این چه کاری بود کردین جناب آقای قربانی؟
نگاهی به حاشیههای کارنامه علیرضا قربانی به بهانه موج واکنش هایی که بعد از توییت آخر او ایجاد شد.
روزنامه شهرآرا - سیدزاده: شاید نباید با قطعیت ریشه این اتفاق را در تلاش برای شعر گفتن یا علاقه به شاعر شدن جستوجو کرد، با این حال، به نظر میرسد تاکید روی اینکه شعری میخوانید از خودم است کمی تا قسمتی بتواند این مفهوم را برای مخاطب پراهمیت جلوه بدهد و به آن ها بگوید بیتی که میخوانید را به فرد دیگری نسبت ندهید، چون تمام وکمال متعلق به بنده است.
فارغ از اینکه دو مصرع آیا از ابتدایی ترین قانون شعر کلاسیک یعنی داشتن وزن تبعیت می کند یا نه؟ به هر حال علیرضا قربانی این کار را کرد و در فضایی مثل توییتر که یک کلمه میتواند در کسری از ثانیه برد زیادی پیدا کند، باعث ایجاد بازخوردهای زیادی شد که بیشتر آنها منفی بود و سرشار از کنایه. او در یکی از توییت های اخیر خود که بعد از همجههایی که علیه او به راه افتاد آن را پاک کرد، نوشت: «به تیغ ریش خود زدن/ به که به ریش، تیغ زدن» همراه آن ذکر کرد: شعر از خودم. علیرضا قربانی بارها پیش آمده از حساب توییتر خود برای اشتراک گذاشتن اشعار شاعران معروفی مثل صائب تبریزی، عطار، سعدی و دیگران استفاده میکند و کلی هم لایک میخورد.
توییت اخیر او اما به مذاق بسیاری خوش نیامد و پاسخ زیادی نظیر« شعر گفتنت چی بود آقای قربانی؟» را دریافت کرد. هرچند برخی دیگر هم بودند که نظری خلاف این داشتند. کاربری نوشت: «اگر به کسی برنمیخوره بگم من از شعر علیرضا قربانی خوشم اومد. بی معرفتی کردن در حقش». و دیگری هم با اشاره به آهنگ « درخت گردو» ی قربانی که به تازگی منتشر شده است. گفت: «من نمیدونم جناب قربانی چقدر با جو توییتر آشناست، ولی باید بدونه اون رپیلای هایی که زیر توییت شعرش گذاشته شد شوخی بود.
همین. خیلی از ماها همچنان با آثار فوق العاده ایشون روز و شب میگذرونیم. این البته تنها مرتبهای نیست که علیرضا قربانی در حوزه شعر و موسیقی حاشیه ساز میشود. او پیش از این هم در خوانش، تصنیف «ربابی» که با همراهی عالیم قاسم اف، خواننده و موسیقی دان اهل آذربایجان اجرا کرده بود، دچار اشتباه فاحشی شد که در شبکههای اجتماعی سرو صدای زیادی به پا کرد. قربانی در خوانش مصراع « ای آرزوی آرزو ان پرده را بردار ز رو» دچار اشکال بود و آن را به این صورت ادا کرد: « آرزوی آرزو آن پرده را بردار ز رو». به نحوی که خروج از وزن شعر زیادی توی ذوق مخاطب میزند. یک مدل دیگر حاشیهها هم وقتی بود که در آلبوم«افسانه چشم هایت» که در کنار همایون شجریان شاعر یکی از قطعات به اشتباه هوشنگ ابتهاج ذکر شده بود، به نظر می رسد این روال برای خواننده ای در کلاس قربانی هرچند ناخوشایند اما ادامه دار است.
کاربری در این باره نوشت: حالا که انقدر علیرضا قربانی رو تخریب شخصیت کردین برین آهنگ جدیدشو گوش بدین و ازش عذر بخواین.
دیگری نوشت: علیرضا قربانی یه بیت شعر از خودش در وکرد، ملت چنان بلایی سرش آوردن که پاکش کرد
دیگری نوشت: تفاوت عجیب توییتر و اینستاگرام؛اردشیر رستمی میگه: خصوصیترین حرفهایت را به گلدانت بگو. کوچکترین گلدانها هم رازداران بزرگی هستند.سروش صحت در جوابش میگه: عرفی میگه هرجا که نگاه من و عرفی به هم افتاد برهم نگرستیم و گرستیم و گذشتیم.با میلیانها لایک و هورا...و علیرضا قربانی آه
نظر کاربران
به خدا مگر چند تا علیرضا قربانی و امثال ایشون تو این مملکت هست که اینطوری تخریبشون می کنیم و قدرشون نمی دونیم. خیلی از اونهایی که در توییتر کامنت فنی می گذراند در اینستاگرام جیغ و هورا می کشن برای آقای قربانی. چرا؟ چون که فضای توییتر فرق داره ......
اقای قربانی عزیز دل ماست انقدر کار ماندگار داره که هجمه شما استادان ادبیات!!! چیزی از ارزشهاش کم نمیکنه. شماها همون بهتر برید اشعار فاخر رپ خونای گل کشیده و چت مست کرده رو گوش بدین
پاسخ ها
عزیزم!
ابدا در هنرمند بودن آقای قربانی، شکی ندارم.
اما چرا سرقت ادبی!؟
با تیغ ریش میزنم و باریش تیغ نمیزنم رو آخرین نفر، دکتر علی شریعتی گفته بود.
البته سال گذشته یکی از استوریهای خودم بود، باذکر منبع.
هنر چیز خوبیه اما سرقت ادبی هرگز!
ملت الاف بیکار چیکار این دارین برید بدبختی خودتونو جمع کنید
شما که خودتون هم در متنتون اون مصراع مولوی رو اشتباه نوشتین!!
درستش اینه : ای آرزوی آرزو ، آن پرده را بردار زو ( ز رو اشتباه است )
مگه دروغ گفته ؟؟
قربانی خیلی وقته که تموم شده