طنز؛ چرا به آمریکا نمی‌روم
خدمت خوانندگان عزیز «ويرگول» عارضم که بنده قصد نداشتم مواضعم رو برای جهانیان عیان کنم ولی سوالات مخاطبان عزیز که نگران وضعیت بنده بودند، مجبورم کرد خودم رو مکشوف‌الموضع کنم و به شایعات پایان بدم.
پدرام ابراهيمى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
خدمت خوانندگان عزیز «ويرگول» عارضم که بنده قصد نداشتم مواضعم رو برای جهانیان عیان کنم ولی سوالات مخاطبان عزیز که نگران وضعیت بنده بودند، مجبورم کرد خودم رو مکشوف‌الموضع کنم و به شایعات پایان بدم. بنابراین امروز دلایل مهاجرت نکردنم به آمریکا رو با صدای محکم اعلام می‌کنم.
یک- آمریکا کشور قهرمانان پوشالی و کارتونیه و برای پهلوانی و زاویه بدن هیچ ارزشی قائل نیست. بریم کشوری که نتونی توش با نقره المپیک عضو شورای شهر بشی، بگیم چند منه؟
دو- با این حقوق نجومی‌ای که ما از کار نویسندگی می‌گیریم، تنها راه آمریکا رفتن من، راه زمینیه و خداییش کی حوصله صد و سی و هفت ساعت و نیم نشستن توی اتوبوس رو داره؟ اونم با اوضاع افتضاح توالت‌های بین راهی اروپا که گز و سوهان هم می‌فروشن. یه دلستر معمولی یک یورویی رو هم می‌دن پنج یورو. از همه اینا بدتر، کی می‌تونه صد و سی و هفت ساعت فیلم‌های سحر قریشی و امین حیایی رو ببینه؟ البته یه مشکل هم هست که بخش اقیانوس مسیره که هنوز بهش فکر نکردم. حالا مایو دارم. اگه خواستم برم یه فکری می‌کنم.
سه- آمریکا مامن و ماوای خواننده‌های لس‌آنجلسیه و من بعد از دیدن قسمت‌های اخیر سریال معمای شاه چنان از این خواننده‌ها زده شدم که رفتم عکساشو پاره کردم، نامه‌هاشو پاره کردم، روی تمام نوار کاست‌های ستار و گوگوش هم که داشتم، گلچین شاد سخنرانی حسن عباسی زدم.
چهار- اینکه آقای ترامپ خیال می‌کنه ما در حسرت دیدار آمریکای ایشون آواره‌ترینیم، خیال خامه. چرا که ما نسلی هستیم که دوران مهرورزی رو دیدیم و شما حالا حالاها باید خدمتگزاری و پاکدستی کنی تا بتونی ماکت کوچکی از اون دوران بسازی. خلاصه که ما مدیریت‌جهانی‌ندیده نیستیم.
پنج- این دختر خانم ترامپ یک دوستی داره که در اکثر عکس‌ها کنارشه، نگاه این دوسته یه جوریه. به هیچ چیز هم که پایبند نیستن. می‌ترسم برم اونجا، چیزخورم کنن و یکهو چشم باز کنم ببینم تو کاخ سفید، زیر عکس آبراهام لینکلن نشستم پای سفره عقد و ملانیا داره رو سرم قند می‌سابه!
شش- وقتی ترانه و اصغر نمی‌رن، ما کجا بریم؟
هفت- آقای ترامپ! مایه‌دار! سشوار! دلیل آخر من، اوضاع مکزیکی‌هاست. تا سرویس بهداشتی فرنگی رو به سرویس ایرانی تغییر ندی، من یکی آمریکا بیا نیستم. منت‌کشی هم نکن. نصفه شب هم مسیج نده بگو: «بیداری؟» سین می‌کنم جواب نمی‌دم، حرصش رو سر مکزیکیا خالی می‌کنی.
خدمت خوانندگان عزیز «ويرگول» عارضم که بنده قصد نداشتم مواضعم رو برای جهانیان عیان کنم ولی سوالات مخاطبان عزیز که نگران وضعیت بنده بودند، مجبورم کرد خودم رو مکشوف‌الموضع کنم و به شایعات پایان بدم. بنابراین امروز دلایل مهاجرت نکردنم به آمریکا رو با صدای محکم اعلام می‌کنم.
یک- آمریکا کشور قهرمانان پوشالی و کارتونیه و برای پهلوانی و زاویه بدن هیچ ارزشی قائل نیست. بریم کشوری که نتونی توش با نقره المپیک عضو شورای شهر بشی، بگیم چند منه؟
دو- با این حقوق نجومی‌ای که ما از کار نویسندگی می‌گیریم، تنها راه آمریکا رفتن من، راه زمینیه و خداییش کی حوصله صد و سی و هفت ساعت و نیم نشستن توی اتوبوس رو داره؟ اونم با اوضاع افتضاح توالت‌های بین راهی اروپا که گز و سوهان هم می‌فروشن. یه دلستر معمولی یک یورویی رو هم می‌دن پنج یورو. از همه اینا بدتر، کی می‌تونه صد و سی و هفت ساعت فیلم‌های سحر قریشی و امین حیایی رو ببینه؟ البته یه مشکل هم هست که بخش اقیانوس مسیره که هنوز بهش فکر نکردم. حالا مایو دارم. اگه خواستم برم یه فکری می‌کنم.
سه- آمریکا مامن و ماوای خواننده‌های لس‌آنجلسیه و من بعد از دیدن قسمت‌های اخیر سریال معمای شاه چنان از این خواننده‌ها زده شدم که رفتم عکساشو پاره کردم، نامه‌هاشو پاره کردم، روی تمام نوار کاست‌های ستار و گوگوش هم که داشتم، گلچین شاد سخنرانی حسن عباسی زدم.
چهار- اینکه آقای ترامپ خیال می‌کنه ما در حسرت دیدار آمریکای ایشون آواره‌ترینیم، خیال خامه. چرا که ما نسلی هستیم که دوران مهرورزی رو دیدیم و شما حالا حالاها باید خدمتگزاری و پاکدستی کنی تا بتونی ماکت کوچکی از اون دوران بسازی. خلاصه که ما مدیریت‌جهانی‌ندیده نیستیم.
پنج- این دختر خانم ترامپ یک دوستی داره که در اکثر عکس‌ها کنارشه، نگاه این دوسته یه جوریه. به هیچ چیز هم که پایبند نیستن. می‌ترسم برم اونجا، چیزخورم کنن و یکهو چشم باز کنم ببینم تو کاخ سفید، زیر عکس آبراهام لینکلن نشستم پای سفره عقد و ملانیا داره رو سرم قند می‌سابه!
شش- وقتی ترانه و اصغر نمی‌رن، ما کجا بریم؟
هفت- آقای ترامپ! مایه‌دار! سشوار! دلیل آخر من، اوضاع مکزیکی‌هاست. تا سرویس بهداشتی فرنگی رو به سرویس ایرانی تغییر ندی، من یکی آمریکا بیا نیستم. منت‌کشی هم نکن. نصفه شب هم مسیج نده بگو: «بیداری؟» سین می‌کنم جواب نمی‌دم، حرصش رو سر مکزیکیا خالی می‌کنی.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
چقدر خنده دار بود!ولی قشنگ نشون داد که از حسن عباسی داغ به دل داره!