خالقان وضع موجود حالا اپوزیسیون شدند!
شكاف ميان اصلاحطلبان با حسن روحاني عميقتر شده و حالا بيش از هر زمان ديگری قابل مشاهده است.
نماينده مردم تهران در نطق میاندستور دیروز خود در مجلس خطاب به رئیسجمهور گفت: چرا وعدههاي خود را فراموش كردهايد و اگر اصولگراهايي را كه به اصطلاح نميگذارند شما كار خود انجام دهيد به مردم نميگويید، بنده از ابتدا اين دولت را اصلاحطلب نميدانستم اما بحث ما اين است كه مردم به خاطر اصلاحطلبان به شما رأي دادهاند و در انتخابات ۹۶ هيچ حزب اصولگرايي به روحاني رأي نداد. كواكبيان گفت: شما فرصت چنداني نداريد و در يك چشم برهم زدن فرصت چهار سالهتان تمام ميشود، پس بياييد در كنار مردم قرار گيريد و مشكلات مردم را حل كنيد، چراكه فلاكت و بيكاري در جامعه بيداد ميكند. وي با انتقاد از تصميم افزايش حاملهاي انرژي در بودجه ۹۷ گفت: با طرحهايی چون افزايش قيمت حاملهاي انرژي بر مشكلات مردم اضافه نكنيد.
تكرار انتقادات
اما اين تنها انتقاد صريح از روحاني نيست، چراكه همانطور كه عنوان شد همزمان با تقديم بودجه سال ۱۳۹۷ به مجلس و انتشار بخشهايي از اين بودجه كه در آن روحاني برخلاف وعدههاي خود نه تنها هيچ تغييري در اوضاع معيشتي مردم ايجاد نكرده بلكه شرايط را نسبت به گذشته سختتر كرده بود. همين اتفاق باعث شد سلبريتيهاي حامي وي و همچنين كساني كه در انتخابات ۲۹ ارديبهشت رأي خود را به نفع حسن روحاني به صندوق انداخته بودند، در فضاي مجازي اعتراض گستردهاي به عملكرد وي انجام دهند و از رأي خود برائت بجويند. در اين بين شايد بتوان شروع اين موج انتقاد علني را به ماجراي روز دانشجو و گفتههاي محمدرضا خاتمي از فعالان اصلاحطلب دانست؛ جايي كه وي سخنان تندي را عليه رئيسجمهور و آنچه ستارهدارشدن دانشجويان در دولت دوازدهم ميخواند، ابراز كرد. وي در سخنراني خود عنوان كرد: «آقاي رئيسجمهور، ستارهدارها چطور! مگر جز وزارت اطلاعات شما دانشجويان را ستارهدار ميكند؟ بر اساس كدام قانون و دادگاه دانشجويان را محكوم كردهايد؟ آقاي روحاني خلاف قانون و قول و قرارهايي كه مردم با شما گذاشتند عمل نكنيد، همه اينها در اختيار وزارت علوم و وزارت اطلاعات
شماست. انتظار داريم در اين موارد قويتر عمل كنند. به چه حقي دانشجويان را محروم و ستارهدار ميكنيد.
اصلاحطلبان و روحاني، چرا و چگونه؟
حال در خصوص اين موج انتقادات گسترده عليه روحاني توسط كساني كه روزي حامي وي بودند بايد گفت اين واقعيتي است كه روحاني بخش مهمي از موفقيت خود در دو دوره انتخابات رياستجمهوري را مديون حمايتهاي اصلاحطلباني است كه بر موج او سوار شدند و رأي خود و هوادارانشان را در سبد فردي ریختند كه سابقهاي اصولگرايي داشت.
اصلاحطلبان در ماجراي انتخابات سال 92 حاضر به پذيرش ريسكي بزرگ شدند چراكه تنها كانديداي خود را بهرغم ميلش مجبور به كنارهگيري به نفع روحاني كردند تا شايد پيروزي وي بتواند زمينه بازگشتشان به بدنه حاكميت را فراهم كند؛ پيشبينياي كه از قضاي روزگار درست از آب درآمد و روحاني در آن سال پيروز انتخابات شد كه اگر نميشد، شرايط براي اصلاحطلبان بغرنجتر از هر زمان ديگري ميشد.
آيا روحاني عقبنشيني ميكند؟
در تمام اين كش و قوسها يك نكته مهم وجود دارد و آن اینکه اگر روحاني بخواهد از موضع خود در برابر اصلاحطلبان كوتاه بيايد و به خواستههاي آنان تن در دهد، وي در طول ریاست جمهوری خود با چالشي جدي در خصوص افزايش مطالبات و خواستههاي آنان مواجه خواهد شد؛ اتفاقي كه ميتواند به انحراف دولتش از مسير اصلي خود بينجامد اما اگر روحاني در سمت رياست جمهوري بخواهد در برابر اين خواستهها مقاومت كند و به سهمخواهي اصلاحطلبان كه ناشي از حمايت آنان در جريان دو انتخابات رياست جمهوري گذشته بوده، توجه نكند، قطعاً اين جريان تمام نيروي خود را در مجلس و احزاب به ميدان خواهد آورد و با افزايش حجم انتقادات به دنبال ستاندن سهم خود از روحاني خواهد بود. حال بايد منتظر ماند و ديد كه تعاملات سياسي ميان روحاني و اصلاحطلبان چگونه رقم خواهد خورد.
ارسال نظر