مدلهای ایرانی در برزخ بیزینس و زیرزمین!
دست اندرکاران صنعت پوشاک خواستار ایجاد نظارت قانونی از سوی وزارت ارشاد برای استفاده درست از مدل های لباس هستند.
در حال حاضر بازار پر رونقی از برگزاری مزون ها و شوهای خانگی و استیج های شوهای زنده، تهیه ژورنال و عکاسی مدلینگ توسط شرکت های رسمی تولیدی لباس و چرم ایجاد شده مروری بر قیمت های اجراهای زنده، مدل های عکاسی و کلاس های آموزش مدلینگ.
برگزاری مزون ها و شوهای خانگی در چند سال اخیر علاوه بر کمک به افزایش تنوع و کیفیت لباس های ارائه شده در بازار، موجی از پدیده های جدید را به همراه داشته است. موجی که در ابتدا به صورت تفریحی و سرگرمی به آن نگاه می شد اما با گذشت زمان «مدلینگ» به یک حرفه و شغل جدی تبدیل شد. شغلی که با وجود نگاه های مختلف به آن اما کم کم راه خودش را پیدا کردو حتی وزارت ارشاد نیز سال گذشته نخستین ژورنال اسلامی را وارد بازار کرد. ژورنالی که خانم های ایرانی انواع چادرهای مختلف را به سر کرده بودند تا کارایی آنها در مجالس و مناسبت های مختلف را نشان دهند.
تغییر نگاه های رسمی که تا پیش از این، مدلینگ را پدیده ای صرفا «بد» می دانستند به پدیده ای که می تواند هم «خوب و بد» باشد. در حال حاضر بازار پررونقی از مدلینگ در کشور راه افتاده که هر کدام مشتریان مخصوص به خود را دارند، از آموزشگاه های مدلینگ بگیرید تا برگزاری مزون ها و شوهای خانگی و استیج های شوهای زنده، تهیه ژورنال و عکاسی مدلینگ توسط شرکت های رسمی تولیدی لباس و چرم.
در گزارش امروز هفت صبح به هر کدام از این پدیده های سری زدیم و اطلاعات جالبی کسب کردیم. مدل هایی که برای یک اجرای زنده چند ساعته یک میلیون تومان می گیرند، شرکت ها و تولیدی هایی که پول های کلانی برای عکاسی از مدل های خود هزینه می کنندو آموزشگاه هایی که اقدام به تربیت مدلینگ می کنند و البته برخی سوء استفاده های تاسف برانگیز در این عرصه که نیازمند نظارت بیشتر و جدی تر است.
یک پدیده، چند بازار
با فراگیر شدن مدلینگ در ایران، در حال حاضر این پدیده به شاخه های مختلفی تقسیم می شود. یکی از شاخه های پر رونق مدلینگ عکاسی برای ژورنال ها و تولیداتت شرکت های مختلف است. این دسته از مدل ها بسته به میزان شهرت و دارا بودن معیارهای لازم هزینه های مختلفی دریافت می کنند. مدل های معمولی که برای مزون های خانگی و غیررسمی فعالیت می کنند معمولا برای یک کار عکاسی ۴-۳ ساعته مبلغی در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان دریافت می کنند اما هر چه شرکت ها معروف تر و مدل ها سطح بالاتر می شوند قیمت ها نیز بالاتر می رود. مدل های ممتاز که برای برندهای معروف لباس و چرم های ایرانی فعالیت می کنند نیز برای یک کار عکاسی ۳-۲ ساعته مبلغی در حدود یک میلیون تومان وحتی بالاتر دریافت می کنند.
آموزش برای مدلینگ
در چند سال اخیر موسسات زیادی تاسیس شده اند که اقدام به برگزاری کلاس های مدلینگ می کنند اما فعالیت آنها عمدتا زیرزمینی بود. در دولت قبلی اما با تغییر نگاه ها به پدیده مد و تاسیس بنیاد ملی مد و لباس، فعالیت های رسمی در این زمینه هم قوت گرفته است. در همین رابطه «نوید فرید» مدیر یکی از آموزشگاه های مدلینگ به هفت صبح می گوید: «از دولت قبلی نگاه ها به پدیده مد و لباس عوض شد و جشنواره ها و نمایشگاه هایی هم در رابطه با حوزه مد و پوشاک و نمایش های زنده ویژه خانم ها و آقایان برگزار شد. در دولت جدید هم این روند ادامه پیدا کرده و قرار است اجراهای زنده نیز برگزار شود.
