لیز خوردن ماهی ایتالیایی از دو دست نکونام

ورزش سه: اولین بازی فولاد ایران در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا مقابل الغرافه قطر برگزار شد و شاگردان جواد نکونام با وجود در اختیار داشتن ۲/۳ بازی، نتوانستند به پیروزی برسند. احتمالاً کم‌تر کسی تصور می‌کرد تیم قطری با هدایت آندره‌آ استراماچونی مالکیت توپ را به فولاد واگذار کند و روی به استراتژی دفاع-ضدحمله آورد، اما در عمل دیدیم که الغرافه با یک آرایش ۱-۴-۵ بسیار فشرده دفاع می‌کرد، در حالی که روی انتقال از دفاع به حمله هم بسیار کند و بی‌برنامه نشان می‌داد.

تبدیل آرایش ۳-۴-۳ الغرافه به ۱-۴-۵ در فاز دفاع؛ وینگ‌بک چپ الغرافه در تصویر نیفتاده است.

در کنار دفاع فشرده‌ی‌ تیم قطری، عامل دیگری که باعث شد فولادی‌ها موقعیت‌های نسبتاً کمی را روی دروازه‌ی حریف ایجاد کنند، ساخت بازی کند و عرضی آن‌ها بود. شاگردان نکونام در این دیدار ۶۲۶ پاس را با دقت ۹۰٪ ارسال کردند که هر دو عامل تعداد پاس و دقت پاس بالای اهوازی‌ها به خوبی نشان می‌دهد آن‌ها کم‌تر رو به پاس‌های طولی یا قطری آوردند و بیش‌تر از پاس‌های کم‌ریسک در عرض یا رو به عقب استفاده کردند. نکته‌ی دیگر جای‌گیری‌های اشتباه هافبک‌های میانی و وینگرهای فولاد در برخی صحنه‌ها بود که عملاً گزینه‌ی پاس طولی را به بازیکن صاحب توپ نمی‌داد و او را مجبور می‌کرد پاس در عرض بدهد.

آبشک به فضای بین دو مدافع میانی اضافه شده تا آن‌ها بازتر شوند و مدافع‌های کناری فولاد بالاتر روند. شیری توپ را به رضاوند می‌دهد، اما می‌بینید که روی دست رضاوند در منطقه‌ی ۱۴ بازیکنی نیست؛ در حالی که انصاری می‌توانست به داخل بزند و در آن فضا قرار بگیرد.

چند ثانیه بعد دوباره همان اتفاق تکرار می‌شود؛ رضاوند صاحب توپ است، اما هیچ گزینه‌ی پاس روبه‌جلویی ندارد. انصاری و شیری هر دو در یک کانال طولی قرار گرفته‌اند، در حالی که ساسان باید به داخل می‌زد و تنها شیری در کناره باقی می‌ماند.

آبشک به فضای بین دو مدافع میانی اضافه شده، اما هیچ کس جای او را در منطقه‌ی ۱۱ پر نکرده و گزینه‌ی پاس طولی سه بازیکن عقب زمین فولاد نشده است. در چنین شرایطی وظیفه‌ی بوحمدان و رضاوند است که در منطقه‌ی زرد رنگ قرار گیرند.

در این صحنه بوحمدان یک پاس پشت مدافعان را برای انصاری ارسال می‌کند و ساسان هم به توپ می‌رسد، اما اگر عباسی کمی داخل‌تر می‌زد، می‌توانست تبدیل به گزینه‌ی‌ پاس بهتری برای بوحمدان شود و فولاد در مهم‌ترین منطقه‌ برای خلق موقعیت، منطقه‌ی ۱۴، صاحب توپ شود.

این عوامل در کنار هم باعث شدند فولاد ساخت بازی قابل‌پیش‌بینی در این دیدار داشته باشد و مقابله با آن برای شاگردان استراماچونی چندان سخت نباشد. جواد نکونام البته پیش‌تر هم نشان داده که تیمش در زمانی که مالکیت توپ را در اختیار دارد، چندان تنوع تاکتیکی بالایی ندارد و بیش‌تر برنامه‌های گل‌زنی فولاد روی انتقال از دفاع به حمله و ضربات ایستگاهی می‌چرخد. مسئله‌ای که ممکن است فولاد را مثل همین بازی مقابل تیم‌هایی که بازی بسته‌ای ارائه می‌دهند دچار مشکل کند.

اما همان‌طور که در بالا گفته شد، فولاد در فاز انتقال از دفاع به حمله تیم خطرناک‌تری‌ست و جدی‌ترین موقعیت‌های اهوازی‌ها در این دیدار هم در همین فاز بازی به دست آمد.در نیمه‌ی‌ دوم و با اضافه شدن کوشکی و سرعت بالایش و هم‌چنین گومز و بازی تک‌ضربش، کیفیت انتقال‌های فولاد افزایش پیدا کرد و آن‌ها می‌توانند با اتکا به سرعت انصاری و کوشکی، خلاقیت ایبای گومز و تمام‌کنندگی شیمبا، در بازی‌های بعدی در این فاز بازی به گل برسند.

حیدریه توپ ارسالی بازیکن الغرافه را قطع می‌کند؛ بعد فولادی‌ها چند پاس تک‌ضرب خوب را رد و بدل می‌کنند تا توپ را در پشت خط هافبک حریف به رضاوند برسانند.

آبشک توپ را از رضاوند دریافت می‌کند، به سمت دروازه حرکت می‌کند و پاس مناسبی را برای شیمبا ارسال می‌کند.

شیمبا پاس نهایی را به منطقه‌ی کاتبک برای آبشک ارسال می‌کند و ضربه‌ی آبشک با اختلاف کمی از بالای دروازه به بیرون می‌رود.

در یک انتقال سریع از دفاع به حمله، انصاری می‌توانست یک پاس خوب را برای کوشکی ارسال کند تا تعویضی نکونام کار را تمام کند، اما تک‌روی ساسان باعث از دست رفتن این انتقال می‌شود.

بعد از تکل خوب مریدی و بازپس‌گیری توپ توسط او، فولاد بهترین انتقال خود از دفاع به حمله را رقم می‌زند؛ شیمبا به خوبی فضای خالی را پیدا می‌کند، کوشکی پا به توپ حرکت می‌کند و گومز و انصاری هم در حال اضافه شدن هستند.

بعد از ارسال پاس توسط کوشکی برای شیمبا، مهاجم برزیلی با یک تو سر توپ زیبا مدافع حریف را برمی‌دارد، اما ضربه‌ی او با بدشانسی به تیر دروازه می‌خورد تا بهترین فرصت فولاد در دقیقه‌ی ۸۶ از دست برود.

دو تیم دیگر این گروه، آخال ترکمنستان و الاهلی امارات هم به تساوی ۱-۱ رضایت دادند و با توجه به سطح این دو تیم و البته کیفیتی که الغرافه در بازی مقابل فولاد نشان داد، شاگردان نکونام از شانس مناسبی برای صعود از این گروه برخوردار هستند؛ به‌شرط آن که کمی ریسک‌پذیری و ضرب‌آهنگ ساخت بازی خود را در دیدارهای آتی افزایش دهند تا مقابل تیم‌هایی که بازی بسته‌ای را ارائه می‌دهند، دچار مشکل نشوند.