فریور خراباتی در روزنامه آرمان امروز نوشت:
از زمانی که شنیدهام «تهران تنها ۱۲۰ ساختمان امن دارد!» در ابتدا مثل سیامک انصاری به دوربین خیره شدم، بعد از جایم پریدم و بلند گفتم: «من و این همه ساختمون امن محاله محاله محاله!».خلاصه ماجرا از این قرار است که بر اساس رتبه ایمنی سازمان آتشنشانی، تنها ۱۲۰ ساختمان امن در تهران وجود دارد و از این تعداد تنها ۲ ساختمان درجه یک ایمنی را دارند.بر این اساس نتیجه میگیریم؛
الف- خود ایستگاههای آتشنشانی امن هستند؟
ب- آن دو ساختمان درجه یک ایمنی در تهران هستند یا توی رودربایستی داخل تهران حسابشان کردهایم؟
ج- آن ۱۲۰ ساختمان امن در زمان حادثه از گزند آسیب توسط ساختمانهای بیشمار ناامن در امان خواهند بود؟
د- زلزله جان، بالاغیرتا نیا! ما هزینهاش رو برات کارت به کارت میکنیم.
به هر حال این شرایطی که ما الان در آن قرار گرفتهایم مصداق بارز و عینی«خودکرده را تدبیر نیست» بوده و نشان از مدیریت خفن و دانشمحور ما دارد.
کجای دنیا را سراغ دارید که تراکم و پایان کار را پشت وانت بریزند و کیلویی سه هزار تومان بفروشند؟ کجا را سراغ دارید که آنجا منطقهای که دقیقا روی گسل واقع شده، گرانترین منطقه آن شهر محسوب شود؟ ما یک جوری روی گسل ساختمان ساختهایم که خود گسل صدایش در آمده و گفته: «داداش بی زحمت یه چند متر برو اونطرفتر، موتورخونه ساختمون روی کمرمه!»، بعد مناطق حساس طبق بیانیهای به مسئولان اعلام کردند: «لطفا خونههاتون رو روی ما نسازید، مرسی اه!».
ما همان زمانی که شروع به ساخت و ساز بیرویه و غیراصولی کردیم و در برابر نگرانی کارشناسان گفتیم: «حالا که زلزله نیومده! آنقدر بگو تا بیاد، اه!».خب با این فرمانی که ما پیش رفتهایم و با شعار«داداش تو فقط بساز» مدیریت کردهایم، به عقیده بنده همین ۱۲۰ ساختمان امن هم از دستمان در رفته است، اگر نه وجود آنها هیچ توجیه دیگری ندارد.
نظر کاربران
عالیییییییییی بود