ما در آموزشگاهمان دو دوره سه ماهه برگزار می کنیم که یک دوره آموزش نمایش و اجرای زنده و دیگری دوره های عکاسی برای مدلینگ است. هزینه هر دوره هم ۳۰۰ هزار تومان است. نکته مهم آن است که در نمایشگاه مد و لباسی که در اسفند ماه سال گذشته برگزار شد، ما به صورت قانونی وارد شدیم و ژورنال های مختلف شرکت ها را تهیه کردیم و با وزارت ارشاد همکاری خوبی داشتیم. ما در کشور تولیدکننده های زیادی در زمینه شال، کیف، روسری، کفش و ... داریم که می توانند ژورنال های متناسب با فرهنگ و عرف اسلامی کشور تولید کنند.
اتفاقی که در چند سال اخیر هم رخ داده و در نمایشگاه و جشنواره های برگزار شده در کشور ژورنال های زیادی مطابق با فرهنگ کشور تهیه شده است. همچنین تا به حال چندین اجراهای زنده لباس ویژه خانم ها با اخذ مجوزهای لازم در مکان هایی مانند تالار وحدت برگزار شده و قرار است این روند ادامه پیدا کند. بنابراین می توان مدلینگ و آموزش های آن را به راحتی در مسیری حرکت داد که عرف و فرهنگ کشور نیزکاملا حفظ شود.»
لباس با مدل زنده، زنده می شود
در رابطه با بحث مدلینگ و عکاسی برای ژورنال ها یکی از شرکت های رسمی تولید کننده پوشاک زنانه به هفت صبح می گوید: «با وجود آن که وزارت ارشاد هم اقدام به تهیه ژورنال برای برخی لباس ها کرده اما همچنان ما برای تولید ژورنال های خود با مشکلات زیادی روبرو هستیم. در حالی که تمامی معیارها و شئونات کشور را هم رعایت می کنیم اما همچنان حساسیت ها بسیار بالاست. ما معیار و متر خود را صدا و سیما گذاشته ایم و تمام تلاشمان را می کنیم که ژورنال هایمان از حد و حدود مدل هایمان از لباس های رایج فیلم ها و سریال ها خارج نشود. با این وجود با مشکلات زیادی روبرو هستیم و ایرادات زیادی به ما وارد می شود. سوال ما اینجاست چرا این لباس ها و طرز پوشش برای بازیگرهای خانم سریال ها و فیلم های تلویزیونی منعی ندارد اما برای خانم های ژورنال مشکل دارد؟»
او در رابطه با نگاه های منفی که نسبت به پدیده مدلینگ وجود دارد، می گوید: «ما قبول داریم که برخی افراد و مزون های شخصی از پدیده مدلینگ سوء استفاده می کنند و قضایایی غیراخلاقی در آن رخ می دهد اما نباید آن را که به کل جامعه پوشاک و لباس کشور تعمیم داد. اگر این پدیده مجاز شناخته و معیارهای آن مشخص شود مطمئن باشید که دیگر شاهد چنین پدیده هایی نخواهیم بود و همه از مجاری قانونی و رسمی وارد خواهند شد. شرکت های تولیدی که مجوز دارند هیچگاه حاضر نخواهند بود از این پدیده سوء استفاده کنند.
اگر این اتفاق رخ دهد کل سرمایه و نیروهای این شرکت ها از دست می رود و به همین دلیل آنها هرگز چنین اقدامی انجام نخواهند داد. همانگونه که در موسیقی و فیلم معیارها مشخص است و افراد از طریق رسمی و قانونی وارد عمل می شوند تا مجوز بگیرند، با مدلینگ نیز می توان همینگونه برخورد کرد. نهادی به نام وزارت ارشاد موسیقی و فیلم های سالم را مشخص می کند و اجازه می دهد آنها به دست مردم برسد، به همان صورت می توان برخورد کرد و به شاخه های سالم ژورنال ها و مدل ها مجوز داد.»
