كارگاهي به وسعت تراس خانه
محصولات خلاقانه کارگاه دو دختر نجار
اينجا يك كارگاه نجاري ساده است. با اين تفاوت كه دو دختر جوان اداره‌اش مي‌كنند. آنها ايده‌هاي هيجان‌انگيزي براي طراحي محصولات‌شان دارند.
مجله منزل - فاطمه عليزاده: در هفتمين مغازه از كوچه‌اي كه هفت نجار دارد، بوي چوب و بساط آواز شجريان به راه است. گلدان‌هاي شمعداني جلوي در يكي از مغازه‌ها رديف شده‌اند. دو نفر با لباس كار و عينك در حال نجاري هستند و حالا به‌خاطر رديف گلدان‌ها هم كه شده، پيدا كردن مغازه‌اي كه دو دختر در آن نجاري مي‌كنند، سخت نيست. دو نفري كه وقتي عينك و ماسك مي‌زنند، شايد اصلا نشود فهميد كه دخترند! نگين و شقايق حدود يك سال است كه عجيب‌ترين تجربه زندگي‌شان را شروع كرده‌اند؛ تجربه كار در يك استوديوي نجاري.
نگين، مجسمه‌سازي خوانده، عكاسي و روزنامه‌نگاري كرده است و حالا هم در كنار كار طراحي وب‌سايت به نجاري مشغول است. از او مي‌پرسم مطمئني اين كار را هم ول نمي‌كني؟ و او با اطمینان پاسخ می‌دهد که «نه چون عاشق هنر هستم».
شقايق، طراحي لباس خوانده و حالا مي‌خواهد ايده‌هايش را روي هر سطح مسطحي پياده كند. آنها از دانش و تكنيكي كه او براي طراحي روي پارچه دارد، به تكنيك منحصر به‌فردشان براي چاپ روي چوب رسيدند و حالا بازار ايده‌هاي‌شان خوب داغ است.
كارگاهي به وسعت تراس خانه
«هر روز در كارگاه كوچك‌مان همه مشكلات دنيا را حل مي‌كنيم. پايه صندلي‌ها را محكم مي‌كنيم و تمام تصميمات مهم جهان را مي‌گيريم. ميز گرد بزرگ‌مان را سمباده مي‌زنيم و به تمام جنگ‌ها خاتمه مي‌دهيم و همان‌طور كه فكر مي‌كنيم كتابخانه را چه رنگي كنيم، تصميم مي‌گيريم، قيمت دلار بايد پايين بيايد. كارگاه‌مان دنياي‌مان مي‌شود و ما رهبرانش و هر روز راس ساعت پنج بعدازظهر دنياي‌مان را با تمام تصميمات بزرگش مي‌گذاريم و به دنياي واقعي بازمي‌گرديم.
هر روز عصر، شروع دنياي ديگري است.» اين نوشته‌اي است كه در صفحه اينستاگرام «استوديو آن» مي‌خوانيم. متني كه ميگويد زندگي روي خوشش را به دو نجار نشان داده است تا آنها به آرزوي‌شان برسند. درباره ايده شكل‌گيري «استوديو آن» از آنها مي‌پرسم. مي‌گويند كه سال‌ها در حرفه‌هاي ديگري براي كساني كار كرده‌اند و هميشه كارفرما داشته‌اند اما اين بار مي‌خواستند كاري را شروع كنند كه همه‌كاره‌اش خودشان باشند. نگين هميشه عاشق اين بوده كه كارگاه شخصي خودش را داشته باشد.
«استوديو آن» يك استوديوي هنري است كه فعلا در دو بخش فعاليت جدي انجام مي‌دهد؛ دكوراسيون داخلي و طراحي وب‌سايت. اما ايده اصلي‌شان اين بود كه هنرمندان مختلفي در بخش‌هاي متعددي مانند طراحي لباس، فيلمبرداري، عكاسي و. . . را كنار هم جمع كنند و يك گروه هنري تمام‌عيار بسازند. اما این ايده خيلي بزرگ و شايد دست‌نيافتني بود. آنها ايده استوديوي وسيع‌شان را تخصصي‌تر و كوچك‌تر كردند و در اولين گام به ايده توليد وسايل و كالاهاي خلاقانه رسيدند.
