آنها حاضر نشدند به تعهدشان تن بدهند.»