شروط ترامپ چه بلایی سر برجام می‌آورد؟
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا سرنوشت توافق هسته‌ای ایران را به کنگره واگذار کرده و مدعی است اگر درخواست‌های غیرواقع‌بینانه‌اش عملی نشود، تا نیمه ماه می به این توافق چندجانبه پایان می‌دهد.
رویداد ۲۴ نوشت: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا سرنوشت توافق هسته‌ای ایران را به کنگره واگذار کرده و مدعی است اگر درخواست‌های غیرواقع‌بینانه‌اش عملی نشود، تا نیمه ماه می به این توافق چندجانبه پایان می‌دهد.
نشنال اینترست نوشت: ترامپ با صدور ضرب‌الاجل از کاخ سفید و سپردن کار به کنگره، فرآیندی را آغاز کرده که به نظر می‌رسد فقط می‌تواند شکست بخورد.
ایالات‌متحده نمی‌تواند به‌سادگی مجموعه‌ای از درخواست‌های جدید را به یک توافقنامه بین‌المللی اضافه کند و کنگره فعلی آمریکا فاقد توان سیاسی برای رسیدگی جدی به این مسئله است. نگاهی اجمالی می‌تواند پشتیبان این ادعا باشد تا لایحه نخستی که در راستای خواسته‌های ترامپ از سوی پیتر روسکام و لیز چنی ارائه شد و از سوی گروهی از مخالفان توافق هسته‌ای ایران در بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها مورد حمایت قرار گرفت.
این لایحه چنان غیرواقع‌بینانه است که تنها راه عقلانی توضیح آن این است که آن را بخشی از یک رویکرد گسترده‌تر برای اطمینان از پایان دادن به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بدانیم.
این واقعیت که ترامپ در کاخ سفید است باعث نمی‌شود که مسیر این بی‌پروایی‌ها آزاد شود، به‌خصوص زمانی که بحث به جنگ و صلح و عدم اشاعه در خاورمیانه می‌رسد. قانون‌گذاران و سیاست‌گذاران باید میانجی شوند و نسبت به مسیری که ترامپ و پادوهایش در کنگره در پیش گرفته‌اند، هشدار دهند و اقدامات ممکن برای حفظ این توافق را اجرایی کنند.
لایحه روسکام-چنی به دور از تغییر این توافق، عملاً برجام را نقض می‌کند و آن را نابود می‌کند. این لایحه تحریم‌هایی که آمریکا تحت برجام متعهد به لغو آن‌ها است را در صورت عدم تصویب پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از سوی ایران، ظرف 90 روز باز می‌گرداند، اقدامی که بر اساس توافق تا اکتبر 2023 باید عملی شود.
درصورتی‌که ایران به بالاتر از 130 تن آب‌سنگین دست یابد، که البته در برجام به‌طور سخت‌گیرانه محدود نشده و نسبت به مسائل دیگر این توافق از اهمیت کمتری برخوردار است، تحریم‌ها باز می‌گردد. علاوه بر این، اگر ایران هرگونه اقدامی برای استفاده از فناوری موشکی خود کند -حوزه‌ای که خارج از برجام است- این لایحه تحریم‌ها را باز می‌گرداند.
با توجه به سخنان ایران که بازرسی از سایت‌های نظامی خود را رد می‌کند، به‌طور دقیق مشخص نیست که ترامپ تأیید کند ایران بازرسی‌های سرزده به هر نقطه از این کشور را همان‌طور که در این لایحه آمده، زیر پا نگذاشته است.
گنجاندن این بندها در لایحه، حفاظت محسوس از برجام را قربانی امید گمراهانه دستیابی به دستاوردهای ناچیز می‌کند. روسکام و چنی بجای تصویب الزامی پروتکل الحاقی در سال 2023 از سوی ایران، این توافق را نابود می‌کنند و این اطمینان ایجاد خواهد شد که پروتکل الحاقی هرگز تصویب نشود.
آمریکا بجای راهنماهای پیشنهادی آب‌سنگین که بر اساس برجام پایبندی کاملی هم به آن وجود دارد، محدودیت‌های سرسختانه اعمال شده بر غنی‌سازی را به خطر خواهد انداخت.
درحالی‌که لایحه روسکام-چنی شامل بندهای سمی مضاعفی هم می‌شود، همین بندهای فوق‌الذکر هم باعث خرابکاری در برجام خواهد شد. اگر این توافق نابود شود، خطر یک ایران مجهز به تسلیحات هسته‌ای و جنگ با ایران به‌شدت افزایش می‌یابد، درحالی‌که آمریکا در میان متحدانش در اروپا و دیگر طرف‌های مذاکره -مانند چین و روسیه- که کلید اجرای تحریم‌های مداوم علیه ایران یا هرگونه مذاکره در مورد ذخایر تسلیحات هسته‌ای پیشرفته کره شمالی هستند، منزوی خواهد شد.
