طنز؛ اهمیت ضخامت صدا

شهرام شکیبا در روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت:

قاسم اکسیری‌فرد نابغه و نخبه فیزیک است. مدرکش را از مؤسسه بین‌المللی مطالعات پیشرفته ایتالیا گرفته. نامبرده دکترای ذرات بنیادین دارد اما یک مشکل اساسی دارد، بنابراین از دانشگاه کمبریج اخراج شده و الان مدتی است جلوی محل کار سابقش متحصن شده است. از آنجا که نامه‌نگاری مهم‌ترین کار در هر پرونده‌ای است، توجه شما را به این مسئله جلب می‌کنیم.

از: معاون
به: مدیر
موضوع: افتضاح
همان‌طورکه مستحضرید کیان علم و فرهنگ در شرایط کنونی توسط تارهای صوتی شخصی موسوم به اکسیری مورد تهدید واقع شده است، فلذا زود یک فکری بکنید.
با آرزوی پیروزی

از: مدیرجزء
به: مدیرکل
مسئله غیرقابل‌تحمل است؛ مگر این مملکت مسخره‌بازی می‌باشد که طرف با صدایش تهاجم کند به دانشگاه که جوان مردم را از راه به‌در کند.
با تشکر

پاراف اول: چرا؟
پاراف دوم: اگر دختر مردم فکر کند استاد زن است، درحالی‌که نیست، چاره چیست؟
پاراف سوم: اگر اساسا زده باشد به نازکی صدایش را چه کنیم؟
پاراف چهارم: فوری درباره جریان « ظخــامت صدا» «تهقیغ» کنید.

از: فلان‌جا
به: بالا
موضوع: وخامت ضخامت صدا
مأمورمان از پشت پای سوژه را لگد کرد. گفت: آخ. «آ» را کمی ضخیم گفت ولی «خ» نازک بود. شاید بازی باشد.
پاراف اول: اگر همه را نازک می‌گفت اخراج می‌شد. فعلا معلق شود.
پاراف دوم: معلق شود دردسر دارد.
اصل بر عدم ‌برائت است؛ اخراج شود.

از: بیسارجا
به: فلان‌جا
سوژه شخصیت علمی است.
پاراف اول: به‌درک
پاراف دوم: خترناک است گفتیم
دیگر نباشد «موزوع» علمی نیست، «ناموصی» است.