براي شروع، اولين كارگاه‌شان را در تراس خانه شقايق راه انداختند. آنها كارهايي را با ابزارهاي بسيار ساده توليد و بازسازي كردند. براي اولين سفارش كار، يك ميز قديمي را ترميم و طرح جديد و البته منحصربه‌‌فرد خودشان را روي آن اجرا كردند. اما كار در خانه مشکلات خاص خود را داشت. بوي رنگ و تينر و حجم گرد و خاك، آنها را از تراس خانه بيرون فرستاد. در اين مدت دنبال مكاني براي اجاره بودند. خيلي‌ها وقتي مي‌شنيدند دو دختر مي‌خواهند مغازه نجاري‌شان را راه بيندازند، خوشحال مي‌شدند اما وقتي پاي قيمت اجاره‌ها وسط مي‌آمد، همه وا مي‌رفتند.
پرداخت اجاره‌هاي هنگفت براي دو نجار ممكن نبود و اين‌طور بود كه دو نجار جوان به كار در پاركينگ خانه نگين رضايت دادند. اما رفت و آمد اهالي ساختمان و همين‌طور سرماي زمستان روند كارشان را مختل مي‌كرد. يكي از برنامه‌هاي ثابت هر روزه كارگاه، شستن ماشين‌هاي داخل پاركينگ بود كه كلي گرد و خاك روي‌شان مي‌نشست چون آنها قصد نداشتند باعث آزار همسايه‌ها شوند! آنها باز هم دنبال كارگاهي گشتند تا بتوانند از پس اجاره‌اش بربيايند.
نگين و شقايق مي‌خواستند هرچه زودتر كارهاي‌شان را توليد و بازسازي و اولين نمايشگاه‌شان را برگزار كنند. در اين ميان، آقاي قلي‌زاده يكي از آن مردهاي نيك روزگار، انبار مغازه‌اش را در اختيارشان قرار داد. دخترها قبل‌تر كارهاي دانشگاهي‌شان را زير نظر آقاي قلي‌زاده انجام مي‌دادند و حالا او همه‌جوره از آنها حمايت كرده است.
مغازه، مغازه كوچكي است كه روزي انبار بوده و هنوز هم تا نيمه‌اش پر است از تخته‌هاي چوب اما فضايي دارد كه آنها با خيال راحت طرح‌ها و ايده‌هاي ويژه‌شان را در آنجا اجرا مي‌كنند. صبح دو نجار جوان با سلام و عليك اهالي كوچه و تعجب رهگذرانی كه آنها را در حال كار مي‌بينند، شروع مي‌شود و البته تشويق خانم‌هايي كه انگار تيم‌شان پيروز شده است.
محصولات کارگاه نگین و شقایق
ميز ناهارخوري
هم‌زيستي با ساحل و صدف
تا به‌حال شده قبل از خوردن يك بشقاب سوپ، به آن زل بزنيد و تركيب رنگي اين منظره زيبا را تماشا كنيد؟ طيف رنگي قرمز، نارنجي، كرم و جعفري‌هاي سبز در يك بشقاب سفيد. حالا تركيب اين رنگ‌ها را روي مبلمان خانه‌تان تصور كنيد؛ يك مبلمان خوش آب و رنگ. در تمام زندگي بسياري از قاب‌هاي تصويري كه براي‌مان عادي يا روزمره شده‌اند، بدون اينكه بدانيم به ما آرامش مي‌دهند چون ما خاطرات خوبي از آنها داريم و آن تركيب‌هاي رنگي احساس در ما ایجاد می‌کنند پس حتما حضورشان در مكان ديگري باز به ما آرامش مي‌دهد.
يكي از ويژگي‌هاي طراحي‌هاي استوديو آن، براساس همين قانون است. آنها براي انتخاب رنگ‌هاي‌شان در اجزاي دكوراسيون داخلي اصولي دارند که مهم‌ترين شان انتخاب رنگ‌هايي است كه در طبيعت وجود دارد. در ميز ناهارخوري كه آنها طراحي كرده‌اند از رنگ دريا، ساحل و صدف الهام گرفته شده است که اين كار يكي از پرطرفدارترين كارهاي استوديو آن است.
