آغاز ساخت بزرگترین فضاپیمای تاریخ
اولین تصاویر بزرگترین فضاپیمای تاریخ رونمایی شدند. این فضاپیما قرار است به عنوان سکوی پرتاب هوایی برای ارسال ماهواره‌ها و در نهایت انسان به فضا بکار گرفته شود.
ایسنا: اولین تصاویر بزرگترین فضاپیمای تاریخ رونمایی شدند. این فضاپیما قرار است به عنوان سکوی پرتاب هوایی برای ارسال ماهواره‌ها و در نهایت انسان به فضا بکار گرفته شود.
این فضاپیما که از طول بال ۱۱۷ متری برخوردار بوده و نیروی آن توسط شش موتور کلاس بوئینگ ۷۴۷ تامین می‌شود، در حال حاضر در صحرای موجاوه کالیفرنیا در حال مونتاژ است. ابرفضاپیمای Roc محصول اندیشه «پل آلن» از بنیان‌گذاران مایکروسافت است که اکنون به ساخت آن در شرکت Stratolaunch Systems مشغول است.
تصاویری که از روی یک فیلم برای برنامه‌ای تلویزیونی ثبت شده، نشانگر اندازه بزرگ این فضاپیماست؛ این تصاویر به نمایش یکی از دو بخش بدنه دوقلوی تحت مونتاژ این فضاپیما می‌پردازند.
در اصل این سیستم قرار است به انتقال ماهواره‌های با وزن حدود ۶۱۲۴ کیلوگرم به ارتفاع ۱۸۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری زمین بپردازد. Roc تا ارتفاع ۹۱۴۴ متری بالا رفته و موشک را در ارتفاعات بالا پرتاب خواهد کرد تا از هزینه‌های بالای سوخت برای پرتاب‌های زمینی جلوگیری کند.
شرکت‌های سازنده تاکنون توانسته‌اند نزدیک به ۹۱ تن از ساختار کامپوزیت این هواپیما را تولید کنند؛ پرواز آزمایشی این فضاپیما طی یک سال آینده مورد انتظار بوده و عملیات پرتاب آن در سال ۲۰۱۸ آغاز خواهد شد. فضاپیمای Stratolaunch بجای یک ماهواره می‌تواند یک فضاپیمای دریم‌چیسر را پرتاب کند که مجهز به یک موتور موشک مرحله فوقانی است. در ماه نوامبر شرکت سیرانودا تائید کرد که با شرکت Stratolaunch برای ارسال یک نسخه کوچکتر دریم‌چیسر به مدار در حال همکاری است. در مقایسه با طول بال ۱۱۷ متری Roc باید گفت که بوئینگ ۷۴۷-۸ از طول بال ۶۸.۵ متر و هواپیمای Hughes H-۴ Hercules از طول بال ۹۷.۵ متر برخوردار است. هر کدام از بدنه‌های دوقلوی فضاپیمای Roc حدود ۷۲.۵ متر بوده و در زمان تکمیل با ۱۲ چرخ، ارابه فرود و دو چرخ دماغه حمایت خواهد شد.
شرکت Stratolaunch تصاویر و فیلم‌های رایانه‌ای از این فضاپیما ارائه کرده، اما تصاویر تلویزیونی اولین نمونه‌هایی هستند که از فضاپیمای واقعی به نمایش درآمده‌اند.
شرکت‌های زیادی در حال رقابت برای تولید فضاپیمایی به منظور ارسال محموله و فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی هستند. آلن به انتقاد از این واقعیت پرداخته که برنامه‌های فضایی دارای حمایت دولتی رو به زوال هستند.
ناسا که از زمان پایان برنامه شاتل در سال ۲۰۱۱ تاکنون پرتاب فضاپیمای سرنشین‌دار انجام نداده، اکنون با شرکت‌های بوئینگ و اسپیس‌ایکس برای ساخت کپسول‌های فضایی و ارسال آن‌ها از پایگاه فضایی کیپ کاناورال قرارداد بسته است.
این فضاپیما که از طول بال ۱۱۷ متری برخوردار بوده و نیروی آن توسط شش موتور کلاس بوئینگ ۷۴۷ تامین می‌شود، در حال حاضر در صحرای موجاوه کالیفرنیا در حال مونتاژ است. ابرفضاپیمای Roc محصول اندیشه «پل آلن» از بنیان‌گذاران مایکروسافت است که اکنون به ساخت آن در شرکت Stratolaunch Systems مشغول است.
تصاویری که از روی یک فیلم برای برنامه‌ای تلویزیونی ثبت شده، نشانگر اندازه بزرگ این فضاپیماست؛ این تصاویر به نمایش یکی از دو بخش بدنه دوقلوی تحت مونتاژ این فضاپیما می‌پردازند.
در اصل این سیستم قرار است به انتقال ماهواره‌های با وزن حدود ۶۱۲۴ کیلوگرم به ارتفاع ۱۸۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری زمین بپردازد. Roc تا ارتفاع ۹۱۴۴ متری بالا رفته و موشک را در ارتفاعات بالا پرتاب خواهد کرد تا از هزینه‌های بالای سوخت برای پرتاب‌های زمینی جلوگیری کند.
شرکت‌های سازنده تاکنون توانسته‌اند نزدیک به ۹۱ تن از ساختار کامپوزیت این هواپیما را تولید کنند؛ پرواز آزمایشی این فضاپیما طی یک سال آینده مورد انتظار بوده و عملیات پرتاب آن در سال ۲۰۱۸ آغاز خواهد شد. فضاپیمای Stratolaunch بجای یک ماهواره می‌تواند یک فضاپیمای دریم‌چیسر را پرتاب کند که مجهز به یک موتور موشک مرحله فوقانی است. در ماه نوامبر شرکت سیرانودا تائید کرد که با شرکت Stratolaunch برای ارسال یک نسخه کوچکتر دریم‌چیسر به مدار در حال همکاری است. در مقایسه با طول بال ۱۱۷ متری Roc باید گفت که بوئینگ ۷۴۷-۸ از طول بال ۶۸.۵ متر و هواپیمای Hughes H-۴ Hercules از طول بال ۹۷.۵ متر برخوردار است. هر کدام از بدنه‌های دوقلوی فضاپیمای Roc حدود ۷۲.۵ متر بوده و در زمان تکمیل با ۱۲ چرخ، ارابه فرود و دو چرخ دماغه حمایت خواهد شد.
شرکت Stratolaunch تصاویر و فیلم‌های رایانه‌ای از این فضاپیما ارائه کرده، اما تصاویر تلویزیونی اولین نمونه‌هایی هستند که از فضاپیمای واقعی به نمایش درآمده‌اند.
شرکت‌های زیادی در حال رقابت برای تولید فضاپیمایی به منظور ارسال محموله و فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی هستند. آلن به انتقاد از این واقعیت پرداخته که برنامه‌های فضایی دارای حمایت دولتی رو به زوال هستند.
ناسا که از زمان پایان برنامه شاتل در سال ۲۰۱۱ تاکنون پرتاب فضاپیمای سرنشین‌دار انجام نداده، اکنون با شرکت‌های بوئینگ و اسپیس‌ایکس برای ساخت کپسول‌های فضایی و ارسال آن‌ها از پایگاه فضایی کیپ کاناورال قرارداد بسته است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر