یک خبر شوک‌آور؛ دونده ایرانی با خودش مسابقه داد!
فائزه آشورپور در ماده ۱۰۰متر تورنمنت دوومیدانی ترکیه به تنهایی دوید. فدراسیون دوومیدانی ایران می‌گوید نمی‌دانسته که دونده‌های دیگر روی پیست نمی‌آیند.
همشهری: فائزه آشورپور به‌تنهایی دوید. این خبری بود که شنبه شب در بین اخبار ورزشی گم شد اما جامعه دوومیدانی را در شوک برد.
آشورپور یکی از اعضای تیم دوومیدانی است که در تورنمنت بین‌المللی مرسین ترکیه شرکت کرده است. او در ماده ۱۰۰متر با مانع، به‌تنهایی دوید و زمان ۱۴و ۴۰صدم ثانیه را ثبت کرد.
طبق قوانین در همه ماده‌های دوومیدانی مسابقه به شرطی برگزار می‌شود که حداقل ۲ شرکت‌کننده داشته باشد. برای ایرانی‌ها مهم نیست که چرا آشورپور دویده، مهم این است که چرا او به مرسین اعزام شده است.
در استارت لیستی که روزهای گذشته روی کانال تلگرامی فدراسیون بود و دیروز حذف شد، اسم هیچ دونده‌ای در ماده دوی ۱۰۰متر با مانع ثبت نشده بود.
این لیست دیروز روی سایت هیات تهران هم بود و نشانی از نام هیچ دونده‌ای در این ماده نداشت. به نظر می‌رسد که کمیته فنی بدون توجه به این لیست، آشورپور را در تیم قرار داده است. اما فدراسیون این ادعا را قبول ندارد.
طاهر کاظمی مدیر روابط عمومی فدراسیون می‌گوید: «در استارت لیست چند نفر بودند و فدراسیون هم به همین خاطر آشورپور را اعزام کرد ولی متاسفانه بقیه دونده‌ها سر خط مسابقه حاضر نشدند و او به‌تنهایی دوید. فیلم مسابقه هست. داور مثل همه مسابقات دیگر برای او پرچم زد و زمان برایش ثبت شد، اما چون رقیب نداشت، نتیجه‌اش ثبت نشد.»
کارشناسان دوومیدانی می‌گویند میزبان از روی مهمان‌نوازی برای آشورپور زمان گذاشته و مسابقه برگزار کرده وگرنه این مسابقه رسمی نیست. آنها مثال می‌زنند: «مگر می‌شود بازی فوتبال با یک تیم برگزار شود؟»
نظر آنها این است که این ماده جزو ماده‌های مسابقه نبوده که اگر بود، حداقل خود میزبان شرکت می‌کرد.
ایراد فقط همین یک مورد نیست. موضوع این است که چرا باید تیم به مرسین می‌رفت و در مسابقه‌ای سطح پایین شرکت می‌کرد.
هاشم صیامی، رئیس فدراسیون در جواب کسانی که به برگزاری جام امام رضا(ع) ایراد گرفته و گفته بودند چه لزومی دارد در شهر قرمز مشهد مسابقه برگزار شود، گفته بود به خاطر شرایط اقتصادی ایران و کم‌کردن هزینه‌ها به‌صرفه این بود که به جای اعزام چند نفر به تورنمنت‌های بین‌المللی، ایران خودش میزبان مسابقات باشد.
حالا سؤال همان منتقدان این است که چرا باید یک تیم پرتعداد به مسابقاتی اعزام شود که ارزش چندانی ندارد.
علیرضا کریمی دیروز مهمان تلفنی رادیو ورزش بود. او که خودش را مدیرفنی و سرپرست تیم در این مسابقات معرفی کرد، به صراحت گفت سطح مسابقات مشهد خیلی بالاتر از مسابقات مرسین بود. ارزش مسابقات قبل المپیک با امتیازاتی که فدراسیون جهانی برای انتخابی المپیک به آن می‌دهد، مشخص می‌شود. مسابقات مشهد ۱۰۰ امتیاز المپیکی داشت و مسابقات مرسین ۴۰ امتیاز.
طاهر کاظمی، مدیر روابط عمومی فدراسیون می‌گوید: «۴۰۰ نفر از ۹ کشور در این مسابقات شرکت کرده‌اند و سطح مسابقه پایین نبود.»
اما استارت لیست نشان می‌دهد که بیشتر این ۴۰۰ نفر در مسابقات زیر ۲۰ سال شرکت کرده بودند نه مسابقات بزرگسالان. در رده بزرگسالان و در بیشتر ماده‌ها مسابقات با کمترین تعداد شرکت‌کننده برگزار شد. برای نمونه در پرتاب چکش رضا مقدم فقط با یک نفر رقابت کرد. مسابقات ۴۰۰متر بامانع با ۴ نفر برگزار شد. در پرتاب نیزه دختران فقط ۳ نفر سر مسابقه بودند. مهسا میرزا طیبی یکی از این ۳ نفر بود که اوت کرد. پرواز داخلی ترکیه اجازه نداد میرزا طیبی نیزه را به همراه داشته باشد. او با نیزه قرضی هم نتوانست نتیجه بگیرد.
اعضای تیم برای رسیدن به محل مسابقه هم سفر سختی داشتند. آنها از تهران به آدنا و از آنجا با اتوبوس به مرسین رفتند و حدود ۱۳ ساعت در راه بودند. با توجه به اینکه ۴ صبح از تهران پرواز داشتند و از چند ساعت قبل باید به فرودگاه می‌رفتند، با خستگی به مرسین رسیدند و روز بعد مسابقه دادند. فاصله هتل تا ورزشگاه هم ۴۹ دقیقه بود. اینکه چرا در روزهای کرونایی و خلوتی هتل‌ها، فدراسیون هتلی نزدیک ورزشگاه انتخاب نکرده، مشخص نیست.
نظر کاربران
حالا ۱۴ ثانیه دویده چه ایرادی داره