ميز آرايش
تغيير كاربري يك كمد دو در
انبار چوب پر بود از تكه‌ها و شاخه‌هاي چوب‌هايي كه در نگاه اول فكر مي‌كردي به هيچ دردي نمي‌خورند و نهايتا مي‌توانند نقش هيزم يك شومينه را بازي کنند. اما نجارهاي حرفه‌اي مي‌دانند چوب‌ها هم مانند فرش‌ها هرچه قديمي‌تر باشند با ارزش‌تر و گران‌قيمت‌تر مي‌شوند. در كنار ديوار انبار، پر بود از تخته‌هاي كمدي كه قرار بود به ميز آرايش يا يك ميز عسلي تبديل شوند. خانم نجار ميگويد: «هرچه از عمر چوب مي‌گذرد، سبك‌تر مي‌شود و كار بهتر از آب درمي‌آيد.»
نيمكت
زندگي دوباره
قسمت عمده كارهاي «استوديو آن»، علاوه بر توليد، بازسازي كارهاست. آنها از يك كمد قديمي كاملا از مد افتاده، يك تخت كاملا به‌روز مي‌سازند. به عبارتي، آن را به نفع سليقه روز تغيير كاربري مي‌دهند. كمدي كه تا ديروز كسي رغبتي براي نگه‌داشتنش در خانه نداشت، حالا به نيمكتی پرطرفدار تبديل مي‌شود. اما ميزهايي هم بودند كه اجزاي آن از هم باز نشده بود و صرفا در صف انتظار اصلاح به‌سر مي‌بردند. كارهاي چوب قديمي كه طراحي آنها مورد پسند نجاران سخت‌پسند است، تغيير كاربري نمي‌دهند و صرفا بازسازي و ترميم مي‌شوند و رنگ و لعاب «استوديو آني» به خودشان مي‌گيرند.
چمدان
خاطرات بالشي
شايد هيچ‌وقت صاحبان اين چمدان‌ها فكر اين را هم نمي‌كردند كه روزگاري جاي لباس‌ها و قاب‌عكس‌هاي داخل چمدان‌شان را اين بالش‌هاي كوچك بگيرد؛ بالش‌هايي كه نقش و نگار روي‌شان دست كمي از يك قاب عكس ندارد. هرچند نمي‌شود داخل اين چمدان‌ها لم داد و ساعتي را به كتاب‌خواندن يا موسيقي گوش دادن گذراند اما فكرش را بكنيد يكي از اين چمدان‌ها را در گوشه‌اي از اتاق نشيمن در كنار چند گلدان بگذاريم. آن وقت است كه خاطرات از داخل چمدان‌ها مثل هوايي كه تنفس مي‌كنيم بيرون مي‌ريزند و ما را به دنياي ديگري مي‌برند.
نگين، مجسمه‌سازي خوانده، عكاسي و روزنامه‌نگاري كرده است و حالا هم در كنار كار طراحي وب‌سايت به نجاري مشغول است. از او مي‌پرسم مطمئني اين كار را هم ول نمي‌كني؟ و او با اطمینان پاسخ می‌دهد که «نه چون عاشق هنر هستم».
شقايق، طراحي لباس خوانده و حالا مي‌خواهد ايده‌هايش را روي هر سطح مسطحي پياده كند. آنها از دانش و تكنيكي كه او براي طراحي روي پارچه دارد، به تكنيك منحصر به‌فردشان براي چاپ روي چوب رسيدند و حالا بازار ايده‌هاي‌شان خوب داغ است.
كارگاهي به وسعت تراس خانه
«هر روز در كارگاه كوچك‌مان همه مشكلات دنيا را حل مي‌كنيم. پايه صندلي‌ها را محكم مي‌كنيم و تمام تصميمات مهم جهان را مي‌گيريم. ميز گرد بزرگ‌مان را سمباده مي‌زنيم و به تمام جنگ‌ها خاتمه مي‌دهيم و همان‌طور كه فكر مي‌كنيم كتابخانه را چه رنگي كنيم، تصميم مي‌گيريم، قيمت دلار بايد پايين بيايد. كارگاه‌مان دنياي‌مان مي‌شود و ما رهبرانش و هر روز راس ساعت پنج بعدازظهر دنياي‌مان را با تمام تصميمات بزرگش مي‌گذاريم و به دنياي واقعي بازمي‌گرديم.
