طنز؛ بغداد پنج کیلومتر!

فریور خراباتی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:

روی کاناپه که به خودت کش و قوس می‌دی به یه چیزهای خوبی هم فکر می‌کنی. امروز فکر کردم این پیشرفت تکنولوژی و امکانات چقدر خوبه.

مثلا توی مسافرت‌های بین شهری الان تابلوی راهنمایی رانندگی نوشته از کدوم مسیر می‌رسیم به مقصد، یا چه می‌دونم از این «جی‌پی‌اس» و این‌ها استفاده می‌کنیم و راحت مسیر رو پیدا می‌کنیم.

قبلا یه باد می‌اومد تابلوی راهنمایی رانندگی تکون می‌خورد و مسیر رو برعکس نشون می‌داد. شاید باورتون نشه ما یه بار داشتیم از تهران می‌رفتیم اصفهان، توی جاده تهران - قم یه جا وایسادیم نهار خوردیم، دوباره برگشتیم تهران!

یه بارم توی جاده تهران - مشهد غذا و لیوان و قند توی ماشین ما بود، چای و بشقاب و این‌ها توی ماشین شوهر عمه‌ام. توی راه همدیگه رو گم کردیم، نهارمون رو فردا صبح توی مشهد خوردیم.

از اون بدتر این بود که خیلی از جاده‌ها اصلا تابلوی راهنمایی رانندگی رو سوسول‌بازی می‌دونستن. بیست سال پیش ما خواستیم از تهران بریم کردستان.

پدربزرگم یه اشتباه محاسباتي کرد، انقدر توی عراق حرکت کردیم که خود صدام حسین برامون دست تکون داد و گفت: ‌«ناموسا دارید اشتباه میاید، کردستان این طرفه، اینجا بغداده!»

البته صدام اون روز روی مود خوبش بود که نکشت‌مون، چون معمولا توی این‌جور مواقع آدم رو می‌کشت اما اون روز با شعار «از محبت خارها گل می‌شوند» از خواب بیدار شده بود، چون اساسا صدام حسین با شعار «از محبت خارها...» ولش کن اصلا از بحث خارج شدیم. خلاصه پیشرفت تکنولوژی خیلی خوبه.