ایالات‌متحده نمی‌تواند به‌سادگی مجموعه‌ای از درخواست‌های جدید را به یک توافقنامه بین‌المللی اضافه کند و کنگره فعلی آمریکا فاقد توان سیاسی برای رسیدگی جدی به این مسئله است. نگاهی اجمالی می‌تواند پشتیبان این ادعا باشد تا لایحه نخستی که در راستای خواسته‌های ترامپ از سوی پیتر روسکام و لیز چنی ارائه شد و از سوی گروهی از مخالفان توافق هسته‌ای ایران در بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها مورد حمایت قرار گرفت.
این لایحه چنان غیرواقع‌بینانه است که تنها راه عقلانی توضیح آن این است که آن را بخشی از یک رویکرد گسترده‌تر برای اطمینان از پایان دادن به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بدانیم.
این واقعیت که ترامپ در کاخ سفید است باعث نمی‌شود که مسیر این بی‌پروایی‌ها آزاد شود، به‌خصوص زمانی که بحث به جنگ و صلح و عدم اشاعه در خاورمیانه می‌رسد. قانون‌گذاران و سیاست‌گذاران باید میانجی شوند و نسبت به مسیری که ترامپ و پادوهایش در کنگره در پیش گرفته‌اند، هشدار دهند و اقدامات ممکن برای حفظ این توافق را اجرایی کنند.
لایحه روسکام-چنی به دور از تغییر این توافق، عملاً برجام را نقض می‌کند و آن را نابود می‌کند. این لایحه تحریم‌هایی که آمریکا تحت برجام متعهد به لغو آن‌ها است را در صورت عدم تصویب پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از سوی ایران، ظرف 90 روز باز می‌گرداند، اقدامی که بر اساس توافق تا اکتبر 2023 باید عملی شود.
درصورتی‌که ایران به بالاتر از 130 تن آب‌سنگین دست یابد، که البته در برجام به‌طور سخت‌گیرانه محدود نشده و نسبت به مسائل دیگر این توافق از اهمیت کمتری برخوردار است، تحریم‌ها باز می‌گردد. علاوه بر این، اگر ایران هرگونه اقدامی برای استفاده از فناوری موشکی خود کند -حوزه‌ای که خارج از برجام است- این لایحه تحریم‌ها را باز می‌گرداند.
با توجه به سخنان ایران که بازرسی از سایت‌های نظامی خود را رد می‌کند، به‌طور دقیق مشخص نیست که ترامپ تأیید کند ایران بازرسی‌های سرزده به هر نقطه از این کشور را همان‌طور که در این لایحه آمده، زیر پا نگذاشته است.
گنجاندن این بندها در لایحه، حفاظت محسوس از برجام را قربانی امید گمراهانه دستیابی به دستاوردهای ناچیز می‌کند. روسکام و چنی بجای تصویب الزامی پروتکل الحاقی در سال 2023 از سوی ایران، این توافق را نابود می‌کنند و این اطمینان ایجاد خواهد شد که پروتکل الحاقی هرگز تصویب نشود.
آمریکا بجای راهنماهای پیشنهادی آب‌سنگین که بر اساس برجام پایبندی کاملی هم به آن وجود دارد، محدودیت‌های سرسختانه اعمال شده بر غنی‌سازی را به خطر خواهد انداخت.
درحالی‌که لایحه روسکام-چنی شامل بندهای سمی مضاعفی هم می‌شود، همین بندهای فوق‌الذکر هم باعث خرابکاری در برجام خواهد شد. اگر این توافق نابود شود، خطر یک ایران مجهز به تسلیحات هسته‌ای و جنگ با ایران به‌شدت افزایش می‌یابد، درحالی‌که آمریکا در میان متحدانش در اروپا و دیگر طرف‌های مذاکره -مانند چین و روسیه- که کلید اجرای تحریم‌های مداوم علیه ایران یا هرگونه مذاکره در مورد ذخایر تسلیحات هسته‌ای پیشرفته کره شمالی هستند، منزوی خواهد شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
ترامپ هم مثل اسلافش هیچ غلطی نمیتونه بکنه من بارهاگفته ام حیف که به فرمان رهبرمعظم انقلاب دین وآیین ما اجازه تولید تسلیحات ممنوعه رابه مانمی دهدوالابه این ترامپ احمق ودیوانه ثابت میکردیم که فکرایرانی یعنی چه