زنانی که دنیا را تغییر دادند
هشتم مارس روز جهانی زن است که تلاش برای حقوق زنان را گرامی دارد. در طول تاریخ، زنان قدرتمند بسیاری مجبور شدند در برابر نابرابری ها بایستند و برای رویاها و علایق خود، برابری و اتحاد با مردان مبارزه کنند.
ایرنا سندرلوا، زنی که حدود ۲۵۰۰ کودک یهودی را از محله یهودی نشین ورشو خارج کرد
ملاله یوسف زی، فعال 19 ساله پاکستانی برای آموزش و پرورش زنان که مورد هدف گلوله طالبان قرار گرفت اما جان سالم به در برد، جوانترین برنده جایزه نوبل
زنی در حال زدن یک نئونازی با کیف دستی در سوئد (۱۳ آوریل ۱۹۸۵)
ماری کوری دانشمند مشهور لهستانی برای کار روی مواد رادیواکتیو، اولین زنی که جایزه نوبل برد و تنها زنی که دوباره جایزه نوبل برده است
مارگارت هیفیلد، مدیر مهندسی نرم افزار برنامه فضایی ناسا (۱۹۶۹)
زنان آتش نشان در بندر پرل (1941)
نجود علی که در سن ۱۰ سالگی شوهر داده شده بود طلاق گرفت و سنت قبیله ایشان را شکست
جین گودال، نخستی شناس و فعال محیط زیست
آملیا ارهارت اولین زن خلبانی که به تنهایی روی اقیانوس اطلس پرواز کرد (۱۹۲۸)
رزا لوئیس مک کالی پارک، فعال حقوق مدنی
فاطمه فهری، بنیانگذار اولین دانشگاه در جهان، مراکش
فلورانس نایتینگل، اولین پرستار که بهداشت عمومی بین بیماران را آموزش داد
آنجلا دیویس، فعال سیاسی آمریکایی، پژوهشگر، نویسنده و فمینیست (۱۹۴۴)
ریتا لوی مونتالچینی، برنده نوبل ایتالیایی برای کار در نوروبیولوژی
نظر کاربران
رُزا پارکس (۴ فوریه ۱۹۱۳-۲۴ اکتبر ۲۰۰۵) یک زن سیاهپوست (آمریکایی آفریقاییتبار) آمریکایی و از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا بود که بعداً توسط کنگره آمریکا به عنوان «مادر جنبش آزادی» و «بانوی اول جنبش حقوق مدنی» شناخته شد.
رزا پارکس به این خاطر مشهور است که در روز ۱ دسامبر سال ۱۹۵۵ از دادن صندلیاش در اتوبوس به یک مرد سفیدپوست خودداری کرد و در نتیجه بازداشت و جریمه شد. وی در تاریخ آمریکا جایگاه ویژهای دارد و اقدام اعتراضآمیز وی در روز اول دسامبر سال ۱۹۵۵ در ایالت آلابامای ایالات متحده آمریکا علیه مقررات نژادی نقطه آغاز نمادین جنبش حقوق مدنی سیاهان آمریکا قلمداد میشود. خودداری رزا پارکس از واگذاری صندلیاش در یک اتوبوس شهری به یک مرد سفیدپوست و بازداشت متعاقب وی به تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاهان منجر شد و به اعتراضات گستردهتر دامن زد. کشیش جوانی به نام مارتین لوتر کینگ که بعداً رهبری جنبش مدنی سیاهان را به عهده گرفت، سازماندهی آن تحرکات را به عهده داشت. جنبش اعتراضی او سرانجام به تصویب قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ انجامید که هرگونه تبعیض نژادی در آمریکا را ممنوع میکرد.