مزیت های استفاده از ژورنال و مدلینگ مورد دیگری است که او به آن اشاره می کند: «لباس با مدل زنده، زنده می شود. عکس های خالی و بدون ساتفاده از مدل ها ظرفیت نشان دادن ویژگی های کامل یک لباس را ندارند. لباس ها روی رگال به هیچ عنوان جذابیت ندارند و نمی توان تن خور، سایز، مدل و جذابیت های رنگ آن را نشان داد.»
او در مورد این که چگونه مدل های خود را پیدا می کنند، می گوید: «از آنجایی که این صنعت متولی خاصی ندارد شرکت ها مدل های خود را معمولا از تبلیغات دهان به دهان و یا عکس های پیدا می کنند. در حال حاضر برخی عکاس ها نقش واسطه را پیدا کرده اند و مدل ها را به شرکت ها و تولیدی ها معرفی می کنند. البته این دست از عکاس ها مبلغی را به عنوان پورسانت از مدل های معروف دریافت می کنند تا آنها را در جاهای مختلف تبلیغ کنند.»
با فیس بوک مدل پیدا می کنیم
مهسا، یکی از کسانی که مزون خانگی دارد و مانتوهای هنری تولید می کند در رابطه با نحوه پیدا کردن مدل های خود می گوید: «از آنجایی که ما یک مزون خانگی کوچک داریم و توانایی پرداخت هزینه های بالا برای مدل ها را نداریم معمولا از طریق فیس بوک اقدام به جذب مدل می کنیم. افراد بسیاری دوست دارند مدل باشند و با یک پیغام ساده افراد بسیاری برای مدل شدن سر و دست می شکنند. در این میان البته اعتماد به نفس ها هم بسیار بالاست و افرادی که هیچ کدام از معیارهای مورد نظر را نیز ندارند نیز درخواست مدل شدن دارند. به عنوان مثال افراد بسیاری هستند که با قد ۱۶۰ سانتیمتر درخواست می دهند!»
او در رابطه با قیمت هایی که به این مدل ها پرداخت می کند، می گوید: «برخی از این افراد حاضر هستند مجانی کار کنند و برای سایر آنها نیز برای چند ساعت عکاسی مبلغی بین ۷۰ تا ۱۲۰ هزار تومان پرداخت می کنیم.»
ژورنال ها باعث رونق بازار می شوند
در درابطه با تاثیرات ژورنال ها در بازار پوشاک، مهدی یکتا، دبیر اتحادیه تولیدو صادرات پوشاک به هفت صبح می گوید: «ژورنال ها بخش مهمی از کار اطلاع رسانی در زمینه مد و پوشاک را انجام می دهند. استفاده از ژورنال هایی که مطابق با موازین اسلامی و فرهنگ کشور باشد به رونق این بازار بسیار کمک خواهد کرد. خصوصا با توجه به محدودیت هایی که در زمینه تبلیغات لباس بانوان وجود دارد. کمک گرفتن از ژورنال های مطابق با فرهنگ کشور اتفاق بسیار خوبی است و باعث رونق هر چه بیشتر این صنعت می شود.»
در همین رابطه جمشید نفر، عضو هیات نمایندگان اتفاق بازرگانی ایران نیز به هفت صبح می گوید: «تبلیغات و معرفی کالا در رابطه با فروش کالا نقش اساسی را ایفا می کند. استفاده از ژورنال هایی که در آن موازین و عرف های فرهنگی کشور رعایت شده باشد می تواند باعث رشد این صنعت شود. این ژورنال ها می توانند به سرعت و سهولت معرفی محصولات تولید شده بپردازند و به گردش مالی آن کمک کنند. ایجاد تقاضا از دیگر الگوهایی است که ژورنهال ها مین توانند نقش مهمی در آن ایفا کنند و کاری کنیم تا خریداران به سمت خرید کالاها روی بیاورند.»
