نان شب؛ دغدغه بخشی از مردم است
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: همه چیز از مشهد آغاز شد. روز پنجشنبه برخی از مردم مشهد به خیابان آمدند و نسبت به گرانی‌های اخیر و بعضی از مشکلات اقتصادی اعتراض کردند. اعتراضی که با شعارهای تند علیه دولت روحانی و شخص رییس جمهور همراه بود.
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: همه چیز از مشهد آغاز شد. روز پنجشنبه برخی از مردم مشهد به خیابان آمدند و نسبت به گرانی‌های اخیر و بعضی از مشکلات اقتصادی اعتراض کردند. اعتراضی که با شعارهای تند علیه دولت روحانی و شخص رییس جمهور همراه بود.
جریان رقیب روحانی در داخل کشور از این اعتراض‌ها حمایت کرد و گفت که این تظاهرات نشان از ضعف دولت در اداره کشور است.
واکنش‌ها با شاید بهتر بگوییم ذوق زدگی اصول‌گرایان ادامه داشت تا اعتراض‌ها وارد فاز تازه‌ای شد. شعارهای مردم از مسائل اقتصادی به مسائل سیاسی سوق پیدا کرد.
دغدغه‌های اقتصادی جای خود را به شعارهای سیاسی داد. شعارهایی که بسیار تند تر از حوادث سال ۸۸ بود.
این شعارها این سوال را در ذهن ایجاد کرد که تظاهرات کنندگان دقیقا چه کسانی هستند؟
سوالی که هنوز بعد از گذشت سه روز از آغاز اعتراضات همچنان باقی است و کمتر کسی میداند این اعتراض‌ها از کجا هدایت میشود؟ آیا این یک اعتراض خودجوش داخلی است؟ آیا این یک راهپیمایی برنامه ریزی شده از طرف آن سوی آب‌هاست؟
پاسخ این سوال داده شود یا خیر باعث نمی‌شود چشم خود را به علت اصلی این اعتراضات ببندیم. مردم در زندگی روزانه خود با مشکلات عدیده‌ای روبرو هستند.
مشکلاتی که واقعا زندگی را برای مردم سخت کرده است. فکر کردن به آینده برای برخی از مردم چیزی شبیه یک آرزوست. برای بخشی از مردم آینده همان نان شبی است که می‌خورند. نانی که تازه برای عده‌ای هم نیست و گرسنه سربه بالین می‌گذارند.
گران شدن اجناس شاید برای دولتمردان و صاحبان کارخانه عادی و لازم باشد. آنها می‌گویند اگر مثلا شیر را گران نکنیم ضرر میکنیم اما همین گرانی می‌تواند زندگی هزاران خانوار را در کشور تحت تاثیر قرار دهد.
شاید خیلی‌ها باور نکنند اما غذای اصلی بخشی از جامعه همین تخم مرغی است که گران شده بود. بخشی از مردم ناهار و شام سیب زمینی آب پز می‌خورند با نان.
شاید خیلی‌ها باور نکنند اما بعضی از مردم زور خریدن همان تخم مرغ و سیب زمینی را هم ندارند.
نمی‌شود سطح زندگی مردم ثابت بماند اما قیمت کالا ها همچون هواپیمای در حال پرواز اوج بگیرد. مردم هم می‌دانند که نمی‌شود سال‌ها قیمت یک کالا را ثابت نگه داشت اما آنها انتظار دارند با بالا رفتن قیمت‌ها حقوق آنها نیز افزایش پیدا کند. حقوقی که بتواند آنها را به سمت زندگی آرام سوق دهد.
برای جوان بیکار زندگی در این شرایط سخت است. نمی‌شود به این جوان گفت بشین و نگاه کن و حرفی هم نزن.
تنها راه مقابله با اعتراضات این چنین بهبود وضع زندگی مردم و توجه به خواسته‌های آنهاست.