هر روز عصر، شروع دنياي ديگري است.» اين نوشته‌اي است كه در صفحه اينستاگرام «استوديو آن» مي‌خوانيم. متني كه ميگويد زندگي روي خوشش را به دو نجار نشان داده است تا آنها به آرزوي‌شان برسند. درباره ايده شكل‌گيري «استوديو آن» از آنها مي‌پرسم. مي‌گويند كه سال‌ها در حرفه‌هاي ديگري براي كساني كار كرده‌اند و هميشه كارفرما داشته‌اند اما اين بار مي‌خواستند كاري را شروع كنند كه همه‌كاره‌اش خودشان باشند. نگين هميشه عاشق اين بوده كه كارگاه شخصي خودش را داشته باشد.
«استوديو آن» يك استوديوي هنري است كه فعلا در دو بخش فعاليت جدي انجام مي‌دهد؛ دكوراسيون داخلي و طراحي وب‌سايت. اما ايده اصلي‌شان اين بود كه هنرمندان مختلفي در بخش‌هاي متعددي مانند طراحي لباس، فيلمبرداري، عكاسي و. . . را كنار هم جمع كنند و يك گروه هنري تمام‌عيار بسازند. اما این ايده خيلي بزرگ و شايد دست‌نيافتني بود. آنها ايده استوديوي وسيع‌شان را تخصصي‌تر و كوچك‌تر كردند و در اولين گام به ايده توليد وسايل و كالاهاي خلاقانه رسيدند.
براي شروع، اولين كارگاه‌شان را در تراس خانه شقايق راه انداختند. آنها كارهايي را با ابزارهاي بسيار ساده توليد و بازسازي كردند. براي اولين سفارش كار، يك ميز قديمي را ترميم و طرح جديد و البته منحصربه‌‌فرد خودشان را روي آن اجرا كردند. اما كار در خانه مشکلات خاص خود را داشت. بوي رنگ و تينر و حجم گرد و خاك، آنها را از تراس خانه بيرون فرستاد. در اين مدت دنبال مكاني براي اجاره بودند. خيلي‌ها وقتي مي‌شنيدند دو دختر مي‌خواهند مغازه نجاري‌شان را راه بيندازند، خوشحال مي‌شدند اما وقتي پاي قيمت اجاره‌ها وسط مي‌آمد، همه وا مي‌رفتند.
پرداخت اجاره‌هاي هنگفت براي دو نجار ممكن نبود و اين‌طور بود كه دو نجار جوان به كار در پاركينگ خانه نگين رضايت دادند. اما رفت و آمد اهالي ساختمان و همين‌طور سرماي زمستان روند كارشان را مختل مي‌كرد. يكي از برنامه‌هاي ثابت هر روزه كارگاه، شستن ماشين‌هاي داخل پاركينگ بود كه كلي گرد و خاك روي‌شان مي‌نشست چون آنها قصد نداشتند باعث آزار همسايه‌ها شوند! آنها باز هم دنبال كارگاهي گشتند تا بتوانند از پس اجاره‌اش بربيايند.
نگين و شقايق مي‌خواستند هرچه زودتر كارهاي‌شان را توليد و بازسازي و اولين نمايشگاه‌شان را برگزار كنند. در اين ميان، آقاي قلي‌زاده يكي از آن مردهاي نيك روزگار، انبار مغازه‌اش را در اختيارشان قرار داد. دخترها قبل‌تر كارهاي دانشگاهي‌شان را زير نظر آقاي قلي‌زاده انجام مي‌دادند و حالا او همه‌جوره از آنها حمايت كرده است.
مغازه، مغازه كوچكي است كه روزي انبار بوده و هنوز هم تا نيمه‌اش پر است از تخته‌هاي چوب اما فضايي دارد كه آنها با خيال راحت طرح‌ها و ايده‌هاي ويژه‌شان را در آنجا اجرا مي‌كنند. صبح دو نجار جوان با سلام و عليك اهالي كوچه و تعجب رهگذرانی كه آنها را در حال كار مي‌بينند، شروع مي‌شود و البته تشويق خانم‌هايي كه انگار تيم‌شان پيروز شده است.