در دنیای زیرزمینی مدل ها و شوهای زنده چه می گذرد؟
در دنیای مدل ها چه می گذرد؟ اجراهای زنده در کجا برگزار می شود و برای آن چه مبالغی دریافت می شود؟ برای پاسخ به این سوالات با یکی از مدل ها صحبت کردیم. رویا. ع به هفت صبح می گوید: «در حال حاضر شوهای زیادی در سالن هات و زیرزمین های ساختمان های شهر تهران، باغ های اطراف کرج و لواسان که به آدم های مشهور متعلق است برگزار می شود. صاحبان این شوهای زنده و لباس ها عمدتا از طراح های معروف برندهای ایران و بازیگران هستند.
برای برگزاری این شوها باید از صبح در محل حاضر شویم و کارهای مقدماتی را انجام دهیم تا شب روی سن بیاییم. هر مدل برای یک روزی که از صبح تا شب وقت خود را آنجا می گذارد حداقل ۵۰۰ هزار تومان دریافت می کند و مدل های بالاتر یک تا یک و نیم میلیون تومان نیز دریافت می کنند.»
این مدل می گوید: «پیش از این طراحی و دوخت لباس در ایران معنی خودش را از دست داده بود اما با فراگیر شدن بحث مدلینگ یک نوع مسابقه برای طراحی لباس ها به وجود آمد. لباس هایی که در حال حاضر در فروشگاه ها و مزون ها وجود دارد از نظر طرح و دوخت به مراتب بهتر از مدل های چند سال گذشته شده و حساسیت های مردم برای خرید بهتر نیز افزایش یافته است.»
این طراح درباره فعالیت مدل های مرد نیز می گوید: «برخلافت تصور عموم، فضای کار برای مدل های آقا به شدت سخت تر است. این اتفاق به دلیل آن است که جو عمومی جامعه کار مدلینگ برای آقایان را نمی پسندد و درباره آنها و گرایشاتشان تصور دیگری می کنند. من بسیاری از مدل های مرد را می شناسم که ترجیح داده اند کار خود را در خارج از کشور ادامه دهند.»
نکته روی دیگر سکه
یکی از مدل های خانمی که با «هفت صبح» گفتگو کرده در ادامه به مشکلاتی در زمینه مدلینگ به وجود آمده می گوید: «می توان منکر این قضیه شد که در حال حاضر فضای سوء استفاده از مدلینگ به شدت افزایش یافته است. بسیار کسانی که وارد دنیای مدلینگ می شوند فقط به دنبال سوء استفاده هستند. تا چند سال پیش این فضا بهتر بود اما با همگانی شدن آن و ورود افراد مشهور در زمینهط راحی لباس و مدلینگ، حاشیه ها هم بسیار افزایش یافته است. دخترهای ۱۷ تا ۲۲ ساله عاشق دیده شدن هستندو متاسفانه این علاقه باعث می شود تا در برخی موارد صدمات جبران ناپذیری را مشاهده کنند.
خود من به دلیل همین حاشیه ها چند ماهی است که از کار مدلینگ کنار کشیده ام و تحمل این فضا را ندارم. به نظرم بهترین کار ساماندهی این حوزه است. در حال حاضر شرکت ها و تولیدی های رسمی بسیار اخلاقی و مناسب کار می کنند اما اوضاع در زیرزمینی ها چندان مناسب نیست. همانگونه که در کلاس های بازیگری ممکن است سوءاستفاده هایی صورت گیرد اما با بروز کوچکترین اتفاقی می توان روی آنها نظارت و پیگیری کرد. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم این صنعت همچنان فعالیت خواهد کرد و هر چقدر آن را جدی نگیریم فعالیت زیرزمینی آن افزایش پیدا خواهد کرد و فساد هم بیشتر خواهد شد. اما اگر آنها را در مجاری رسمی هدایت کنیم امکان نظارت روی آنها نیز بیشتر خواهد شد.»
نظر کاربران
من اگه بخام مدل بشم کجا باید برم؟