مردم ایران از شعار خسته شده‌اند. آنها در فضای امروز ایران کمی عمل می‌خواهند. نیمی از این شعارهای خوب هم عملیاتی شود بسیاری از مشکلات کشور حل خواهد شد.
نظر کاربران
دقیقا درسته اوضاع اقتصادی داغونه عوض اینکه سر اینکه قدرت را چه کسی داره همدیگه رو بکوبیم و از هم ضعف بگیریم بشینیم مشکلات مردمو حل کنیم به قرآن بازنشسته ها چند روز ه حقوقشون تموم میشه وتا برج چندر غاز حقوق پدر آدمو درمیاره ما که ناراحتی اعصاب گرفتیم بچه هامون همه بیکار ایران ثروت زیادی داره حق همه مردمه ازش استفاده کنن عمر قدرت کوتاهه پس همه باید برای مردم تلاش کنیم بیگانگان رو خوشحال نکنیم تورو خون شهدا مردمو دریابید
دقیقامردم دیگه ازدروعهای الکی اقتصادی خسته شده انداین مردم عوامل بیگانه نیستندازهیچ جاهدایت نمیشوند...
دغدغه ۹۰ درصد مردم بدون هیچ گرایش سیاسی هدایت کننده هم سفره های مردمه و هیچ ربطی به دشمنان داخلی و خارجی و لشگر اجنه و یزید و .... نداره درد ما گشنگی و ترس عمیق از آینده است فرافکنی نکنید باید پیش خدا جواب پس بدید
بفکردردمندان جامعه باشید مشکلاتشان را در یابید و خودتان را جای انها بگذارید
پاسخ ها
چهار روز دختر نه سالم توخونه مریض افتاده به خدا قسم جلو چشمام میمیره و زنده میشه کاش پنجاه تومان داشتم ببرمش دکتر کی از ما خبر داره.پول نون ندارم جرات دزدی هم ندارم
بیاید به این مردم اینجوری رفتار نکنی...اینهایی که امدن داخل خیابان حداقل نان شب دارند ...وای بر ان روز که مردم گرسنه بیاییند ....میگند واسه کور چه شب چه روز
پدرو مادرت بیامرزه..بلاخره یه نفر حرف دل مردم رو نوشته ...مردم نان ندارند کجا سیب زمینی...
نان شب دغدغه اکثریت مردم ایران هست مرفهین بیدرد که تعدادی مسئولین راهم شامل میشه چه خبر از من کارمند دارند که بایک ونیم میلیون حقوق باید یکماه یک خانواده ۵نفره را اداره کنم
فقط حرف فقط حرف.خسته شدیم ازاین زندگی.بخدا با3تابچه همیشه خجالت میکشم اززن وبچم.به همه درودیواری هم میزنم نمیتونم خرج ومخارج زنگیو بدم.
اقای داننده منم همیشه میگم اینده چه میشود ولی مانیستیم اینده بچه ها یی که میخوان متولد بشن ازهمه چی ولی اقتصاددان تار میبیند هرچیز حدی داره صبر ماهم بسر امده از خوراک وپشاک ومسکن همه چی ...ماداریم چوب گرانی رامیخوریم
پاسخ ها
هیچ چیز بهتر نمیشه .... وعده ها الکی هستن مثل همیشه .
دروغ خدالعنتشون کنه همش استرس دارم زندگی نیست میکنیم خفت هست
تمام مشکلات مردم اینه که نمیتونن باایندر آمد کم زنگیشونا بگذرونن آخه نمیدونم آقای روحانی چه فکری میکنه مستمری بکیری هستم باماهی یک ملیون صد تومان با66سال سن یارانمم دوساله قطع کردن. آقای روحانی رئیس جمهور محترم اگر خودت جای من بودی چه میکردی .شاید بگی شما با ما فزق داری .ماهمه انسانیم همه هم ایرانی فقط فرق بین ماو شما اینه که شما رئس جمهوری ومن یک کار بازنشسته. در پیش خداهم فرقی نداریم