داستانک؛ هر شکست این فایده را دارد...
یک روز صبح به همراه یکی از دوستان آرژانتینی ام در بیابان ” موجاوه ” قدم می زدیم که چیزی را دیدیم که در افق می درخشید.
تقریباً یک ساعت در زیر خورشیدی که مدام گرم تر می شد راه رفتیم و تنها هنگامی که به آن رسیدیم توانستیم کشف کنیم که چیست. یک بطری نوشابه خالی بود و غبار صحرایی در درونش متبلور شده بود.
از آن جا که بیابان بسیار گرم تر از یک ساعت قبل شده بود ، تصمیم گرفتیم دیگر به سمت " دره " نرویم . به هنگام بازگشت فکر کردم چند بار به خاطر درخشش کاذب راهی دیگر، از پیمودن راه خود باز مانده ایم ؟ اما باز فکر کردم، اگر به سمت آن بطری نمی رفتیم چطور می فهمیدیم فقط درخششی کاذب است؟
نکته اخلاقی: هر شکست لااقل این فایده را دارد، که انسان یکی از راه هایی که به شکست منتهی می شود را می شناسد.
ارسال نظر