محصولات کارگاه نگین و شقایق
ميز ناهارخوري
هم‌زيستي با ساحل و صدف
تا به‌حال شده قبل از خوردن يك بشقاب سوپ، به آن زل بزنيد و تركيب رنگي اين منظره زيبا را تماشا كنيد؟ طيف رنگي قرمز، نارنجي، كرم و جعفري‌هاي سبز در يك بشقاب سفيد. حالا تركيب اين رنگ‌ها را روي مبلمان خانه‌تان تصور كنيد؛ يك مبلمان خوش آب و رنگ. در تمام زندگي بسياري از قاب‌هاي تصويري كه براي‌مان عادي يا روزمره شده‌اند، بدون اينكه بدانيم به ما آرامش مي‌دهند چون ما خاطرات خوبي از آنها داريم و آن تركيب‌هاي رنگي احساس در ما ایجاد می‌کنند پس حتما حضورشان در مكان ديگري باز به ما آرامش مي‌دهد.
يكي از ويژگي‌هاي طراحي‌هاي استوديو آن، براساس همين قانون است. آنها براي انتخاب رنگ‌هاي‌شان در اجزاي دكوراسيون داخلي اصولي دارند که مهم‌ترين شان انتخاب رنگ‌هايي است كه در طبيعت وجود دارد. در ميز ناهارخوري كه آنها طراحي كرده‌اند از رنگ دريا، ساحل و صدف الهام گرفته شده است که اين كار يكي از پرطرفدارترين كارهاي استوديو آن است.
ميز آرايش
تغيير كاربري يك كمد دو در
انبار چوب پر بود از تكه‌ها و شاخه‌هاي چوب‌هايي كه در نگاه اول فكر مي‌كردي به هيچ دردي نمي‌خورند و نهايتا مي‌توانند نقش هيزم يك شومينه را بازي کنند. اما نجارهاي حرفه‌اي مي‌دانند چوب‌ها هم مانند فرش‌ها هرچه قديمي‌تر باشند با ارزش‌تر و گران‌قيمت‌تر مي‌شوند. در كنار ديوار انبار، پر بود از تخته‌هاي كمدي كه قرار بود به ميز آرايش يا يك ميز عسلي تبديل شوند. خانم نجار ميگويد: «هرچه از عمر چوب مي‌گذرد، سبك‌تر مي‌شود و كار بهتر از آب درمي‌آيد.»
نيمكت
زندگي دوباره
قسمت عمده كارهاي «استوديو آن»، علاوه بر توليد، بازسازي كارهاست. آنها از يك كمد قديمي كاملا از مد افتاده، يك تخت كاملا به‌روز مي‌سازند. به عبارتي، آن را به نفع سليقه روز تغيير كاربري مي‌دهند. كمدي كه تا ديروز كسي رغبتي براي نگه‌داشتنش در خانه نداشت، حالا به نيمكتی پرطرفدار تبديل مي‌شود. اما ميزهايي هم بودند كه اجزاي آن از هم باز نشده بود و صرفا در صف انتظار اصلاح به‌سر مي‌بردند. كارهاي چوب قديمي كه طراحي آنها مورد پسند نجاران سخت‌پسند است، تغيير كاربري نمي‌دهند و صرفا بازسازي و ترميم مي‌شوند و رنگ و لعاب «استوديو آني» به خودشان مي‌گيرند.
چمدان
خاطرات بالشي
شايد هيچ‌وقت صاحبان اين چمدان‌ها فكر اين را هم نمي‌كردند كه روزگاري جاي لباس‌ها و قاب‌عكس‌هاي داخل چمدان‌شان را اين بالش‌هاي كوچك بگيرد؛ بالش‌هايي كه نقش و نگار روي‌شان دست كمي از يك قاب عكس ندارد. هرچند نمي‌شود داخل اين چمدان‌ها لم داد و ساعتي را به كتاب‌خواندن يا موسيقي گوش دادن گذراند اما فكرش را بكنيد يكي از اين چمدان‌ها را در گوشه‌اي از اتاق نشيمن در كنار چند گلدان بگذاريم. آن وقت است كه خاطرات از داخل چمدان‌ها مثل هوايي كه تنفس مي‌كنيم بيرون مي‌ريزند و ما را به دنياي ديگري مي‌برند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
به اینا میگن شیر زن
دمتون گرم منم خیلی به این کارا علاقه دارم و با اینکه شاغل هستم کلی وقت میذارم برا بازسازی وسائل و لباسهای قدیمی . جدیدا هم یه ایده جدید برا درست کردن پاروان دارم که دارم روش کار میکنم خیلی دلم میخواست از این راه کسب درامد کنم ولی متاسفانه نمیشه چون توی قم هستم
درخست می کنم
من پاکستانی نجاری استم .کار می خاستم ..